ابن مبرد، یوسف بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" |جمالالدين يوسف بن ب‍درال‍دي‍ن اب‍ي ع‍ب‍دال‍ل‍ه حسن بن أحمد بن حسن بن أحمد بن عبدالهادي بن عبدالحميد بن عبدالهادي بن يوسف بن محمد بن قدامه الصالحي، المقدسي الحنبلي ال‍م‍ق‍ل‍ب بن اب‍ن‌ال‍م‍ب‍رد | ||
ابن ال‍م‍ب‍رد، يوسف بن حسن | ابن ال‍م‍ب‍رد، يوسف بن حسن | ||
ابن مبرد، ج‍م‍ال الدين يوسف | ابن مبرد، ج‍م‍ال الدين يوسف | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۷: | ||
[[غاية السول إلی علم الأصول]] | [[غاية السول إلی علم الأصول]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۳: | ||
</div> | </div> | ||
''' ابن مبرد، یوسف بن حسن'''، از علمای حنبلی اواخر قرن نهم و اوایل قرن دهم هجری و از شاگردان قاضی علاءالدین ابوالحسن علی بن سلیمان بن احمد مرداوی است. کتاب | ''' ابن مبرد، یوسف بن حسن'''، از علمای حنبلی اواخر قرن نهم و اوایل قرن دهم هجری و از شاگردان قاضی علاءالدین ابوالحسن علی بن سلیمان بن احمد مرداوی است. کتاب «[[غاية السول إلی علم الأصول|غاية السول إلی علم الأصول علی مذهب الإمام المبجل و الحبر المفضل أبي‌عبدالله أحمد بن محمد بن حنبل الشیباني]]»، از جمله آثار اوست. | ||
==نام و نسب== | ==نام و نسب== | ||
| خط ۸۱: | خط ۷۹: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[ذيل إبن عبدالهادي علی طبقات إبن رجب]] | [[ذيل إبن عبدالهادي علی طبقات إبن رجب]] | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
[[آداب الدعاء المسمي أدب المرتعي في علم الدعا]] | [[آداب الدعاء المسمي أدب المرتعي في علم الدعا]] | ||
[[رسائل من التراث الصوفي في لبس الخرقة]] | |||
[[غاية السول إلی علم الأصول]] | [[غاية السول إلی علم الأصول]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۵
| نام | ابن مبرد، یوسف بن حسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | جمالالدين يوسف بن ب‍درال‍دي‍ن اب‍ي ع‍ب‍دال‍ل‍ه حسن بن أحمد بن حسن بن أحمد بن عبدالهادي بن عبدالحميد بن عبدالهادي بن يوسف بن محمد بن قدامه الصالحي، المقدسي الحنبلي ال‍م‍ق‍ل‍ب بن اب‍ن‌ال‍م‍ب‍رد
ابن ال‍م‍ب‍رد، يوسف بن حسن ابن مبرد، ج‍م‍ال الدين يوسف |
| نام پدر | حسن |
| متولد | محرم سال 841ق و بنا بر قولی در 840ق، |
| محل تولد | صالحیه دمشق |
| رحلت | 909ق، |
| اساتید | قاضی علاءالدین ابوالحسن علی بن سلیمان بن احمد مرداوی صالحی حنبلی
تقی‌الدین بن قندس ابوبکر بن ابراهیم بن یوسف بعلی تقی‌الدین جراعی ابوبکر بن زید بن ابی‌بکر بن زید بن عمر حسینی دمشقی صالحی حنبلی |
| برخی آثار | متعة الأذهان من التمتع بالإقران بين تراجم الشيوخ و الإقران |
| کد مؤلف | AUTHORCODE14202AUTHORCODE |
ابن مبرد، یوسف بن حسن، از علمای حنبلی اواخر قرن نهم و اوایل قرن دهم هجری و از شاگردان قاضی علاءالدین ابوالحسن علی بن سلیمان بن احمد مرداوی است. کتاب «غاية السول إلی علم الأصول علی مذهب الإمام المبجل و الحبر المفضل أبي‌عبدالله أحمد بن محمد بن حنبل الشیباني»، از جمله آثار اوست.
نام و نسب
جمال‌الدین ابوالمحاسن یوسف بن حسن بن احمد بن حسن بن احمد بن عبدالهادی بن عبدالحمید بن عبدالهادی بن یوسف بن محمد بن قدامه، معروف به «ابن مبرد» (به کسر میم و فتح را)[۱].
ولادت و وفات
وی در صالحیه دمشق، در محرم سال 841ق و بنا بر قولی در 840ق، به دنیا آمده و در سال 909ق، بدرود حیات گفت[۲].
اساتید
اساتید و شیوخ وی، عبارتند از:
- قاضی علاءالدین ابوالحسن علی بن سلیمان بن احمد مرداوی صالحی حنبلی (متوفی 885ق)؛
- تقی‌الدین بن قندس ابوبکر بن ابراهیم بن یوسف بعلی (متوفی861ق)؛
- تقی‌الدین جراعی ابوبکر بن زید بن ابی‌بکر بن زید بن عمر حسینی دمشقی صالحی حنبلی (متوفی 883ق)؛
- برهان‌الدین ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن مفلح مقدسی صالحی حنبلی (متوفی 884ق)[۳].
شاگردان
از جمله شاگردان وی، می‌توان از افراد ذیل، نام برد:
- شمس‌الدین بن طولون محمد بن علی بن احمد دمشقی صالحی حنفی (متوفی 953ق)؛
- ابوالفضل شهاب‌الدین احمد بن احمد بن احمد بن عمر شویکی نابلسی (متوفی 939ق)؛
- زین‌الدین فضل بن عیسی نجدی حنبلی[۴].
آثار
وی در فنون و علوم متعددی، کتاب نوشته و صاحب آثار فراوانی است که از جمله آنها، عبارتند از:
- غاية السول إلی علم الأصول علی مذهب الإمام المبجل و الحبر المفضل أبي‌عبدالله أحمد بن محمد بن حنبل الشیباني؛
- الدرر النقي في شرح ألفاظ الخرقي؛
- جمع الجوامع في الفقه؛
- تحفة الوصول إلی علم الأصول علی مذهب أهل السنة و الجماعة؛
- مغني ذوي الأفهام عن الكتب الكثيرة في الأحكام[۵].