احمدی شاهرودی، احمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'بهريرى' به 'بهره‌گيرى') |
جز (added Category:زادگان 1305 شمسی using HotCat) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |شيخ محمدحسن | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |میامی شاهرود | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |سيد [[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]] | ||
[[خوانساری، سید محمدتقی|سيد محمدتقى خوانسارى]] | |||
[[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى]] | |||
[[صدر، سید صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]] | |||
[[امام خمینى(ره)|امام خمینى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[تقليد الأعلم]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''شيخ احمدعلى احمدى شاهرودى''' | '''شيخ احمدعلى احمدى شاهرودى''' (1305-1375ش)، فقیه، مجتهد، استاد حوزه، نویسنده، | ||
در سال 1305ش (1346ق) در میامی شاهرود به دنيا آمد. پدرش شيخ محمدحسن یکى از علماى بنام و مشهور منطقه بود كه در علوم مختلف، بالاخص علم طب، اطلاعات زيادى داشت و مردم آن بخش از وجودش استفاده می‌كردند. | |||
== تحصیلات == | |||
پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به تحصيل علوم دينى رو آورد. مقدمات عربى را نزد والد گرامیش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به حوزه علمیه مشهد مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع)، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علمیه، مرحوم آيت‌اللّه حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت. به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم(ع) اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات شيخ هاشم قزوینى، شيخ مجتبى قزوینى، میرزا كاظم محقق دامغانى و میرزا احمد مدرسى يزدى فراگرفت. | پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به تحصيل علوم دينى رو آورد. مقدمات عربى را نزد والد گرامیش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به حوزه علمیه مشهد مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع)، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علمیه، مرحوم آيت‌اللّه حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت. به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم(ع) اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات شيخ هاشم قزوینى، شيخ مجتبى قزوینى، میرزا كاظم محقق دامغانى و میرزا احمد مدرسى يزدى فراگرفت. | ||
وى سپس به حوزه علمیه قم عزيمت نمود و در آنجا نيز در حلقه درس حضرات آيات: | وى سپس به حوزه علمیه قم عزيمت نمود و در آنجا نيز در حلقه درس حضرات آيات: سيد [[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]]، [[خوانساری، سید محمدتقی|سيد محمدتقى خوانسارى]]، [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى]]، [[صدر، سید صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]] و حضرت [[امام خمینى(ره)|امام خمینى]](ره) جاى گرفت. ايشان پس از اخذ اجتهاد مقيم حوزه‌علمیه قم گرديد و به تدريس و تأليف پرداخت. | ||
وى سپس برای | وى سپس برای بهره‌گیرى از درس بزرگان حوزه نجف اشرف و جستجوى آراء و مبانى فقه و اصول آنان، رهسپار عراق گرديد و پس از زيارت عتبات عاليات و طلب توفيق از آن امامان معصوم(ع)، در نجف اشرف سكنى گزيد. در نجف از محضر اساتيد بزرگوارى همچون: حضرات آيات [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]]، [[حسینی شاهرودی، محمود|سيد محمود شاهرودى]]، خویى و سيد عبدالهادى شيرازى، بسيار بهره برد. | ||
ايشان سپس برای تدريس و انجام وظايف فرهنگى به ایران برگشت و در شهر مقدس قم اقامت گزيد و تا آخر عمر شريفش، لحظه‌اى از تبليغ، تدريس و تربيت نسل جوان و مردم كوتاهى نكرد. | ايشان سپس برای تدريس و انجام وظايف فرهنگى به ایران برگشت و در شهر مقدس قم اقامت گزيد و تا آخر عمر شريفش، لحظه‌اى از تبليغ، تدريس و تربيت نسل جوان و مردم كوتاهى نكرد. | ||
| خط ۴۳: | خط ۵۴: | ||
اين عالم ربانى در طول جنگ تحمیلى، عليرغم كهولت سن، ماه‌ها در جبهه‌هاى جهاد دفاعى با رزمندگان اسلام همراه بود و حضورى روحيه‌بخش داشت. | اين عالم ربانى در طول جنگ تحمیلى، عليرغم كهولت سن، ماه‌ها در جبهه‌هاى جهاد دفاعى با رزمندگان اسلام همراه بود و حضورى روحيه‌بخش داشت. | ||
== وفات == | |||
ايشان سرانجام در 17 دى ماه 1375ش برابر با 25 شعبان 1417ق، در 70 سالگى، در مكه و در جوار بيت‌الله الحرام درگذشت. | ايشان سرانجام در 17 دى ماه 1375ش برابر با 25 شعبان 1417ق، در 70 سالگى، در مكه و در جوار بيت‌الله الحرام درگذشت. | ||
== | ==آثار== | ||
# تقليد الاعلم؛ | |||
# سيرى در عقايد؛ | |||
# به سوى خدا بروید؛ | |||
# جنگ خبير؛ | |||
# انگیزه حق؛ | |||
# تفسير موضوعى قرآن مجيد. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۶۷: | خط ۷۲: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:زادگان 1305 شمسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۷
| نام | احمدی شاهرودی، احمدعلی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | شاهرودی، احمدعلی بن محمدحسن |
| نام پدر | شيخ محمدحسن |
| متولد | 1305 ش |
| محل تولد | میامی شاهرود |
| رحلت | 1375 ش یا 1417 ق |
| اساتید | سيد حسين بروجردى |
| برخی آثار | تقليد الأعلم |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02598AUTHORCODE |
شيخ احمدعلى احمدى شاهرودى (1305-1375ش)، فقیه، مجتهد، استاد حوزه، نویسنده،
در سال 1305ش (1346ق) در میامی شاهرود به دنيا آمد. پدرش شيخ محمدحسن یکى از علماى بنام و مشهور منطقه بود كه در علوم مختلف، بالاخص علم طب، اطلاعات زيادى داشت و مردم آن بخش از وجودش استفاده می‌كردند.
تحصیلات
پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به تحصيل علوم دينى رو آورد. مقدمات عربى را نزد والد گرامیش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به حوزه علمیه مشهد مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع)، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علمیه، مرحوم آيت‌اللّه حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت. به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم(ع) اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات شيخ هاشم قزوینى، شيخ مجتبى قزوینى، میرزا كاظم محقق دامغانى و میرزا احمد مدرسى يزدى فراگرفت.
وى سپس به حوزه علمیه قم عزيمت نمود و در آنجا نيز در حلقه درس حضرات آيات: سيد حسين بروجردى، سيد محمدتقى خوانسارى، سيد محمد حجت كوه‌كمره‌اى، سيد صدرالدين صدر و حضرت امام خمینى(ره) جاى گرفت. ايشان پس از اخذ اجتهاد مقيم حوزه‌علمیه قم گرديد و به تدريس و تأليف پرداخت.
وى سپس برای بهره‌گیرى از درس بزرگان حوزه نجف اشرف و جستجوى آراء و مبانى فقه و اصول آنان، رهسپار عراق گرديد و پس از زيارت عتبات عاليات و طلب توفيق از آن امامان معصوم(ع)، در نجف اشرف سكنى گزيد. در نجف از محضر اساتيد بزرگوارى همچون: حضرات آيات سيد محسن حكيم، سيد محمود شاهرودى، خویى و سيد عبدالهادى شيرازى، بسيار بهره برد.
ايشان سپس برای تدريس و انجام وظايف فرهنگى به ایران برگشت و در شهر مقدس قم اقامت گزيد و تا آخر عمر شريفش، لحظه‌اى از تبليغ، تدريس و تربيت نسل جوان و مردم كوتاهى نكرد.
اين عالم ربانى در طول جنگ تحمیلى، عليرغم كهولت سن، ماه‌ها در جبهه‌هاى جهاد دفاعى با رزمندگان اسلام همراه بود و حضورى روحيه‌بخش داشت.
وفات
ايشان سرانجام در 17 دى ماه 1375ش برابر با 25 شعبان 1417ق، در 70 سالگى، در مكه و در جوار بيت‌الله الحرام درگذشت.
آثار
- تقليد الاعلم؛
- سيرى در عقايد؛
- به سوى خدا بروید؛
- جنگ خبير؛
- انگیزه حق؛
- تفسير موضوعى قرآن مجيد.