تعليقة شريفة علی فرائد الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها == ' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} ') |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =16338 | ||
| کتابخوان همراه نور =16338 | |||
| کد پدیدآور =09165 | | کد پدیدآور =09165 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۹: | ||
}} | }} | ||
'''تعليقة شريفة علی فرائد الأصول'''، شرحی است از [[شیخ کبیر، محمدحسن|محمدحسن بارفروشى مازندرانی]] (متوفی 1345ق)، معروف به [[شیخ کبیر، محمدحسن|شیخ کبیر]]، بر کتاب [[فرائد الأصول]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ مرتضی انصاری]] (1214ق) به زبان عربی. شارح، این شرح دو جلدی را در سال 1329ق، به اتمام رسانده<ref>ر.ک: متن کتاب، ج2، ص213</ref> و شیخ احمد شیرازی در ذیحجه سال 1333ق، از | '''تعليقة شريفة علی فرائد الأصول'''، شرحی است از [[شیخ کبیر، محمدحسن|محمدحسن بارفروشى مازندرانی]] (متوفی 1345ق)، معروف به [[شیخ کبیر، محمدحسن|شیخ کبیر]]، بر کتاب [[فرائد الأصول]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ مرتضی انصاری]] (1214ق) به زبان عربی. شارح، این شرح دو جلدی را در سال 1329ق، به اتمام رسانده<ref>ر.ک: متن کتاب، ج2، ص213</ref> و شیخ احمد شیرازی در ذیحجه سال 1333ق، از نسخه‌نویسی آن فارغ شده و به قطع رحلی منتشر نموده است<ref>ر.ک: همان، ص217</ref>. | ||
شارح در مقدمه خویش بعد از حمد و ثنای الهی و فرستادن درود بر خاتم مرسلین و اولیای بعد از ایشان، به معرفی خویش و انگیزه نگارش این شرح، | شارح در مقدمه خویش بعد از حمد و ثنای الهی و فرستادن درود بر خاتم مرسلین و اولیای بعد از ایشان، به معرفی خویش و انگیزه نگارش این شرح، می‌پردازد. ایشان می‌گوید: انگیزه من از نگارش این تعلیقه و شرح، آسان نمودن مسائل پیچیده و مشکل کتاب فرائد و مأنوس نمودن مطالب آن با ذهن‌های افراد مبتدی و متوسط از طالبان علم اصول است<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص1</ref>. | ||
[[شیخ کبیر، محمدحسن|محمدحسن، شیخ کبیر]]، در این | [[شیخ کبیر، محمدحسن|محمدحسن، شیخ کبیر]]، در این تعلیقه، ابتدا بخشی از کتاب «[[فرائد الأصول]]» [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] را - که به‌وسیله خطی ممتد در بالای آن از شرح جدا شده و نیز ابتدای آن لفظ «قوله» آمده - ذکر می‌کند، سپس به شرح و توضیح آن می‌پردازد. | ||
عناوین مباحث کتاب در حاشیه این اثر ذکر شده است. | عناوین مباحث کتاب در حاشیه این اثر ذکر شده است. | ||
در پایان اثر، از موقوفات | در پایان اثر، از موقوفات قلی‌خان فرزند خانلرخان قاجار یاد شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج2، ص214-216</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۷: | ||
[[رده:اصول فقه شیعه]] | [[رده:اصول فقه شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۱:۱۵
| تعليقة شريفة علی فرائد الأصول | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شیخ کبیر، محمدحسن (محشي) انصاری، مرتضی بن محمدامین (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | فرائد الاصول. حاشيه |
| ناشر | احمد الشیرازی |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | مجلد1: 1332ق , |
| موضوع | اصول فقه شيعه - قرن 13ق. انصاري، مرتضي بن محمد امين، 1214 - 1281ق. فرائد الاصول - نقد و تفسير |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BP 159 /الف8 ف4035 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تعليقة شريفة علی فرائد الأصول، شرحی است از محمدحسن بارفروشى مازندرانی (متوفی 1345ق)، معروف به شیخ کبیر، بر کتاب فرائد الأصول شیخ مرتضی انصاری (1214ق) به زبان عربی. شارح، این شرح دو جلدی را در سال 1329ق، به اتمام رسانده[۱] و شیخ احمد شیرازی در ذیحجه سال 1333ق، از نسخه‌نویسی آن فارغ شده و به قطع رحلی منتشر نموده است[۲].
شارح در مقدمه خویش بعد از حمد و ثنای الهی و فرستادن درود بر خاتم مرسلین و اولیای بعد از ایشان، به معرفی خویش و انگیزه نگارش این شرح، می‌پردازد. ایشان می‌گوید: انگیزه من از نگارش این تعلیقه و شرح، آسان نمودن مسائل پیچیده و مشکل کتاب فرائد و مأنوس نمودن مطالب آن با ذهن‌های افراد مبتدی و متوسط از طالبان علم اصول است[۳].
محمدحسن، شیخ کبیر، در این تعلیقه، ابتدا بخشی از کتاب «فرائد الأصول» شیخ انصاری را - که به‌وسیله خطی ممتد در بالای آن از شرح جدا شده و نیز ابتدای آن لفظ «قوله» آمده - ذکر می‌کند، سپس به شرح و توضیح آن می‌پردازد.
عناوین مباحث کتاب در حاشیه این اثر ذکر شده است.
در پایان اثر، از موقوفات قلی‌خان فرزند خانلرخان قاجار یاد شده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.