موسوعة البرغاني في فقه الشيعة: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR15925J1.jpg | عنوان = موسوعة البرغاني في فقه الشيعة ا...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ؟' به '؟') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR15925J1.jpg | | تصویر =NUR15925J1.jpg | ||
| عنوان = موسوعة البرغاني في فقه الشيعة المسمي | | عنوان = موسوعة البرغاني في فقه الشيعة المسمي ب غنيمة المعاد في شرح الإرشاد | ||
| عنوانهای دیگر = غنيمة المعاد في شرح الإرشاد، موسوعة البرغاني في فقه الشيعة | | عنوانهای دیگر = غنيمة المعاد في شرح الإرشاد، موسوعة البرغاني في فقه الشيعة | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[برغانی قزوینی حایری، محمدصالح]] (نويسنده) | ||
[[شهیدی صالحی، عبدالحسین]] (محقق) | [[شهیدی صالحی، عبدالحسین]] (محقق) | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| مکان نشر =ايران - تهران | | مکان نشر =ايران - تهران | ||
| سال نشر = مجلد1: ؟، مجلد2: 1364ش، مجلد3: 1365ش/1406ق، مجلد4: 1365ش/1407ق، مجلد5: 1366ش/1407ق، مجلد6: 1366ش/1408ق، مجلد7: 1369ش/1410ق، مجلد8: 1370ش/1411ق. | | سال نشر = مجلد1:؟، مجلد2: 1364ش، مجلد3: 1365ش/1406ق، مجلد4: 1365ش/1407ق، مجلد5: 1366ش/1407ق، مجلد6: 1366ش/1408ق، مجلد7: 1369ش/1410ق، مجلد8: 1370ش/1411ق. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE15925AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE15925AUTOMATIONCODE | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =8 | | تعداد جلد =8 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =15925 | ||
| کتابخوان همراه نور =15925 | |||
| کد پدیدآور = 8568 | | کد پدیدآور = 8568 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''موسوعة البرغاني في فقه الشيعة'''، اثر [[برغانی قزوینی حایری، محمدصالح|آیتالله شیخ محمدصالح برغانی قزوینی حائری]] (متوفی 1271ق)، در اصل، دایرةالمعارفگونهای است در فقه با عنوان «غنيمة المعاد في شرح الإرشاد»، که شرح مزجی بر ارشاد علامه حلی میباشد<ref>ر.ک: شهیدی صالحی، عبدالحسین، ص30</ref>. | |||
این شرح، بزرگترین اثر فقهی [[برغانی قزوینی حایری، محمدصالح|آیتالله برغانی]] است که در چهارده مجلد بزرگ، با مقدمه و تحقیق که به سی جلد به قطع وزیری درآمده و به نام «موسوعة البرغاني في فقه الشيعة»، توسط انتشارات نمایشگاه دایمی کتاب و مؤسسة الوفاء در تهران، هشت جلد آن چاپ گردیده و باقی مجلدات زیر چاپ است<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
این کتاب، تمامی دوره فقه را در بر دارد و به شیوه استدلالی، حاوی مبانی مستحکم و قوی و دلایل عقلی عمیق و دقیق در تمامی مباحث و زمینههاست و نویسنده در تألیف آن، از روایات بهره بسیاری برده است و اقوال فقهای متقدم و متأخر از شیعه و گاه اهل سنت را به نقد و بررسی گذارده و در بسیاری از موارد، نوآوری و فتواهای نو عرضه داشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
این اثر، از آغاز تألیف در حوزههای علمی شیعه و سنی شهرت بسیاری یافت و از منابع [[صاحب جواهر، محمدحسن|شیخ محمدحسن نجفی]] (متوفی 1226ق) در [[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر]] است<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
مقدمهای از [[شهیدی صالحی، عبدالحسین|عبدالحسین صالحی]] در ابتدای کتاب افزوده شده که در آن، شرح حال مفصلی از مؤلف، ارائه گردیده و اطلاعات دقیقی از نسب، ولادت، خانواده، زندگی و سفرهای علمی، اساتید، اجازات، اوضاع سیاسی و اجتماعی دوران زندگی، مبارزات علیه استعمار خارجی و استبداد داخلی، تألیفات و تاریخ و چگونگی وفات وی، در اختیار خواننده قرار گرفته است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص8-65</ref>. | |||
==وضعیت کتاب== | |||
فهرست مطالب هر جلد، در انتهای همان جلد آمده و در پاورقیها، علاوه بر توضیح درباره برخی از کلمات و عبارات متن<ref>مثلا ر.ک: پاورقی، ص106</ref>، اطلاعات رجالی مفیدی پیرامون برخی از راویان مذکور در متن، ارائه گردیده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
==پانویس == | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | |||
# مقدمه و متن کتاب. | |||
#[[:noormags:7290|شهیدی صالحی، عبدالحسین، «شرح حال مفسر بزرگ آیتاللهالعظمی شیخ محمدصالح برغانی (قدسسره)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله بینات (مؤسسه معارف اسلامی امام رضا(ع))، زمستان 1374، شماره 8 (12 صفحه، از 22 تا 33)]]. | |||
== وابستهها == | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:فقه و اصول]] | |||
[[رده:فقه مذاهب]] | |||
[[رده:فقه شیعه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۹
موسوعة البرغاني في فقه الشيعة، اثر آیتالله شیخ محمدصالح برغانی قزوینی حائری (متوفی 1271ق)، در اصل، دایرةالمعارفگونهای است در فقه با عنوان «غنيمة المعاد في شرح الإرشاد»، که شرح مزجی بر ارشاد علامه حلی میباشد[۱].
موسوعة البرغاني في فقه الشيعة المسمي ب غنيمة المعاد في شرح الإرشاد | |
---|---|
پدیدآوران | برغانی قزوینی حایری، محمدصالح (نويسنده) شهیدی صالحی، عبدالحسین (محقق) |
عنوانهای دیگر | غنيمة المعاد في شرح الإرشاد، موسوعة البرغاني في فقه الشيعة |
ناشر | نمايشگاه دائمي کتاب |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | مجلد1:؟، مجلد2: 1364ش، مجلد3: 1365ش/1406ق، مجلد4: 1365ش/1407ق، مجلد5: 1366ش/1407ق، مجلد6: 1366ش/1408ق، مجلد7: 1369ش/1410ق، مجلد8: 1370ش/1411ق. |
موضوع | فقه جعفری - قرن 13ق. |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 8 |
کد کنگره | BP 182/3 /ع8 الف4022 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
این شرح، بزرگترین اثر فقهی آیتالله برغانی است که در چهارده مجلد بزرگ، با مقدمه و تحقیق که به سی جلد به قطع وزیری درآمده و به نام «موسوعة البرغاني في فقه الشيعة»، توسط انتشارات نمایشگاه دایمی کتاب و مؤسسة الوفاء در تهران، هشت جلد آن چاپ گردیده و باقی مجلدات زیر چاپ است[۲].
این کتاب، تمامی دوره فقه را در بر دارد و به شیوه استدلالی، حاوی مبانی مستحکم و قوی و دلایل عقلی عمیق و دقیق در تمامی مباحث و زمینههاست و نویسنده در تألیف آن، از روایات بهره بسیاری برده است و اقوال فقهای متقدم و متأخر از شیعه و گاه اهل سنت را به نقد و بررسی گذارده و در بسیاری از موارد، نوآوری و فتواهای نو عرضه داشته است[۳].
این اثر، از آغاز تألیف در حوزههای علمی شیعه و سنی شهرت بسیاری یافت و از منابع شیخ محمدحسن نجفی (متوفی 1226ق) در جواهر است[۴].
مقدمهای از عبدالحسین صالحی در ابتدای کتاب افزوده شده که در آن، شرح حال مفصلی از مؤلف، ارائه گردیده و اطلاعات دقیقی از نسب، ولادت، خانواده، زندگی و سفرهای علمی، اساتید، اجازات، اوضاع سیاسی و اجتماعی دوران زندگی، مبارزات علیه استعمار خارجی و استبداد داخلی، تألیفات و تاریخ و چگونگی وفات وی، در اختیار خواننده قرار گرفته است[۵].
وضعیت کتاب
فهرست مطالب هر جلد، در انتهای همان جلد آمده و در پاورقیها، علاوه بر توضیح درباره برخی از کلمات و عبارات متن[۶]، اطلاعات رجالی مفیدی پیرامون برخی از راویان مذکور در متن، ارائه گردیده است[۷].
پانویس
منابع مقاله