کوفی، علی بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۰

کوفی، علی بن احمد

نام	کوفی، علی بن احمد
نام‌های دیگر	ابی‌القاسم کوفی، علی بن احمد
نام پدر	احمد
متولد
محل تولد
رحلت	جمادى‌الاول 325ق /963م
اساتید	على بن ابراهيم قمى محمد بن جعفر كوفى اسدى
برخی آثار	الإستغاثة في بدع الثلاثة
کد مؤلف	AUTHORCODE01699AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، کوفی (ابهام زدایی) را ببینید.

ابوالقاسم كوفى، على بن احمد بن موسى (متوفای 352ق)، فقيه و متكلم.

ولادت

از تاريخ ولادت و زندگى او اطلاعى دردست نيست.

نسب

آنچه دربارۀ تبار او آورده‌اند، اين است كه وى، خود را علوى و از احفاد هارون، فرزند امام موسى كاظم(ع) معرفى مى‌كرده است. برخى او را از نوادگان موسى مبرقع، فرزند امام جواد(ع) دانسته‌اند، ولى بنابر آنچه عمرى از استاد خود ابن طباطباى نسابه نقل مى‌كند، ادعاى علوى بودن او كذب است. آنچه تقريباً همهً منابع بر آن اتفاق دارند، اين است كه وى نخست امامى بوده، اما در اواخر عمر به غلو گراييده است.

اساتید

ابوالقاسم كوفى از پدرش و على بن ابراهيم قمى، صاحب تفسير و محمد بن جعفر كوفى اسدى روايت كرده است.

شاگردان

فرزندش ابومحمد و نيز ابوعمران کرمانى، شيخ حيدر بن محمد بن نعيم سمرقندى و تلعبكرى از او روايت كرده است.

وفات

ابوالقاسم كوفى در جمادى‌الاول 325ق در كرمى (يا آبگرم) در پنج فرسخى فسا درگذشت و همانجا به خاک سپرده شد، اما عمرى از قول استاد خود نوشته است كه قبر او در رى است.

آثار

به ابوالقاسم كوفى، بالغ بر 50 كتاب در موضوعات مختلف فقهى، فلسفى، كلامى، اخلاقى و تفسير نسبت داده شده است. طوسى بسيارى از کتاب‌هاى او را مى‌پسندند و مى‌گويد:آنها را هنگامى نوشته كه بر راه راست بوده است، اما کتاب‌هاى بعدى او را داراى غلو و تخليط مى‌شمارد. به گفتۀ مامقانى اگر روايتى از او دردست باشد كه ثابت شود آن را پيش از انحرافش روايت كرده است، مى‌توان آن را اخذ كرد وگرنه قابل اعتنا نيست. از ابوالقاسم كوفى، تنها دو اثر دردست است:

الاستغاثه فى بدع الثلاثه، كه كتاب مشهور اوست و به گفته افندى و خوانسارى، وى آن را در اوان استقامت و بصيرتش نوشته است. وى در اين كتاب بدعتهايى را براى سه خليفه نخستين برشمرده است كه به تصريح وى پيروان آنان نيز بدانها اقرار دارند. مجلسى در مقدمه بحار اين كتاب را به سهو، تأليف ابن ميثم بحرانى دانسته است. كتاب الاستغاثه دوباره در نجف به چاپ رسيده است.
الآداب و مكارم الاخلاق، يك نسخه از اين اثر در كتابخانۀ قاهره موجود است.

نجاشى اين آثار را از او ياد كرده است: ابطال مذهب داود بن على الاصبهانى، الانبياء، الاوصياء، تثبيت المعجزات، تثبيت نبوه الانبياء، تناقض احكام المذاهب الفاسده، تناقض اقاويل المعتزله، الرد على ارسطاطاليس، الرد على الزيديه، فساد اقاويل الاسماعيليه، فساد قول البراهمه، الفقه على ترتيب المزنى و معرفه وجود الحكمه.

منابع مقاله

حجتی‌کرمانی، محمدجواد، دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج6، ص176

وابسته‌ها

الإستغاثة في بدع الثلاثة

الإستغاثه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR01699.jpg|بندانگشتی|کوفی، علی بن احمد]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|کوفی، علی بن احمد
+! نام!! data-type="authorName" |کوفی، علی بن احمد
 |-
 |نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'| ابی‌القاسم کوفی، علی بن احمد
+| data-type="authorOtherNames" | ابی‌القاسم کوفی، علی بن احمد
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |احمد
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|
+| data-type="authorbirthDate" |
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|302 ق
+| data-type="authorDeathDate" |جمادى‌الاول 325ق /963م
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |[[قمی، علی بن ابراهیم|على بن ابراهيم قمى]]
+[[محمد بن جعفر كوفى اسدى]]
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|[[الإستغاثة في بدع الثلاثة]]
+| data-type="authorWritings" |[[الإستغاثة في بدع الثلاثة]]
-|-class='articleCode'
+|- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE01699AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE01699AUTHORCODE
 |}
 </div>
+{{کاربردهای دیگر|کوفی (ابهام زدایی)}}
-'''ابوالقاسم كوفى، على بن احمد بن موسى''' (د 352ق963/ م)، فقيه و متكلم. از تاريخ ولادت و زندگى او اطلاعى دردست نيست. آنچه دربارۀ تبار او آورده‌اند، اين است كه وى، خود را علوى و از احفاد هارون، فرزند امام موسى كاظم(ع) معرفى مى‌كرده است (عمرى، 108). برخى او را از نوادگان موسى مبرقع، فرزند امام جواد(ع) دانسته‌اند (افندى، 375/3؛ قس: قمى، 35)، ولى بنابر آنچه عمرى از استاد خود ابن طباطباى نسابه نقل مى‌كند، ادعاى علوى بودن او كذب است. آنچه تقريباً همهً منابع بر آن اتفاق دارند، اين است كه وى نخست امامى بوده، اما در اواخر عمر به غلو گراييده است.
+'''ابوالقاسم كوفى، على بن احمد بن موسى''' (متوفای 352ق)، فقيه و متكلم.
-ابوالقاسم كوفى از پدرش و على بن ابراهيم قمى، صاحب تفسير و محمد بن جعفر كوفى اسدى روايت كرده است (خوانسارى، 293/4؛ نورى، 323/3، 575؛ آقابزرگ، 28/2). فرزندش ابومحمد و نيز ابوعمران کرمانى، شيخ حيدربن محمد بن نعيم سمرقندى و تلعبكرى از او روايت كرده است (افندى، 358/3؛ نورى 3 ك323/). ابوالقاسم كوفى در جمادى‌الاول 325 در كرمى (يا آبگرم، نك؛ افندى، همانجا) در پنج فرسخى فسا درگذشت و همانجا به خاک سپرده شد (نجاشى، 97/2)، اما عمرى از قول استاد خود نوشته است كه قبر او در رى است.
+== ولادت ==
+از تاريخ ولادت و زندگى او اطلاعى دردست نيست.
-==آثار==
+== نسب ==
-به ابوالقاسم كوفى، بالغ بر 50 كتاب در موضوعات مختلف فقهى، فلسفى، كلامى، اخلاقى و تفسير نسبت داده شده است (نجاشى، 96/2-97) طوسى بسيارى از کتاب‌هاى او را مى‌پسندند و مى‌گويد:آنها را هنگامى نوشته كه بر راه راست بوده است، اما کتاب‌هاى بعدى او را داراى غلو و تخليط مى‌شمارد (ص 91-92). به گفتۀ [[مامقانی، عبدالله|مامقانى]] (256/2) اگر روايتى از او دردست باشد كه ثابت شود آن را پيش از انحرافش روايت كرده است، مى‌توان آن را اخذ كرد وگرنه قابل اعتنا نيست. از ابوالقاسم كوفى، تنها دو اثر دردست است:
+آنچه دربارۀ تبار او آورده‌اند، اين است كه وى، خود را علوى و از احفاد هارون، فرزند امام موسى كاظم(ع) معرفى مى‌كرده است. برخى او را از نوادگان موسى مبرقع، فرزند امام جواد(ع) دانسته‌اند، ولى بنابر آنچه عمرى از استاد خود ابن طباطباى نسابه نقل مى‌كند، ادعاى علوى بودن او كذب است. آنچه تقريباً همهً منابع بر آن اتفاق دارند، اين است كه وى نخست امامى بوده، اما در اواخر عمر به غلو گراييده است.
-#الاستغاثه فى بدع الثلاثه، كه كتاب مشهور اوست و به گفته افندى (355/3) و خوانسارى (291/4)، وى آن را در اوان استقامت و بصيرتش نوشته است. وى در اين كتاب بدعتهايى را براى سه خليفه نخستين برشمرده است كه به تصريح وى پيروان آنان نيز بدانها اقرار دارند (ص 6). مجلسى در مقدمه بحار (19/1) اين كتاب را به سهو، تأليف [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]] دانسته است. كتاب الاستغاثه دوباره در نجف به چاپ رسيده است.
+== اساتید ==
-#الآداب و مكارم الاخلاق، يك نسخه از اين اثر در كتابخانۀ قاهره موجود است (نك: GAS, I/543).
+ابوالقاسم كوفى از پدرش و [[قمی، علی بن ابراهیم|على بن ابراهيم قمى]]، صاحب تفسير و [[محمد بن جعفر كوفى اسدى]] روايت كرده است.
-نجاشى اين آثار را از او ياد كرده است: ابطال مذهب داود بن على الاصبهانى، الانبياء، الاوصياء، تثبيت المعجزات، تثبيت نبوه الانبياء، تناقض احكام المذاهب الفاسده، تناقض اقاويل المعتزله، الرد على ارسطاطاليس، الرد على الزيديه، فساد اقاويل الاسماعيليه، فساد قول البراهمه، الفقه على ترتيب المزنى و معرفه وجود الحكمه.
+== شاگردان ==
+فرزندش ابومحمد و نيز ابوعمران کرمانى، شيخ حيدر بن محمد بن نعيم سمرقندى و تلعبكرى از او روايت كرده است.
-==مآخذ==
+== وفات ==
+ابوالقاسم كوفى در جمادى‌الاول 325ق در كرمى (يا آبگرم) در پنج فرسخى فسا درگذشت و همانجا به خاک سپرده شد، اما عمرى از قول استاد خود نوشته است كه قبر او در رى است.
+==آثار==
+به ابوالقاسم كوفى، بالغ بر 50 كتاب در موضوعات مختلف فقهى، فلسفى، كلامى، اخلاقى و تفسير نسبت داده شده است. طوسى بسيارى از کتاب‌هاى او را مى‌پسندند و مى‌گويد:آنها را هنگامى نوشته كه بر راه راست بوده است، اما کتاب‌هاى بعدى او را داراى غلو و تخليط مى‌شمارد. به گفتۀ [[مامقانی، عبدالله|مامقانى]]  اگر روايتى از او دردست باشد كه ثابت شود آن را پيش از انحرافش روايت كرده است، مى‌توان آن را اخذ كرد وگرنه قابل اعتنا نيست. از ابوالقاسم كوفى، تنها دو اثر دردست است:
-آقابزرگ، [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعه]]، ابوالقاسم كوفى، على بن احمد، الاستغاثه، نجف 1368ق؛ افندى، عبدالله، [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]، به كوشش [[حسینی اشکوری، احمد|سيد احمد حسينى]]، قم، 1401ق؛ خوانسارى، محمدباقر، [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]، تهران، 1382ق1962/م؛ طوسى، محمدبن حسن، الفهرست، به كوشش سيدمحمد صادق آل بحرالعلوم، نجف، المكتبه المرتصويه، عمرى، على بن محمد، المجدى فى انساب الطالبين، به كوشش [[مهدوی دامغانی، احمد|احمد مهدوى دامغانى]]، قم، 1409ق؛ قمى، عباس، هديه الاحباب، تهران، 1362ش؛ [[مامقانی، عبدالله|مامقانى]]، عبدالله، [[تنقیح المقال في علم الرجال (آل البیت)|تنقيح المقال]]، نجف، 1350ق؛ مجلسى، محمدباقر، [[بحارالانوار|بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام]]، بيروت، 1403ق1983/م؛ نجاشى، احمدبن على، رجال، به كوشش محمدجواد نائينى، 1408ق1988/م؛ نورى حسين بن محمدتقى، [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]، تهران، 1318-1321ق.
+#الاستغاثه فى بدع الثلاثه، كه كتاب مشهور اوست و به گفته افندى و خوانسارى، وى آن را در اوان استقامت و بصيرتش نوشته است. وى در اين كتاب بدعتهايى را براى سه خليفه نخستين برشمرده است كه به تصريح وى پيروان آنان نيز بدانها اقرار دارند. مجلسى در مقدمه بحار اين كتاب را به سهو، تأليف [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]] دانسته است. كتاب الاستغاثه دوباره در نجف به چاپ رسيده است.
+#الآداب و مكارم الاخلاق، يك نسخه از اين اثر در كتابخانۀ قاهره موجود است.
+نجاشى اين آثار را از او ياد كرده است: ابطال مذهب داود بن على الاصبهانى، الانبياء، الاوصياء، تثبيت المعجزات، تثبيت نبوه الانبياء، تناقض احكام المذاهب الفاسده، تناقض اقاويل المعتزله، الرد على ارسطاطاليس، الرد على الزيديه، فساد اقاويل الاسماعيليه، فساد قول البراهمه، الفقه على ترتيب المزنى و معرفه وجود الحكمه.
 ==منابع مقاله==
-دايرةالمعارف بزرگ اسلامى
+حجتی‌کرمانی، محمدجواد، دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج6، ص176
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
-== وابسته‌ها ==
 [[الإستغاثة في بدع الثلاثة]]
@@ خط ۵۷: / خط ۷۰: @@
 [[رده:زندگی‌نامه]]
+[[رده:دی (1400)]]