ابوالشیخ، عبدالله بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۰

ابوالشيخ اصفهانى، ابومحمد عبدالله بن محمد بن جعفر بن حيان، (274 - آخر محرم 369ق / 887 - 27 اوت 979م)، محدث و مورخ نامى از اعلام اصفهان است. وى را با انتساب به جدش، حيانى نيز خوانده‌اند. برخى او را ابن حبان نيز خوانده‌اند.

ابوالشیخ، عبدالله بن محمد

نام	ابوالشیخ، عبدالله بن محمد
نام‌های دیگر	اب‍ن ح‍ی‍ان‌، اب‍وم‍ح‍م‍د ع‍ب‍دال‍ل‍ه ب‍ن م‍ح‍م‍د اب‍ن ح‍ب‍ان‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه ب‍ن م‍ح‍م‍د اب‍ن ح‍ی‍ان الاص‍ب‍ه‍ان‍ی اب‍و ال‍ش‍ی‍خ‌، اب‍وم‍ح‍م‍د ع‍ب‍دال‍ل‍ه ب‍ن م‍ح‍م‍د اب‍و ال‍ش‍ی‍خ الانصاری ابوالشیخ اصفهانی
نام پدر	محمد
متولد	274ق
محل تولد	اصفهان
رحلت	369 ق
اساتید	ابن ابى‌حاتم رازى ابوالقاسم بغوى ابوبكر جعفر بن محمد فريابى
برخی آثار	الفوائد الأمثال في الحديث النبوي أخلاق النبي و آدابه
کد مؤلف	AUTHORCODE03590AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، ابن حبان (ابهام‌زدایی) را ببینید.

ولادت

وی در حدود سال ۲۷۳ق متولّد شد، ابوالشيخ در خاندانى اهل علم و آشنا به حديث تولد و رشد يافت. وى پس از آموزش‌هاى مقدماتى در اصفهان، برای استماع حديث به شهرهاى مختلف بصره، بغداد موصل، مكه و مدينه سفر كرد.

مشایخ

وى نزد مشايخ بسيارى به فراگیرى دانش پرداخت. او در طبقه 10 و 11 طبقات المحدثين، شمار بسيارى از مشايخ نام‌آور خود را چون ابوالقاسم بغوى، ابن ابى‌حاتم رازى، ابوبكر جعفر بن محمد فريابى، ابویعلى موصلى، ابوبكر بزّاز، محمد بن يحيى ابن منده و ابوالحسن ابن شنبو را برشمرده است.

در میان شاگردان و راویان ابوالشيخ نيز افراد مشهورى به چشم مى خورند، از جمله ابونعيم اصفهانى، ابوسعد مالينى، محمد بن اسحاق ابن منده، ابن مردویه و نيز نواده‌اش محمد بن عبدالرزاق بن ابى‌الشيخ.

رجال‌شناسانى چون ابونعيم اصفهانى و سمعانى، وى را ثقه دانسته‌اند. تنها ابواحمد عسال اصفهانى به دليلى كه دانسته نيست، وى را تضعيف كرده است. ابوالشيخ در فقه، تفسير و نيز قرائت تبحر داشت.

وفات

او حدود شصت سال در اصفهان حدیث گفت، و سرانجام در سال ۳۶۹ق در سن ۹۶ سالگی وفات یافته است.

آثار

اخلاق النبى و آدابه؛
الامثال في الحديث النبوى؛
طبقات المحدثين باصبهان و الواردين عليها؛
ذكر القران؛
العظمة؛
الفوائد؛

...

وى داراى تفسيرى بوده كه مورد استفاده كسانى چون سيوطى در «الدر المنثور» قرار گرفته و ظاهراً مفقود شده است.^[۱]

پانویس

↑ سلماسی، مهدی، ج5، ص 601

منابع مقاله

سلماسی، مهدی، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، جلد 5، ص601، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374

وابسته‌ها

الفوائد

الأمثال في الحديث النبوي صلی‌الله‌علیه‌وسلم

أخلاق النبي و آدابه

اخلاق النبي و آدابه

طبقات المحدثین بأصبهان و الواردین علیها

رزرو حمی

کتاب العظمة

[1] سلماسی، مهدی، ج5، ص 601

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR03590.jpg|بندانگشتی|ابوالشیخ، عبدالله بن محمد]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|ابوالشیخ، عبدالله بن محمد
+! نام!! data-type="authorName" |ابوالشیخ، عبدالله بن محمد
 |-
 |نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'| اب‍ن ح‍ی‍ان‌، اب‍وم‍ح‍م‍د ع‍ب‍دال‍ل‍ه ب‍ن م‍ح‍م‍د
+| data-type="authorOtherNames" | اب‍ن ح‍ی‍ان‌، اب‍وم‍ح‍م‍د ع‍ب‍دال‍ل‍ه ب‍ن م‍ح‍م‍د
 اب‍ن ح‍ب‍ان‌، ع‍ب‍دال‍ل‍ه ب‍ن م‍ح‍م‍د
@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 اب‍و ال‍ش‍ی‍خ الانصاری
+ابوالشیخ اصفهانی
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |محمد
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|
+| data-type="authorbirthDate" |274ق
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |اصفهان
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|369 ق
+| data-type="authorDeathDate" |369 ق
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |[[ابن ابی‌حاتم، عبدالرحمن بن محمد|ابن ابى‌حاتم رازى]]
+ابوالقاسم بغوى
+ابوبكر جعفر بن محمد فريابى
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|
+| data-type="authorWritings" |[[الفوائد]]
-|-class='articleCode'
+الأمثال في الحديث النبوي
+[[أخلاق النبي و آدابه]]
+|- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE03590AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03590AUTHORCODE
 |}
 </div>
-'''ابوالشيخ اصفهانى، ابومحمد عبدالله بن محمد بن جعفر بن حيان'''، (274 - آخر محرم 369ق / 887 - 27 اوت 979م)، محدث و مورخ نامى از اعلام اصفهان است. وى را با انتساب به جدش، حيانى نيز خوانده‌اند. برخى او را ابن حبان نيز خوانده‌اند. ابوالشيخ در خاندانى اهل علم و آشنا به حديث تولد و رشد يافت. وى پس از آموزش‌هاى مقدماتى در اصفهان، برای استماع حديث به شهرهاى مختلف بصره، بغداد موصل، مكه و مدينه سفر كرد.
+{{کاربردهای دیگر|ابن حبان (ابهام‌زدایی)}}
+'''ابوالشيخ اصفهانى، ابومحمد عبدالله بن محمد بن جعفر بن حيان'''، (274 - آخر محرم 369ق / 887 - 27 اوت 979م)، محدث و مورخ نامى از اعلام اصفهان است. وى را با انتساب به جدش، حيانى نيز خوانده‌اند. برخى او را ابن حبان نيز خوانده‌اند.
-وى نزد مشايخ بسيارى به فراگيرى دانش پرداخت. او در طبقه 10 و 11 طبقات المحدثين، شمار بسيارى از مشايخ نام‌آور خود را چون ابوالقاسم بغوى، ابن ابى‌حاتم رازى، ابوبكر جعفر بن محمد فريابى، ابویعلى موصلى، ابوبكر بزّاز، محمد بن يحيى ابن منده و ابوالحسن ابن شنبو را برشمرده است.
+== ولادت ==
+وی در حدود سال ۲۷۳ق متولّد شد، ابوالشيخ در خاندانى اهل علم و آشنا به حديث تولد و رشد يافت. وى پس از آموزش‌هاى مقدماتى در اصفهان، برای استماع حديث به شهرهاى مختلف بصره، بغداد موصل، مكه و مدينه سفر كرد.
+== مشایخ ==
+وى نزد مشايخ بسيارى به فراگیرى دانش پرداخت. او در طبقه 10 و 11 طبقات المحدثين، شمار بسيارى از مشايخ نام‌آور خود را چون ابوالقاسم بغوى، [[ابن ابی‌حاتم، عبدالرحمن بن محمد|ابن ابى‌حاتم رازى]]، ابوبكر جعفر بن محمد فريابى، ابویعلى موصلى، ابوبكر بزّاز، محمد بن يحيى ابن منده و ابوالحسن ابن شنبو را برشمرده است.
 در میان شاگردان و راویان ابوالشيخ نيز افراد مشهورى به چشم مى خورند، از جمله [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]]، ابوسعد مالينى، محمد بن اسحاق ابن منده، ابن مردویه و نيز نواده‌اش محمد بن عبدالرزاق بن ابى‌الشيخ.
 رجال‌شناسانى چون [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] و [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]]، وى را ثقه دانسته‌اند. تنها ابواحمد عسال اصفهانى به دليلى كه دانسته نيست، وى را تضعيف كرده است. ابوالشيخ در فقه، تفسير و نيز قرائت تبحر داشت.
+== وفات ==
+او حدود شصت سال در اصفهان حدیث گفت، و سرانجام در سال ۳۶۹ق در سن ۹۶ سالگی وفات یافته است.
 ==آثار==
-. اخلاق النبى و آدابه؛
+#اخلاق النبى و آدابه؛
+#الامثال في الحديث النبوى؛
+#طبقات المحدثين باصبهان و الواردين عليها؛
+#ذكر القران؛
+#العظمة؛
+#الفوائد؛
+...
-. الامثال في الحديث النبوى؛
+وى داراى تفسيرى بوده كه مورد استفاده كسانى چون [[سيوطى]] در «[[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]]» قرار گرفته و ظاهراً مفقود شده است.<ref>سلماسی، مهدی، ج5، ص 601</ref>
-. طبقات المحدثين باصبهان و الواردين عليها؛
+==پانویس ==
+<references/>
-. ذكر القران؛
+==منابع مقاله==
+[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5698 سلماسی، مهدی، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، جلد 5، ص601، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374]
-. العظمة؛
-. الفوائد؛
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
-...
+[[الفوائد]]
-وى داراى تفسيرى بوده كه مورد استفاده كسانى چون [[سيوطى]] در «[[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]]» قرار گرفته و ظاهراً مفقود شده است.
+[[الأمثال في الحديث النبوي صلی‌الله‌علیه‌وسلم]]
+[[أخلاق النبي و آدابه]]
-==وابسته‌ها==
+[[اخلاق النبي و آدابه]]
-{{وابسته‌ها}}
 [[طبقات المحدثین بأصبهان و الواردین علیها]]
+[[رزرو حمی]]
+[[کتاب العظمة]]
 [[رده:زندگی‌نامه]]