آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین را به محمد بن حسین آقاجمال خوانساری منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" | آقاجمال خوانساری، محمد بن آقاحسین | ||
جمالالدین خوانساری | |||
جمال ال‍م‍ح‍ق‍ق‍ی‍ن | |||
خوانساری، آقاجمال | خوانساری، آقاجمال | ||
خوانساری، جمالالدین | خوانساری، جمالالدین | ||
اغا جمالالدین خوانساری | اغا جمالالدین خوانساری | ||
Agha Jamal Khansari | Agha Jamal Khansari | ||
|- | |- | ||
| خط ۳۴: | خط ۲۸: | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقی مجلسی]] | | data-type="authorTeachers" |[[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقی مجلسی]] | ||
[[محقق خوانساری، حسین بن محمد]] | [[محقق خوانساری، حسین بن محمد]] | ||
[[محقق سبزواری، محمدباقر|ملا محمدباقر محقق سبزواری]] | [[محقق سبزواری، محمدباقر|ملا محمدباقر محقق سبزواری]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[التعلیقات علی شرح اللمعة الدمشقیة]] | | data-type="authorWritings" |[[التعلیقات علی شرح اللمعة الدمشقیة]] | ||
[[کلثوم ننه]] | |||
[[شرح احادیث طینت]] | [[شرح احادیث طینت]] | ||
| خط ۵۰: | خط ۴۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد بن حسین آقاجمال خوانساری''' (وفات ۱۱۲۵ق)، از علمای طراز اول و مدرسان برجسته قرن دوازدهم در اصفهان و عهده‌دار ریاست حوزه تدریس آن سامان بود. از شاگردان [[مجلسی، محمدتقی|مجلسی اول]]، افرادی چون آقامحمد اکمل اصفهانی و ملا رفیع مشهدی از شاگردان وی بودند.<ref>ر.ک: موسوی بجنوردی، کاظم، 1374، ج1، ص458</ref>؛ | |||
'''محمد بن حسین آقاجمال خوانساری''' (وفات ۱۱۲۵ق)، از علمای طراز اول و مدرسان برجسته قرن دوازدهم در اصفهان و عهده‌دار ریاست حوزه تدریس آن سامان بود. از شاگردان [[مجلسی، محمدتقی|مجلسی اول]]، افرادی چون آقامحمد اکمل اصفهانی و ملا رفیع مشهدی از شاگردان وی بودند.<ref>ر.ک: موسوی بجنوردی، کاظم، 1374، ج1، ص458</ref> | ایشان برادر [[خوانساری، رضی‌الدین محمد بن حسین|رضى‌الدين محمد خوانسارى]] است. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
«آقاجمال خوانساری، جمالالدین محمد بن حسین بن محمد»، در حوزه علمیه اصفهان نزد پدرش، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقاحسین محقق خوانساری]]، دایی‌اش، [[محقق سبزواری، محمدباقر|ملا محمدباقر محقق سبزواری]] نویسنده «[[ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد|ذخیره]]» و [[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقی مجلسی]] درس خواند و سپس در همان حوزه به تدریس معقول و منقول پرداخت.<ref>ر.ک: همان</ref> | «آقاجمال خوانساری، جمالالدین محمد بن حسین بن محمد»، در حوزه علمیه اصفهان نزد پدرش، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقاحسین محقق خوانساری]]، دایی‌اش، [[محقق سبزواری، محمدباقر|ملا محمدباقر محقق سبزواری]] نویسنده «[[ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد|ذخیره]]» و [[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقی مجلسی]] درس خواند و سپس در همان حوزه به تدریس معقول و منقول پرداخت.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==موقعیت علمی== | ==موقعیت علمی== | ||
وی محدث، اصولی، حکیم، متکلم و فقیه امامی بوده است. در مقام روایی او گفته شده که از [[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقی مجلسی]] اجازه نقل حدیث داشته است. اردبیلی او را رفیع‌الشأن و از راویان فقه خوانده است. شیخ یوسف بحرانی صاحب «الحدائق» او را از مشایخ خود در نقل حدیث برشمرده است. آقاجمال عالمی نکته‌سنج بود و طبعی ظریف داشت و بسیار پرکار بود؛ به‌گونه‌ای که خوانساری صاحب «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» او را بسیار ستوده است.<ref>ر.ک: همان</ref> | وی محدث، اصولی، حکیم، متکلم و فقیه امامی بوده است. در مقام روایی او گفته شده که از [[مجلسی، محمدتقی|ملا محمدتقی مجلسی]] اجازه نقل حدیث داشته است. اردبیلی او را رفیع‌الشأن و از راویان فقه خوانده است. شیخ یوسف بحرانی صاحب «الحدائق» او را از مشایخ خود در نقل حدیث برشمرده است. آقاجمال عالمی نکته‌سنج بود و طبعی ظریف داشت و بسیار پرکار بود؛ به‌گونه‌ای که خوانساری صاحب «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» او را بسیار ستوده است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==جایگاه اجتماعی== | ==جایگاه اجتماعی== | ||
به نظر می‌رسد نفوذ او در مردم به‌گونه‌ای بوده که پادشاهان صفوی معاصرش به او ابراز ارادت می‌کرده‌اند و با عطایای خود او را می‌نواخته‌اند. او از کمک به مردم دریغ نمی‌کرد و مورد مراجعه خاص و عام بود.<ref>ر.ک: همان</ref> | به نظر می‌رسد نفوذ او در مردم به‌گونه‌ای بوده که پادشاهان صفوی معاصرش به او ابراز ارادت می‌کرده‌اند و با عطایای خود او را می‌نواخته‌اند. او از کمک به مردم دریغ نمی‌کرد و مورد مراجعه خاص و عام بود.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
مشهور است که وی کتاب «کلثوم‌ننه» یا «عقائد النساء» را، که در آن رسوم و پندارهای معمول میان زنان آن روزگار ایران را به نقد کشیده، تألیف کرده است.<ref>ر.ک: همان</ref> | مشهور است که وی کتاب «کلثوم‌ننه» یا «عقائد النساء» را، که در آن رسوم و پندارهای معمول میان زنان آن روزگار ایران را به نقد کشیده، تألیف کرده است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی در تاریخ 1125ق/1713م، دیده از جهان فروبست. | |||
وی در تاریخ 1125ق/1713م، دیده از جهان فروبست. [[مامقانی، عبدالله|مامقانی]] درگذشت او را در 1121ق/1709م، می‌داند که درست به نظر نمی‌رسد. او را در آرامگاه پدرش، که به‌وسیله شاه سلیمان صفوی در تخته فولاد اصفهان ساخته شده بود، به خاک سپردند.<ref>ر.ک: همان</ref> | [[مامقانی، عبدالله|مامقانی]] درگذشت او را در 1121ق/1709م، می‌داند که درست به نظر نمی‌رسد. او را در آرامگاه پدرش، که به‌وسیله شاه سلیمان صفوی در تخته فولاد اصفهان ساخته شده بود، به خاک سپردند.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
# اصول الدّین؛ | # اصول الدّین؛ | ||
| خط ۹۱: | خط ۸۰: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
موسوی بجنوردی، کاظم، «دایرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، تهران، 1374. | |||
موسوی بجنوردی، کاظم، «دایرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، تهران، 1374. | {{مطالعات زن و خانواده}} | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[التعلیقات علی شرح اللمعة الدمشقیة]] | |||
[[ | [[دفاع از تشیع (ترجمه الفصول المختاره)]] | ||
[[ | [[شرح محقق بارع جمالالدین محمد خوانساری بر غُرر الحکَم و دُرَر الکَلم]] | ||
[[شرح | [[الحاشیة علی حاشیة الخفري علی شرح القوشچي علی التجرید]] | ||
[[ | [[الحاشية علی الشفاء (کتاب طبیعیات)]] | ||
[[ | [[مزار]] | ||
[[کلثوم ننه]] | [[کلثوم ننه]] | ||
[[الحاشية علی شروح الإشارات (الإشارات و شرح الإشارات و شرح الشرح و حاشية | [[الحاشية علی شروح الإشارات (الإشارات و شرح الإشارات و شرح الشرح و حاشية الباغنوي)]] | ||
[[شرح احادیث طینت]] | [[شرح احادیث طینت]] | ||
[[ترجمه مجالس]] | [[ترجمه مجالس]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۱
| نام | آقاجمال خوانساری، محمد بن حسین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آقاجمال خوانساری، محمد بن آقاحسین
جمالالدین خوانساری جمال ال‍م‍ح‍ق‍ق‍ی‍ن خوانساری، آقاجمال خوانساری، جمالالدین اغا جمالالدین خوانساری Agha Jamal Khansari |
| نام پدر | آقاحسین محقق خوانساری |
| متولد | قرن دوازدهم |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | 1092 ش یا 1125 ق یا 1713 م- قبرستان تخت فولاد اصفهان |
| اساتید | ملا محمدتقی مجلسی |
| برخی آثار | التعلیقات علی شرح اللمعة الدمشقیة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00858AUTHORCODE |
محمد بن حسین آقاجمال خوانساری (وفات ۱۱۲۵ق)، از علمای طراز اول و مدرسان برجسته قرن دوازدهم در اصفهان و عهده‌دار ریاست حوزه تدریس آن سامان بود. از شاگردان مجلسی اول، افرادی چون آقامحمد اکمل اصفهانی و ملا رفیع مشهدی از شاگردان وی بودند.[۱]؛ ایشان برادر رضى‌الدين محمد خوانسارى است.
تحصیلات
«آقاجمال خوانساری، جمالالدین محمد بن حسین بن محمد»، در حوزه علمیه اصفهان نزد پدرش، آقاحسین محقق خوانساری، دایی‌اش، ملا محمدباقر محقق سبزواری نویسنده «ذخیره» و ملا محمدتقی مجلسی درس خواند و سپس در همان حوزه به تدریس معقول و منقول پرداخت.[۲]
موقعیت علمی
وی محدث، اصولی، حکیم، متکلم و فقیه امامی بوده است. در مقام روایی او گفته شده که از ملا محمدتقی مجلسی اجازه نقل حدیث داشته است. اردبیلی او را رفیع‌الشأن و از راویان فقه خوانده است. شیخ یوسف بحرانی صاحب «الحدائق» او را از مشایخ خود در نقل حدیث برشمرده است. آقاجمال عالمی نکته‌سنج بود و طبعی ظریف داشت و بسیار پرکار بود؛ به‌گونه‌ای که خوانساری صاحب «روضات الجنات» او را بسیار ستوده است.[۳]
جایگاه اجتماعی
به نظر می‌رسد نفوذ او در مردم به‌گونه‌ای بوده که پادشاهان صفوی معاصرش به او ابراز ارادت می‌کرده‌اند و با عطایای خود او را می‌نواخته‌اند. او از کمک به مردم دریغ نمی‌کرد و مورد مراجعه خاص و عام بود.[۴] مشهور است که وی کتاب «کلثوم‌ننه» یا «عقائد النساء» را، که در آن رسوم و پندارهای معمول میان زنان آن روزگار ایران را به نقد کشیده، تألیف کرده است.[۵]
وفات
وی در تاریخ 1125ق/1713م، دیده از جهان فروبست. مامقانی درگذشت او را در 1121ق/1709م، می‌داند که درست به نظر نمی‌رسد. او را در آرامگاه پدرش، که به‌وسیله شاه سلیمان صفوی در تخته فولاد اصفهان ساخته شده بود، به خاک سپردند.[۶]
آثار
- اصول الدّین؛
- اعتقادات؛
- تاج التراجم یا موائد الرحمن؛
- ترجمه الفصول المختارة من العیون و المحاسن؛
- ترجمه مفتاح الفلاح؛
- حاشیه بر حاشیه شرح جدید تجرید؛
- حاشیه بر شرح لمعه؛
- حاشیة علی شرح المختصر؛
- حاشیة علی الشفاء؛
- ترجمه شرح غرر الحکم؛
- رساله در جبر و اختیار؛
- رسالة في صلوة الجمعة؛
- رسالة في الطینة؛
- رسالة في کراهة العادات و أنها باعتبار وصفها لا بذاتها؛
- رساله در نیت؛
- کلثوم‌ننه یا عقائد النساء؛
- منشآت (ر.ک: همان).
پانویس
منابع مقاله
موسوی بجنوردی، کاظم، «دایرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، تهران، 1374.
وابسته‌ها
التعلیقات علی شرح اللمعة الدمشقیة
دفاع از تشیع (ترجمه الفصول المختاره)
شرح محقق بارع جمالالدین محمد خوانساری بر غُرر الحکَم و دُرَر الکَلم
الحاشیة علی حاشیة الخفري علی شرح القوشچي علی التجرید
الحاشية علی الشفاء (کتاب طبیعیات)
الحاشية علی شروح الإشارات (الإشارات و شرح الإشارات و شرح الشرح و حاشية الباغنوي)