بدرقه جان: سیری در زندگی حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'علی اکبر(ع) (ابهام زدایی)' به 'علی اکبر(ع) (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR16909J1.jpg | | تصویر =NUR16909J1.jpg | ||
| عنوان =بدرقه جان: سیری در زندگی حضرت علی‌اکبر | | عنوان =بدرقه جان: سیری در زندگی حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| سال نشر = 1388ش | | سال نشر = 1388ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE58854AUTOMATIONCODE،AUTOMATIONCODE16909AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =16909 | ||
| کتابخوان همراه نور =16909 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| علی اکبر(ع) (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''بدرقه جان: سیری در زندگی حضرت علی‌اکبر | {{کاربردهای دیگر| زندگی (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''بدرقه جان: سیری در زندگی حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام'''، تألیف واحد پژوهش مسجد مقدس جمکران، و تصحیح [[فیض‌پور، احمدرضا|احمدرضا فیض‌پور]]، کتابی است که به زندگی و سیره یکی از قهرمانان کربلا یعنی حضرت علی‌اکبر(ع) اختصاص یافته است. او فرزند رشید امام حسین(ع) است که در خَلق و خُلق و منطق به رسول خدا(ص) می‌ماند و در روز عاشورا به شهادت رسید. | |||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
این اثر یک‌جلدی با مقدمه نویسنده آغاز شده و به دنبال آن محتویات | این اثر یک‌جلدی با مقدمه نویسنده آغاز شده و به دنبال آن محتویات کتاب، طی عناوین متعددی آمده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
حضرت علی‌اکبر(ع) در یازدهم شعبان سال سی و سوم هجری؛ پیش از کشته شدن عثمان، چشم به جهان گشود. به نظر نویسنده و طبق نظر مرحوم شهید در «دروس» و کفعمی، ایشان در واقعه کربلا بیست‌وپنج ساله و دو سال از حضرت زین‌العابدین(ع) بزرگ‌تر بوده است<ref>متن کتاب، ص11، 12</ref>. | حضرت علی‌اکبر(ع) در یازدهم شعبان سال سی و سوم هجری؛ پیش از کشته شدن عثمان، چشم به جهان گشود. به نظر نویسنده و طبق نظر مرحوم شهید در «دروس» و کفعمی، ایشان در واقعه کربلا بیست‌وپنج ساله و دو سال از حضرت زین‌العابدین(ع) بزرگ‌تر بوده است<ref>متن کتاب، ص11، 12</ref>. | ||
کنیه‌اش ابوالحسن<ref>همان، ص13</ref> و ملقب به «اکبر» بود<ref>همان، ص15</ref>. در | کنیه‌اش ابوالحسن<ref>همان، ص13</ref> و ملقب به «اکبر» بود<ref>همان، ص15</ref>. در نام مادرش، محل اختلاف است؛ شیخ مفید، ابن اثیر، فخر رازی، شیخ طوسی و صاحب ناسخ التواریخ نام مادر او را «لیلی» دختر ابوعروة ثقفی می‌دانند؛ سبط بن جوزی و خوارزمی نام مادر او را «آمنه» ذکر کرده‌اند؛ ابن شهرآشوب نام مادر آن بزرگوار را «برّه» و مقتل ابی اسحاق اسفراینی نام او را «شهربانو» ذکر کرده‌اند<ref>همان، ص17</ref>. | ||
او که اولین شهید اهل‌بیت در کربلاست شباهت‌هایی با پیامبر(ص) داشت که نویسنده به آن شباهت‌ها اشاره کرده<ref>ر.ک: همان، ص21</ref> سپس به فضائل آن حضرت پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>. او دراین‌باره می‌گوید: ما تردید نداریم که حضرت علی‌اکبر(ع) جامع تمام فضایل و بالاتر از همه، دارای مقام عصمت و به‌دوراز اخلاق ناروا بود، به شهادت پدرش که از باطن افراد آگاه است، او جامع صفات محمدی(ص) و آیینه تمام نمای آن حضرت است، همان‌گونه که در زیارت اول رجب و زیارتی که ابوحمزه از امام صادق(ع) روایت نموده، آمده است<ref>همان، ص23</ref>. | او که اولین شهید اهل‌بیت در کربلاست شباهت‌هایی با پیامبر(ص) داشت که نویسنده به آن شباهت‌ها اشاره کرده<ref>ر.ک: همان، ص21</ref> سپس به فضائل آن حضرت پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>. او دراین‌باره می‌گوید: ما تردید نداریم که حضرت علی‌اکبر(ع) جامع تمام فضایل و بالاتر از همه، دارای مقام عصمت و به‌دوراز اخلاق ناروا بود، به شهادت پدرش که از باطن افراد آگاه است، او جامع صفات محمدی(ص) و آیینه تمام نمای آن حضرت است، همان‌گونه که در زیارت اول رجب و زیارتی که ابوحمزه از امام صادق(ع) روایت نموده، آمده است<ref>همان، ص23</ref>. | ||
به‌قدری این فضائل آشکار بوده که دشمن مکار و سرسخت اهل‌بیت(ع) یعنی معاویه لب به اعتراف گشوده و او را مستحق خلافت می‌داند: روزی معاویه از سردمداران و دولت‌مردان حاضر در جلسه پرسید: سزاوارترین مردم برای این امر (خلافت) کیست؟ گفتند: تو هستی. معاویه گفت: نه، سزاوارترین مردم برای حکومت، علی بن حسین(ع) است که جدش رسول خدا(ص) است و شجاعت بنی‌هاشم، سخاوت بنی‌امیه و بزرگ‌منشی ثقیف را داراست... این اقرار دلیل آن است که حضرت علی‌اکبر(ع) در آن هنگام بین مردم شام و سایر شهرها با داشتن محاسن اخلاق و قداست الهیه کاملاً معروف بوده، در غیر این صورت دلیلی ندارد معاویه به صلاحیت فردی برای خلافت در حضورت مسئولان کشور اعتراف کند که از جهت تدبیر، درایت و صفات حمیده و توان مدیریت برای مردم ناشناخته است<ref>ر.ک: همان، ص22-23 و ص56</ref>. هرچند او در این بیانش می‌خواست فضیلتی را برای قوم خود اثبات کند تا هم‌طراز قبایلی چون بنی‌هاشم و ثقیف گردد<ref>همان، ص24</ref>. | |||
از دیگر ویژگی‌های آن حضرت می‌توان به فصاحت و بلاغت، وارث | از دیگر ویژگی‌های آن حضرت می‌توان به فصاحت و بلاغت، وارث در شجاعت، فارس میدان نبرد، مؤذن کربلا و بسیاری از صفات و اخلاق نیکوست که برخی از این ویژگی‌ها در شب و روز عاشورا آشکار گردیده است. نویسنده در صفحات بعدی به آن ویژگی‌ها و خصائص پرداخته و در مورد هریک به بحث نشسته و از رشادت‌های حضرت علی‌اکبر(ع) در روز عاشورا و کیفیت شهادت آن حضرت سخن به میان آورده است. | ||
در پایان کتاب نویسنده می‌گوید: برحسب ظاهر، چهار نفر از اهل کساء در کربلا نبودند؛ ولی شبیه‌ترین به آن‌ها در کربلا حضور داشته و سیدالشهدا(ع) را یاری نمودند آن چهار نفر که شبیه به چهار نفر اهل کساء بودند از این قرارند: | در پایان کتاب نویسنده می‌گوید: برحسب ظاهر، چهار نفر از اهل کساء در کربلا نبودند؛ ولی شبیه‌ترین به آن‌ها در کربلا حضور داشته و سیدالشهدا(ع) را یاری نمودند آن چهار نفر که شبیه به چهار نفر اهل کساء بودند از این قرارند: | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۷: | ||
# حضرت ابوالفضل عباس(ع)، شبیه امیرالمؤمنین(ع)؛ | # حضرت ابوالفضل عباس(ع)، شبیه امیرالمؤمنین(ع)؛ | ||
# حضرت زینب کبری(ع)، شبیه حضرت فاطمه زهرا(ع)؛ | # حضرت زینب کبری(ع)، شبیه حضرت فاطمه زهرا(ع)؛ | ||
# حضرت قاسم بن حسن(ع)، شبیه امام حسن مجتبی(ع) <ref>ر.ک: همان، ص93-94</ref>. | # حضرت قاسم بن حسن(ع)، شبیه امام حسن مجتبی(ع)<ref>ر.ک: همان، ص93-94</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۸: | ||
== وابسته‌ها == | ==پانویس== | ||
<references /> | |||
{{سرور شهیدان}} | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
<references /> | <references/> | ||
[[رده:امام حسین(ع)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۳
بدرقه جان: سیری در زندگی حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام، تألیف واحد پژوهش مسجد مقدس جمکران، و تصحیح احمدرضا فیض‌پور، کتابی است که به زندگی و سیره یکی از قهرمانان کربلا یعنی حضرت علی‌اکبر(ع) اختصاص یافته است. او فرزند رشید امام حسین(ع) است که در خَلق و خُلق و منطق به رسول خدا(ص) می‌ماند و در روز عاشورا به شهادت رسید.
| بدرقه جان: سیری در زندگی حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | واحد پژوهش مسجد مقدس جمکران (نويسنده) |
| ناشر | مسجد مقدس جمکران |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | 1388ش |
| موضوع | سیره |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
این اثر یک‌جلدی با مقدمه نویسنده آغاز شده و به دنبال آن محتویات کتاب، طی عناوین متعددی آمده است.
گزارش محتوا
حضرت علی‌اکبر(ع) در یازدهم شعبان سال سی و سوم هجری؛ پیش از کشته شدن عثمان، چشم به جهان گشود. به نظر نویسنده و طبق نظر مرحوم شهید در «دروس» و کفعمی، ایشان در واقعه کربلا بیست‌وپنج ساله و دو سال از حضرت زین‌العابدین(ع) بزرگ‌تر بوده است[۱].
کنیه‌اش ابوالحسن[۲] و ملقب به «اکبر» بود[۳]. در نام مادرش، محل اختلاف است؛ شیخ مفید، ابن اثیر، فخر رازی، شیخ طوسی و صاحب ناسخ التواریخ نام مادر او را «لیلی» دختر ابوعروة ثقفی می‌دانند؛ سبط بن جوزی و خوارزمی نام مادر او را «آمنه» ذکر کرده‌اند؛ ابن شهرآشوب نام مادر آن بزرگوار را «برّه» و مقتل ابی اسحاق اسفراینی نام او را «شهربانو» ذکر کرده‌اند[۴].
او که اولین شهید اهل‌بیت در کربلاست شباهت‌هایی با پیامبر(ص) داشت که نویسنده به آن شباهت‌ها اشاره کرده[۵] سپس به فضائل آن حضرت پرداخته است[۶]. او دراین‌باره می‌گوید: ما تردید نداریم که حضرت علی‌اکبر(ع) جامع تمام فضایل و بالاتر از همه، دارای مقام عصمت و به‌دوراز اخلاق ناروا بود، به شهادت پدرش که از باطن افراد آگاه است، او جامع صفات محمدی(ص) و آیینه تمام نمای آن حضرت است، همان‌گونه که در زیارت اول رجب و زیارتی که ابوحمزه از امام صادق(ع) روایت نموده، آمده است[۷].
به‌قدری این فضائل آشکار بوده که دشمن مکار و سرسخت اهل‌بیت(ع) یعنی معاویه لب به اعتراف گشوده و او را مستحق خلافت می‌داند: روزی معاویه از سردمداران و دولت‌مردان حاضر در جلسه پرسید: سزاوارترین مردم برای این امر (خلافت) کیست؟ گفتند: تو هستی. معاویه گفت: نه، سزاوارترین مردم برای حکومت، علی بن حسین(ع) است که جدش رسول خدا(ص) است و شجاعت بنی‌هاشم، سخاوت بنی‌امیه و بزرگ‌منشی ثقیف را داراست... این اقرار دلیل آن است که حضرت علی‌اکبر(ع) در آن هنگام بین مردم شام و سایر شهرها با داشتن محاسن اخلاق و قداست الهیه کاملاً معروف بوده، در غیر این صورت دلیلی ندارد معاویه به صلاحیت فردی برای خلافت در حضورت مسئولان کشور اعتراف کند که از جهت تدبیر، درایت و صفات حمیده و توان مدیریت برای مردم ناشناخته است[۸]. هرچند او در این بیانش می‌خواست فضیلتی را برای قوم خود اثبات کند تا هم‌طراز قبایلی چون بنی‌هاشم و ثقیف گردد[۹].
از دیگر ویژگی‌های آن حضرت می‌توان به فصاحت و بلاغت، وارث در شجاعت، فارس میدان نبرد، مؤذن کربلا و بسیاری از صفات و اخلاق نیکوست که برخی از این ویژگی‌ها در شب و روز عاشورا آشکار گردیده است. نویسنده در صفحات بعدی به آن ویژگی‌ها و خصائص پرداخته و در مورد هریک به بحث نشسته و از رشادت‌های حضرت علی‌اکبر(ع) در روز عاشورا و کیفیت شهادت آن حضرت سخن به میان آورده است.
در پایان کتاب نویسنده می‌گوید: برحسب ظاهر، چهار نفر از اهل کساء در کربلا نبودند؛ ولی شبیه‌ترین به آن‌ها در کربلا حضور داشته و سیدالشهدا(ع) را یاری نمودند آن چهار نفر که شبیه به چهار نفر اهل کساء بودند از این قرارند:
- حضرت علی‌اکبر(ص)، شبیه رسول خدا(ص)؛
- حضرت ابوالفضل عباس(ع)، شبیه امیرالمؤمنین(ع)؛
- حضرت زینب کبری(ع)، شبیه حضرت فاطمه زهرا(ع)؛
- حضرت قاسم بن حسن(ع)، شبیه امام حسن مجتبی(ع)[۱۰].
وضعیت کتاب
فهرست محتویات در ابتدای کتاب آمده است.
پاورقی‌ها به مستند مطالب کتاب اختصاص یافته است.
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.