میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '| تعداد جلد =1 | کد پدیدآور =' به '| تعداد جلد =1 | کتابخانۀ دیجیتال نور = | کد پدیدآور =')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}}')
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR02191J1.jpg
| تصویر =NUR02191J1.jpg
| عنوان =میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی
| عنوان =میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی
| عنوان‌های دیگر =شرح موضوعی مثنوی معنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی
| عنوان‌های دیگر =شرح موضوعی مثنوی معنوی مولانا جلال‌الدین محمد بلخی
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[زمانی، کریم]] (نویسنده)
[[زمانی، کریم]] (نویسنده)
خط ۱۰: خط ۱۰:
شعر فارسی - قرن 7ق.
شعر فارسی - قرن 7ق.


مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - فهرست مطالب
مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - فهرست مطالب


مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - کشف الابیات
مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - کشف الابیات
| ناشر =  
| ناشر =  
نشر نی
نشر نی
خط ۲۱: خط ۲۱:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02191
| کتابخوان همراه نور =02191
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر| مثنوی مولوی (ابهام زدایی)}}


'''میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی'''، از آثار [[زمانی، کریم|كريم زمانى]] (متولد تهران 1330ش)، به زبان فارسى و در شرح و توضيح مطالب مثنوى [[مولوی، جلال‎‌الدین محمد بن محمد|جلال‌الدين محمد بلخى]]، معروف به مولوى (604 - 672ق) است. مؤلف، نخست، كتاب مفصلى به نام «شرح جامع مثنوى معنوى» در هفت جلد نوشته و منتشر كرده و بعد اين اثر را پديد آورده است. شرح آقاى زمانى از سويى بسيار مختصر است و از سويى ديگر بيشتر جنبه ادبى و لفظى - نه عرفانى - دارد.
'''میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی'''، از آثار [[زمانی، کریم|كريم زمانى]] (متولد تهران 1330ش)، به زبان فارسى و در شرح و توضيح مطالب مثنوى [[مولوی، جلال‎‌الدین محمد بن محمد|جلال‌الدين محمد بلخى]]، معروف به مولوى (604 - 672ق) است. مؤلف، نخست، كتاب مفصلى به نام «شرح جامع مثنوى معنوى» در هفت جلد نوشته و منتشر كرده و بعد اين اثر را پديد آورده است. شرح آقاى زمانى از سويى بسيار مختصر است و از سويى ديگر بيشتر جنبه ادبى و لفظى - نه عرفانى - دارد.


اين كتاب از نظر روشى، سخت پريشان و مشوش است و در آن، صدها موضوع بدون هيچ نظمى در صد و هفتاد و چهار محور مطرح شده است! محورها نيز سامانى ندارد و از «خداشناسى» <ref>ميناگر عشق، ص 1</ref> شروع مى‌شود و با «تجلى» <ref>همان، ص 19</ref>، و «ظهور و خفاى حق» <ref>همان، ص 24</ref> و... ادامه مى‌يابد و با «فضيلت‌هاى اخلاقى [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] در مثنوى» <ref>همان، ص 990</ref> خاتمه مى‌پذيرد. شايسته بود نویسنده محترم موضوعات را به‌صورت منظم عرضه مى‌كرد و مثلاًمباحث را به ترتيب الفبايى و يا دسته‌بندى موضوعى بر اساس ساختار علوم مانند فقه، كلام، اخلاق، عرفان و... سامان مى‌داد.
اين كتاب از نظر روشى، سخت پريشان و مشوش است و در آن، صدها موضوع بدون هيچ نظمى در صد و هفتاد و چهار محور مطرح شده است! محورها نيز سامانى ندارد و از «خداشناسى»<ref>ميناگر عشق، ص 1</ref> شروع مى‌شود و با «تجلى»<ref>همان، ص 19</ref>، و «ظهور و خفاى حق»<ref>همان، ص 24</ref> و... ادامه مى‌يابد و با «فضيلت‌هاى اخلاقى [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] در مثنوى»<ref>همان، ص 990</ref> خاتمه مى‌پذيرد. شايسته بود نویسنده محترم موضوعات را به‌صورت منظم عرضه مى‌كرد و مثلاًمباحث را به ترتيب الفبايى و يا دسته‌بندى موضوعى بر اساس ساختار علوم مانند فقه، كلام، اخلاق، عرفان و... سامان مى‌داد.


البته مؤلف فقط در 11 مورد از محورهاى صد و هفتاد و چهارگانه، به شرح ذيل براى طبقه‌بندى مطالب كوشيده است:
البته مؤلف فقط در 11 مورد از محورهاى صد و هفتاد و چهارگانه، به شرح ذيل براى طبقه‌بندى مطالب كوشيده است:
# «انسان‌شناسى»؛ <ref>همان، ص 197</ref>  
# «انسان‌شناسى»؛<ref>همان، ص 197</ref>  
# «خودشناسى»؛ <ref>همان، ص 231</ref>  
# «خودشناسى»؛<ref>همان، ص 231</ref>  
# «نكته‌هاى روان‌شناختى»؛ <ref>همان، ص 294</ref>  
# «نكته‌هاى روان‌شناختى»؛<ref>همان، ص 294</ref>  
# «موسيقى و سماع»؛ <ref>همان، ص 566</ref>  
# «موسيقى و سماع»؛<ref>همان، ص 566</ref>  
# «زيبايى‌شناسى»؛<ref>همان، ص 357</ref>  
# «زيبايى‌شناسى»؛<ref>همان، ص 357</ref>  
# «مباحث اخلاقى و اجتماعى»؛<ref>همان، ص 714</ref>  
# «مباحث اخلاقى و اجتماعى»؛<ref>همان، ص 714</ref>  
# «بيمارى‌هاى اخلاقى»؛ <ref>همان، ص 725</ref>  
# «بيمارى‌هاى اخلاقى»؛<ref>همان، ص 725</ref>  
# «نكته‌هاى گوناگون اخلاقى»؛<ref>همان، ص 782</ref>  
# «نكته‌هاى گوناگون اخلاقى»؛<ref>همان، ص 782</ref>  
# «موضوعات فقهى در مثنوى»؛<ref>همان، ص 880</ref>  
# «موضوعات فقهى در مثنوى»؛<ref>همان، ص 880</ref>  
خط ۵۶: خط ۶۰:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[مثنوی معنوی]]
[[مثنوی معنوی]]


خط ۶۳: خط ۶۹:
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]]
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]]
[[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۹

میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی، از آثار كريم زمانى (متولد تهران 1330ش)، به زبان فارسى و در شرح و توضيح مطالب مثنوى جلال‌الدين محمد بلخى، معروف به مولوى (604 - 672ق) است. مؤلف، نخست، كتاب مفصلى به نام «شرح جامع مثنوى معنوى» در هفت جلد نوشته و منتشر كرده و بعد اين اثر را پديد آورده است. شرح آقاى زمانى از سويى بسيار مختصر است و از سويى ديگر بيشتر جنبه ادبى و لفظى - نه عرفانى - دارد.

میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی
میناگر عشق، شرح موضوعی مثنوی معنوی
پدیدآورانزمانی، کریم (نویسنده)
عنوان‌های دیگرشرح موضوعی مثنوی معنوی مولانا جلال‌الدین محمد بلخی
ناشرنشر نی
مکان نشرتهران - ایران
سال نشر1382 ش
چاپ1
موضوعشعر فارسی - قرن 7ق.

مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - فهرست مطالب

مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - کشف الابیات
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏PIR‎‏ ‎‏5304‎‏ ‎‏/‎‏آ‎‏2‎‏ز‎‏8‎‏
نورلایبمطالعه و دانلود pdf


اين كتاب از نظر روشى، سخت پريشان و مشوش است و در آن، صدها موضوع بدون هيچ نظمى در صد و هفتاد و چهار محور مطرح شده است! محورها نيز سامانى ندارد و از «خداشناسى»[۱] شروع مى‌شود و با «تجلى»[۲]، و «ظهور و خفاى حق»[۳] و... ادامه مى‌يابد و با «فضيلت‌هاى اخلاقى حضرت على(ع) در مثنوى»[۴] خاتمه مى‌پذيرد. شايسته بود نویسنده محترم موضوعات را به‌صورت منظم عرضه مى‌كرد و مثلاًمباحث را به ترتيب الفبايى و يا دسته‌بندى موضوعى بر اساس ساختار علوم مانند فقه، كلام، اخلاق، عرفان و... سامان مى‌داد.

البته مؤلف فقط در 11 مورد از محورهاى صد و هفتاد و چهارگانه، به شرح ذيل براى طبقه‌بندى مطالب كوشيده است:

  1. «انسان‌شناسى»؛[۵]
  2. «خودشناسى»؛[۶]
  3. «نكته‌هاى روان‌شناختى»؛[۷]
  4. «موسيقى و سماع»؛[۸]
  5. «زيبايى‌شناسى»؛[۹]
  6. «مباحث اخلاقى و اجتماعى»؛[۱۰]
  7. «بيمارى‌هاى اخلاقى»؛[۱۱]
  8. «نكته‌هاى گوناگون اخلاقى»؛[۱۲]
  9. «موضوعات فقهى در مثنوى»؛[۱۳]
  10. «موضوعات گوناگون كلامى و فلسفى»؛[۱۴]
  11. «فضيلت‌هاى اخلاقى حضرت على(ع) در مثنوى».[۱۵]

نكته انتقادى: اين طبقه‌بندى يازده‌گانه در رديف ساير موضوعات قرار گرفته است؛ در حالى كه چنين تقسيمى از نظر منطقى معتبر نيست و سبب تداخل و آشفتگى مباحث مى‌شود؛ به طور مثال، مورد ششم (فضيلت‌هاى اخلاقى حضرت على(ع) در مثنوى)، از مصاديق مورد اول (نكته‌هاى گوناگون اخلاقى) است و در هر حال، رده‌بندى‌هاى كتاب، بر اساس معيار واحدى صورت نگرفته و همين اشكال، سبب اختلال و ناهم‌آهنگى شده است.

پانویس

  1. ميناگر عشق، ص 1
  2. همان، ص 19
  3. همان، ص 24
  4. همان، ص 990
  5. همان، ص 197
  6. همان، ص 231
  7. همان، ص 294
  8. همان، ص 566
  9. همان، ص 357
  10. همان، ص 714
  11. همان، ص 725
  12. همان، ص 782
  13. همان، ص 880
  14. همان، ص 932
  15. همان، ص 990

منابع مقاله

ميناگر عشق، شرح موضوعى مثنوى معنوى جلال‌الدين محمد بلخى، كريم زمانى، نشر نى، چاپ دوم، تهران 1383ش (پنجاه + 1005 ص).

شرح جامع مثنوى معنوى، كريم زمانى، انتشارات اطلاعات، چاپ دوم، تهران 1381ش.

وابسته‌ها