ممتحن‌الدوله، مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    ! نام!! data-type="authorName" |ممتحن‌الدوله، مهدی بن رضاقلی
    ! نام!! data-type="authorName" |ممتحن‌الدوله، مهدی بن رضاقلی
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    | data-type="authorOtherNames" | شقاقی، مهدی
    | data-type="authorOtherNames" | شقاقی، مهدی
    |-
    |-
    خط ۲۹: خط ۲۹:
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE9155AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE09155AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''ميرزا مهدى خان شقاقى''' (1223-1299ش)، فرزند رضا قلى، معروف به '''ممتحن‌الدوله''' اولین مهندس معمار (آرشیتکت) ایران<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/7997/1/17 مقدمه کتاب، ص7]</ref>  
    '''میرزا مهدى خان شقاقى''' (1223-1299ش)، فرزند رضا قلى، معروف به '''ممتحن‌الدوله''' اولین مهندس معمار (آرشیتکت) ایران<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/7997/1/17 مقدمه کتاب خاطرات ممتحن‌الدوله (زندگی نامه میرزا مهدی‌خان ممتحن‌الدوله شقاقی)، ص7]</ref>


    در سال 1223ش در تهران متولد شد و پس از چند سال تحصيل در مكتب «سرخانه» و مدرسه جديد التاسيس دارالفنون، به سبب روابط خانوادگى به دستور شخص ناصرالدين شاه، با اولين هيئت دانشجويان ايرانى به پاريس اعزام شد و بعد از اتمام تحصيلات متوسطه و اخذ گواهينامه مهندسى معمارى از دانشكده معمارى (آرشيتكتور) پاريس در سال 1243ش به ايران بازگشت.
    == ولادت ==
    در سال 1223ش در تهران متولد شد.


    مخارج تحصيلى او به موجب گزارش ميرزا ملكم خان به ناصرالدين شاه، بالغ بر سيصد تومان شده بود. وى بعد از دو سال تحصيل مقدماتى، به پاريس آمد و پس از شش ماه، امتحان ورودى را گذراند و وارد مدرسه مركزى هنر و صنايع ساخت شد و بعد از سه سال، با ديپلم مهندسى راه و پل سازى، فارغ التحصيل شد.
    == تحصیلات ==
    پس از چند سال تحصیل در مکتب «سرخانه» و مدرسه جدید التاسیس دارالفنون، به سبب روابط خانوادگى به دستور شخص ناصرالدین شاه، با اولین هیئت دانشجویان ایرانى به پاریس اعزام شد و بعد از اتمام تحصیلات متوسطه و اخذ گواهینامه مهندسى معمارى از دانشکده معمارى (آرشیتک‌تور) پاریس در سال 1243ش به ایران بازگشت.


    خاطرات ميرزا مهدى خان شقاقى كه به كوشش حسينقلى خان شقاقى به چاپ رسيده است، در بردارنده نكات مهم و جالبى از نظام آموزشى معمارى در آن دوره است، براى مثال، او مى‌نويسد كه دانشجويان مى‌بايست براى ورود به سال دوم، پروژه عملى نقشه مريض‌خانه‌اى را به‌طور كامل ترسيم كنند.
    مخارج تحصیلى او به موجب گزارش میرزا ملکم خان به ناصرالدین شاه، بالغ بر سیصد تومان شده بود. وى بعد از دو سال تحصیل مقدماتى، به پاریس آمد و پس از شش ماه، امتحان ورودى را گذراند و وارد مدرسه مرکزى هنر و صنایع ساخت شد و بعد از سه سال، با دیپلم مهندسى راه و پل سازى، فارغ التحصیل شد.


    همچنين در بخش ديگرى از خاطرات او در مورد شيوه آزمون معمارى در آن زمان آمده است كه كاغذ نقشه‌كشى، مى‌بايست روى تخته‌هاى مخصوص با يك ذرع و نيم طول و سه چارك عرض چسبانده شود و پس از اتمام آن مى‌بايست ورقه كاغذ را از روى تخته‌ها بردارند و امضا كنند و با يك شرح مبسوط راجع به آن، تسليم ممتحن كنند كه او نيز جزءبه‌جزء آن را رسيدگى مى‌كرد و نمره مى‌داد تا درجات فضل هر يك از دانشجويان معلوم شود.
    خاطرات میرزا مهدى خان شقاقى که به کوشش حسینقلى خان شقاقى به چاپ رسیده است، در بردارنده نکات مهم و جالبى از نظام آموزشى معمارى در آن دوره است، براى مثال، او مى‌نویسد که دانشجویان مى‌بایست براى ورود به سال دوم، پروژه عملى نقشه مریض‌خانه‌اى را به‌طور کامل ترسیم کنند.


    او پس از بازگشت از فرانسه، با مشكلات خانوادگى متعددى روبه‌رو شد و مدت‌هاى زيادى را بدون شغل و با وضع مالى اسفناك سپرى كرد و تا 15سال، كسى براى كار طراحى ساختمان به او رجوع نكرد. كار به جايى رسيد كه مجبور شد به صورت عمله روزمزد به‌طور ناشناس در ساختمان‌هاى خصوصى مشغول به كار شود، تا اينكه روزى در سر ساختمانى، وزير امور خارجه وقت به طور اتفاقى او را ديد و به سبب شناختى كه از پدر وى داشت، او را به حضور ناصرالدين شاه برد.
    همچنین در بخش دیگرى از خاطرات او در مورد شیوه آزمون معمارى در آن زمان آمده است که کاغذ نقشه‌کشى، مى‌بایست روى تخته‌هاى مخصوص با یک ذرع و نیم طول و سه چارک عرض چسبانده شود و پس از اتمام آن مى‌بایست ورقه کاغذ را از روى تخته‌ها بردارند و امضا کنند و با یک شرح مبسوط راجع به آن، تسلیم ممتحن کنند که او نیز جزءبه‌جزء آن را رسیدگى مى‌کرد و نمره مى‌داد تا درجات فضل هر یک از دانشجویان معلوم شود.


    او طى ملاقاتى كه با ناصرالدين شاه در بيرون شهر داشت، به دستور او، ساختمان قصر فيروزه را طراحى كرد، اما به دليل نپذيرفتن دخل و تصرف‌هاى شاه در طرح، اين كار از او گرفته شد. البته قصر فيروزه -با نقشه او- 4-5سال بعد به اتمام رسيد كه اكنون هم ساختمان آن باقى است.
    او پس از بازگشت از فرانسه، با مشکلات خانوادگى متعددى روبه‌رو شد و مدت‌هاى زیادى را بدون شغل و با وضع مالى اسفناک سپرى کرد و تا 15سال، کسى براى کار طراحى ساختمان به او رجوع نکرد. کار به جایى رسید که مجبور شد به صورت عمله روزمزد به‌طور ناشناس در ساختمان‌هاى خصوصى مشغول به کار شود، تا اینکه روزى در سر ساختمانى، وزیر امور خارجه وقت به طور اتفاقى او را دید و به سبب شناختى که از پدر وى داشت، او را به حضور ناصرالدین شاه برد.


    وى به خاطر خدماتش در وزارت امور خارجه، به لقب ممتحن‌الدوله نايل شد و بعدها نيز نشان تمثال ناصرالدين شاه را به او اهدا كردند. او كه اولين معمار تحصيل‌كرده ايرانى بود،
    او طى ملاقاتى که با ناصرالدین شاه در بیرون شهر داشت، به دستور او، ساختمان قصر فیروزه را طراحى کرد، اما به دلیل نپذیرفتن دخل و تصرف‌هاى شاه در طرح، این کار از او گرفته شد. البته قصر فیروزه -با نقشه او- 4-5سال بعد به اتمام رسید که اکنون هم ساختمان آن باقى است.


    وى به خاطر خدماتش در وزارت امور خارجه، به لقب ممتحن‌الدوله نایل شد و بعدها نیز نشان تمثال ناصرالدین شاه را به او اهدا کردند.
    == وفات ==
    == وفات ==
    در سال 1299ش در 76 سالگى درگذشت.
    او که اولین معمار تحصیل‌کرده ایرانى بود، در سال 1299ش در 76 سالگى درگذشت.


    == آثار==
    == آثار==
    خط ۶۱: خط ۶۴:


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[خاطرات ممتحن‌الدوله (زندگی نامه میرزا مهدی‌خان ممتحن‌الدوله شقاقی)]]  
    [[خاطرات ممتحن‌الدوله (زندگی نامه میرزا مهدی‌خان ممتحن‌الدوله شقاقی)]]  


    خط ۶۶: خط ۷۱:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده: 25 مهر الی 24 آبان(97)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۱

    ممتحن‌الدوله، مهدی بن رضاقلی
    نام ممتحن‌الدوله، مهدی بن رضاقلی
    نام‌های دیگر شقاقی، مهدی
    نام پدر رضا قلى
    متولد 1223 ش
    محل تولد سنگلج تهران
    رحلت 1299 ش یا 1327 ق
    اساتید
    برخی آثار خاطرات ممتحن‌الدوله (زندگی نامه میرزا مهدی‌خان ممتحن‌الدوله شقاقی)

    رجال وزارت خارجه در عصر ناصری و مظفری

    کد مؤلف AUTHORCODE09155AUTHORCODE

    میرزا مهدى خان شقاقى (1223-1299ش)، فرزند رضا قلى، معروف به ممتحن‌الدوله اولین مهندس معمار (آرشیتکت) ایران[۱]

    ولادت

    در سال 1223ش در تهران متولد شد.

    تحصیلات

    پس از چند سال تحصیل در مکتب «سرخانه» و مدرسه جدید التاسیس دارالفنون، به سبب روابط خانوادگى به دستور شخص ناصرالدین شاه، با اولین هیئت دانشجویان ایرانى به پاریس اعزام شد و بعد از اتمام تحصیلات متوسطه و اخذ گواهینامه مهندسى معمارى از دانشکده معمارى (آرشیتک‌تور) پاریس در سال 1243ش به ایران بازگشت.

    مخارج تحصیلى او به موجب گزارش میرزا ملکم خان به ناصرالدین شاه، بالغ بر سیصد تومان شده بود. وى بعد از دو سال تحصیل مقدماتى، به پاریس آمد و پس از شش ماه، امتحان ورودى را گذراند و وارد مدرسه مرکزى هنر و صنایع ساخت شد و بعد از سه سال، با دیپلم مهندسى راه و پل سازى، فارغ التحصیل شد.

    خاطرات میرزا مهدى خان شقاقى که به کوشش حسینقلى خان شقاقى به چاپ رسیده است، در بردارنده نکات مهم و جالبى از نظام آموزشى معمارى در آن دوره است، براى مثال، او مى‌نویسد که دانشجویان مى‌بایست براى ورود به سال دوم، پروژه عملى نقشه مریض‌خانه‌اى را به‌طور کامل ترسیم کنند.

    همچنین در بخش دیگرى از خاطرات او در مورد شیوه آزمون معمارى در آن زمان آمده است که کاغذ نقشه‌کشى، مى‌بایست روى تخته‌هاى مخصوص با یک ذرع و نیم طول و سه چارک عرض چسبانده شود و پس از اتمام آن مى‌بایست ورقه کاغذ را از روى تخته‌ها بردارند و امضا کنند و با یک شرح مبسوط راجع به آن، تسلیم ممتحن کنند که او نیز جزءبه‌جزء آن را رسیدگى مى‌کرد و نمره مى‌داد تا درجات فضل هر یک از دانشجویان معلوم شود.

    او پس از بازگشت از فرانسه، با مشکلات خانوادگى متعددى روبه‌رو شد و مدت‌هاى زیادى را بدون شغل و با وضع مالى اسفناک سپرى کرد و تا 15سال، کسى براى کار طراحى ساختمان به او رجوع نکرد. کار به جایى رسید که مجبور شد به صورت عمله روزمزد به‌طور ناشناس در ساختمان‌هاى خصوصى مشغول به کار شود، تا اینکه روزى در سر ساختمانى، وزیر امور خارجه وقت به طور اتفاقى او را دید و به سبب شناختى که از پدر وى داشت، او را به حضور ناصرالدین شاه برد.

    او طى ملاقاتى که با ناصرالدین شاه در بیرون شهر داشت، به دستور او، ساختمان قصر فیروزه را طراحى کرد، اما به دلیل نپذیرفتن دخل و تصرف‌هاى شاه در طرح، این کار از او گرفته شد. البته قصر فیروزه -با نقشه او- 4-5سال بعد به اتمام رسید که اکنون هم ساختمان آن باقى است.

    وى به خاطر خدماتش در وزارت امور خارجه، به لقب ممتحن‌الدوله نایل شد و بعدها نیز نشان تمثال ناصرالدین شاه را به او اهدا کردند.

    وفات

    او که اولین معمار تحصیل‌کرده ایرانى بود، در سال 1299ش در 76 سالگى درگذشت.

    آثار

    1. خاطرات ممتحن‌الدوله.
    2. رجال وزارت خارجه در عصر ناصرى و مظفرى.

    پانویس


    وابسته‌ها