رجایی، احمدعلی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رجایی (ابهام زدایی)' به 'رجایی (ابهامزدایی)') |
||
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00972.jpg|بندانگشتی|رجایی، احمد علی]] | [[پرونده:NUR00972.jpg|بندانگشتی|رجایی، احمد علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |رجایی، احمد علی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | بخارایی، احمد علی | ||
مشهدی، احمد علی | مشهدی، احمد علی | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |غلامعلى | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1295 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |مشهد | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1357 ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[خلاصه شرح تعرف بر اساس نسخه منحصر بفرد مورخ ۷۱۳ هجری]] | ||
|-class= | |||
فرهنگ اشعار حافظ | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00972AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|رجایی (ابهامزدایی)}} | |||
''' | '''احمدعلى رجايى بخارائى''' (1357 -1295ش)، نویسنده، محقق، شاعر، مصحح متون دینی و قرآن پژوه | ||
== ولادت == | |||
او فرزند غلامعلى، در 1295ش، در مشهد تولد يافت. | |||
== تحصیلات == | |||
تحصيلات ابتدايى را در 1309، در مشهد به پايان برد و در سال 1315 در رشته كشاورزى در كرج ديپلم گرفت. دوره ليسانس ادبيات فارسى و ليسانس حقوق را همزمان در سال 1328، در دانشگاه تهران به اتمام رسانيد و آنگاه به تحصيل و پژوهش ادامه داد تا در سال 1334، در رشته زبان و ادبيات فارسى از دانشگاه تهران درجه دكترا گرفت. | |||
رجايى از سال 1315، وارد خدمت فرهنگ شد و مشاغل متعددى، از معلمى كشاورزى تا رياست اداره كل در وزارت آموزش و پرورش را بر عهده داشت. در 16 بهمن 1336، به رتبه دانشيارى در دانشگاه تبريز نائل آمد و از سال 1337 رسما به تدريس مشغول شد. در مهرماه 1339، به دانشكده ادبيات مشهد منتقل و پس از سه سال تدريس، به رياست آن منصوب گرديد. | رجايى از سال 1315، وارد خدمت فرهنگ شد و مشاغل متعددى، از معلمى كشاورزى تا رياست اداره كل در وزارت آموزش و پرورش را بر عهده داشت. در 16 بهمن 1336، به رتبه دانشيارى در دانشگاه تبريز نائل آمد و از سال 1337 رسما به تدريس مشغول شد. در مهرماه 1339، به دانشكده ادبيات مشهد منتقل و پس از سه سال تدريس، به رياست آن منصوب گرديد. | ||
خط ۴۳: | خط ۵۲: | ||
آنگاه، در تهران به تدريس در دوره دكترى ادبيات پرداخت و در شناساندن شاهنامه فردوسى و غزليات حافظ برنامههايى را در راديو و تلويزيون اجرا كرد. او شعر را نيكو مىسرود و محقق و نویسندهاى باذوق و توانا بود. بيش از سى مقاله تحقيقى و يازده كتاب نوشته يا تصحيح و ترجمه كرده است. | آنگاه، در تهران به تدريس در دوره دكترى ادبيات پرداخت و در شناساندن شاهنامه فردوسى و غزليات حافظ برنامههايى را در راديو و تلويزيون اجرا كرد. او شعر را نيكو مىسرود و محقق و نویسندهاى باذوق و توانا بود. بيش از سى مقاله تحقيقى و يازده كتاب نوشته يا تصحيح و ترجمه كرده است. | ||
شادروان رجايى، در تابستان 1357 پس از سه سال مبارزه با بيمارى سرطان، در تهران درگذشت و در جوار بارگاه حضرت رضا(ع)، در مكانى كه آرامگاه جدش بود، به خاک سپرده شد. | == وفات == | ||
شادروان رجايى، در تابستان 1357 پس از سه سال مبارزه با بيمارى سرطان، در تهران درگذشت و در جوار بارگاه [[امام رضا علیهالسلام|حضرت رضا(ع)]]، در مكانى كه آرامگاه جدش بود، به خاک سپرده شد. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# راهنماى آموختن املاى فارسى؛ | |||
# ترجمه متون عربى و دبيرستانى؛ | |||
# تصحيح و تحشيه «درس عبرت»؛ | |||
# فرهنگ اشعار حافظ؛ | |||
# يادداشتى درباره لهجه بخارائى؛ | |||
# متنى پارسى از قرن 4 هجرى؛ | |||
# تصحيح و تحشيه خلاصه شرح تعرف؛ | |||
# نمونهاى از قرآن مجيد به خط ثلث با ترجمه؛ | |||
# سوره مائده با ترجمه استوار فارسى؛ | |||
# تصحيح منتخب رونق المجالس و دبستان العارفين؛ | |||
# پلى ميان شعر هجايى و عروضى فارسى. | |||
{{پایان}} | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[خلاصه شرح تعرف بر اساس نسخه منحصر بفرد مورخ ۷۱۳ هجری]] | |||
[[پلی میان شعر هجایی و عروضی فارسی در قرون اول هجری ترجمه آهنگین از دو جزو قرآن مجید]] | |||
[[فرهنگ اشعار حافظ]] | |||
[[منتخب رونق المجالس و بستان العارفين و تحفة المريدين]] | |||
[[خلاصه التواریخ]] | [[خلاصه التواریخ]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:قرآنپژوهان]] | |||
[[رده:مصححان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۹
نام | رجایی، احمد علی |
---|---|
نامهای دیگر | بخارایی، احمد علی
مشهدی، احمد علی بخارائی مشهدی، احمد علی بن غلامعلی |
نام پدر | غلامعلى |
متولد | 1295 ش |
محل تولد | مشهد |
رحلت | 1357 ش |
اساتید | |
برخی آثار | خلاصه شرح تعرف بر اساس نسخه منحصر بفرد مورخ ۷۱۳ هجری
فرهنگ اشعار حافظ |
کد مؤلف | AUTHORCODE00972AUTHORCODE |
احمدعلى رجايى بخارائى (1357 -1295ش)، نویسنده، محقق، شاعر، مصحح متون دینی و قرآن پژوه
ولادت
او فرزند غلامعلى، در 1295ش، در مشهد تولد يافت.
تحصیلات
تحصيلات ابتدايى را در 1309، در مشهد به پايان برد و در سال 1315 در رشته كشاورزى در كرج ديپلم گرفت. دوره ليسانس ادبيات فارسى و ليسانس حقوق را همزمان در سال 1328، در دانشگاه تهران به اتمام رسانيد و آنگاه به تحصيل و پژوهش ادامه داد تا در سال 1334، در رشته زبان و ادبيات فارسى از دانشگاه تهران درجه دكترا گرفت.
رجايى از سال 1315، وارد خدمت فرهنگ شد و مشاغل متعددى، از معلمى كشاورزى تا رياست اداره كل در وزارت آموزش و پرورش را بر عهده داشت. در 16 بهمن 1336، به رتبه دانشيارى در دانشگاه تبريز نائل آمد و از سال 1337 رسما به تدريس مشغول شد. در مهرماه 1339، به دانشكده ادبيات مشهد منتقل و پس از سه سال تدريس، به رياست آن منصوب گرديد.
وى چند سفر علمى و تحقيقاتى به اروپا رفت و ضمن مطالعه، به تهيه فيلم نسخههاى خطى براى دانشگاه مشهد و تهران اقدام نمود. در اسفند 1347 پس از 22 سال تدريس و خدمت، به درخواست خود بازنشسته شد. پس از بازنشستگى، چند سال رياست امور فرهنگى و كتابخانههاى آستان قدس رضوى را بر عهده داشت و خدمات بسيارى نمود كه از آن جمله ايجاد كتابخانه وزيرى در يزد است. ضمنا براى تهيه فرهنگنامهاى مفصل براى قرآن بر اساس قرآنهاى مترجم كهن، رنج فراوان برد و مقدمات آن را آماده ساخت، اما متأسفانه نتوانست آن را به پايان ببرد.
آنگاه، در تهران به تدريس در دوره دكترى ادبيات پرداخت و در شناساندن شاهنامه فردوسى و غزليات حافظ برنامههايى را در راديو و تلويزيون اجرا كرد. او شعر را نيكو مىسرود و محقق و نویسندهاى باذوق و توانا بود. بيش از سى مقاله تحقيقى و يازده كتاب نوشته يا تصحيح و ترجمه كرده است.
وفات
شادروان رجايى، در تابستان 1357 پس از سه سال مبارزه با بيمارى سرطان، در تهران درگذشت و در جوار بارگاه حضرت رضا(ع)، در مكانى كه آرامگاه جدش بود، به خاک سپرده شد.
آثار
- راهنماى آموختن املاى فارسى؛
- ترجمه متون عربى و دبيرستانى؛
- تصحيح و تحشيه «درس عبرت»؛
- فرهنگ اشعار حافظ؛
- يادداشتى درباره لهجه بخارائى؛
- متنى پارسى از قرن 4 هجرى؛
- تصحيح و تحشيه خلاصه شرح تعرف؛
- نمونهاى از قرآن مجيد به خط ثلث با ترجمه؛
- سوره مائده با ترجمه استوار فارسى؛
- تصحيح منتخب رونق المجالس و دبستان العارفين؛
- پلى ميان شعر هجايى و عروضى فارسى.