ابن قاصح، علی بن عثمان: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۱۹

ابن قاصح، علی بن عثمان

نام	ابن قاصح، علی بن عثمان
نام‌های دیگر	ابن العذری ابن القاصح، ابوالبقاء علی بن عثمان ابن القاصح، علی بن عثمان
نام پدر	عثمان
متولد	706ق/1316 م
محل تولد	بغداد
رحلت	801 ق یا 1399 م
اساتید	مجد‌الدين اسماعيل كفتى
برخی آثار	سراج القاری المبتدی و تذکار المقری المنتهی مصطلح الإشارات في القرائات الزوائد المروية عن الثقات قرة العين في الفتح و الإمالة و بين اللفظين شرح تلخيص الفواد و تقريب المتباعد علي عقيلة أتراب القصايد
کد مؤلف	AUTHORCODE01305AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، بغدادی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

ابوالبقاء نور‌الدين على بن عثمان بن محمد عذرى (716-801ق)، معروف به ابن قاصح، از عالمان و قاريان شافعى‌مذهب قرن هشتم هجرى است

ولادت

در سال 716ق / 1316م، در بغداد ديده به جهان گشود.

مهارت

وى در علم قرائت استاد فن بود و از دانش‌هاى ديگر نيز بهره داشت. آثار به‌جاى‌مانده از وى گویاى آن است كه وى به نجوم، هيئت و رياضيات نيز آگاه بوده است.

نام او گاه به‌صورت «على بن محمد بن عثمان» و كنيه وى به شكل «ابوالقاسم» و «ابوالحسن» نيز آمده است.

او، «شاطبيه» را از مجد‌الدين اسماعيل كفتى فراگرفت و از میدومى، ابن ابى حوافر، رحبى و مقدسى اجازه روايت دريافت كرد.

وى همچنين قرائت‌هاى ده‌گانه و غير آن را بر ابوبكر بن جندى خواند و در جامع ماردانى به تعليم قرائت پرداخت. وى در این زمینه، شاگردانى نيز تربيت كرد، از جمله برهان‌الدين صالحى كه برخى از تصانيف وى و آثار پيشينيان را همچون «المستنير» ابن سوار، «ارشاد المبتدى» قلانسى و «الكافى» ابن شريح، از او فراگرفت و روايت نمود.

زراتينى و زين‌الدين رضوان نيز از شاگردان وى به شمار مى‌روند.

وفات

وى در 801ق / 1399م، وفات يافت^[۱].

آثار

الف) چاپى:

تلخيص الفوائد في شرح اتراب القصائد كه شرحى است بر «رائيه» شاطبى در رسم مصحف؛
سراج القارى المبتدى و تذكار المقرى المنتهى.

ب) خطى:

اتفاق القراء؛
تحفة الانام في الوقف على الهمزة لحمزة و هشام؛
تحفة الطلاب في العمل بربع الاسطرلاب؛
درة الافكار في معرفة اوقات الليل و النهار؛
قرة العين في الفتح و الامالة و بين اللفظين؛
مصطلح الاشارات في القرائات الزوائد المرویة عن الثقات؛
المنهل العذب المسيب في شرح العمل بالريع المجيب؛
نزهة المشتغلين في احكام النون الساكنة و التنوین.

ضمناً آثار ديگرى نيز در قرائت و نجوم به وى نسبت داده شده كه يافت نشده‌اند.

پانویس

↑ نقیئی، عباس، ج4، ص436

منابع مقاله

نقیئی، عباس، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377
لغت‌نامه علامه دهخدا، مدخل على عذرى.

وابسته‌ها

سراج القاری المبتدی و تذکار المقری المنتهی

مصطلح الإشارات في القرائات الزوائد المروية عن الثقات

قرة العين في الفتح و الإمالة و بين اللفظين

شرح تلخيص الفواد و تقريب المتباعد علي عقيلة أتراب القصايد

[1] نقیئی، عباس، ج4، ص436

[۱]

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 |-
 |نام پدر
-| data-type="authorfatherName" |
+| data-type="authorfatherName" |عثمان
 |-
 |متولد
-| data-type="authorbirthDate" |1316 م
+| data-type="authorbirthDate" |706ق/1316 م
 |-
 |محل تولد
-| data-type="authorBirthPlace" |
+| data-type="authorBirthPlace" |بغداد
 |-
 |رحلت
@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 |-
 |اساتید
-| data-type="authorTeachers" |
+| data-type="authorTeachers" |مجد‌الدين اسماعيل كفتى
 |-
 |برخی آثار
-| data-type="authorWritings" |
+| data-type="authorWritings" |[[سراج القاری المبتدی و تذکار المقری المنتهی]]
+[[مصطلح الإشارات في القرائات الزوائد المروية عن الثقات]]
+قرة العين في الفتح و الإمالة و بين اللفظين
+شرح تلخيص الفواد و تقريب المتباعد علي عقيلة أتراب القصايد
 |- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-| data-type="authorCode" |AUTHORCODE1305AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE01305AUTHORCODE
 |}
 </div>
-'''ابوالبقاء نور‌الدين على بن عثمان بن محمد عذرى'''، معروف به ابن قاصح، از عالمان و قاريان شافعى‌مذهب قرن هشتم هجرى است كه در سال 716ق / 1316م، در بغداد ديده به جهان گشود.
+{{کاربردهای دیگر|بغدادی (ابهام‌زدایی)}}
+'''ابوالبقاء نور‌الدين على بن عثمان بن محمد عذرى''' (716-801ق)، معروف به ابن قاصح، از عالمان و قاريان شافعى‌مذهب قرن هشتم هجرى است
+== ولادت ==
+در سال 716ق / 1316م، در بغداد ديده به جهان گشود.
 ==مهارت==
@@ خط ۴۲: / خط ۵۳: @@
 نام او گاه به‌صورت «على بن محمد بن عثمان» و كنيه وى به شكل «ابوالقاسم» و «ابوالحسن» نيز آمده است.
-او، «شاطبيه» را از مجد‌الدين اسماعيل كفتى فراگرفت و از ميدومى، ابن ابى حوافر، رحبى و مقدسى اجازه روايت دريافت كرد.
+او، «شاطبيه» را از مجد‌الدين اسماعيل كفتى فراگرفت و از میدومى، ابن ابى حوافر، رحبى و مقدسى اجازه روايت دريافت كرد.
-وى همچنين قرائت‌هاى ده‌گانه و غير آن را بر ابوبكر بن جندى خواند و در جامع ماردانى به تعليم قرائت پرداخت. وى در این زمينه، شاگردانى نيز تربيت كرد، از جمله برهان‌الدين صالحى كه برخى از تصانيف وى و آثار پيشينيان را همچون «المستنير» ابن سوار، «ارشاد المبتدى» قلانسى و «الكافى» ابن شريح، از او فراگرفت و روايت نمود.
+وى همچنين قرائت‌هاى ده‌گانه و غير آن را بر ابوبكر بن جندى خواند و در جامع ماردانى به تعليم قرائت پرداخت. وى در این زمینه، شاگردانى نيز تربيت كرد، از جمله برهان‌الدين صالحى كه برخى از تصانيف وى و آثار پيشينيان را همچون «المستنير» ابن سوار، «ارشاد المبتدى» قلانسى و «الكافى» ابن شريح، از او فراگرفت و روايت نمود.
 زراتينى و زين‌الدين رضوان نيز از شاگردان وى به شمار مى‌روند.
+==وفات==
+وى در 801ق / 1399م، وفات يافت<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2718 نقیئی، عباس، ج4، ص436]</ref>.
 ==آثار==
@@ خط ۶۷: / خط ۸۱: @@
 ضمناً آثار ديگرى نيز در قرائت و نجوم به وى نسبت داده شده كه يافت نشده‌اند.
-==وفات==
-وى در 801ق / 1399م، وفات يافت<ref>نقیئی، عباس، ج4، ص436</ref>.
 ==پانویس==
 <references/>
 ==منابع مقاله==
-# نقیئی، عباس، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377
+# [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2718 نقیئی، عباس، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377]
 # لغت‌نامه علامه دهخدا، مدخل على عذرى.
 ==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
 [[سراج القاری المبتدی و تذکار المقری المنتهی]]
-[[مصطلح الإشارات في القرائات الزوائد المرویة عن الثقات]]
+[[مصطلح الإشارات في القرائات الزوائد المروية عن الثقات]]
 [[قرة العين في الفتح و الإمالة و بين اللفظين]]