المختصر المفيد في شرح جوهرة التوحيد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [[')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
المختصر المفيد في شرح جوهرة التوحيد
المختصر المفيد في شرح جوهرة التوحيد
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[قضاه، نوح علي]] (نويسنده)
[[قضاه، نوح علي]] (نویسنده)


| زبان =عربی
| زبان =عربی
خط ۲۱: خط ۲۱:
| شابک =
| شابک =
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =25390
| کتابخوان همراه نور =25390
| کد پدیدآور =16675
| کد پدیدآور =16675
| پس از =
| پس از =
خط ۲۹: خط ۳۰:
'''المختصر المفيد في شرح جوهرة التوحيد'''، شرح عالم مالکی [[قضاه، نوح علي|شیخ نوح علی سلمان‎ القضاة]] بر «جوهرة التوحيد في علم الكلام» ابوالامداد ابراهیم بن حسن لقانی مالکی (متوفی 1041ق) است. لقانی در جوهرة التوحيد که از جمله مهم‎ترین آثار کلامی نزد اشاعره است، اصول اعتقادات را در 144 بیت به نظم درآورده است.  
'''المختصر المفيد في شرح جوهرة التوحيد'''، شرح عالم مالکی [[قضاه، نوح علي|شیخ نوح علی سلمان‎ القضاة]] بر «جوهرة التوحيد في علم الكلام» ابوالامداد ابراهیم بن حسن لقانی مالکی (متوفی 1041ق) است. لقانی در جوهرة التوحيد که از جمله مهم‎ترین آثار کلامی نزد اشاعره است، اصول اعتقادات را در 144 بیت به نظم درآورده است.  


در بخش از مقدمه نویسنده چنین می‎خوانیم: «از نوشته‎های مشهور در علم توحید متن «جوهرة التوحيد» شیخ ابراهیم لقانی مالکی است. این اثر منظومه‎ای در 144 بیت است که در آن مهم‎ترین مسائل اعتقادی اسلام برای حفظ راحت‎تر به شیوه گذشتگان - که قواعد هر علم را به نظم و نثر تلخیص می‎کردند تا به هنگام بحث و آموزش سریع‎تر در ذهن حاضر شود - ‎تلخیص شده است. سپس شیخ عبدالسلام، فرزند مؤلف، به جهت رعایت شیوه پدرش در مختصرنویسی، شرحی مختصر بر آن نوشت و آن را در سال 1047ق، به پایان رساند. این منظومه و شرحش در مراکز آموزش دینی در مصر و شام و دیگر بلاد اسلامی تدریس می‎شدند؛ چراکه این دو کتاب برای طلاب علم که در ابتدای تحصیلات دینی بودند مناسب بود<ref>ر.ک: مقدمه، ص7-6</ref>.
در بخش از مقدمه نویسنده چنین می‌خوانیم: «از نوشته‌های مشهور در علم توحید متن «جوهرة التوحيد» شیخ ابراهیم لقانی مالکی است. این اثر منظومه‌ای در 144 بیت است که در آن مهم‎ترین مسائل اعتقادی اسلام برای حفظ راحت‎تر به شیوه گذشتگان - که قواعد هر علم را به نظم و نثر تلخیص می‌کردند تا به هنگام بحث و آموزش سریع‎تر در ذهن حاضر شود - ‎تلخیص شده است. سپس شیخ عبدالسلام، فرزند مؤلف، به جهت رعایت شیوه پدرش در مختصرنویسی، شرحی مختصر بر آن نوشت و آن را در سال 1047ق، به پایان رساند. این منظومه و شرحش در مراکز آموزش دینی در مصر و شام و دیگر بلاد اسلامی تدریس می‌شدند؛ چراکه این دو کتاب برای طلاب علم که در ابتدای تحصیلات دینی بودند مناسب بود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28941/1/6 ر.ک: مقدمه، ص7-6]</ref>.


شارح همچنین به تدریس مکرر این منظومه توسط خودش در مناطق مختلف اشاره کرده است. او در تدریس خود دو نکته را لحاظ می‎کرده است: تبیین مقصود مؤلف از هر بیت، به‎صورت نثر و شرح معنای مورد نظر از آن بیت. او همچنین شیوه گذشتگان در تألیفاتشان که به‎اختصار و منظوم می‎نوشتند را امروزه مورد پسند دانشجویان علوم دینی و غیر دینی نمی‎داند؛ چراکه دانشجویان به شیوه کتب معاصر که عبارات را بسط داده و سهل و روان بیان می‎کنند، عادت کرده‎اند<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>.  
شارح همچنین به تدریس مکرر این منظومه توسط خودش در مناطق مختلف اشاره کرده است. او در تدریس خود دو نکته را لحاظ می‌کرده است: تبیین مقصود مؤلف از هر بیت، به‌صورت نثر و شرح معنای مورد نظر از آن بیت. او همچنین شیوه گذشتگان در تألیفاتشان که به‌اختصار و منظوم می‌نوشتند را امروزه مورد پسند دانشجویان علوم دینی و غیر دینی نمی‌داند؛ چراکه دانشجویان به شیوه کتب معاصر که عبارات را بسط داده و سهل و روان بیان می‌کنند، عادت کرده‌اند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28941/1/7 ر.ک: همان، ص7]</ref>.  


بنابراین شارح در این اثر تلاش داشته که مسائل عقیدتی را که در جوهرة التوحيد و شرحش آمده، در قالبی سهل و آسان بیان کند. او در هر بخش، ابیات را کامل ذکر کرده و برای هر بیت یا ابیات مرتبط عنوانی که بیان‎کننده مقصود باشد برگزیده است. سپس در حد توان معنای آن ابیات را شرح داده و از آیات قرآن کریم و احادیث شریفی که اهل سنت بر عقاید خود به‎عنوان شاهد مثال آورده‎اند، استفاده کرده است<ref>ر.ک: همان، ص8-7</ref>.
بنابراین شارح در این اثر تلاش داشته که مسائل عقیدتی را که در جوهرة التوحيد و شرحش آمده، در قالبی سهل و آسان بیان کند. او در هر بخش، ابیات را کامل ذکر کرده و برای هر بیت یا ابیات مرتبط عنوانی که بیان‌کننده مقصود باشد برگزیده است. سپس در حد توان معنای آن ابیات را شرح داده و از آیات قرآن کریم و احادیث شریفی که اهل سنت بر عقاید خود به‌عنوان شاهد مثال آورده‌اند، استفاده کرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28941/1/7 ر.ک: همان، ص8-7]</ref>.


شارح این اثر نیز همانند حاشية الصاوي، اشعار جوهرة التوحيد را در سه مبحث الهیات، نبوات و سمعیات تقسیم و شرح کرده است؛ با این تفاوت که در اینجا از بیت 63 به بعد که در موضوع نبوت است، در بخش سمعیات آمده و حال آنکه در شروح دیگری چون «حاشية الصاوي علی جوهرة التوحيد في علم الكلام»، از بیت 84 که در موضوع دعاست در سمعیات ذکر شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص133؛ الصاوي، أحمد بن محمد، ص174</ref>.  
شارح این اثر نیز همانند حاشية الصاوي، اشعار جوهرة التوحيد را در سه مبحث الهیات، نبوات و سمعیات تقسیم و شرح کرده است؛ با این تفاوت که در اینجا از بیت 63 به بعد که در موضوع نبوت است، در بخش سمعیات آمده و حال آنکه در شروح دیگری چون «حاشية الصاوي علی جوهرة التوحيد في علم الكلام»، از بیت 84 که در موضوع دعاست در سمعیات ذکر شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28941/1/133 ر.ک: متن کتاب، ص133]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25594/1/174 الصاوي، أحمد بن محمد، ص174]</ref>.  


شیوه شارح در نگارش اثر بدین ‎ترتیب است که پس از عنوان منتخب، ابیات مورد نظر را به‎طور کامل آورده و سپس به شرح مقصود مصنف پرداخته است. در ضمن شرح در صورت نیاز الفاظ و واژگان ابیات را معنا کرده و به شبهات مرتبط نیز پاسخ گفته است.  
شیوه شارح در نگارش اثر بدین ‎ترتیب است که پس از عنوان منتخب، ابیات مورد نظر را به‌طور کامل آورده و سپس به شرح مقصود مصنف پرداخته است. در ضمن شرح در صورت نیاز الفاظ و واژگان ابیات را معنا کرده و به شبهات مرتبط نیز پاسخ گفته است.  


فهرست تفصیلی مطالب کتاب در انتهای آن ذکر شده است. کتاب، فاقد پاورقی است. تنها در خود متن، آدرس آیات در کروشه و آدرس روایات گاه با ذکر نام منبع و گاه با ذکر نام و صفحه آن ذکر شده است.  
فهرست تفصیلی مطالب کتاب در انتهای آن ذکر شده است. کتاب، فاقد پاورقی است. تنها در خود متن، آدرس آیات در کروشه و آدرس روایات گاه با ذکر نام منبع و گاه با ذکر نام و صفحه آن ذکر شده است.  


==پانویس ==
==پانویس ==
<references />
<references/>
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
# مقدمه و متن کتاب.  
# مقدمه و متن کتاب.  
# الصاوي، أحمد بن محمد، «حاشية الصاوي علی جوهرة التوحيد في علم الكلام»، بیروت، دارالكتب العلمية، الطبعة الأولی، 2010م.
# الصاوي، أحمد بن محمد، «[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/25594 حاشية الصاوي علی جوهرة التوحيد في علم الكلام]»، بیروت، دارالكتب العلمية، الطبعة الأولی، 2010م.  
== وابسته‌ها ==
   
   
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[حاشية الصاوي علی جوهرة التوحيد في علم الكلام]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده: 25 شهریور الی 24 مهر]]
[[رده:سال97-25شهریور الی24 مهر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۹

المختصر المفيد في شرح جوهرة التوحيد، شرح عالم مالکی شیخ نوح علی سلمان‎ القضاة بر «جوهرة التوحيد في علم الكلام» ابوالامداد ابراهیم بن حسن لقانی مالکی (متوفی 1041ق) است. لقانی در جوهرة التوحيد که از جمله مهم‎ترین آثار کلامی نزد اشاعره است، اصول اعتقادات را در 144 بیت به نظم درآورده است.

‏المختصر المفيد في شرح جوهرة التوحيد
المختصر المفيد في شرح جوهرة التوحيد
پدیدآورانقضاه، نوح علي (نویسنده)
عنوان‌های دیگرجوهرة التوحيد. شرح المختصر المفيد في شرح جوهرة التوحيد
ناشردار الرازي
مکان نشراردن - عمان
سال نشرمجلد1: 1420ق,
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

در بخش از مقدمه نویسنده چنین می‌خوانیم: «از نوشته‌های مشهور در علم توحید متن «جوهرة التوحيد» شیخ ابراهیم لقانی مالکی است. این اثر منظومه‌ای در 144 بیت است که در آن مهم‎ترین مسائل اعتقادی اسلام برای حفظ راحت‎تر به شیوه گذشتگان - که قواعد هر علم را به نظم و نثر تلخیص می‌کردند تا به هنگام بحث و آموزش سریع‎تر در ذهن حاضر شود - ‎تلخیص شده است. سپس شیخ عبدالسلام، فرزند مؤلف، به جهت رعایت شیوه پدرش در مختصرنویسی، شرحی مختصر بر آن نوشت و آن را در سال 1047ق، به پایان رساند. این منظومه و شرحش در مراکز آموزش دینی در مصر و شام و دیگر بلاد اسلامی تدریس می‌شدند؛ چراکه این دو کتاب برای طلاب علم که در ابتدای تحصیلات دینی بودند مناسب بود[۱].

شارح همچنین به تدریس مکرر این منظومه توسط خودش در مناطق مختلف اشاره کرده است. او در تدریس خود دو نکته را لحاظ می‌کرده است: تبیین مقصود مؤلف از هر بیت، به‌صورت نثر و شرح معنای مورد نظر از آن بیت. او همچنین شیوه گذشتگان در تألیفاتشان که به‌اختصار و منظوم می‌نوشتند را امروزه مورد پسند دانشجویان علوم دینی و غیر دینی نمی‌داند؛ چراکه دانشجویان به شیوه کتب معاصر که عبارات را بسط داده و سهل و روان بیان می‌کنند، عادت کرده‌اند[۲].

بنابراین شارح در این اثر تلاش داشته که مسائل عقیدتی را که در جوهرة التوحيد و شرحش آمده، در قالبی سهل و آسان بیان کند. او در هر بخش، ابیات را کامل ذکر کرده و برای هر بیت یا ابیات مرتبط عنوانی که بیان‌کننده مقصود باشد برگزیده است. سپس در حد توان معنای آن ابیات را شرح داده و از آیات قرآن کریم و احادیث شریفی که اهل سنت بر عقاید خود به‌عنوان شاهد مثال آورده‌اند، استفاده کرده است.[۳].

شارح این اثر نیز همانند حاشية الصاوي، اشعار جوهرة التوحيد را در سه مبحث الهیات، نبوات و سمعیات تقسیم و شرح کرده است؛ با این تفاوت که در اینجا از بیت 63 به بعد که در موضوع نبوت است، در بخش سمعیات آمده و حال آنکه در شروح دیگری چون «حاشية الصاوي علی جوهرة التوحيد في علم الكلام»، از بیت 84 که در موضوع دعاست در سمعیات ذکر شده است.[۴].

شیوه شارح در نگارش اثر بدین ‎ترتیب است که پس از عنوان منتخب، ابیات مورد نظر را به‌طور کامل آورده و سپس به شرح مقصود مصنف پرداخته است. در ضمن شرح در صورت نیاز الفاظ و واژگان ابیات را معنا کرده و به شبهات مرتبط نیز پاسخ گفته است.

فهرست تفصیلی مطالب کتاب در انتهای آن ذکر شده است. کتاب، فاقد پاورقی است. تنها در خود متن، آدرس آیات در کروشه و آدرس روایات گاه با ذکر نام منبع و گاه با ذکر نام و صفحه آن ذکر شده است.

پانویس

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن کتاب.
  2. الصاوي، أحمد بن محمد، «حاشية الصاوي علی جوهرة التوحيد في علم الكلام»، بیروت، دارالكتب العلمية، الطبعة الأولی، 2010م.

وابسته‌ها