استرآبادی، محمدجعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین را به استرآبادی، محمدجعفر منتقل کرد)
    جز (جایگزینی متن - 'استرآبادی (ابهام زدایی)' به 'استرآبادی (ابهام‌زدایی)')
     
    (۹۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR01716.jpg|بندانگشتی|استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین]]
    [[پرونده:NUR01716.jpg|بندانگشتی|استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین
    ! نام!! data-type="authorName" |استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار اس‍ت‍رآب‍ادی‌، م‍ح‍م‍دج‍ع‍ف‍ر ب‍ن‌ س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن‌
    | data-type="authorOtherNames" | ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار اس‍ت‍رآب‍ادی‌، م‍ح‍م‍دج‍ع‍ف‍ر ب‍ن س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن‌


    ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار، م‍ح‍م‍دج‍ع‍ف‍ر ب‍ن‌ س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن
    ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار، م‍ح‍م‍دج‍ع‍ف‍ر ب‍ن س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |سیف‌الدین
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|
    | data-type="authorbirthDate" |1197ق
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|استرآباد (مازندران)
    | data-type="authorBirthPlace" |استرآباد (مازندران)
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1263 هـ.ق
    | data-type="authorDeathDate" |1263 ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد‌ ‎على طباطبايى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|[[البراهین القاطعة في شرح تجرید العقائد الساطعة]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: شارح
    | data-type="authorWritings" |[[البراهین القاطعة في شرح تجرید العقائد الساطعة]]  


    [[لب اللباب فی علم الرجال]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
    [[لب اللباب فی علم الرجال]]  
    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد مولف
    |کد مؤلف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE1716AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01716AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|استرآبادی (ابهام‌زدایی)}}
    '''شيخ مولى محمّد جعفر بن مولى سيف‌الدين الأسترآبادي''' (1197-1263ق)، معروف به شریعتمدار، عالم و مرجع بزرگ شیعی قرن سیزدهم هجرى قمرى،


    == ولادت ==
    در روستاى نوكنده از توابع استرآباد، شهرى ما بين سارى و گرگان در استان مازندران در 6 رمضان سال 1197ق، زاده شد.


    شيخ مولى محمّد جعفر بن مولى سيف الدين الأسترآبادي ،از عالمان قرن دوازدهم هجرى قمرى ،در روستاى نوكنده از توابع استرآباد ،شهرى ما بين سارى و گرگان در استان مازندران در سال 1198 ه - ق ،زاده شد.
    == تحصیلات ==
    وى با تشویق والد خود به تحصيل علوم مقدماتى در زادگاه خویش پرداخت. پس از چندى متوجه كشور عراق شد و در درس [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد‌ ‎على طباطبايى]] صاحب [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]] حاضر گشت.


    وى با تشويق والد خود به تحصيل علوم مقدماتى در زادگاه خويش پرداخت .پس از چندى متوجه كشور عراق شد و در درس سيد على طباطبايى صاحب رياض المسائل حاضر گشت.
    در همین زمان وى تقريرات درس استاد خویش را در قالب اثرى به نام ملاذ الأوتاد به نگارش درآورد.همچنين با تألیف کتاب شوارع الأنام في شرح القواعد در سى سالگى به سال 1228 ق، مورد تحسين استاد خویش قرار گرفت.


    در همين زمان وى تقريرات درس استاد خويش را در قالب اثرى به نام ملاذ الأوتاد به نگارش درآورد.همچنين با تاليف كتاب شوارع الأنام فى شرح القواعد در سى سالگى به سال 1228 ق،مورد تحسين استاد خويش قرار گرفت.
    وى در سال 1231ق، دو سال قبل از مرگ استادش [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد‌ ‎على طباطبايى]]، در ايام رياست مولى محمدرضا استرآبادى به زادگاه خویش بازگشت اما اقامتش در آنجا به طول نيانجامید و پس از تألیف کتاب مشكاه الورى در شرح الفيه [[شهيد اول]]، در اوائل رياست و زعامت مولى عبدالوهاب قزوینى به قزوین رفت و مورد تكريم و احترام واقع گشت.


    وى در سال 1231ق،دو سال قبل از مرگ استادش سيد على طباطبايى ،در ايام رياست مولى محمد رضا استرآبادى به زادگاه خويش بازگشت اما اقامتش در آنجا به طول نيانجاميد و پس از تاليف كتاب مشكاه الورى در شرح الفيه شهيد اول ،در اوائل رياست و زعامت مولى عبدالوهاب قزوينى به قزوين رفت و مورد تكريم و احترام واقع گشت.فتح على شاه قاجار طى سفرى كه به قزوين داشت به فضل و دانش استرآبادى پى برد و از او خواست كه به تهران برود و استرآبادى نيز خواسته او را اجابت نمود.وى در تهران مورد اجلال و بزرگداشت شاه قاجار واقع گشت و با امكاناتى كه به دستور شاه براى وى فراهم شده بود به تدريس و تصنيف و تاليف پرداخت.
    فتح على شاه قاجار طى سفرى كه به قزوین داشت به فضل و دانش استرآبادى پى برد و از او خواست كه به تهران برود و استرآبادى نيز خواسته او را اجابت نمود.وى در تهران مورد اجلال و بزرگداشت شاه قاجار واقع گشت و با امكاناتى كه به دستور شاه برای وى فراهم شده بود به تدريس و تصنيف و تألیف پرداخت.


    استرآبادى در دفاع از دين و جهاد عليه مخالفان پيش قدم بود و در سال 1241 ه-ق با سيد محمد طباطبايى معروف به سيد مجاهد براى جهاد با قواى متجاوز زوس راهى شد.و چون از جنگ با روس ها بازگشت عازم زيارت خانه خدا شد و از طريق نجف بازگشته در كربلا رحل اقامت افكند تا اينكه در سال 1246 ه- ق برخى از خاندان وى به بلاى طاعون از دنيا رفتند و وى پس از دو سال اقامت در كربلا به ايران بازگشت و بعد از اقامت در شهرهاى مختلفى چون كرمانشاه ،طهران و استرآباد به زيارت امام رضا عليه السلام مشرف شد. پس از بازگشت محمّد شاه قاجاراز نبرد هرات و ديدار وى با استرآبادى از وى براى مراجعت دوباره به تهران دعوت كرد كه مورد قبول استرآبادى قرار گرفت و در تهران مرجعيت دينى را به عهده گرفت.
    استرآبادى در دفاع از دين و جهاد عليه مخالفان پيش قدم بود و در سال 1241ق با سيد‌ ‎محمد طباطبايى معروف به سيد‌ ‎مجاهد برای جهاد با قواى متجاوز زوس راهى شد و چون از جنگ با روس‌ها بازگشت عازم زيارت خانه خدا شد و از طريق نجف بازگشته در كربلا رحل اقامت افكند تا اينكه در سال 1246 ه-ق برخى از خاندان وى به بلاى طاعون از دنيا رفتند و وى پس از دو سال اقامت در كربلا به ایران بازگشت و بعد از اقامت در شهرهاى مختلفى چون کرمانشاه، طهران و استرآباد به زيارت امام رضا عليه‌السلام مشرف شد. پس از بازگشت محمّد شاه قاجاراز نبرد هرات و ديدار وى با استرآبادى از وى برای مراجعت دوباره به تهران دعوت كرد كه مورد قبول استرآبادى قرار گرفت و در تهران مرجعيت دينى را به عهده گرفت.


    استرآبادى سرانجام در سال 1263 ه ق در تهران دار فانى را وداع گفت و پيكرش بنا به گفته صاحب الذريعه به نجف اشرف منتقل گشت و در مكانى كه خود از پيش معين كرده بود به خاك سپرده شد.
    == وفات ==
    استرآبادى سرانجام در شب جمعه 10 صفر سال 1263ق در تهران دار فانى را وداع گفت و پیکرش بنا به گفته [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب الذريعه]] به نجف اشرف منتقل گشت و در مكانى كه خود از پيش معين كرده بود به خاک سپرده شد.


    == اساتيد ==
    ==اساتيد==


    [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|آیت‌الله سيد‌ ‎على طباطبايى]] حائرى، صاحب [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]


    آيت الله سيد على طباطبايى حائرى ،صاحب رياض المسائل
    [[وحید بهبهانی، محمدباقر|آیت‌الله وحيد بهبهانى]]


    آيت الله وحيد بهبهانى
    [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سيد‌ ‎مهدى بحر العلوم]]
     
    سيد مهدى بحر العلوم


    مقدس كاظمى
    مقدس كاظمى


    محقق قمى و....
    [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|محقق قمى]] و....
     
    == آثار ==
     
     
    از وى آثار گوناگونى در موضوعات مختلفى چون فقه،اصول ،كلام و عقائد،فلسفه ،تاريخ ،علوم قران و حديث،اخلاق ،علم نجوم ،رجال و درايه و غيره به يادگار مانده كه در اين جا به عناوين برخى از آنها اشاره مى شود:
     
    مصابيح الأصول؛
     
    مشارع الأصول؛
     
    خزائن العلوم؛
     
    الردّ على الصوفية؛


    أصل الأصول؛به زبان فارسى
    ==آثار==
    از وى آثار گوناگونى در موضوعات مختلفى چون فقه، اصول، كلام و عقائد، فلسفه، تاريخ، علوم قران و حديث، اخلاق، علم نجوم، رجال و درايه و غيره به يادگار مانده كه در این جا به عناوین برخى از آنها اشاره می‌شود:


    البراهين القاطعة في شرح تجريد العقائد الساطعة؛
    # مصابيح الأصول؛
    # مشارع الأصول؛
    # خزائن العلوم؛
    # الردّ على الصوفية؛
    # أصل الأصول؛به زبان فارسی
    # البراهین القاطعة في شرح تجريد العقائد الساطعة؛
    # اصول‌الدين؛
    # وصل الفصول؛
    # مؤيّد العارفين و مغانم السالكين؛ نسبة الکتاب إلى مؤلّفه


    اصول الدين؛
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    وصل الفصول؛


    مؤيّد العارفين و مغانم السالكين؛نسبة الكتاب إلى مؤلّفه


    [[البراهین القاطعة في شرح تجرید العقائد الساطعة]]


    == وابسته‌ها ==
    [[البراهین القاطعة في شرح تجرید العقائد الساطعة]] / نوع اثر: کتاب / نقش: شارح


    [[لب اللباب في علم الرجال]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[لب اللباب في علم الرجال]]  






    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۴

    استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین
    نام استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین
    نام‌های دیگر ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار اس‍ت‍رآب‍ادی‌، م‍ح‍م‍دج‍ع‍ف‍ر ب‍ن س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن‌

    ش‍ری‍ع‍ت‍م‍دار، م‍ح‍م‍دج‍ع‍ف‍ر ب‍ن س‍ی‍ف‌ال‍دی‍ن

    نام پدر سیف‌الدین
    متولد 1197ق
    محل تولد استرآباد (مازندران)
    رحلت 1263 ق
    اساتید سيد‌ ‎على طباطبايى
    برخی آثار البراهین القاطعة في شرح تجرید العقائد الساطعة

    لب اللباب فی علم الرجال

    کد مؤلف AUTHORCODE01716AUTHORCODE

    شيخ مولى محمّد جعفر بن مولى سيف‌الدين الأسترآبادي (1197-1263ق)، معروف به شریعتمدار، عالم و مرجع بزرگ شیعی قرن سیزدهم هجرى قمرى،

    ولادت

    در روستاى نوكنده از توابع استرآباد، شهرى ما بين سارى و گرگان در استان مازندران در 6 رمضان سال 1197ق، زاده شد.

    تحصیلات

    وى با تشویق والد خود به تحصيل علوم مقدماتى در زادگاه خویش پرداخت. پس از چندى متوجه كشور عراق شد و در درس سيد‌ ‎على طباطبايى صاحب رياض المسائل حاضر گشت.

    در همین زمان وى تقريرات درس استاد خویش را در قالب اثرى به نام ملاذ الأوتاد به نگارش درآورد.همچنين با تألیف کتاب شوارع الأنام في شرح القواعد در سى سالگى به سال 1228 ق، مورد تحسين استاد خویش قرار گرفت.

    وى در سال 1231ق، دو سال قبل از مرگ استادش سيد‌ ‎على طباطبايى، در ايام رياست مولى محمدرضا استرآبادى به زادگاه خویش بازگشت اما اقامتش در آنجا به طول نيانجامید و پس از تألیف کتاب مشكاه الورى در شرح الفيه شهيد اول، در اوائل رياست و زعامت مولى عبدالوهاب قزوینى به قزوین رفت و مورد تكريم و احترام واقع گشت.

    فتح على شاه قاجار طى سفرى كه به قزوین داشت به فضل و دانش استرآبادى پى برد و از او خواست كه به تهران برود و استرآبادى نيز خواسته او را اجابت نمود.وى در تهران مورد اجلال و بزرگداشت شاه قاجار واقع گشت و با امكاناتى كه به دستور شاه برای وى فراهم شده بود به تدريس و تصنيف و تألیف پرداخت.

    استرآبادى در دفاع از دين و جهاد عليه مخالفان پيش قدم بود و در سال 1241ق با سيد‌ ‎محمد طباطبايى معروف به سيد‌ ‎مجاهد برای جهاد با قواى متجاوز زوس راهى شد و چون از جنگ با روس‌ها بازگشت عازم زيارت خانه خدا شد و از طريق نجف بازگشته در كربلا رحل اقامت افكند تا اينكه در سال 1246 ه-ق برخى از خاندان وى به بلاى طاعون از دنيا رفتند و وى پس از دو سال اقامت در كربلا به ایران بازگشت و بعد از اقامت در شهرهاى مختلفى چون کرمانشاه، طهران و استرآباد به زيارت امام رضا عليه‌السلام مشرف شد. پس از بازگشت محمّد شاه قاجاراز نبرد هرات و ديدار وى با استرآبادى از وى برای مراجعت دوباره به تهران دعوت كرد كه مورد قبول استرآبادى قرار گرفت و در تهران مرجعيت دينى را به عهده گرفت.

    وفات

    استرآبادى سرانجام در شب جمعه 10 صفر سال 1263ق در تهران دار فانى را وداع گفت و پیکرش بنا به گفته صاحب الذريعه به نجف اشرف منتقل گشت و در مكانى كه خود از پيش معين كرده بود به خاک سپرده شد.

    اساتيد

    آیت‌الله سيد‌ ‎على طباطبايى حائرى، صاحب رياض المسائل

    آیت‌الله وحيد بهبهانى

    سيد‌ ‎مهدى بحر العلوم

    مقدس كاظمى

    محقق قمى و....

    آثار

    از وى آثار گوناگونى در موضوعات مختلفى چون فقه، اصول، كلام و عقائد، فلسفه، تاريخ، علوم قران و حديث، اخلاق، علم نجوم، رجال و درايه و غيره به يادگار مانده كه در این جا به عناوین برخى از آنها اشاره می‌شود:

    1. مصابيح الأصول؛
    2. مشارع الأصول؛
    3. خزائن العلوم؛
    4. الردّ على الصوفية؛
    5. أصل الأصول؛به زبان فارسی
    6. البراهین القاطعة في شرح تجريد العقائد الساطعة؛
    7. اصول‌الدين؛
    8. وصل الفصول؛
    9. مؤيّد العارفين و مغانم السالكين؛ نسبة الکتاب إلى مؤلّفه

    وابسته‌ها