أمالي المحاملي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'امالی (ابهام زدایی)' به 'امالی (ابهامزدایی)') |
||
| (۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| مکان نشر =دمشق - سوریه | | مکان نشر =دمشق - سوریه | ||
| سال نشر = 1427 ق یا 2006 م | | سال نشر = 1427 ق یا 2006 م | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10824AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10824AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =10824 | ||
| کتابخوان همراه نور =10824 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|امالی ( | {{کاربردهای دیگر|امالی (ابهامزدایی)}} | ||
'''أمالي المحاملي''' مجموعه املاءهاى [[محاملی، حسین بن اسماعیل|حافظ حسین بن اسماعيل بن محمد محاملى]] است كه توسط دو تن از شاگردانش به نام‌هاى [[فارسی، عبدالواحد بن محمد بن مهدی|ابن مهدى فارسی]] و ابن صلت قرشى در حدود سال 329ق به زبان عربى جمع‌آورى گرديده است. | |||
==ساختار== | |||
کتاب در دو بخش تدوین شده است: | |||
کتاب در دو بخش تدوین شده است: | #امالى محاملى به روايت ابن مهدى فارسی كه در پنج جزء مشتمل بر دو، سه و يا چهار مجلس تنظيم شده و قسمت عمده کتاب را تشكيل مى‌دهد. | ||
#امالى محاملى به روايت ابن صلت قرشى كه خيلى كوتاه بوده و فقط چند روايت را دربر گرفته است. | |||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
اين کتاب در راستاى سنّت املاء و استملائى مى‌باشد كه به‌خصوص در قرون سوم و چهارم هجرى رواج قابل توجهى داشته است. [[امالی شيخ صدوق|امالى صدوق]]، امالى ابن شجرى و ديگر | اين کتاب در راستاى سنّت املاء و استملائى مى‌باشد كه به‌خصوص در قرون سوم و چهارم هجرى رواج قابل توجهى داشته است. [[امالی شيخ صدوق|امالى صدوق]]، [[أمالي ابن الشجري|امالى ابن شجرى]] و ديگر املاهایى كه در میان شيعه و سنى شهرت يافته‌اند از آن جمله مى‌باشند. این كار بدين‌ترتيب صورت مى‌گرفته كه یک شيخ راوى حديث روايات مهم و قابل استفاده در فقه، حديث و عقائد و... را به صورت املاء در مجلس درس خود بيان مى‌كرده و شاگردان اقدام به نوشتن آن مى‌كرده‌اند و در پایان مجموعه آن امالى کتاب‌هایى را تشكيل مى‌داد. | ||
اين امالى از اسناد قابل اعتنائى برخوردار بوده و همه روايات را شيخ با سند آنها يعنى اينكه از چه كسى نقل مى‌كند و او نيز از چه كسى نقل كرده تا آخر بيان مى‌كرده است. در | اين امالى از اسناد قابل اعتنائى برخوردار بوده و همه روايات را شيخ با سند آنها يعنى اينكه از چه كسى نقل مى‌كند و او نيز از چه كسى نقل كرده تا آخر بيان مى‌كرده است. در این کتاب اكثر املاءها روايات نبوى هستند و در پاره‌اى از موارد نيز مطالبى از صحابه مانند عمر بن خطاب، عايشه، ابوهريره و ديگران نقل شده است. | ||
در مجلس اول از بخش اول، ابوعمر عبدالواحد مهدى | در مجلس اول از بخش اول، [[فارسی، عبدالواحد بن محمد بن مهدی|ابوعمر عبدالواحد مهدى فارسی]] نقل مى‌كند كه در مجلسى كه در تاريخ هفتم ربيع الثانى سال329ق تشكيل شده بود، حسین بن اسماعيل محاملى از يعقوب بن ابراهیم دورقى و او هم با چند واسطه روايتى فقهى است از رسول اكرم(ص) نقل كرده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/10824/%D8%A3%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%A7%D9%85%D9%84%D9%8A?pageNumber=19&viewType=html ر.ک: متن کتاب، ص19]</ref>. همین روايت به طريق ديگرى نيز نقل شده است. | ||
از ديگر روايات | از ديگر روايات این مجلس رواياتى است كه درباره روزه در سفر، دفاع از حريم خانواده، در ارزش موحّد بودن و كلمه توحيد و عرضه آن به اقوام و افراد گوناگون از پيامبر(ص) نقل شده است. یکى از آنها روايتى است كه امیرالمؤمنين(ع) فرموده است: «قال رسول‌الله(ص): لا يؤمن عبدحتى يؤمن باربع. يشهد ان لا اله الا الله و انى رسول‌الله بعثنى بالحق و يؤمن بالقدر و يؤمن بالبعث بعد الموت». يعنى پيامبر(ص) ايمان كامل را در صورت داشتن ايمان منوط به چهار چيز مى‌داند: ايمان به وحدانيّت خداوند متعال، ايمان به رسالت پيامبر اعظم(ص)، ايمان به قضا و قدر الهى و ايمان به معاد. آثار مهم گفتن لا اله الا الله به هنگام جان دادن نيز در دو حديث جداگانه بيان شده است كه آخرين روايات این مجلس مى‌باشند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/10824/%D8%A3%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%A7%D9%85%D9%84%D9%8A?pageNumber=37&viewType=html ر.ک: همان، ص37]</ref>. | ||
مجلس ديگر محاملى داراى دوازده روايت مى‌باشد. | مجلس ديگر محاملى داراى دوازده روايت مى‌باشد. | ||
مجلس بعدى حاوى نوزده روايت است. رواياتى راجع به طرز غذا | مجلس بعدى حاوى نوزده روايت است. رواياتى راجع به طرز غذا میل نمودن پيامبر(ص) با سه انگشت، توصيه‌هاى اكيد پيامبر(ص) در مورد مسواك زدن، هديه دادن رسول خدا(ص) از جمله روايات این مجلس هستند. | ||
جزء دوم کتاب نيز داراى سه مجلس است كه مجلس اول آن در روز | جزء دوم کتاب نيز داراى سه مجلس است كه مجلس اول آن در روز یکشنبه جمادى الاولى سال329 برگزار شده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/10824/%D8%A3%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%A7%D9%85%D9%84%D9%8A?pageNumber=45&viewType=html ر.ک: همان، ص45]</ref> و شانزده روايت دارد. آخرين وصيت رسول‌الله(ص) درباره نماز، نوع نگاه بهشتيان به افراد بالاتر از آنها، فضيلت پيامبر(ص) و بنى هاشم، فضيلت قرائت قرآن، احكام روزه، فضيلت جهاد في سبيل الله، و حضور دجال در مكه از جمله روايات این مجلس است. | ||
مجلس دوم حدود هفده روايت دارد. | مجلس دوم حدود هفده روايت دارد. اولین روايت این مجلس راجع به فضيلت ساعتى از جمعه است كه هيچ دعائى در آن ساعت بدون استجابت نمى‌ماند و آخرين روايتش روايتى است از عايشه كه از علاقه رسول خدا(ص) نسبت به خودش گفته است. | ||
آخرين مجلس | آخرين مجلس این باب هم كه در روز پنجشنبه دوازده روز مانده به آخر جمادى الاول سال329 بوده مشتمل بر34 روايت است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/10824/%D8%A3%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%A7%D9%85%D9%84%D9%8A?pageNumber=72&viewType=html ر.ک: همان، ص72]</ref>. رواياتى در اهمیت و ارزش سوره مبارکه حمد، روزه‌ى روز عرفه، فضيلت كمك كردن و صدقه دادن به اقوام و خویشاوندان، حقوق همسايه و مانند آن. | ||
ديگر اجزاى | ديگر اجزاى این باب نيز مشتمل بر چند مجلس و تعدادى روايت است. | ||
در بخش امالى ابن صلت قرشى نيز در حدود 50 روايت ذكر شده است. | در بخش امالى ابن صلت قرشى نيز در حدود 50 روايت ذكر شده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/10824/%D8%A3%D9%85%D8%A7%D9%84%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D8%A7%D9%85%D9%84%D9%8A?pageNumber=219&viewType=html ر.ک: همان، ص 219]</ref>. | ||
==وضعيت کتاب== | ==وضعيت کتاب== | ||
[[سلفی، حمدی عبدالمجید|حمدى عبدالمجيد السلفى]] تحقيق کتاب را به عهده داشته است. در انتهاى اثر فهارس آيات قرآنى، احاديث نبوى، آثار و فهرست موضوعات آمده است. | |||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب | مقدمه و متن کتاب | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
| خط ۷۵: | خط ۸۲: | ||
[[رده:متون احادیث]] | [[رده:متون احادیث]] | ||
[[رده:احادیث اهل سنت]] | [[رده:احادیث اهل سنت]] | ||
[[رده:اسفند(1400)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۲
| أمالي المحاملي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فارسی، عبدالواحد بن محمد بن مهدی (نویسنده)
قرشی، احمد بن محمد (نویسنده) محاملی، حسین بن اسماعیل (نویسنده) سلفی، حمدی عبدالمجید (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | روایه ابن الصلت روایة ابن مهدي الفارسی |
| ناشر | دار النوادر |
| مکان نشر | دمشق - سوریه |
| سال نشر | 1427 ق یا 2006 م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | احادیث اهل سنت - قرن 4ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 122 /م3الف8* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أمالي المحاملي مجموعه املاءهاى حافظ حسین بن اسماعيل بن محمد محاملى است كه توسط دو تن از شاگردانش به نام‌هاى ابن مهدى فارسی و ابن صلت قرشى در حدود سال 329ق به زبان عربى جمع‌آورى گرديده است.
ساختار
کتاب در دو بخش تدوین شده است:
- امالى محاملى به روايت ابن مهدى فارسی كه در پنج جزء مشتمل بر دو، سه و يا چهار مجلس تنظيم شده و قسمت عمده کتاب را تشكيل مى‌دهد.
- امالى محاملى به روايت ابن صلت قرشى كه خيلى كوتاه بوده و فقط چند روايت را دربر گرفته است.
گزارش محتوا
اين کتاب در راستاى سنّت املاء و استملائى مى‌باشد كه به‌خصوص در قرون سوم و چهارم هجرى رواج قابل توجهى داشته است. امالى صدوق، امالى ابن شجرى و ديگر املاهایى كه در میان شيعه و سنى شهرت يافته‌اند از آن جمله مى‌باشند. این كار بدين‌ترتيب صورت مى‌گرفته كه یک شيخ راوى حديث روايات مهم و قابل استفاده در فقه، حديث و عقائد و... را به صورت املاء در مجلس درس خود بيان مى‌كرده و شاگردان اقدام به نوشتن آن مى‌كرده‌اند و در پایان مجموعه آن امالى کتاب‌هایى را تشكيل مى‌داد.
اين امالى از اسناد قابل اعتنائى برخوردار بوده و همه روايات را شيخ با سند آنها يعنى اينكه از چه كسى نقل مى‌كند و او نيز از چه كسى نقل كرده تا آخر بيان مى‌كرده است. در این کتاب اكثر املاءها روايات نبوى هستند و در پاره‌اى از موارد نيز مطالبى از صحابه مانند عمر بن خطاب، عايشه، ابوهريره و ديگران نقل شده است.
در مجلس اول از بخش اول، ابوعمر عبدالواحد مهدى فارسی نقل مى‌كند كه در مجلسى كه در تاريخ هفتم ربيع الثانى سال329ق تشكيل شده بود، حسین بن اسماعيل محاملى از يعقوب بن ابراهیم دورقى و او هم با چند واسطه روايتى فقهى است از رسول اكرم(ص) نقل كرده است[۱]. همین روايت به طريق ديگرى نيز نقل شده است.
از ديگر روايات این مجلس رواياتى است كه درباره روزه در سفر، دفاع از حريم خانواده، در ارزش موحّد بودن و كلمه توحيد و عرضه آن به اقوام و افراد گوناگون از پيامبر(ص) نقل شده است. یکى از آنها روايتى است كه امیرالمؤمنين(ع) فرموده است: «قال رسول‌الله(ص): لا يؤمن عبدحتى يؤمن باربع. يشهد ان لا اله الا الله و انى رسول‌الله بعثنى بالحق و يؤمن بالقدر و يؤمن بالبعث بعد الموت». يعنى پيامبر(ص) ايمان كامل را در صورت داشتن ايمان منوط به چهار چيز مى‌داند: ايمان به وحدانيّت خداوند متعال، ايمان به رسالت پيامبر اعظم(ص)، ايمان به قضا و قدر الهى و ايمان به معاد. آثار مهم گفتن لا اله الا الله به هنگام جان دادن نيز در دو حديث جداگانه بيان شده است كه آخرين روايات این مجلس مى‌باشند[۲].
مجلس ديگر محاملى داراى دوازده روايت مى‌باشد.
مجلس بعدى حاوى نوزده روايت است. رواياتى راجع به طرز غذا میل نمودن پيامبر(ص) با سه انگشت، توصيه‌هاى اكيد پيامبر(ص) در مورد مسواك زدن، هديه دادن رسول خدا(ص) از جمله روايات این مجلس هستند.
جزء دوم کتاب نيز داراى سه مجلس است كه مجلس اول آن در روز یکشنبه جمادى الاولى سال329 برگزار شده است[۳] و شانزده روايت دارد. آخرين وصيت رسول‌الله(ص) درباره نماز، نوع نگاه بهشتيان به افراد بالاتر از آنها، فضيلت پيامبر(ص) و بنى هاشم، فضيلت قرائت قرآن، احكام روزه، فضيلت جهاد في سبيل الله، و حضور دجال در مكه از جمله روايات این مجلس است.
مجلس دوم حدود هفده روايت دارد. اولین روايت این مجلس راجع به فضيلت ساعتى از جمعه است كه هيچ دعائى در آن ساعت بدون استجابت نمى‌ماند و آخرين روايتش روايتى است از عايشه كه از علاقه رسول خدا(ص) نسبت به خودش گفته است.
آخرين مجلس این باب هم كه در روز پنجشنبه دوازده روز مانده به آخر جمادى الاول سال329 بوده مشتمل بر34 روايت است[۴]. رواياتى در اهمیت و ارزش سوره مبارکه حمد، روزه‌ى روز عرفه، فضيلت كمك كردن و صدقه دادن به اقوام و خویشاوندان، حقوق همسايه و مانند آن.
ديگر اجزاى این باب نيز مشتمل بر چند مجلس و تعدادى روايت است.
در بخش امالى ابن صلت قرشى نيز در حدود 50 روايت ذكر شده است[۵].
وضعيت کتاب
حمدى عبدالمجيد السلفى تحقيق کتاب را به عهده داشته است. در انتهاى اثر فهارس آيات قرآنى، احاديث نبوى، آثار و فهرست موضوعات آمده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب