هداية الأصول (شرح فارسی باب حادی‌عشر): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =')
    جز (جایگزینی متن - 'هداية الأصول (ابهام زدایی)' به 'هداية الأصول (ابهام‌زدایی)')
     
    (۴۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲: خط ۲:
    | تصویر =NUR14791J1.jpg
    | تصویر =NUR14791J1.jpg
    | عنوان =هداية الأصول
    | عنوان =هداية الأصول
    | عنوان‌های دیگر =الباب الحادي عشر. شرح
    | عنوان‌های دیگر =الباب الحادي عشر. شرح  


    شرح فارسی بر باب حادي عشر
    شرح فارسی بر باب حادي عشر  
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[مؤلف ناشناخته (قرن 10ق)]] (نويسنده)
    [[مؤلف ناشناخته (قرن 10ق)]] (نویسنده)
       
       
    [[حلی، حسن بن یوسف]] (نويسنده)
    [[حلی، حسن بن یوسف]] (نویسنده)


    [[تاجبخش، اسماعيل]] (مصحح)
    [[تاج‌بخش، اسماعیل]] (مصحح)


    | زبان = فارسی عربی
    | زبان = فارسی عربی
    خط ۱۹: خط ۱۹:
    کلام شيعه اماميه - قرن 8ق. - نقد و تفسير  
    کلام شيعه اماميه - قرن 8ق. - نقد و تفسير  
    | ناشر =  
    | ناشر =  
    مجلس شوراي اسلامي، کتابخانه موزه و مرکز اسناد
    مجلس شورای اسلامى، کتابخانه موزه و مرکز اسناد  
    | مکان نشر = ايران - تهران
    | مکان نشر = ايران - تهران
    | سال نشر = |مجلد1: 1382ش,
    | سال نشر = |مجلد1: 1382ش,
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    | چاپ =1
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =18423
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =14791
    | کتابخوان همراه نور =14791
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
     
    {{کاربردهای دیگر|هداية الأصول (ابهام‌زدایی)}}
    '''هداية الأصول'''، شرح فارسی باب حادی‎عشر [[حلی، حسن بن یوسف|ابومنصور حسن بن یوسف بن مطهر حلی]]، معروف به [[حلی، حسن بن یوسف|حلی]] (وفات 726ق) است. نگارنده این اثر، مؤلفی ناشناس به نام «هدایت‎الله» است که از شرح زندگانی و میزان دانش او اطلاع دقیقی در دست نیست. تاریخ تألیف این شرح آن‎گونه که از آخر کتاب برمی‎آید، دوم ذی‎قعده 981ق، است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص11</ref>.
    {{کاربردهای دیگر|الباب الحادي عشر (ابهام‌زدایی)}}
    '''هداية الأصول'''، شرح فارسی باب حادی‎‌عشر [[حلی، حسن بن یوسف|ابومنصور حسن بن یوسف بن مطهر حلی]]، معروف به [[حلی، حسن بن یوسف|حلی]] (وفات 726ق) دربردارندۀ موضوعات عمدۀ كلامى است. نگارنده این اثر، مؤلفی ناشناس به نام «هدایت‌الله» است که از شرح زندگانی و میزان دانش او اطلاع دقیقی در دست نیست. تاریخ تألیف این شرح آن‌گونه که از آخر کتاب برمی‌آید، دوم ذ‌ی‌قعده 981ق، است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14791/%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B5%D9%88%D9%84(%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%AD%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%B9%D8%B4%D8%B1)?pageNumber=11&viewType=html ر.ک: مقدمه مصحح، ص11]</ref>.
       
       
    کتاب با کوشش دکتر اسماعیل تاج‎بخش، تصحیح و چاپ شده است.
    کتاب با کوشش دکتر [[تاج‌بخش، اسماعیل|اسماعیل تاج‎بخش]]، تصحیح و چاپ شده است.


    کتاب باب حادی‎عشر از منابع و متون کلاسیک علم کلام بشمار می‎آید. این کتاب دو شرح بسیار مشهور دیگر نیز دارد: «النافع يوم الحشر» نگاشته [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]] و «مفتاح الباب» اثر مخدوم حسینی که این دو شرح به کوشش دکتر مهدی محقق تحقیق و منتشر شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.  
    کتاب باب حادی‌‎عشر از منابع و متون کلاسیک علم کلام بشمار می‌آید. این کتاب دو شرح بسیار مشهور دیگر نیز دارد: «النافع يوم الحشر» نگاشته [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]] و «مفتاح الباب» اثر مخدوم حسینی که این دو شرح به کوشش دکتر مهدی محقق تحقیق و منتشر شده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14791/%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B5%D9%88%D9%84(%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%AD%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%B9%D8%B4%D8%B1)?pageNumber=11&viewType=html ر.ک: همان]</ref>.  


    اثر حاضر، یعنی «هداية الأصول»، از نسخه‎های منحصربه‎فردی است که مجموعاً دارای پنجاه صفحه و هر صفحه حدود بیست‎ودو سطر است<ref>ر.ک: همان</ref>.
    اثر حاضر، یعنی «هداية الأصول»، از نسخه‌های منحصربه‎فردی است که مجموعاً دارای پنجاه صفحه و هر صفحه حدود بیست‌ودو سطر است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14791/%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B5%D9%88%D9%84(%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%AD%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%B9%D8%B4%D8%B1)?pageNumber=11&viewType=html ر.ک: همان]</ref>.
       
       
    شارح در گزارش باب حادی‎عشر به زبان فارسی، بیش از هر چیز از دو شرح فاضل مقداد و مخدوم حسینی و سخنان [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] در «[[تجريد الاعتقاد]]» سود جسته است؛ اما سخن او در پاره‎ای موارد، دشوار و پیچیده و نامفهوم است که مصحح در حد توان خویش پاره‎ای از آنها را باز نموده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.
    شارح در گزارش باب حادی‎عشر به زبان فارسی، بیش از هر چیز از دو شرح فاضل مقداد و مخدوم حسینی و سخنان [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] در «[[تجريد الاعتقاد]]» سود جسته است؛ اما سخن او در پاره‌ای موارد، دشوار و پیچیده و نامفهوم است که مصحح در حد توان خویش پاره‌ای از آنها را باز نموده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14791/%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B5%D9%88%D9%84(%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%AD%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%B9%D8%B4%D8%B1)?pageNumber=12&viewType=html ر.ک: همان، ص12]</ref>.
       
       
    گفتنی است که کاتب نسخه، کم‎سواد و بی‎دقت بوده است و خواننده گرامی در جای‎جای کتاب، این ضعف و کاستی را ملاحظه خواهد نمود و اگر شرح فاضل مقداد و مخدوم حسینی نبود، تصحیح این کتاب ناممکن به نظر می‎رسید<ref>ر.ک: همان</ref>.  
    گفتنی است که کاتب نسخه، کم‎سواد و بی‌دقت بوده است و خواننده گرامی در جای‌جای کتاب، این ضعف و کاستی را ملاحظه خواهد نمود و اگر شرح فاضل مقداد و مخدوم حسینی نبود، تصحیح این کتاب ناممکن به نظر می‌رسید<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14791/%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B5%D9%88%D9%84(%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%AD%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%B9%D8%B4%D8%B1)?pageNumber=12&viewType=html ر.ک: همان]</ref>.  
       
       
    «هداية الأصول»، برخلاف شرح مخدوم حسینی، شرح مزجی نیست، بلکه شرحی است بر مبنای «قال» و «أقول» که گاهی نقد آرای فلاسفه و متکلمان اشعری و معتزلی نیز در آن دیده می‎شود. هدف هدایت‎الله آن است که از عقاید کلامی شیعه، عالمانه دفاع کند. او خود شیعه است و شیعیان را «فرقه ناجیه» می‎نامد<ref>ر.ک: همان</ref>.
    «هداية الأصول»، برخلاف شرح مخدوم حسینی، شرح مزجی نیست، بلکه شرحی است بر مبنای «قال» و «أقول» که گاهی نقد آرای فلاسفه و متکلمان اشعری و معتزلی نیز در آن دیده می‌شود. هدف هدایت‌الله آن است که از عقاید کلامی شیعه، عالمانه دفاع کند. او خود شیعه است و شیعیان را «فرقه ناجیه» می‌نامد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14791/%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B5%D9%88%D9%84(%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%AD%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%B9%D8%B4%D8%B1)?pageNumber=12&viewType=html ر.ک: همان]</ref>.
       
       
    چند نکته:
    چند نکته:
    # از ویژگی‎های نثری این کتاب آن است که همچون پاره‎ای از متون قدیم، واژه «چنانچه» در همه جای کتاب، در معنای موصولی و به معنی «چنان‎که» به‎کار رفته است و معنای شرطی به معنای «اگر» ندارد.  
    # از ویژگی‌های نثری این کتاب آن است که همچون پاره‌ای از متون قدیم، واژه «چنانچه» در همه جای کتاب، در معنای موصولی و به معنی «چنان‌که» به‌کار رفته است و معنای شرطی به معنای «اگر» ندارد.  
    # عبارت «هر محل که» به معنای «هرگاه»، «هرجا» و «اگر» بسیار به‎کار رفته است.  
    # عبارت «هر محل که» به معنای «هرگاه»، «هرجا» و «اگر» بسیار به‌کار رفته است.  
    # واژه‎هایی همچون لغة، معرفة، جهة و علة در متن به‎ترتیب به‎صورت لغت، معرفت، جهت و علت و واژه آینه به شکل «آئینه» به‎کار رفته است.  
    # واژه‌هایی همچون لغة، معرفة، جهة و علة در متن به‌ترتیب به‌صورت لغت، معرفت، جهت و علت و واژه آینه به شکل «آئینه» به‌کار رفته است.  
    # ازآنجاکه تنها یک دست‎نوشت از این اثر شناخته شده، مبنای تحقیق ما بر همین دست‎نوشت بوده که در پاورقی‎ها از آن با حرف رمز «س» یاد شده و برای سهولت مراجعه با شماره‎های داخل دو قلاب، به صفحات آن اشاره شده است.  
    # ازآنجاکه تنها یک دست‌نوشت از این اثر شناخته شده، مبنای تحقیق ما بر همین دست‌نوشت بوده که در پاورقی‌ها از آن با حرف رمز «س» یاد شده و برای سهولت مراجعه با شماره‌های داخل دو قلاب، به صفحات آن اشاره شده است.  
    # مصحح کتاب در پاورقی صفحه اول کتاب، وجه تسمیه باب حادی‎عشر را توضیح داده تا وجه تسمیه «هداية الأصول» نیز روشن شود<ref>ر.ک: هما ن، ص13-12</ref>.  
    # مصحح کتاب در پاورقی صفحه اول کتاب، وجه تسمیه باب حادی‎عشر را توضیح داده تا وجه تسمیه «هداية الأصول» نیز روشن شود<ref>[https://noorlib.ir/book/view/14791/%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%B5%D9%88%D9%84(%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%A8-%D8%AD%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%B9%D8%B4%D8%B1)?pageNumber=12&viewType=html ر.ک: هما ن، ص13-12]</ref>.  


    فهرست مطالب در ابتدای کتاب و فهارس آیات، روایات، کسان و مطالب کتاب در انتهای آن ذکر شده است.  
    فهرست مطالب در ابتدای کتاب و فهارس آیات، روایات، کسان و مطالب کتاب در انتهای آن ذکر شده است.  
    در پاورقی‎های کتاب، اختلاف نسخ، معانی آیات و توضیح برخی از عبارات ذکر شده است.
    در پاورقی‌های کتاب، اختلاف نسخ، معانی آیات و توضیح برخی از عبارات ذکر شده است.
       
       
    در آغاز کتاب، مقدمه‎ای از سید محمدعلی احمدی ابهری، رئیس کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، درباره نسخه‎های خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی، از جمله نسخه خطی کتاب حاضر و همچنین فعالیت‎های آن کتابخانه در زمینه تصحیح و احیای نسخ خطی، درج شده است.
    در آغاز کتاب، مقدمه‌ای از سید محمدعلی احمدی ابهری، رئیس کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، درباره نسخه‌های خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی، از جمله نسخه خطی کتاب حاضر و همچنین فعالیت‎های آن کتابخانه در زمینه تصحیح و احیای نسخ خطی، درج شده است.


    ==پانویس ==
    ==پانویس==
    <references />
    <references />
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه مصحح و متن کتاب.
    مقدمه مصحح و متن کتاب.
       
       
    == وابسته‌ها ==
    ==وابسته‌ها==
    [[تجريد الاعتقاد]]
    {{وابسته‌ها}}


    [[تجريد الاعتقاد]]


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    خط ۷۷: خط ۸۰:
       
       
    [[رده:آثار کلامی امامیه اثناعشریه (قرن 7 – 10)]]
    [[رده:آثار کلامی امامیه اثناعشریه (قرن 7 – 10)]]
     
    [[رده:فروردین(1401)]]
    [[رده:25 اسفند الی 24 فروردین]]
     
    [[رده:قربانی-فروردین97]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۳

    هداية الأصول
    هداية الأصول (شرح فارسی باب حادی‌عشر)
    پدیدآورانمؤلف ناشناخته (قرن 10ق) (نویسنده)

    حلی، حسن بن یوسف (نویسنده)

    تاج‌بخش، اسماعیل (مصحح)
    عنوان‌های دیگرالباب الحادي عشر. شرح شرح فارسی بر باب حادي عشر
    ناشرمجلس شورای اسلامى، کتابخانه موزه و مرکز اسناد
    مکان نشرايران - تهران
    چاپ1
    موضوعحلي، حسن بن يوسف، 648 - 726ق. الباب الحادي عشر - نقد و تفسير کلام شيعه اماميه - قرن 8ق. - نقد و تفسير
    زبانفارسی عربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏210‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏ ‎‏ب‎‏204‎‏22
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    هداية الأصول، شرح فارسی باب حادی‎‌عشر ابومنصور حسن بن یوسف بن مطهر حلی، معروف به حلی (وفات 726ق) دربردارندۀ موضوعات عمدۀ كلامى است. نگارنده این اثر، مؤلفی ناشناس به نام «هدایت‌الله» است که از شرح زندگانی و میزان دانش او اطلاع دقیقی در دست نیست. تاریخ تألیف این شرح آن‌گونه که از آخر کتاب برمی‌آید، دوم ذ‌ی‌قعده 981ق، است[۱].

    کتاب با کوشش دکتر اسماعیل تاج‎بخش، تصحیح و چاپ شده است.

    کتاب باب حادی‌‎عشر از منابع و متون کلاسیک علم کلام بشمار می‌آید. این کتاب دو شرح بسیار مشهور دیگر نیز دارد: «النافع يوم الحشر» نگاشته فاضل مقداد و «مفتاح الباب» اثر مخدوم حسینی که این دو شرح به کوشش دکتر مهدی محقق تحقیق و منتشر شده است[۲].

    اثر حاضر، یعنی «هداية الأصول»، از نسخه‌های منحصربه‎فردی است که مجموعاً دارای پنجاه صفحه و هر صفحه حدود بیست‌ودو سطر است[۳].

    شارح در گزارش باب حادی‎عشر به زبان فارسی، بیش از هر چیز از دو شرح فاضل مقداد و مخدوم حسینی و سخنان خواجه طوسی در «تجريد الاعتقاد» سود جسته است؛ اما سخن او در پاره‌ای موارد، دشوار و پیچیده و نامفهوم است که مصحح در حد توان خویش پاره‌ای از آنها را باز نموده است[۴].

    گفتنی است که کاتب نسخه، کم‎سواد و بی‌دقت بوده است و خواننده گرامی در جای‌جای کتاب، این ضعف و کاستی را ملاحظه خواهد نمود و اگر شرح فاضل مقداد و مخدوم حسینی نبود، تصحیح این کتاب ناممکن به نظر می‌رسید[۵].

    «هداية الأصول»، برخلاف شرح مخدوم حسینی، شرح مزجی نیست، بلکه شرحی است بر مبنای «قال» و «أقول» که گاهی نقد آرای فلاسفه و متکلمان اشعری و معتزلی نیز در آن دیده می‌شود. هدف هدایت‌الله آن است که از عقاید کلامی شیعه، عالمانه دفاع کند. او خود شیعه است و شیعیان را «فرقه ناجیه» می‌نامد[۶].

    چند نکته:

    1. از ویژگی‌های نثری این کتاب آن است که همچون پاره‌ای از متون قدیم، واژه «چنانچه» در همه جای کتاب، در معنای موصولی و به معنی «چنان‌که» به‌کار رفته است و معنای شرطی به معنای «اگر» ندارد.
    2. عبارت «هر محل که» به معنای «هرگاه»، «هرجا» و «اگر» بسیار به‌کار رفته است.
    3. واژه‌هایی همچون لغة، معرفة، جهة و علة در متن به‌ترتیب به‌صورت لغت، معرفت، جهت و علت و واژه آینه به شکل «آئینه» به‌کار رفته است.
    4. ازآنجاکه تنها یک دست‌نوشت از این اثر شناخته شده، مبنای تحقیق ما بر همین دست‌نوشت بوده که در پاورقی‌ها از آن با حرف رمز «س» یاد شده و برای سهولت مراجعه با شماره‌های داخل دو قلاب، به صفحات آن اشاره شده است.
    5. مصحح کتاب در پاورقی صفحه اول کتاب، وجه تسمیه باب حادی‎عشر را توضیح داده تا وجه تسمیه «هداية الأصول» نیز روشن شود[۷].

    فهرست مطالب در ابتدای کتاب و فهارس آیات، روایات، کسان و مطالب کتاب در انتهای آن ذکر شده است. در پاورقی‌های کتاب، اختلاف نسخ، معانی آیات و توضیح برخی از عبارات ذکر شده است.

    در آغاز کتاب، مقدمه‌ای از سید محمدعلی احمدی ابهری، رئیس کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، درباره نسخه‌های خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی، از جمله نسخه خطی کتاب حاضر و همچنین فعالیت‎های آن کتابخانه در زمینه تصحیح و احیای نسخ خطی، درج شده است.

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه مصحح و متن کتاب.

    وابسته‌ها