سر القدر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان =رسائل ابن سینا | | عنوان =رسائل ابن سینا | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[ابن سینا، حسین بن عبدالله]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BBR 362 1359 | | کد کنگره =BBR 362 1359 | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| سال نشر = 1400 ق | | سال نشر = 1400 ق | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01721AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01721 | |||
| کتابخوان همراه نور =01721 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''سرّ القدر''' اثر [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]]، در پاسخ به سؤال صوفيه كه گفته‌اند: «من عرف سر القدر فقد ألحد»، نوشته شده است. | |||
این | این رساله به همراه بیست و دو رساله دیگر در مجموعه‌ای به نام [[رسائل ابن سينا (23 رساله)|رسائل ابن سينا]]، به چاپ رسیده است. | ||
== ساختار == | ==ساختار== | ||
رساله، بسيار كوتاه و فاقد هر گونه باب‌بندى و فصل‌بندى است. | رساله، بسيار كوتاه و فاقد هر گونه باب‌بندى و فصل‌بندى است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مؤلف، بعد از اينكه اين مسئله را اندكی دشوار مى‌داند و اصل آن را پاره‌اى از روايات منقول از پيغمبر اكرم(ص) و [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] مى‌خواند، میگويد: درك سر القدر مبتنی بر مقدماتی است كه نظام عالم، حديث ثواب و عقاب، اثبات معاد برای نفوس از آن جمله می‌باشد. وی مسئله قدر را در ضمن توضيح اين مقدمات روشن مى‌سازد و از جمله نكاتى را كه خاطرنشان می‌كند اين است كه خيرات در عالم اصل و مقصود می‌باشند و شرور امورى عدمی و غير مقصود. | |||
==وابسته‌ها== | |||
== وابسته‌ها == | |||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رسائل ابن سينا (23 رساله)]] | [[رسائل ابن سينا (23 رساله)]] | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۲: | ||
[[الحدود]]؛ | [[الحدود]]؛ | ||
[[ | [[حي بن يقظان]]؛ | ||
[[هدية الرئيس | [[هدية الرئيس للأمير (في القوى النفسانية)]]؛ | ||
[[الفعل و الانفعال]]؛ | [[الفعل و الانفعال]]؛ | ||
[[ | [[أسباب الرعد]]؛ | ||
[[العرشية ( | [[العرشية (في التوحيد)]]؛ | ||
[[السعادة و ذكر الحجج على جوهرية النفس]]؛ | [[السعادة و ذكر الحجج على جوهرية النفس]]؛ | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۶: | ||
[[الحث على الذكر]]؛ | [[الحث على الذكر]]؛ | ||
[[الموسيقی]]؛ | [[رسالة في الموسيقی]]؛ | ||
[[ماهية الصلاة]]؛ | [[ماهية الصلاة]]؛ | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۶: | ||
[[تفسير سورة الناس]]؛ | [[تفسير سورة الناس]]؛ | ||
[[سبب | [[سبب إجابة الدعاء و كيفية الزيارة]]؛ | ||
[[الشفاء من خوف الموت]]؛ | [[الشفاء من خوف الموت]]؛ | ||
[[القضاء و القدر(مناظرة الشيخ مع | [[القضاء و القدر(مناظرة الشيخ مع قدري)]]؛ | ||
[[العشق]]؛ | [[العشق]]؛ | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۶: | ||
[[الطير]]؛ | [[الطير]]؛ | ||
[[ | [[الأجوبة عن مسائل أبي الريحان البيروني]]؛ | ||
[[علة قيام | [[علة قيام الأرض وسط السماء]]؛ | ||
[[رسالة بعض | [[رسالة بعض الأفاضل إلى علماء مدينة السلام]]. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
[[رده:فلسفه اسلامی]] | [[رده:فلسفه اسلامی]] | ||
[[رده:عصر صاحب نظران فلسفه اسلامی]] | [[رده:عصر صاحب نظران فلسفه اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۴
| رسائل ابن سینا | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن سینا، حسین بن عبدالله (نویسنده) |
| ناشر | بيدار |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1400 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BBR 362 1359 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سرّ القدر اثر ابن سینا، در پاسخ به سؤال صوفيه كه گفته‌اند: «من عرف سر القدر فقد ألحد»، نوشته شده است.
این رساله به همراه بیست و دو رساله دیگر در مجموعه‌ای به نام رسائل ابن سينا، به چاپ رسیده است.
ساختار
رساله، بسيار كوتاه و فاقد هر گونه باب‌بندى و فصل‌بندى است.
گزارش محتوا
مؤلف، بعد از اينكه اين مسئله را اندكی دشوار مى‌داند و اصل آن را پاره‌اى از روايات منقول از پيغمبر اكرم(ص) و اميرالمؤمنين(ع) مى‌خواند، میگويد: درك سر القدر مبتنی بر مقدماتی است كه نظام عالم، حديث ثواب و عقاب، اثبات معاد برای نفوس از آن جمله می‌باشد. وی مسئله قدر را در ضمن توضيح اين مقدمات روشن مى‌سازد و از جمله نكاتى را كه خاطرنشان می‌كند اين است كه خيرات در عالم اصل و مقصود می‌باشند و شرور امورى عدمی و غير مقصود.