صحیفه عشق: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ') |
جز (افزودن ناوبری) |
||
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
صحیفهی عشق: برگرفتهای کوتاه از دعای مکارم الاخلاق سید عشاق حضرت سجاد علیهالسلام | صحیفهی عشق: برگرفتهای کوتاه از دعای مکارم الاخلاق سید عشاق حضرت سجاد علیهالسلام | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[نکونام، محمدرضا]] ( | [[نکونام، محمدرضا]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 270 /م70422 ن8 | | کد کنگره =BP 270 /م70422 ن8 | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =964-96513-5-7 | | شابک =964-96513-5-7 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17149 | |||
| کتابخوان همراه نور =17149 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۴۰: | خط ۴۱: | ||
#نگارنده، نخست، گزارههاى اخلاقى را در سه حوزهى كلامى، فلسفى و عرفانى معرفى نموده و مراتب چهارگانهى اخلاق عرفانى و گونههاى اخلاق فلسفى و عرفانى را برشمرده و معيار سنجش هريك از مكتبهاى اخلاقى را مطرح كرده است و در ادامه به تعريف عرفان و عارف پرداخته است<ref>پيشگفتار، ص21</ref> | #نگارنده، نخست، گزارههاى اخلاقى را در سه حوزهى كلامى، فلسفى و عرفانى معرفى نموده و مراتب چهارگانهى اخلاق عرفانى و گونههاى اخلاق فلسفى و عرفانى را برشمرده و معيار سنجش هريك از مكتبهاى اخلاقى را مطرح كرده است و در ادامه به تعريف عرفان و عارف پرداخته است<ref>پيشگفتار، ص21</ref> | ||
#مؤلف، واژههاى «مكارم اخلاق» را بررسى كرده و به برخى از پرسشهاى مطرح در فلسفه اخلاق، پاسخ داده است. وى نزدیک ترين و آسانترين راه وصول به حضرت حق و چگونگى سير و سلوك را معرفى نموده و والاترين اخلاق عرفانى را صحيفه عشق (صحيفه سجاديه) دانسته و پارهاى از ويژگىهاى آن را بيان داشته و بعد از معرفى آن، بهاختصار وارد شرح و تفسير دعاى مكارم اخلاق شده است<ref>همان، ص22</ref> | #مؤلف، واژههاى «مكارم اخلاق» را بررسى كرده و به برخى از پرسشهاى مطرح در فلسفه اخلاق، پاسخ داده است. وى نزدیک ترين و آسانترين راه وصول به حضرت حق و چگونگى سير و سلوك را معرفى نموده و والاترين اخلاق عرفانى را صحيفه عشق (صحيفه سجاديه) دانسته و پارهاى از ويژگىهاى آن را بيان داشته و بعد از معرفى آن، بهاختصار وارد شرح و تفسير دعاى مكارم اخلاق شده است<ref>همان، ص22</ref> | ||
# | #نویسنده، پيرامون اخلاق كلامى، اخلاق حكمى و اخلاق عرفانى با اين شرح سخن گفته است: «كلاميان، اخلاق را به معناى آراستگى به دارایىهاى كمالى و خوبىها و به دست آودن سرشت شايسته مىدانند. دارایىهاى كمالى، امرى نسبى است و به لحاظ ورود نسبيت در هويت اخلاق كلامى، اين علم انگيزههاى متفاوتى همچون سودمندى و لذتگرايى دنيوى يا اخروى را برمىتابد و اوج و بلنداى آن فراتر از لذتگرايى اخروى نمىرود... | ||
در اخلاق حكمى و فلسفى، حكيم متخلّق و فيلسوف هوشمند در حكمت نظرى و عملى مىكوشد تا با عنايت به اين دو سرمايهى ارزشمند و تخلق و تحقق به عالم عقلى، مظهر علم و حكمت الهى گردد... | در اخلاق حكمى و فلسفى، حكيم متخلّق و فيلسوف هوشمند در حكمت نظرى و عملى مىكوشد تا با عنايت به اين دو سرمايهى ارزشمند و تخلق و تحقق به عالم عقلى، مظهر علم و حكمت الهى گردد... | ||
خط ۴۶: | خط ۴۷: | ||
اخلاق عرفانى، به دنبال آن است كه سالك را بهطور كلى از عنصر «من» و «منيّت» برهاند تا خلق و خوى حقّى در وى پديدار شود؛ بهگونهاى كه چيزى را از خود نداند و خود را بهدور از كمال و جمال بشمارد و اين باور از او هويدا و آفتابى باشد كه هرچه هست از حضرت حق است يا آنكه او خود اوست... اخلاق عرفانى، چهار مرحله را براى وصول سالك به مرتبهى فقر و فنا و نادارى و تلبّس و تخلّق و تحقق صفات حقانى به كمالات ربوبى و اتصاف به ربوبيت ذات، مورد شناسايى قرار داده است: | اخلاق عرفانى، به دنبال آن است كه سالك را بهطور كلى از عنصر «من» و «منيّت» برهاند تا خلق و خوى حقّى در وى پديدار شود؛ بهگونهاى كه چيزى را از خود نداند و خود را بهدور از كمال و جمال بشمارد و اين باور از او هويدا و آفتابى باشد كه هرچه هست از حضرت حق است يا آنكه او خود اوست... اخلاق عرفانى، چهار مرحله را براى وصول سالك به مرتبهى فقر و فنا و نادارى و تلبّس و تخلّق و تحقق صفات حقانى به كمالات ربوبى و اتصاف به ربوبيت ذات، مورد شناسايى قرار داده است: | ||
الف)- تخليه و | الف)- تخليه و پاک شدن نفس از ناپسندىهاى حيوانى و وسوسههاى نفسانى و تجليه و آراستن آن به ملكات فاضلهى ربوبى... | ||
ب)- تحليه و فنا در صفات الهى... | ب)- تحليه و فنا در صفات الهى... | ||
خط ۵۲: | خط ۵۳: | ||
ج)- فناى از فنا و فناى در ذات... | ج)- فناى از فنا و فناى در ذات... | ||
د)- سير في الخلق بالحق | د)- سير في الخلق بالحق..<ref>ر.ک: همان، ص25 و 26</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
خط ۶۰: | خط ۶۱: | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
خط ۶۶: | خط ۶۷: | ||
{{امام سجاد علیهالسلام}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
خط ۷۲: | خط ۷۴: | ||
[[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]] | [[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]] | ||
[[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | [[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | ||
[[رده:امام سجاد(ع)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۸
صحیفهی عشق | |
---|---|
پدیدآوران | نکونام، محمدرضا (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | صحیفه سجادیه. برگزیده. شرح صحیفهی عشق: برگرفتهای کوتاه از دعای مکارم الاخلاق سید عشاق حضرت سجاد علیهالسلام |
ناشر | ظهور شفق |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1384 ش |
چاپ | 1 |
شابک | 964-96513-5-7 |
موضوع | اخلاق اسلامی دعای مکارم الاخلاق - نقد و تفسیر |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 270 /م70422 ن8 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
صحيفهى عشق، اثر محمدرضا نكونام، به زبان فارسى، شرحى است كوتاه بر دعاى مكارم الأخلاق امام سجاد(ع).
مطالب اين كتاب، گزيده و برگرفتهاى كوتاه از درسهايى است كه نگارنده ساليانى پيش در حوزه علميه قم داشته است[۱]
ساختار
كتاب، مشتمل بر يك پيشگفتار و بيست و يك فراز است. مؤلف در هر فراز، بخشى از دعاى مكارم الأخلاق را ذكر كرده و در ذيل عناوين متعدد، به شرح آن پرداخته است.
گزارش محتوا
درباره محتوا و ويژگىهاى اين اثر، نكات زير قابل توجه است:
- نگارنده، نخست، گزارههاى اخلاقى را در سه حوزهى كلامى، فلسفى و عرفانى معرفى نموده و مراتب چهارگانهى اخلاق عرفانى و گونههاى اخلاق فلسفى و عرفانى را برشمرده و معيار سنجش هريك از مكتبهاى اخلاقى را مطرح كرده است و در ادامه به تعريف عرفان و عارف پرداخته است[۲]
- مؤلف، واژههاى «مكارم اخلاق» را بررسى كرده و به برخى از پرسشهاى مطرح در فلسفه اخلاق، پاسخ داده است. وى نزدیک ترين و آسانترين راه وصول به حضرت حق و چگونگى سير و سلوك را معرفى نموده و والاترين اخلاق عرفانى را صحيفه عشق (صحيفه سجاديه) دانسته و پارهاى از ويژگىهاى آن را بيان داشته و بعد از معرفى آن، بهاختصار وارد شرح و تفسير دعاى مكارم اخلاق شده است[۳]
- نویسنده، پيرامون اخلاق كلامى، اخلاق حكمى و اخلاق عرفانى با اين شرح سخن گفته است: «كلاميان، اخلاق را به معناى آراستگى به دارایىهاى كمالى و خوبىها و به دست آودن سرشت شايسته مىدانند. دارایىهاى كمالى، امرى نسبى است و به لحاظ ورود نسبيت در هويت اخلاق كلامى، اين علم انگيزههاى متفاوتى همچون سودمندى و لذتگرايى دنيوى يا اخروى را برمىتابد و اوج و بلنداى آن فراتر از لذتگرايى اخروى نمىرود...
در اخلاق حكمى و فلسفى، حكيم متخلّق و فيلسوف هوشمند در حكمت نظرى و عملى مىكوشد تا با عنايت به اين دو سرمايهى ارزشمند و تخلق و تحقق به عالم عقلى، مظهر علم و حكمت الهى گردد...
اخلاق عرفانى، به دنبال آن است كه سالك را بهطور كلى از عنصر «من» و «منيّت» برهاند تا خلق و خوى حقّى در وى پديدار شود؛ بهگونهاى كه چيزى را از خود نداند و خود را بهدور از كمال و جمال بشمارد و اين باور از او هويدا و آفتابى باشد كه هرچه هست از حضرت حق است يا آنكه او خود اوست... اخلاق عرفانى، چهار مرحله را براى وصول سالك به مرتبهى فقر و فنا و نادارى و تلبّس و تخلّق و تحقق صفات حقانى به كمالات ربوبى و اتصاف به ربوبيت ذات، مورد شناسايى قرار داده است:
الف)- تخليه و پاک شدن نفس از ناپسندىهاى حيوانى و وسوسههاى نفسانى و تجليه و آراستن آن به ملكات فاضلهى ربوبى...
ب)- تحليه و فنا در صفات الهى...
ج)- فناى از فنا و فناى در ذات...
د)- سير في الخلق بالحق..[۴]
وضعيت كتاب
فهرست مطالب، در ابتداى كتاب آمده است. در پاورقىها منابع منقولات كتاب ذكر شده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.