بیاضی، احمد بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') |
||
| (۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR08355.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:NUR08355.jpg|بندانگشتی|کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type="authorName" | | ! نام!! data-type="authorName" |کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |ملاچلبی و | | data-type="authorTeachers" |ملاچلبی و شیخ‌الاسلام ابوسعید | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی'''، از عالمان فقه و کلام در قلمرو دولت عثمانی است که نزد اساتیدی همچون ملاچلبی و شیخ‌الاسلام ابوسعید تلمذ نموده و «مختصر الأصول المنيفة للإمام أبي‌حنيفة» و «إشارات المرام من عبارات الإمام»، از جمله آثار وی می‌باشد. | ||
== | ==زندگی‌نامه== | ||
کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی، متولد 1048ق/1634م و متوفی 1098ق/1687م، از عالمان فقه و کلام در قلمرو دولت عثمانی است. پدرش حسام‌الدین حسن بیاضی، از عالمان بوسنی بود و ازاین‌رو، وی به بوسنوی و رومی نیز معروف شده است. احمد در استانبول زاده شد و تاریخ ولادت او را در 1042ق و درگذشت او را در 1096یا 1099ق، نیز آورده‌اند<ref>ر.ک: دیانت، علی‌اکبر، ج13، ص244</ref>. | |||
احمد در استانبول نزد استادان معروف زمان، همچون ملاچلبی و | احمد در استانبول نزد استادان معروف زمان، همچون ملاچلبی و شیخ‌الاسلام ابوسعید، شاگردی کرد. آنگاه در مدارس معروف ادرنه، صحن ثمانیه، سلیمانیه و ایاصوفیه در استانبول به تدریس پرداخت. در شهرهای حلب، بروسه، مکه و استانبول نیز به قضا اشتغال یافت و سپس صدر و قاضی عسکر روم ایلی شد و سرانجام در قصبه قاکلیجه از ییلاق‌های اطراف استانبول درگذشت و در زاویه دیویتجی‌زاده واقع در منطقه اسکودار در شهر استانبول به خاک سپرده شد. صدور یک مورد حکم رجم و تأیید حکم اعدامی برای پاتی برون‌زاده، از منشیان دربار، به گفته مورخان عثمانی، موجب نفرت مردم از او شد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
بیاضی‌زاده، به طریقه نقشبندی تعلق خاطر داشت. در فروع، پیرو مذهب ابوحنیفه و در اصول، ماتریدی بود. وی در علم کلام مهارت داشت و معتقد بود باید اصول عقاید را با تکیه بر قرآن و سنت شناخت و عقل را نیز تنها واسطه‌ای برای درک حقیقت می‌شمرد. وی در هنر خط نیز دستی داشت و خط تعلیق را نزد خطاط مشهور زمان، درویش عبدی فراگرفته بود<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
از | از بیاضی‌زاده آثاری چند در فقه، تفسیر و عقاید باقی مانده است که برخی از آنها عبارتند از: | ||
# مختصر الأصول المنيفة للإمام | # مختصر الأصول المنيفة للإمام أبي‌حنيفة: این اثر گزیده‌ای است از موضوعات اعتقادی که از الفقه الأكبر، الفقه الأبسط و رسالة العالم و المتعلم برگرفته شده است؛ | ||
# إشارات المرام من عبارات الإمام، در شرح الفقه الأكبر ابوحنیفه؛ | # إشارات المرام من عبارات الإمام، در شرح الفقه الأكبر ابوحنیفه؛ | ||
# سوانح المطارحات و لوائح المذاکرات، شرح مباحثات و مذاکرات وی هنگام اقامت در حلب با | # سوانح المطارحات و لوائح المذاکرات، شرح مباحثات و مذاکرات وی هنگام اقامت در حلب با کواکبی‌زاده مفتی آن شهر؛ | ||
# رسالة الباحث و الموجب یا رسالة في تفسير اللوائح علی وجه البحث و السؤال <ref>ر.ک: همان، ص244-245</ref>. | # رسالة الباحث و الموجب یا رسالة في تفسير اللوائح علی وجه البحث و السؤال<ref>ر.ک: همان، ص244-245</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
دیانت، | دیانت، علی‌اکبر، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1383. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[إشارات المرام من عبارات الإمام]] | [[إشارات المرام من عبارات الإمام]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۴
| نام | کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی |
|---|---|
| نامهای دیگر | کمال‌الدين احمد بياضي نجفي |
| نام پدر | حسن |
| متولد | 1048ق/1634م |
| محل تولد | استانبول |
| رحلت | 1098ق/1687م |
| اساتید | ملاچلبی و شیخ‌الاسلام ابوسعید |
| برخی آثار | إشارات المرام من عبارات الإمام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE08355AUTHORCODE |
کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی، از عالمان فقه و کلام در قلمرو دولت عثمانی است که نزد اساتیدی همچون ملاچلبی و شیخ‌الاسلام ابوسعید تلمذ نموده و «مختصر الأصول المنيفة للإمام أبي‌حنيفة» و «إشارات المرام من عبارات الإمام»، از جمله آثار وی می‌باشد.
زندگی‌نامه
کمال‌الدین احمد بن حسن بیاضی (یا بیاضی‌زاده) حنفی، متولد 1048ق/1634م و متوفی 1098ق/1687م، از عالمان فقه و کلام در قلمرو دولت عثمانی است. پدرش حسام‌الدین حسن بیاضی، از عالمان بوسنی بود و ازاین‌رو، وی به بوسنوی و رومی نیز معروف شده است. احمد در استانبول زاده شد و تاریخ ولادت او را در 1042ق و درگذشت او را در 1096یا 1099ق، نیز آورده‌اند[۱].
احمد در استانبول نزد استادان معروف زمان، همچون ملاچلبی و شیخ‌الاسلام ابوسعید، شاگردی کرد. آنگاه در مدارس معروف ادرنه، صحن ثمانیه، سلیمانیه و ایاصوفیه در استانبول به تدریس پرداخت. در شهرهای حلب، بروسه، مکه و استانبول نیز به قضا اشتغال یافت و سپس صدر و قاضی عسکر روم ایلی شد و سرانجام در قصبه قاکلیجه از ییلاق‌های اطراف استانبول درگذشت و در زاویه دیویتجی‌زاده واقع در منطقه اسکودار در شهر استانبول به خاک سپرده شد. صدور یک مورد حکم رجم و تأیید حکم اعدامی برای پاتی برون‌زاده، از منشیان دربار، به گفته مورخان عثمانی، موجب نفرت مردم از او شد[۲].
بیاضی‌زاده، به طریقه نقشبندی تعلق خاطر داشت. در فروع، پیرو مذهب ابوحنیفه و در اصول، ماتریدی بود. وی در علم کلام مهارت داشت و معتقد بود باید اصول عقاید را با تکیه بر قرآن و سنت شناخت و عقل را نیز تنها واسطه‌ای برای درک حقیقت می‌شمرد. وی در هنر خط نیز دستی داشت و خط تعلیق را نزد خطاط مشهور زمان، درویش عبدی فراگرفته بود[۳].
آثار
از بیاضی‌زاده آثاری چند در فقه، تفسیر و عقاید باقی مانده است که برخی از آنها عبارتند از:
- مختصر الأصول المنيفة للإمام أبي‌حنيفة: این اثر گزیده‌ای است از موضوعات اعتقادی که از الفقه الأكبر، الفقه الأبسط و رسالة العالم و المتعلم برگرفته شده است؛
- إشارات المرام من عبارات الإمام، در شرح الفقه الأكبر ابوحنیفه؛
- سوانح المطارحات و لوائح المذاکرات، شرح مباحثات و مذاکرات وی هنگام اقامت در حلب با کواکبی‌زاده مفتی آن شهر؛
- رسالة الباحث و الموجب یا رسالة في تفسير اللوائح علی وجه البحث و السؤال[۴].
پانویس
منابع مقاله
دیانت، علی‌اکبر، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1383.