حکمت‌نامه پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم (عربی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== ساختار == ' به '== ساختار == ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'پیامبر اعظم (ابهام زدایی)' به 'پیامبر اعظم (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان =حکمت‌نامه پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم (عربی) | | عنوان =حکمت‌نامه پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم (عربی) | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[جمعی از پژوهشگران]] ( | [[جمعی از پژوهشگران]] (نویسنده) | ||
[[محمدی ری‌شهری، محمد]] ( | [[محمدی ری‌شهری، محمد]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، سازمان چاپ و نشر | |||
| مکان نشر =قم - ایران | | مکان نشر =قم - ایران | ||
| سال نشر = 1386 ش | | سال نشر = 1386 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02333AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| شابک =978-964-493-282-3 | | شابک =978-964-493-282-3 | ||
| تعداد جلد =14 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02333 | |||
| کتابخوان همراه نور =02333 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| پیامبر اعظم (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''حکمت‌نامه پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم'''، فرهنگ‌نامه سخنان حكمت‌آميز پيامبر(ص) است كه توسط [[محمد محمدى رى‌شهرى]] با همكارى جمعى از پژوهشگران، به زبان عربى در سال 1386ش، نوشته و توسط گروهى از مترجمان به فارسى ترجمه شده است. | '''حکمت‌نامه پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم'''، فرهنگ‌نامه سخنان حكمت‌آميز پيامبر(ص) است كه توسط [[محمد محمدى رى‌شهرى]] با همكارى جمعى از پژوهشگران، به زبان عربى در سال 1386ش، نوشته و توسط گروهى از مترجمان به فارسى ترجمه شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب با دو مقدمه از | كتاب با دو مقدمه از نویسنده و [[مهدوی‌راد، محمدعلی|محمدعلى مهدوى‌راد]] آغاز و مطالب در ده بخش، در قالب چهارده جلد، تنظيم شده است. | ||
متن كتاب، برگرفته از «ميزان الحكمة» و ساير دانشنامه‌هايى است كه تاكنون توسط پژوهشكده علوم و معارف حديث، تأليف و ترجمه شده است<ref>مقدمه | متن كتاب، برگرفته از «ميزان الحكمة» و ساير دانشنامه‌هايى است كه تاكنون توسط پژوهشكده علوم و معارف حديث، تأليف و ترجمه شده است.<ref>مقدمه نویسنده، ج 1، ص9</ref> | ||
در اين مجموعه، تنها احاديثى ذكر شده است كه در منابع حديثى، مستند به شخص پيامبر(ص) بوده و در آن، در بسيارى موارد، براى آشنايى پژوهشگران با فهم دقيق سخنان آن بزرگوار، توضيح، تحليل و جمع‌بندى‌هاى مفيدى ارائه شده است<ref>همان</ref> | در اين مجموعه، تنها احاديثى ذكر شده است كه در منابع حديثى، مستند به شخص پيامبر(ص) بوده و در آن، در بسيارى موارد، براى آشنايى پژوهشگران با فهم دقيق سخنان آن بزرگوار، توضيح، تحليل و جمع‌بندى‌هاى مفيدى ارائه شده است.<ref>همان</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه مؤلف، به نكاتى در رابطه با كتاب، اشاره شده است.<ref>مقدمه مؤلف، ج 1، ص7 - 11</ref> | |||
در مقدمه مؤلف، به نكاتى در رابطه با كتاب، اشاره شده است<ref>مقدمه مؤلف، ج 1، ص7 - 11</ref> | |||
مقدمه جناب مهدوى‌راد با عنوان «درآمد»، گزارشى اجمالى از محتويات كتاب، مى‌باشد<ref>درآمد، ج 1، 15 - 100</ref> | مقدمه جناب مهدوى‌راد با عنوان «درآمد»، گزارشى اجمالى از محتويات كتاب، مى‌باشد<ref>درآمد، ج 1، 15 - 100</ref> | ||
بخش اول، داراى عنوان «حكمت‌هاى عقلى و علمى» است و در دو باب تنظيم شده است. در باب اول، پيش از بيان سخنان حكمت‌آميز پيامبر(ص)، ضمن پژوهشى، معناى «عقل» از نظر لغوى و از نگاه روايات اسلامى، مورد بررسى قرار گرفته و توضيح داده شده كه واژه «عقل» در متون اسلامى، گاه درباره ادراكات انسان به كار رفته و گاه درباره محصول ادراكات او. همچنين مقصود از «عقل نظرى» و «عقل عملى» و تفاوت ميان «عاقل» و «عالم» و خطر علم بدون عقل، بيان گرديده است<ref>درآمد، ج 1، ص21</ref> | بخش اول، داراى عنوان «حكمت‌هاى عقلى و علمى» است و در دو باب تنظيم شده است. در باب اول، پيش از بيان سخنان حكمت‌آميز پيامبر(ص)، ضمن پژوهشى، معناى «عقل» از نظر لغوى و از نگاه روايات اسلامى، مورد بررسى قرار گرفته و توضيح داده شده كه واژه «عقل» در متون اسلامى، گاه درباره ادراكات انسان به كار رفته و گاه درباره محصول ادراكات او. همچنين مقصود از «عقل نظرى» و «عقل عملى» و تفاوت ميان «عاقل» و «عالم» و خطر علم بدون عقل، بيان گرديده است.<ref>درآمد، ج 1، ص21</ref> | ||
سپس به‌منظور فهم درست آيات و احاديثى كه در نكوهش جهل و جاهل و ضرورت جهل‌زدايى از جامعه وارد شده، چهار معنا براى «جهل» ارائه مى‌گردد و خطرناك‌ترين جهل براى انسان، تبيين مى‌شود و در پايان، اين پژوهش، به اين پرسش پاسخ مى‌دهد كه: چرا برخلاف متعارف كه «جهل» در برابر «علم» مطرح مى‌گردد، در نصوص اسلامى و به تبع آن در منابع حديثى، «جهل» در برابر «عقل» قرار گرفته است؟<ref>همان</ref> | سپس به‌منظور فهم درست آيات و احاديثى كه در نكوهش جهل و جاهل و ضرورت جهل‌زدايى از جامعه وارد شده، چهار معنا براى «جهل» ارائه مى‌گردد و خطرناك‌ترين جهل براى انسان، تبيين مى‌شود و در پايان، اين پژوهش، به اين پرسش پاسخ مى‌دهد كه: چرا برخلاف متعارف كه «جهل» در برابر «علم» مطرح مى‌گردد، در نصوص اسلامى و به تبع آن در منابع حديثى، «جهل» در برابر «عقل» قرار گرفته است؟<ref>همان</ref> | ||
پس از اين تحقيق مقدماتى، در ضمن دوازده فصل، سخنان پيامبر(ص) درباره عقل و جهل گزارش شده است<ref>همان، ص22</ref> | پس از اين تحقيق مقدماتى، در ضمن دوازده فصل، سخنان پيامبر(ص) درباره عقل و جهل گزارش شده است.<ref>همان، ص22</ref> | ||
در باب دوم، پيش از گزارش سخنانى از پيامبر(ص) درباره «علم»، «معرفت» و «حكمت»، ابتدا مفهوم لغوى اين واژه‌ها و سپس معناى «علم» و «معرفت» از منظر قرآن و احاديث بيان گرديده و توضيح داده شده كه در متون دينى اسلام، علم و معرفت، گاه در مفهوم حقيقى خود به كار رفته‌اند و گاه در مفهوم اصطلاحى و ظاهرى‌اشان<ref>همان، ص24</ref> | در باب دوم، پيش از گزارش سخنانى از پيامبر(ص) درباره «علم»، «معرفت» و «حكمت»، ابتدا مفهوم لغوى اين واژه‌ها و سپس معناى «علم» و «معرفت» از منظر قرآن و احاديث بيان گرديده و توضيح داده شده كه در متون دينى اسلام، علم و معرفت، گاه در مفهوم حقيقى خود به كار رفته‌اند و گاه در مفهوم اصطلاحى و ظاهرى‌اشان<ref>همان، ص24</ref> | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۱: | ||
در بخش دوم، حكمت‌ها، سخنان و آموزه‌هاى بلند نبوى درباره مبانى اعتقادى اسلام، در ضمن هشت باب و مجموعا 51 فصل، ارائه شده است. عنوان اين ابواب، عبارتند از: ايمان؛ ايمان به خدا؛ قضا و قدر؛ محبت خدا؛ نبوت؛ قرآن و حديث؛ تبيين دين، شريعت و اسلام و ايمان به معاد<ref>همان، ص32</ref> | در بخش دوم، حكمت‌ها، سخنان و آموزه‌هاى بلند نبوى درباره مبانى اعتقادى اسلام، در ضمن هشت باب و مجموعا 51 فصل، ارائه شده است. عنوان اين ابواب، عبارتند از: ايمان؛ ايمان به خدا؛ قضا و قدر؛ محبت خدا؛ نبوت؛ قرآن و حديث؛ تبيين دين، شريعت و اسلام و ايمان به معاد<ref>همان، ص32</ref> | ||
در بخش سوم، سخنان حكيمانه پيامبر(ص) درباره رهبرى، پيشوايى و هدايت، گزارش شده است. اين بخش، در دو باب «رهبرى و امامت» و «عوامل پيشرفت و انحطاط امت» تنظيم شده است<ref>همان، ص42</ref> | در بخش سوم، سخنان حكيمانه پيامبر(ص) درباره رهبرى، پيشوايى و هدايت، گزارش شده است. اين بخش، در دو باب «رهبرى و امامت» و «عوامل پيشرفت و انحطاط امت» تنظيم شده است.<ref>همان، ص42</ref> | ||
نویسنده در بخش چهارم، در دوازده باب، به جهان، انسان و آفرينش آن‌ها و مسائل مرتبط با آن‌ها پرداخته است.<ref>همان، ص48</ref> | |||
عنوان ابواب اين بخش، عبارتند از: اصل خلقت؛ ملكوت آسمان‌ها و زمين؛ آفرينش فرشتگان؛ آفرينش زمين؛ شناخت دنيا؛ اجل؛ انسان؛ نقش آرزو در زندگى؛ عوامل و موانع بركت در زندگى؛ خير و شر و مصائب، بلايا و شرور. | عنوان ابواب اين بخش، عبارتند از: اصل خلقت؛ ملكوت آسمان‌ها و زمين؛ آفرينش فرشتگان؛ آفرينش زمين؛ شناخت دنيا؛ اجل؛ انسان؛ نقش آرزو در زندگى؛ عوامل و موانع بركت در زندگى؛ خير و شر و مصائب، بلايا و شرور. | ||
در بخش پنجم، سخنان پيامبر(ص) درباره تبليغ، پرورش كودك، پرورش جوان، عوامل خودسازى و موانع آن، در پنج باب و 116 فصل، ارائه گرديده است<ref>همان، ص53</ref> | در بخش پنجم، سخنان پيامبر(ص) درباره تبليغ، پرورش كودك، پرورش جوان، عوامل خودسازى و موانع آن، در پنج باب و 116 فصل، ارائه گرديده است.<ref>همان، ص53</ref> | ||
تبليغ؛ تربيت كودك؛ تربيت جوان؛ عوامل خودسازى و آفات خودسازى، عناوين ابواب اين بخش مى‌باشد. | تبليغ؛ تربيت كودك؛ تربيت جوان؛ عوامل خودسازى و آفات خودسازى، عناوين ابواب اين بخش مى‌باشد. | ||
در بخش ششم، سخنان پيامبر(ص) درباره عبادت خدا و كارهاى نيكو، نماز، دعا، ذكر، روزه و آداب ماه رمضان، حج و عمره، امر به معروف و نهى از منكر، جهاد و مكان‌هايى كه عبادت در آن‌ها از فضيلت بيشترى برخوردار است، در هشت باب و 72 فصل، ارائه گرديده است<ref>همان، ص66</ref> | در بخش ششم، سخنان پيامبر(ص) درباره عبادت خدا و كارهاى نيكو، نماز، دعا، ذكر، روزه و آداب ماه رمضان، حج و عمره، امر به معروف و نهى از منكر، جهاد و مكان‌هايى كه عبادت در آن‌ها از فضيلت بيشترى برخوردار است، در هشت باب و 72 فصل، ارائه گرديده است.<ref>همان، ص66</ref> | ||
اسلام، دين زندگى است و نگاه معارف آن به اجتماع و سياست و آميختگى آن‌ها با معارف عبادى و اعتقادى، از فصول برجسته اين آيين الهى است و پيامبر(ص)، مهم‌ترين وجه رسالتش را «تتميم اخلاق» معرفى كرده است و آموزه‌هايش در ابعاد گسترده اجتماع، از مكانتى رفيع برخوردار است. در بخش هفتم، حكمت‌هاى نبوى در موضوعات مختلف اخلاقى و اجتماعى، در چهار باب: «مهم‌ترين عوامل شكل‌گيرى جامعه مطلوب»؛ «موانع شكل‌گيرى جامعه آرمانى»؛ «خانواده» و «حقوق»، در ضمن 28 فصل، گزارش شده است<ref>همان، ص75</ref> | اسلام، دين زندگى است و نگاه معارف آن به اجتماع و سياست و آميختگى آن‌ها با معارف عبادى و اعتقادى، از فصول برجسته اين آيين الهى است و پيامبر(ص)، مهم‌ترين وجه رسالتش را «تتميم اخلاق» معرفى كرده است و آموزه‌هايش در ابعاد گسترده اجتماع، از مكانتى رفيع برخوردار است. در بخش هفتم، حكمت‌هاى نبوى در موضوعات مختلف اخلاقى و اجتماعى، در چهار باب: «مهم‌ترين عوامل شكل‌گيرى جامعه مطلوب»؛ «موانع شكل‌گيرى جامعه آرمانى»؛ «خانواده» و «حقوق»، در ضمن 28 فصل، گزارش شده است.<ref>همان، ص75</ref> | ||
به اعتقاد | به اعتقاد نویسنده اگر بگوييم كه اسلام، دين سعادت انسان است و همه آموزه‌هاى آن در جهت بركشيدن انسان به قله‌هاى سعادت رقم زده شده، سخنى به‌گزاف نگفته‌ايم. به باور وى، تعاليم الهى با واقع‌نگرى، به تمام ابعاد وجود انسان نگريسته و بر اساس نيازهاى گوناگون او، برنامه‌ريزى كرده است. وى بر اين باور است كه در آموزه‌هاى پيامبر(ص)، آغازين نكته، توجه انسان به همت‌ورزى در جهت رسيدن به سعادت دنيوى و اخروى است. در نگاه ايشان، دنيا مركب راهوارى است كه اگر انسان به‌درستى از آن بهره گيرد و افسار خرد، توسن هوا و هوس را از سركشى بازدارد، بى‌گمان بر قله مقصود، فراز خواهد آمد. بخش هشتم، حكمت‌هاى نبوى درباره مسائل اقتصادى و آموزه‌هاى مرتبط با معيشت انسانى است كه در پنج باب، سامان يافته است.<ref>همان، ص81</ref> | ||
در بخش نهم، ره‌نمودها، آموزه‌ها و تعاليم بهداشتى و پزشکى‌اى كه از پيامبر(ص) گرازش شده، در سه باب: «ره‌نمودهايى درباره پزشکى و بهداشت»؛ «ميوه‌درمانى، گياه‌درمانى و غذادرمانى» و «بيمارى»، ارائه گرديده است<ref>همان، ص84</ref> | در بخش نهم، ره‌نمودها، آموزه‌ها و تعاليم بهداشتى و پزشکى‌اى كه از پيامبر(ص) گرازش شده، در سه باب: «ره‌نمودهايى درباره پزشکى و بهداشت»؛ «ميوه‌درمانى، گياه‌درمانى و غذادرمانى» و «بيمارى»، ارائه گرديده است.<ref>همان، ص84</ref> | ||
بخش پايانى، مشتمل بر حكمت‌هاى گوناگون در 46 فصل است. عنوان برخى از فصول، عبارت است از: آداب خوردن، آداب حضور در مجالس، آراستگى، همسايه، مقام و منزلت، تسبيح، استخاره، رحمت، درخواست از ديگران، شادى، سفر، مسكن، زمامداران، سلام كردن، شعر و شاعرى و... | بخش پايانى، مشتمل بر حكمت‌هاى گوناگون در 46 فصل است. عنوان برخى از فصول، عبارت است از: آداب خوردن، آداب حضور در مجالس، آراستگى، همسايه، مقام و منزلت، تسبيح، استخاره، رحمت، درخواست از ديگران، شادى، سفر، مسكن، زمامداران، سلام كردن، شعر و شاعرى و... | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
فهرست مطالب هر جلد، در ابتداى همان جلد آمده است. | فهرست مطالب هر جلد، در ابتداى همان جلد آمده است. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۷
حکمت‌نامه پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم، فرهنگ‌نامه سخنان حكمت‌آميز پيامبر(ص) است كه توسط محمد محمدى رى‌شهرى با همكارى جمعى از پژوهشگران، به زبان عربى در سال 1386ش، نوشته و توسط گروهى از مترجمان به فارسى ترجمه شده است.
| حکمت‌نامه پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم (عربی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جمعی از پژوهشگران (نویسنده) محمدی ری‌شهری، محمد (نویسنده) |
| ناشر | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث، سازمان چاپ و نشر |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1386 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-493-282-3 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 14 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
كتاب با دو مقدمه از نویسنده و محمدعلى مهدوى‌راد آغاز و مطالب در ده بخش، در قالب چهارده جلد، تنظيم شده است.
متن كتاب، برگرفته از «ميزان الحكمة» و ساير دانشنامه‌هايى است كه تاكنون توسط پژوهشكده علوم و معارف حديث، تأليف و ترجمه شده است.[۱]
در اين مجموعه، تنها احاديثى ذكر شده است كه در منابع حديثى، مستند به شخص پيامبر(ص) بوده و در آن، در بسيارى موارد، براى آشنايى پژوهشگران با فهم دقيق سخنان آن بزرگوار، توضيح، تحليل و جمع‌بندى‌هاى مفيدى ارائه شده است.[۲]
گزارش محتوا
در مقدمه مؤلف، به نكاتى در رابطه با كتاب، اشاره شده است.[۳]
مقدمه جناب مهدوى‌راد با عنوان «درآمد»، گزارشى اجمالى از محتويات كتاب، مى‌باشد[۴]
بخش اول، داراى عنوان «حكمت‌هاى عقلى و علمى» است و در دو باب تنظيم شده است. در باب اول، پيش از بيان سخنان حكمت‌آميز پيامبر(ص)، ضمن پژوهشى، معناى «عقل» از نظر لغوى و از نگاه روايات اسلامى، مورد بررسى قرار گرفته و توضيح داده شده كه واژه «عقل» در متون اسلامى، گاه درباره ادراكات انسان به كار رفته و گاه درباره محصول ادراكات او. همچنين مقصود از «عقل نظرى» و «عقل عملى» و تفاوت ميان «عاقل» و «عالم» و خطر علم بدون عقل، بيان گرديده است.[۵]
سپس به‌منظور فهم درست آيات و احاديثى كه در نكوهش جهل و جاهل و ضرورت جهل‌زدايى از جامعه وارد شده، چهار معنا براى «جهل» ارائه مى‌گردد و خطرناك‌ترين جهل براى انسان، تبيين مى‌شود و در پايان، اين پژوهش، به اين پرسش پاسخ مى‌دهد كه: چرا برخلاف متعارف كه «جهل» در برابر «علم» مطرح مى‌گردد، در نصوص اسلامى و به تبع آن در منابع حديثى، «جهل» در برابر «عقل» قرار گرفته است؟[۶]
پس از اين تحقيق مقدماتى، در ضمن دوازده فصل، سخنان پيامبر(ص) درباره عقل و جهل گزارش شده است.[۷]
در باب دوم، پيش از گزارش سخنانى از پيامبر(ص) درباره «علم»، «معرفت» و «حكمت»، ابتدا مفهوم لغوى اين واژه‌ها و سپس معناى «علم» و «معرفت» از منظر قرآن و احاديث بيان گرديده و توضيح داده شده كه در متون دينى اسلام، علم و معرفت، گاه در مفهوم حقيقى خود به كار رفته‌اند و گاه در مفهوم اصطلاحى و ظاهرى‌اشان[۸]
در ادامه، مفهوم «حكمت» از نگاه قرآن و حديث مورد بررسى قرار گرفته و ضمن تقسيم حكمت به علمى، عملى و حقيقى، تبيين گرديده كه هريك از آن‌ها، به‌منزله پله‌هاى استوارى هستند كه انسان با بهره‌گيرى از آن‌ها، مى‌تواند به قله كمال انسانى صعود كند[۹]
در بخش دوم، حكمت‌ها، سخنان و آموزه‌هاى بلند نبوى درباره مبانى اعتقادى اسلام، در ضمن هشت باب و مجموعا 51 فصل، ارائه شده است. عنوان اين ابواب، عبارتند از: ايمان؛ ايمان به خدا؛ قضا و قدر؛ محبت خدا؛ نبوت؛ قرآن و حديث؛ تبيين دين، شريعت و اسلام و ايمان به معاد[۱۰]
در بخش سوم، سخنان حكيمانه پيامبر(ص) درباره رهبرى، پيشوايى و هدايت، گزارش شده است. اين بخش، در دو باب «رهبرى و امامت» و «عوامل پيشرفت و انحطاط امت» تنظيم شده است.[۱۱]
نویسنده در بخش چهارم، در دوازده باب، به جهان، انسان و آفرينش آن‌ها و مسائل مرتبط با آن‌ها پرداخته است.[۱۲]
عنوان ابواب اين بخش، عبارتند از: اصل خلقت؛ ملكوت آسمان‌ها و زمين؛ آفرينش فرشتگان؛ آفرينش زمين؛ شناخت دنيا؛ اجل؛ انسان؛ نقش آرزو در زندگى؛ عوامل و موانع بركت در زندگى؛ خير و شر و مصائب، بلايا و شرور.
در بخش پنجم، سخنان پيامبر(ص) درباره تبليغ، پرورش كودك، پرورش جوان، عوامل خودسازى و موانع آن، در پنج باب و 116 فصل، ارائه گرديده است.[۱۳]
تبليغ؛ تربيت كودك؛ تربيت جوان؛ عوامل خودسازى و آفات خودسازى، عناوين ابواب اين بخش مى‌باشد.
در بخش ششم، سخنان پيامبر(ص) درباره عبادت خدا و كارهاى نيكو، نماز، دعا، ذكر، روزه و آداب ماه رمضان، حج و عمره، امر به معروف و نهى از منكر، جهاد و مكان‌هايى كه عبادت در آن‌ها از فضيلت بيشترى برخوردار است، در هشت باب و 72 فصل، ارائه گرديده است.[۱۴]
اسلام، دين زندگى است و نگاه معارف آن به اجتماع و سياست و آميختگى آن‌ها با معارف عبادى و اعتقادى، از فصول برجسته اين آيين الهى است و پيامبر(ص)، مهم‌ترين وجه رسالتش را «تتميم اخلاق» معرفى كرده است و آموزه‌هايش در ابعاد گسترده اجتماع، از مكانتى رفيع برخوردار است. در بخش هفتم، حكمت‌هاى نبوى در موضوعات مختلف اخلاقى و اجتماعى، در چهار باب: «مهم‌ترين عوامل شكل‌گيرى جامعه مطلوب»؛ «موانع شكل‌گيرى جامعه آرمانى»؛ «خانواده» و «حقوق»، در ضمن 28 فصل، گزارش شده است.[۱۵]
به اعتقاد نویسنده اگر بگوييم كه اسلام، دين سعادت انسان است و همه آموزه‌هاى آن در جهت بركشيدن انسان به قله‌هاى سعادت رقم زده شده، سخنى به‌گزاف نگفته‌ايم. به باور وى، تعاليم الهى با واقع‌نگرى، به تمام ابعاد وجود انسان نگريسته و بر اساس نيازهاى گوناگون او، برنامه‌ريزى كرده است. وى بر اين باور است كه در آموزه‌هاى پيامبر(ص)، آغازين نكته، توجه انسان به همت‌ورزى در جهت رسيدن به سعادت دنيوى و اخروى است. در نگاه ايشان، دنيا مركب راهوارى است كه اگر انسان به‌درستى از آن بهره گيرد و افسار خرد، توسن هوا و هوس را از سركشى بازدارد، بى‌گمان بر قله مقصود، فراز خواهد آمد. بخش هشتم، حكمت‌هاى نبوى درباره مسائل اقتصادى و آموزه‌هاى مرتبط با معيشت انسانى است كه در پنج باب، سامان يافته است.[۱۶]
در بخش نهم، ره‌نمودها، آموزه‌ها و تعاليم بهداشتى و پزشکى‌اى كه از پيامبر(ص) گرازش شده، در سه باب: «ره‌نمودهايى درباره پزشکى و بهداشت»؛ «ميوه‌درمانى، گياه‌درمانى و غذادرمانى» و «بيمارى»، ارائه گرديده است.[۱۷]
بخش پايانى، مشتمل بر حكمت‌هاى گوناگون در 46 فصل است. عنوان برخى از فصول، عبارت است از: آداب خوردن، آداب حضور در مجالس، آراستگى، همسايه، مقام و منزلت، تسبيح، استخاره، رحمت، درخواست از ديگران، شادى، سفر، مسكن، زمامداران، سلام كردن، شعر و شاعرى و...
وضعيت كتاب
فهرست مطالب هر جلد، در ابتداى همان جلد آمده است.
پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.