امامت در سنین کودکی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'امامت (ابهام زدایی)' به 'امامت (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[رضوانی، علی‌اصغر]] ( | [[رضوانی، علی‌اصغر]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 223 /ر6الف8 | | کد کنگره =BP 223 /ر6الف8 | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| چاپ =3 | | چاپ =3 | ||
| شابک =978-964-973-018-9 | | شابک =978-964-973-018-9 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13581 | |||
| کتابخوان همراه نور =13581 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|امامت (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''امامت در سنین کودکی''' اثر فارسی [[رضوانی، علی‌اصغر|على‌اصغر رضوانى]]، از مجموعه كتب‌هاى «سلسه مباحث مهدویت» بوده كه به بررسى ادله و شبهات مطرح شده، پيرامون امامت و ولايت در كودكى پرداخته است. | |||
==ساختار== | |||
كتاب با تذكر دو نكته پيرامون اهميت ويژه‌اى كه مسأله امامت در ميان شیعیان داشته و شرايط سختى كه اين مكتب در انتخاب امام دارد، آغاز شده و مطالب در سه بخش ارائه گرديده است. | |||
== گزارش محتوا == | نویسنده ضمن ارائه ادله خويش بر اثبات صحيح بودن امامت در كودكى، از آيات و روايات به عنوان تأييد ادله خود استفاده كرده است. | ||
==گزارش محتوا== | |||
بخش اول، در چند فصل، به توجيه امامت و نبوت در كودكى پرداخته است: | بخش اول، در چند فصل، به توجيه امامت و نبوت در كودكى پرداخته است: | ||
#امامت و نبوت كودك در قرآن: | #امامت و نبوت كودك در قرآن: نویسنده تأكيد دارد كه امامت، نبوت و ولايت در كودكى نه تنها امرى ناممكن نيست، بلكه قرآن آشكارا به اعطا كردن امامت و ولايت در سنين كودكى به برخى تصريح دارد مانند يحيى بن زكريا(ع) و عيسى بن مريم(ع). | ||
#امامت كودك از ديدگاه تاريخى: كه به دو نمونه از امامت و رهبرى كودك، اشاره شده است: خلافت و وزارت [[امام على(ع)]] و جريان مباهله پيامبر(ص) همراه حسنين(ع). | #امامت كودك از ديدگاه تاريخى: كه به دو نمونه از امامت و رهبرى كودك، اشاره شده است: خلافت و وزارت [[امام على(ع)]] و جريان مباهله پيامبر(ص) همراه حسنين(ع). | ||
#گسترش قدرت خداوند؛ | #گسترش قدرت خداوند؛ نویسنده معتقد است، آن چه قدرت خداوند بر آن تعلق نمى‌گيرد، محال ذاتى و وقوعى است، نه عادى و خداوند قادر است در يك كودك، تمام شرايط رسالت و امامت را قرار دهد. | ||
#رشد عقلى كودك؛ كه مؤلف اثبات مى‌كند براى رشد عقلى، سن معينى وجود ندارد. | #رشد عقلى كودك؛ كه مؤلف اثبات مى‌كند براى رشد عقلى، سن معينى وجود ندارد. | ||
#اطمينان | #اطمينان شیعیان به امامت كودك كه نویسنده در پى اثبات اين مطلب است كه بر اساس شواهد تاريخى، مسئله عهده‌دارى امامت در كودكى، از حضرت جواد(ع) شروع شده است. | ||
#اعتراف دشمنان و خلفاى معاصر به فضايل اخلاقى و كمالات معنوى امامان(ع) در سنين كودكى. | #اعتراف دشمنان و خلفاى معاصر به فضايل اخلاقى و كمالات معنوى امامان(ع) در سنين كودكى. | ||
#نص بر امامت، توسط امام سابق كه يكى از راه‌هاى اثبات امامت است، به دو روش: نص عام و خاص. | #نص بر امامت، توسط امام سابق كه يكى از راه‌هاى اثبات امامت است، به دو روش: نص عام و خاص. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۸: | ||
در شبه‌اى مطرح شده است كه امامت طفل با قاعده لطف، سازگارى ندارد، زيرا لطف مقرب آن است كه خداوند هر عملى كه در راستاى اهداف خلقت براى رسيدن به كمال مؤثر است، انجام دهد و عطا كردن امامت به طفل، از آن جا كه مورد ترديد برخى از افراد خواهد شد، خلاف لطف است. | در شبه‌اى مطرح شده است كه امامت طفل با قاعده لطف، سازگارى ندارد، زيرا لطف مقرب آن است كه خداوند هر عملى كه در راستاى اهداف خلقت براى رسيدن به كمال مؤثر است، انجام دهد و عطا كردن امامت به طفل، از آن جا كه مورد ترديد برخى از افراد خواهد شد، خلاف لطف است. | ||
نویسنده در پاسخ چنين بيان مى‌كند كه گاهى لطف اقتضا مى‌كند كه امامت در كودكى باشد، زيرا هم مردم با آن امتحان مى‌شوند و هم گروهى به امامت او يقين پيدا مى‌كنند؛ زيرا ممكن كسى احتمال دهد كه امام فضايل و كمالات را در طول عمر، از ديگران كسب كرده باشد؛ ولى اين احتمال در امامت كودك وجود ندارد. | |||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده است. | فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده است. | ||
پاورقى‌ها به ذكر منابع اختصاص دارد. | پاورقى‌ها به ذكر منابع اختصاص دارد. | ||
== منابع مقاله == | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[نگاهی گذرا بر زندگانی امام جواد علیه‌السلام]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۸: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده: مباحث خاص کلامی]] | [[رده: مباحث خاص کلامی]] | ||
[[رده: | [[رده:امام مهدی(عج)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۶
| امامت در سنین کودکی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رضوانی، علی‌اصغر (نویسنده) |
| ناشر | مسجد مقدس جمکران |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1386 ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 978-964-973-018-9 |
| موضوع | امامت
امامت - فلسفه محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 223 /ر6الف8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، امامت (ابهام‌زدایی) را ببینید.
امامت در سنین کودکی اثر فارسی على‌اصغر رضوانى، از مجموعه كتب‌هاى «سلسه مباحث مهدویت» بوده كه به بررسى ادله و شبهات مطرح شده، پيرامون امامت و ولايت در كودكى پرداخته است.
ساختار
كتاب با تذكر دو نكته پيرامون اهميت ويژه‌اى كه مسأله امامت در ميان شیعیان داشته و شرايط سختى كه اين مكتب در انتخاب امام دارد، آغاز شده و مطالب در سه بخش ارائه گرديده است.
نویسنده ضمن ارائه ادله خويش بر اثبات صحيح بودن امامت در كودكى، از آيات و روايات به عنوان تأييد ادله خود استفاده كرده است.
گزارش محتوا
بخش اول، در چند فصل، به توجيه امامت و نبوت در كودكى پرداخته است:
- امامت و نبوت كودك در قرآن: نویسنده تأكيد دارد كه امامت، نبوت و ولايت در كودكى نه تنها امرى ناممكن نيست، بلكه قرآن آشكارا به اعطا كردن امامت و ولايت در سنين كودكى به برخى تصريح دارد مانند يحيى بن زكريا(ع) و عيسى بن مريم(ع).
- امامت كودك از ديدگاه تاريخى: كه به دو نمونه از امامت و رهبرى كودك، اشاره شده است: خلافت و وزارت امام على(ع) و جريان مباهله پيامبر(ص) همراه حسنين(ع).
- گسترش قدرت خداوند؛ نویسنده معتقد است، آن چه قدرت خداوند بر آن تعلق نمى‌گيرد، محال ذاتى و وقوعى است، نه عادى و خداوند قادر است در يك كودك، تمام شرايط رسالت و امامت را قرار دهد.
- رشد عقلى كودك؛ كه مؤلف اثبات مى‌كند براى رشد عقلى، سن معينى وجود ندارد.
- اطمينان شیعیان به امامت كودك كه نویسنده در پى اثبات اين مطلب است كه بر اساس شواهد تاريخى، مسئله عهده‌دارى امامت در كودكى، از حضرت جواد(ع) شروع شده است.
- اعتراف دشمنان و خلفاى معاصر به فضايل اخلاقى و كمالات معنوى امامان(ع) در سنين كودكى.
- نص بر امامت، توسط امام سابق كه يكى از راه‌هاى اثبات امامت است، به دو روش: نص عام و خاص.
دوم، به فضايل و كمالاتى كه در امام جواد(ع) و حضرت مهدى(عج) وجود داشته كه باعث يقين به امامت و ولايت ايشان در كودكى مى‌شود، اختصاص دارد.
سوم، به نقد و بررسى برخى شبهات مطرح پيرامون امامت در كودكى پرداخته است؛ از جمله:
- ممنوع بودن تصرف كودك در اموال
- امامت طفل در حالى كه تكليف ندارد.
- امامت در اختفا و...
در شبه‌اى مطرح شده است كه امامت طفل با قاعده لطف، سازگارى ندارد، زيرا لطف مقرب آن است كه خداوند هر عملى كه در راستاى اهداف خلقت براى رسيدن به كمال مؤثر است، انجام دهد و عطا كردن امامت به طفل، از آن جا كه مورد ترديد برخى از افراد خواهد شد، خلاف لطف است.
نویسنده در پاسخ چنين بيان مى‌كند كه گاهى لطف اقتضا مى‌كند كه امامت در كودكى باشد، زيرا هم مردم با آن امتحان مى‌شوند و هم گروهى به امامت او يقين پيدا مى‌كنند؛ زيرا ممكن كسى احتمال دهد كه امام فضايل و كمالات را در طول عمر، از ديگران كسب كرده باشد؛ ولى اين احتمال در امامت كودك وجود ندارد.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتداى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها به ذكر منابع اختصاص دارد.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.