الإثناعشرية في الصلاة اليومية

الاثناعشریة فی الصلاة الیومیة
پدیدآوران	حسون، محمد (محقق) شیخ بهایی، محمد بن حسین (نویسنده)
عنوان‌های دیگر	الصلوة الیومیة
ناشر	کتابخانه عمومی آیت‌الله‌مرعشی نجفی(ره)
مکان نشر	قم - ایران
سال نشر	1409 ‌‎ق
چاپ	1
موضوع	نماز
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏186‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏الف‎‏2
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

برای دیگر کاربردها، الإثناعشرية (ابهام‌زدایی) را ببینید.

الإثنا عشرية في الصلاة اليومية تألیف شيخ بهایى، محمد بن حسین بن عبدالصمد حارثى (م 1030 ق). اين كتاب، فقه استدلالى است و از زمان نگارش مورد توجه علما و فقها واقع شده و حواشى و شروح متعددى بر آن نوشته شده و حتى به شعر درآمده و ترجمه شده است.

كتاب الإثنا عشرية في الصلاة یکى از كتب كم حجم و ارزشمند شيخ بهایى «قده» مى‌باشد.

اين كتاب به سبک فقه تفريعى و استدلالى نوشته شده كه در آن اقوال فقها و روايات به صورت بسيار مختصر مورد بحث واقع شده است.

علاوه بر كتاب صلاة، چهار كتاب ديگر طهارت، صوم، زكاة و حج با نام «الإثنا عشرية» در زمان‌هاى مختلف توسط شيخ بهایى تأليف شده است.

اهميت كتاب

مؤلف در اين كتاب آنچه متعلّق به نماز از واجبات و مستحبات است در نوشته‌اى متين و روان و به دور از زياده گويى و كم گويى، جمع‌آورى نموده است و گاهى تفصيل مباحث كتاب را به ديگر كتب فقهى‌اش همچون «حبل المتين» و «رسالة في قصر الصلاة في الأماكن الأربعة» ارجاع داده است. (صفحات 30، 41، 33).

در كنار اين كتاب وى داراى شرحى بر كتاب اثنا عشريه تأليف شيخ حسن بن زين‌الدين، صاحب معالم (م 1011 ق) نيز مى‌باشد كه هم‌زمان با اين كتاب نوشته شده كه با مراجعه به آن مى‌توان به بعضى از مبانى نظريات وى پى برد. (الذريعة ج /6 11).

تأليفات متعدد مؤلف و احاطۀ علمى وى بر علوم مختلف همچون فقه، اصول فقه، حديث، رجال، تفسير، لغت و رياضيات آثار علمى او را از نظر جامع‌نگرى در طرح مسائل، ممتاز نموده و اين كتاب نيز همچون كتاب‌هاى ديگر وى داراى اين خصوصيت ارزشمند مى‌باشد.

نوشتن حواشى مصنف در قسمت حواشى كتاب كه با عبارت «منه مد ظله العالي» به پایان رسيده است و شماره گذارى آنان توسط ناشر كتاب برای توضيح عبارت‌هاى كتاب از ارزش‌هاى چاپ موجود كتاب مى‌باشد.

آقا بزرگ تهرانى دربارۀ اين حواشى مى‌نويسد: و عليه حواش منه كثيرة. (الذريعة/1 117).

از ديگر ارزش‌هاى چاپ موجود، فهارست عامه شامل آيات قرآن، احاديث، اعلام، اماكن، الفاظ مفسره، كتب مذكور در متن، مصادر تحقيق و فهرست موضوعات مى‌باشد كه در استفادۀ خواننده از كتاب بسيار كارگشا و مفيد است. شيخ بهایى در خطبۀ كتاب دربارۀ آن مى‌نويسد:

هذه مقالة لطيفة في واجبات الصلاة اليوميّة و مستحباتها، مرتبة الفصول على نهج قريب يسهل تناوله على الطلاب، و أسلوب غريب يهيش إليه أولوا الألباب.

تأليف و چاپ

تأليف كتاب در 17 ربيع الأول سال 1012ق به پایان رسيده است.

در الذريعة(ج /1 117) به دو چاپ آن اشاره نموده است:

- یکى مستقل و در سال 1307 ق

- ديگرى در كنار «التبصرة» علامۀ حلّى در سال 1309 ق.

كتاب موجود در ابتدا توسط مؤسسۀ آل البيت لإحياء التراث در شمارۀ 12 نشريۀ «تراثنا» انتشار يافته است و بعدها توسط انتشارات كتابخانۀ آیت‌الله مرعشى نجفى در سال 1409ق چاپ شده است.

مصحح و محقق آن شيخ محمد حسون بوده و سيد‌ ‎محمود مرعشى بر اين امر اشراف داشته است.

نسخه‌ها

در الذريعة به سه نسخه اشاره شده است كه عبارتند از:

- نسخۀ متعلّق به كتابخانۀ سيد‌ ‎حسن صدرالدين و به خط شيخ عبدالوحيد بن نعمت‌الله جيلانى، از شاگردان مؤلف كه مربوط به سال 1023ق است.

- نسخۀ متعلق به كتابخانۀ آستان قدس رضوى، مربوط به سال 1027 ق. (الذريعة/1 117).

- نسخۀ متعلق به كتابخانۀ صدر، به خط سيد‌ ‎ماجد بن هاشم بن حسین بحرانى (م 1028 ق) كه در سال 1012ق پایان يافته است و آن را برای مؤلف خوانده است و وى آن را اجازه داده است. (الذريعة/6 12).

نسخه‌هاى معتبر

در چاپ موجود از دو نسخۀ خطى بصورت تلفيقى استفاده شده است. اختلاف در بين اين دو نسخه كم بوده و فقط در 7 مورد مى‌باشد كه در حاشيۀ كتاب ذكر شده است.

نسخۀ اول متعلّق به كتابخانۀ آستان قدس رضوى با شمارۀ 2683، به خط زين‌الدين على نباطى، مربوط به سال 1012ق است. اين نسخه تقريبا دو ماه پس از تأليف كتاب برای مؤلف خوانده شده و وى آن را اجازه داده است.

نسخۀ دوم متعلّق به كتابخانۀ آیت‌الله سيد‌ ‎مرعشى نجفى، با شمارۀ 75، به خط سيد‌ ‎سليمان بن سيد‌ ‎محمد بن شدقم حسینى است. اين نسخه در سال 1013ق پایان يافته است و در سال 1016ق برای شيخ بهایى خوانده شده و ايشان آن را اجازه داده است.

در حواشى دو نسخه، عبارت‌هایى برای توضيح متن توسط مؤلف نوشته شده كه با عبارت‌هاى «منه مد ظله» و «لا منه مد ظله العالي» به پایان رسيده است.

كار گروه تحقيق

گروه تحقيق برای استفادۀ آسان‌تر و كامل‌تر خوانندگان و آمادگى چاپ آن، دست به كارهاى ارزشمندى زده كه عبارتند از:

1. تقطيع متن كتاب به تكه‌هایى و سپس تقسيم هر تكه به قسمت‌هایى بر حسب آنچه كه جنبۀ فنى تدوين كتاب لازم داشته است.
2. مقابلۀ دو نسخه و اشاره به اختلافات اندك اين دو نسخه در حاشيه.
3. استخراج آيات قرآن كريم و ضبط آنها.
4. استخراج اقوال فقهى كه در متن ذكر شده و رواياتى كه به آن استدلال شده است.
5. نوشتن حواشى مصنف در قسمت حواشى كتاب و شماره گذارى آنان.
6. بيان نقايص رواياتى كه در متن كتاب آمده است در بين علامت معوفتين[].

تنظيم مطالب

مطالب كتاب بر اساس تقسيم بندى خاصى به 144 قسمت تقسيم شده است.

به اين گونه كه در ابتدا آنچه متعلق به نماز است به دو قسم افعال و تروك تقسيم مى‌شود و هر كدام از اين دو به واجب و مستحب و سپس هر كدام از اين دو نيز به سه قسم زبانى، قلبى و اعضاى بدن تقسيم مى‌شود.

پس از آن هر كدام از اين دو از ده قسم داراى دوازده مصداق است كه در مجموع 144 مصداق مى‌شود.

بنابراین فصول اول تا سوم شامل افعال واجب زبانى، جنانى، اركانى است.

فصول چهارم تا ششم، افعال مستحب لسانى، جنانى، اركانى است.

فصول هفتم تا نهم، تروك واجب زبانى، جنانى، اركانى است.

فصول دهم تا دوازدهم، تروك مستحب زبانى، جنانى، اركانى است.

شروح

كتاب عشرية في الصلاة همچون ساير اقسام اثنا عشريه، داراى شروح و حواشى متعددى است كه در الذريعة(ج 6، ص12 و ج 13، ص62) به آنها اشاره شده است.

1. الأنوار البهيّة

   تأليف سيد‌ ‎نور‌الدين على بن على بن حسن موسوى عاملى، برادر صاحب مدارك (م 1068 ق). اين شرح در سال 1034ق نوشته شده است. (الذريعة/2 421).

2. الفوائد السريّة في شرح الإثنا عشرية في الصلاة

   تأليف شيخ سليمان بن عبدالله ماحوزى بحرانى (م 1121 ق). (الذريعة/16 342).

3. حاشيه بر إثنا عشريۀ شيخ بهایى

   تأليف سيد‌ ‎ماجد بن هاشم بن حسین بحرانى (م 1028 ق).

4. حاشيه بر إثنا عشريۀ شيخ بهایى

   تأليف علامه شيخ عبدالحسين بن قاسم حلى (م 1375 ق).

5. حاشيه بر إثنا عشريۀ شيخ بهایى

   تأليف شيخ على بن احمد بن موسوى عاملى، شاگرد صاحب مدارك.

شعر و نظم

- أرجوزة الإثنا عشرية

تأليف شيخ عبدالله بن صالح سماهيجى (م 1135 ق). (الذريعة/13 62).

ترجمه

- ترجمة الإثنا عشرية الصلاتية البهائية

تأليف صدرالدين محمد بن محمد بن محب تبريزى شهيد، شاگرد شيخ بهایى. (الذريعة/4 74، أعيان الشيعة /9 45).

مصادر

شيخ بهایى در متن كتاب از اقوال علما و منابع و مصادر مختلف استفاده كرده است.

اما بزرگانى كه فقط نظر آنان بيان شده است عبارتند از:

- ابن جنيد - ابن ابى عقيل

- شيخ صدوق - شيخ مفيد

- سيد‌ ‎مرتضى - ابوالصلاح حلبى

- ابن ادريس - فخر المحققين.

و امّا بزرگانى كه به كتب آنها اشاره شده عبارتند از:

1. المبسوط، الخلاف، النهایة، تأليف شيخ طوسى (م 460 ق).
2. المعتبر، تأليف محقق حلى (م 676 ق).
3. منتهى المطلب، تأليف علامۀ حلى (م 726 ق).
4. البيان، الذكرى، تأليف شهيد اول (م 786 ق).
5. تمهيد القواعد، تأليف شهيد ثانى (م 966 ق).

مآخذ حواشى

شيخ بهایى «قده» در حواشى كتاب علاوه بر مآخذ مذكور به منابع ديگرى نيز ارجاع داده است كه عبارتند از:

- قطب راوندى

- سيد‌ ‎جمال‌الدين بن طاوس

- سلار بن عبدالعزيز

- ابن زهره

- محقق حلى در كتاب‌هاى سه‌گانه‌اش

(مختصر النافع، شرائع الإسلام، المعتبر)

- يحيى بن سعيد حلى در الجامع للشرائع

- صاحب كنز العرفان.