ابن نقطه، محمد بن عبدالغنی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'زكى الدين' به 'زكى‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'تکملة الاکمال' به 'تكملة الإكمال') |
||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR13899.jpg|بندانگشتی|ابن نقطه، محمد بن عبدالغنی]] | [[پرونده:NUR13899.jpg|بندانگشتی|ابن نقطه، محمد بن عبدالغنی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابن نقطه، محمد بن عبدالغنی | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | بغدادی حنبلی، ابوبکر محمد | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |عبدالغنی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |579ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |بغداد | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |629ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |عبدالوهاب بن سكينه | ||
عمر بن طبرزد | |||
ابوالفتح مندائى | |||
منصور فراوى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[تكملة الإكمال]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE13899AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابن نُقْطه، ابوبكر معين‌الدين محمد بن عبدالغنى بن ابى‌بكر حنبلى''' (579-629)، عالم رجال و حديث در بغداد | |||
== ولادت == | |||
در 10 رجب سال 579ق متولد شد. | |||
نقطه نام دايه جد پدرش بود. | نقطه نام دايه جد پدرش بود. | ||
==تحصیلات== | |||
ابن نقطه از ابتدا علاقه‌مند به حديث شد و برای استماع آن به مسافرت پرداخت. بدين منظور به خراسان، جبل، جزيره، شام و مصر رفت. برخى از اهل حديث او را توثيق كرده و ستوده‌اند. عبدالوهاب بن سكينه، عمر بن طبرزد، ابوالفتح مندائى، منصور فراوى، مؤيد طوسى و عبدالقادر رُهاوى از جمله مشايخ او بوده‌اند. زكى‌الدين منذرى، عبدالكريم بن منصور اثرى، حسین بن ابراهیم اربلى، احمد بن ابراهیم فاروثى و ابواليمن عبدالصمد بن عبدالوهاب [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] و برخى ديگر از او روايت كرده‌اند. | |||
ابن نقطه از ابتدا علاقه‌مند به حديث شد و | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
از آثار وى «التقييد لمعرفة الرواة و السنن و المسانيد» مى‌باشد. | از آثار وى «التقييد لمعرفة الرواة و السنن و المسانيد» مى‌باشد. این کتاب ذيلى است بر کتاب‌هایى كه رجال و راویان صحاح سته را ضبط كرده‌اند، ولى ابن نقطه رجال برخى ديگر از كتب مشهور، يعنى راویان حدود 30 کتاب از صحاح و سنن و مسانيد را مورد بررسى قرار داده است. | ||
ديگر اثر مهم او، کتاب «الاستدراك» اوست كه ذيلى است بر کتاب «الاكمال ابن ماكولا» و نسخه خطى آن در کتاب‌خانه‌هاى ظاهريه، گوتا و گارت موجود است. وى در | ديگر اثر مهم او، کتاب «الاستدراك» اوست كه ذيلى است بر کتاب «الاكمال ابن ماكولا» و نسخه خطى آن در کتاب‌خانه‌هاى ظاهريه، گوتا و گارت موجود است. وى در این اثر، به ضبط نام‌هاى مشابه پرداخته است. ذيل‌هایى نيز بر این کتاب نوشته شده است؛ از آن جمله ذيل ابن صابونى كه در 1377ق در بغداد با عنوان «تكملة اكمال الاكمال» به چاپ رسيده است و ذيل ديگرى از منصور بن سيم كه در دارالكتب مصر موجود است. | ||
همچنين اثرى با عنوان «الفوائد العوالى المنتقاة من حديث مالك بن انس» از ابن نقطه در کتابخانه ظاهريه نگهدارى مى‌شود. | همچنين اثرى با عنوان «الفوائد العوالى المنتقاة من حديث مالك بن انس» از ابن نقطه در کتابخانه ظاهريه نگهدارى مى‌شود. | ||
از ديگر آثار وى در منابع به «الانساب والمُلتَقَط مما في كتب | از ديگر آثار وى در منابع به «الانساب والمُلتَقَط مما في كتب الخطیب و غيره من الوَهم و الغَلَط» اشاره شده است. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
ابن نقطه در 22 صفر سال 629ق دار فانى را وداع گفت. | ابن نقطه در 22 صفر سال 629ق دار فانى را وداع گفت.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5060 سلیم،عبدالامیر، ج5، ص58]</ref>. | ||
==پانویس== | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | |||
[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5060 سلیم،عبدالامیر، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378] | |||
| خط ۶۴: | خط ۷۲: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[ | [[تكملة الإكمال]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۲
| نام | ابن نقطه، محمد بن عبدالغنی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | بغدادی حنبلی، ابوبکر محمد |
| نام پدر | عبدالغنی |
| متولد | 579ق |
| محل تولد | بغداد |
| رحلت | 629ق |
| اساتید | عبدالوهاب بن سكينه
عمر بن طبرزد ابوالفتح مندائى منصور فراوى |
| برخی آثار | تكملة الإكمال |
| کد مؤلف | AUTHORCODE13899AUTHORCODE |
ابن نُقْطه، ابوبكر معين‌الدين محمد بن عبدالغنى بن ابى‌بكر حنبلى (579-629)، عالم رجال و حديث در بغداد
ولادت
در 10 رجب سال 579ق متولد شد.
نقطه نام دايه جد پدرش بود.
تحصیلات
ابن نقطه از ابتدا علاقه‌مند به حديث شد و برای استماع آن به مسافرت پرداخت. بدين منظور به خراسان، جبل، جزيره، شام و مصر رفت. برخى از اهل حديث او را توثيق كرده و ستوده‌اند. عبدالوهاب بن سكينه، عمر بن طبرزد، ابوالفتح مندائى، منصور فراوى، مؤيد طوسى و عبدالقادر رُهاوى از جمله مشايخ او بوده‌اند. زكى‌الدين منذرى، عبدالكريم بن منصور اثرى، حسین بن ابراهیم اربلى، احمد بن ابراهیم فاروثى و ابواليمن عبدالصمد بن عبدالوهاب ابن عساكر و برخى ديگر از او روايت كرده‌اند.
آثار
از آثار وى «التقييد لمعرفة الرواة و السنن و المسانيد» مى‌باشد. این کتاب ذيلى است بر کتاب‌هایى كه رجال و راویان صحاح سته را ضبط كرده‌اند، ولى ابن نقطه رجال برخى ديگر از كتب مشهور، يعنى راویان حدود 30 کتاب از صحاح و سنن و مسانيد را مورد بررسى قرار داده است.
ديگر اثر مهم او، کتاب «الاستدراك» اوست كه ذيلى است بر کتاب «الاكمال ابن ماكولا» و نسخه خطى آن در کتاب‌خانه‌هاى ظاهريه، گوتا و گارت موجود است. وى در این اثر، به ضبط نام‌هاى مشابه پرداخته است. ذيل‌هایى نيز بر این کتاب نوشته شده است؛ از آن جمله ذيل ابن صابونى كه در 1377ق در بغداد با عنوان «تكملة اكمال الاكمال» به چاپ رسيده است و ذيل ديگرى از منصور بن سيم كه در دارالكتب مصر موجود است.
همچنين اثرى با عنوان «الفوائد العوالى المنتقاة من حديث مالك بن انس» از ابن نقطه در کتابخانه ظاهريه نگهدارى مى‌شود.
از ديگر آثار وى در منابع به «الانساب والمُلتَقَط مما في كتب الخطیب و غيره من الوَهم و الغَلَط» اشاره شده است.
وفات
ابن نقطه در 22 صفر سال 629ق دار فانى را وداع گفت.[۱].
پانویس
منابع مقاله