ابن فهد، عمر بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۰۸

ابن فهد، عمر بن محمد

نام	ابن فهد، عمر بن محمد
نام‌های دیگر	ابن فهد، محمد بن محمد قرشی هاشمی، محمد بن محمد مکی، نجم‌الدین محمد هاشمی المکی، عمر ابن فهد
نام پدر	محمد
متولد	812ق
محل تولد	مکه
رحلت	885ق
اساتید	ابوبكر مراغى عبدالرحمان زرندى جمال‌الدين بن ظهيره
برخی آثار	إتحاف الوری بأخبار أم القری الدر الكمين بذيل العقد الثمين في تاريخ البلد الأمين
کد مؤلف	AUTHORCODE09829AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، ابن فهد (ابهام‌زدایی) را ببینید.

نجم‌الدين عمر محمد بن محمد بن فهد (812-885ق)، مورخ، از اهالی مکه، از آثار او إتحاف الوری بأخبار أم القری

از سرشناس‌ترين افراد خاندان ابن‌فهد است. این خاندان از بزرگ‌ترين خاندان‌هاى مكه است كه برای آن نسبت‌هاى علوى، قُرَشى، هاشمى و مكى برشمرده‌اند. همه افراد شناخته شده این خاندان -جز عطيه كه سخاوى او را مالكى مذهب دانسته است- شافعى بوده‌اند. اشتهار این خاندان بيشتر در سده‌هاى هشتم تا دهم بوده است و در این دوره، كسانى از آن خاندان در دانش و تجارت بلند آوازه شدند. دانش عالمان این خانواده بيشتر در جهت ضبط و ذكر اهمیت سرزمین حجاز (تاريخ محلى) بكار گرفته شده است.

عزالدين عبدالعزيز بن عمر بن فهد (26 شوال 850-922ق) فرزند ایشان می‌باشد.

ولادت

لقب ديگر او سراج‌الدين و كنيه‌اش ابوالقاسم بود. نام نخستين وى محمد بوده است، اما وى را بيشتر عمر مى‌خواندند. در مكه متولد و رشد كرد.

تحصیلات

مقدمات قرآن و حديث و فقه را از پدر آموخت و از استادان مكه و دانشمندان مقيم يا مسافر آنجا علوم ديگر فراگرفت. پدرش از علماى سرزمینهاى ديگر برای او اجازه گرفت. در مكه از سخاوى و در قاهره از ابن‌ حجر استفاده كرد. مسافرت‌هاى علمى متعدد به قاهره و حلب كرد و در این گشت و گذارها در هر جا از هر كس ممكن بود، حتى از كسانى كه پايه علمى آنان پايين‌تر از خود او بود، بهره گرفت و استفاده كرد. نجم‌الدين از دانشمندانى است كه مشايخ زياد داشت و حديث و روايت بسيار فرا گرفته بود.

اساتید

وى از اساتيد زيادى كسب فيض كرده است كه ابوبكر مراغى، عبدالرحمان زرندى و جمال‌الدين بن ظهيره از آن جمله‌اند.

ابن‌ حجر كه با او مكاتبه داشت، از وى خواست تا پس از پدرش تقى‌الدين ضبط وفيات يمن و مكه را ادامه دهد و نوشته‌هاى خود را در این مورد به نظر او برساند. مقريزى هم از نجم‌الدين و پدرش به عنوان دو محدث بسيار آگاه حجاز ياد كرده و برای نجم‌الدين آينده درخشانى پيش‌بينى كرده بوده است. تقى جراعى، از بزرگان علماى حنبلى مسند احمد بن‌حنبل را نزد او خواند. سخاوى نيز از نجم‌الدين استفاده كرد و میان آن دو تا پایان عمر نجم‌الدين مكاتبه برقرار بود. وى با عايشه دختر عفيف عبدالرحمان بن محمد اصفهانى مكى معروف به عجمى ازدواج كرد. در آخر عمر به اندك ضعف جسمانى و بينايى گرفتار شد و با اينهمه روش همیشگى خود را از دست نداد.

وفات

نجم‌الدين در مكه درگذشت و در مقبره بنى‌فهد دفن شد.

آثار

المعجم، (مجموعه تراجم مشايخ حديث و اجازات نجم‌الدين)؛
اِتحاف الورى باخبار اُمّ القُرى؛
بذل الجهد فيمن سمى بفهد و ابن‌فهد؛
التبيين للطبريين؛
تذكرة الناسى باولاد ابى عبدالله الفاسى؛
الدُّر الكَمین بذيل العِقد الثَمین في تاريخ البلد الامین؛
السر الظهيرى باولاد احمد النویرى؛
غاية الامانى في تراجم اولاد القسطلانى؛
الفهرست؛
اللباب في الالقاب؛

گذشته از این آثار، نجم‌الدين استخراجات زيادى برای خود و ديگران به عمل آورده بود. از سودمندترين كارهاى او ترتيب دادن فهارس الفبايى برای برخى کتاب‌هاى مهم‌تراجم مانند الحلية، المدارك، تاريخ الاطباء، طبقات الحنابلة و تذكرة الحفاظ و ذيلهاى آن بود.

وابسته‌ها

إتحاف الوری بأخبار أم القری

الدر الكمين بذيل العقد الثمين في تاريخ البلد الأمين

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR09829.jpg|بندانگشتی|ابن فهد، عمر بن محمد]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|ابن فهد، عمر بن محمد
+! نام!! data-type="authorName" |ابن فهد، عمر بن محمد
 |-
 |نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'| ابن فهد، محمد بن محمد
+| data-type="authorOtherNames" | ابن فهد، محمد بن محمد
 قرشی هاشمی، محمد بن محمد
-مکی، نجم الدین محمد
+مکی، نجم‌الدین محمد
 هاشمی المکی، عمر ابن فهد
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |محمد
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|
+| data-type="authorbirthDate" |812ق
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |مکه
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|885 ق
+| data-type="authorDeathDate" |885ق
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |ابوبكر مراغى
+عبدالرحمان زرندى
+جمال‌الدين بن ظهيره
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|
+| data-type="authorWritings" |[[إتحاف الوری بأخبار أم القری]]
-|-class='articleCode'
+[[الدر الكمين بذيل العقد الثمين في تاريخ البلد الأمين]]
+|- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE9829AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE09829AUTHORCODE
 |}
 </div>
+{{کاربردهای دیگر|ابن فهد (ابهام‌زدایی)}}
+'''نجم‌الدين عمر محمد بن محمد بن فهد''' (812-885ق)، مورخ، از اهالی مکه، از آثار او [[إتحاف الوری بأخبار أم القری]]
+از سرشناس‌ترين افراد خاندان ابن‌فهد است. این خاندان از بزرگ‌ترين خاندان‌هاى مكه است كه برای آن نسبت‌هاى علوى، قُرَشى، هاشمى و مكى برشمرده‌اند. همه افراد شناخته شده این خاندان -جز عطيه كه سخاوى او را مالكى مذهب دانسته است- شافعى بوده‌اند. اشتهار این خاندان بيشتر در سده‌هاى هشتم تا دهم بوده است و در این دوره، كسانى از آن خاندان در دانش و تجارت بلند آوازه شدند. دانش عالمان این خانواده بيشتر در جهت ضبط و ذكر اهمیت سرزمین حجاز (تاريخ محلى) بكار گرفته شده است.
-نجم‌الدين عمر محمد بن محمد بن فهد (812-885ق)، از سرشناس‌ترين افراد خاندان ابن‌فهد است. اين خاندان از بزرگ‌ترين خاندان‌هاى مكه است كه براى آن نسبت‌هاى علوى، قُرَشى، هاشمى و مكى برشمرده‌اند. همه افراد شناخته شده اين خاندان -جز عطيه كه سخاوى او را مالكى مذهب دانسته است- شافعى بوده‌اند. اشتهار اين خاندان بيشتر در سده‌هاى هشتم تا دهم بوده است و در اين دوره، كسانى از آن خاندان در دانش و تجارت بلند آوازه شدند. دانش عالمان اين خانواده بيشتر در جهت ضبط و ذكر اهميت سرزمين حجاز (تاريخ محلى) بكار گرفته شده است.
+[[ابن فهد، عبدالعزیز بن عمر|عزالدين عبدالعزيز بن عمر بن فهد]] (26 شوال 850-922ق) فرزند ایشان می‌باشد.
-لقب ديگر او سراج‌الدين و كنيه‌اش ابوالقاسم بود. نام نخستين وى محمد بوده است، اما وى را بيشتر عمر مى‌خواندند. در مكه متولد و رشد كرد. مقدمات قرآن و حديث و فقه را از پدر آموخت و از استادان مكه و دانشمندان مقيم يا مسافر آنجا علوم ديگر فراگرفت. پدرش از علماى سرزمينهاى ديگر براى او اجازه گرفت. در مكه از سخاوى و در قاهره از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن‌حجر]] استفاده كرد. مسافرت‌هاى علمى متعدد به قاهره و حلب كرد و در اين گشت و گذارها در هر جا از هر كس ممكن بود، حتى از كسانى كه پايه علمى آنان پايين‌تر از خود او بود، بهره گرفت و استفاده كرد. نجم‌الدين از دانشمندانى است كه مشايخ زياد داشت و حديث و روايت بسيار فرا گرفته بود.
+== ولادت ==
+لقب ديگر او سراج‌الدين و كنيه‌اش ابوالقاسم بود. نام نخستين وى محمد بوده است، اما وى را بيشتر عمر مى‌خواندند. در مكه متولد و رشد كرد.
-[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن‌حجر]] كه با او مكاتبه داشت، از وى خواست تا پس از پدرش تقى‌ الدين ضبط وفيات يمن و مكه را ادامه دهد و نوشته‌هاى خود را در اين مورد به نظر او برساند. [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] هم از نجم‌الدين و پدرش به عنوان دو محدث بسيار آگاه حجاز ياد كرده و براى نجم‌الدين آينده درخشانى پيش‌بينى كرده بوده است. تقى جراعى، از بزرگان علماى حنبلى مسند احمد بن‌حنبل را نزد او خواند. سخاوى نيز از نجم‌الدين استفاده كرد و ميان آن دو تا پايان عمر نجم‌الدين مكاتبه برقرار بود. وى با عايشه دختر عفيف عبدالرحمان بن محمد اصفهانى مكى معروف به عجمى ازدواج كرد. در آخر عمر به اندك ضعف جسمانى و بينايى گرفتار شد و با اينهمه روش هميشگى خود را از دست نداد. نجم‌الدين در مكه درگذشت و در مقبره بنى‌فهد دفن شد.
+== تحصیلات ==
+مقدمات قرآن و حديث و فقه را از پدر آموخت و از استادان مكه و دانشمندان مقيم يا مسافر آنجا علوم ديگر فراگرفت. پدرش از علماى سرزمینهاى ديگر برای او اجازه گرفت. در مكه از سخاوى و در قاهره از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن‌ حجر]] استفاده كرد. مسافرت‌هاى علمى متعدد به قاهره و حلب كرد و در این گشت و گذارها در هر جا از هر كس ممكن بود، حتى از كسانى كه پايه علمى آنان پايين‌تر از خود او بود، بهره گرفت و استفاده كرد. نجم‌الدين از دانشمندانى است كه مشايخ زياد داشت و حديث و روايت بسيار فرا گرفته بود.
+=== اساتید ===
 وى از اساتيد زيادى كسب فيض كرده است كه ابوبكر مراغى، عبدالرحمان زرندى و جمال‌الدين بن ظهيره از آن جمله‌اند.
-==آثار==
+[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن‌ حجر]] كه با او مكاتبه داشت، از وى خواست تا پس از پدرش تقى‌الدين ضبط وفيات يمن و مكه را ادامه دهد و نوشته‌هاى خود را در این مورد به نظر او برساند. [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] هم از نجم‌الدين و پدرش به عنوان دو محدث بسيار آگاه حجاز ياد كرده و برای نجم‌الدين آينده درخشانى پيش‌بينى كرده بوده است. تقى جراعى، از بزرگان علماى حنبلى مسند احمد بن‌حنبل را نزد او خواند. سخاوى نيز از نجم‌الدين استفاده كرد و میان آن دو تا پایان عمر نجم‌الدين مكاتبه برقرار بود. وى با عايشه دختر عفيف عبدالرحمان بن محمد اصفهانى مكى معروف به عجمى ازدواج كرد. در آخر عمر به اندك ضعف جسمانى و بينايى گرفتار شد و با اينهمه روش همیشگى خود را از دست نداد.
-- المعجم، (مجموعه تراجم مشايخ حديث و اجازات نجم‌الدين)؛
-- اِتحاف الورى باخبار اُمّ القُرى؛
+== وفات ==
+نجم‌الدين در مكه درگذشت و در مقبره بنى‌فهد دفن شد.
-- بذل الجهد فيمن سمى بفهد و ابن‌فهد؛
+==آثار==
-- التبيين للطبريين؛
-- تذكرة الناسى باولاد ابى عبدالله الفاسى؛
-- الدُّر الكَمين بذيل العِقد الثَمين في تاريخ البلد الامين؛
-- السر الظهيرى باولاد احمد النويرى؛
-- غاية الامانى في تراجم اولاد القسطلانى؛
-- الفهرست؛
-- اللباب في الالقاب؛
-گذشته از اين آثار، نجم‌الدين استخراجات زيادى براى خود و ديگران به عمل آورده بود. از سودمندترين كارهاى او ترتيب دادن فهارس الفبايى براى برخى کتابهاى مهم تراجم مانند الحلية، المدارك، تاريخ الاطباء، طبقات الحنابلة و تذكرة الحفاظ و ذيلهاى آن بود.
+# المعجم، (مجموعه تراجم مشايخ حديث و اجازات نجم‌الدين)؛
+# اِتحاف الورى باخبار اُمّ القُرى؛
+# بذل الجهد فيمن سمى بفهد و ابن‌فهد؛
+# التبيين للطبريين؛
+# تذكرة الناسى باولاد ابى عبدالله الفاسى؛
+# الدُّر الكَمین بذيل العِقد الثَمین في تاريخ البلد الامین؛
+# السر الظهيرى باولاد احمد النویرى؛
+# غاية الامانى في تراجم اولاد القسطلانى؛
+# الفهرست؛
+# اللباب في الالقاب؛
+گذشته از این آثار، نجم‌الدين استخراجات زيادى برای خود و ديگران به عمل آورده بود. از سودمندترين كارهاى او ترتيب دادن فهارس الفبايى برای برخى کتاب‌هاى مهم‌تراجم مانند الحلية، المدارك، تاريخ الاطباء، طبقات الحنابلة و تذكرة الحفاظ و ذيلهاى آن بود.
 ==وابسته‌ها==
@@ خط ۷۵: / خط ۸۳: @@
 [[إتحاف الوری بأخبار أم القری]]
-[[الدر الکمين بذيل العقد الثمين في تاريخ البلد الأمين]]
+[[الدر الكمين بذيل العقد الثمين في تاريخ البلد الأمين]]
 [[رده:زندگی‌نامه]]