اعسم، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۲

اعسم، محمد علی بن حسین

نام	اعسم، محمد علی بن حسین
نام‌های دیگر
نام پدر	حسین
متولد	1154ق
محل تولد	نجف
رحلت	1233ق
اساتید	علامه بحرالعلوم شيخ جعفر کاشف‌الغطاء
برخی آثار	منظومة ابن الأعسم في المأکل و المشرب الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها
کد مؤلف	AUTHORCODE00223AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، اعسم (ابهام‌زدایی) را ببینید.

محمدعلى بن حسین اعسم نجفى زبيدى (1154-حدود 1233ق)، از علما و شعراى شيعى قرن دوازده و سیزده و معاصر علامه محمد مهدى بحرالعلوم طباطبايى (متوفى 1212ق) بود.

ولادت

او در حدود سال 1154ق. در نجف متولّد شد،

طائفه وى، از اهالى حجاز و اطراف مدينه منوره بوده كه جدشان به نجف مهاجرت كرده و در آنجا ساكن شده است. عده‌اى قائل‌اند وى اهل «عسمان» بوده و برخى نيز معتقدند منسوب به قبيله‌اى قحطانى در حجاز مى‌باشد. آل أعسم، خانواده‌اى بزرگ و معروف در علم و ادب در نجف مى‌باشند كه تا به امروز، علما و ادباى بزرگى را به خود ديده‌اند.

تحصیلات

دوران تحصيل و شكوفايى علمى و ادبى وى، در نجف بوده است. وى یکى از بزرگ‌ترين شاگردان علامه بحرالعلوم و از نديمان و ملازمان او مى‌باشد كه بعد از وفات ايشان، از محضر شيخ جعفر کاشف‌الغطاء استفاده كرده و با ايشان به سفر حج مشرف شده است. وى شرح این سفر را در قصيده‌اى ذكر كرده است.

همچنين وى يدى طولايى در به نظم درآوردن تاريخ حوادث، ولادت‌ها و وفات اشخاص معاصر خويش داشته است. مدايح فراوانى نيز در وصف شيخ جعفر کاشف‌الغطاء و پنج منظومه فقهيّه در: رضاع، عده زنان، ارث، ديه قتل و مطاعم و مشارب داشته است.

برخى از مورخين به اشتباه، بعضى از آثار وى از جمله «ارجوزة الادب»، «ارجوزه الديات» و منظومه «آداب الطعام و الشراب» را به نام فرزندش ذكر كرده‌اند.

شيخ درويش على بغدادى در کتاب خود به نام «كنز الاديب»، سيد‌ ‎هادى شرف‌الدين عاملى كاظمى در «التكمله»، شيخ محمدرضا آل كاشف در «الحصون المنيعة في طبقات الشيعة»، خيرالدين زركلى در «الأعلام»، شيخ عباس قمى در «الكنى و الألقاب» از وى به نیکى ياد كرده و او را از افاضل ادباء و مشاهير شعراء عصر خوش دانسته‌اند.

وفات

وى در سال 1233 يا 1234ق، در نجف اشرف، وفات يافت و در صحن شريف مرتضوى، در مقبره‌اى كه به این خاندان منسوب است، دفن گرديد.

آثار

از وى آثار فراوانى به يادگار مانده كه از آن جمله است:

منظومة ابن الاعسم.
تخميس ابيات حلاج.
الاطعمة و الاشربة، آدابها و فوائدها.

منابع مقاله

مدرس، ميرزا محمد على، «ريحانه الادب في تراجم المعروفين بالكنية او اللقب»، ج1، ص152.
اعيان الشيعه، ج9، ص834.

وابسته‌ها

منظومة ابن الأعسم في المأکل و المشرب

الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR00223.jpg|بندانگشتی|اعسم، محمد علی بن حسین]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|اعسم، محمد علی بن حسین
+! نام!! data-type="authorName" |اعسم، محمد علی بن حسین
 |-
 |نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'|
+| data-type="authorOtherNames" |
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |حسین
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|
+| data-type="authorbirthDate" |1154ق
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |نجف
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|1233 ‌‎ق
+| data-type="authorDeathDate" |1233ق
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |[[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|علامه بحرالعلوم]]
+[[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‌الغطاء]]
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|
+| data-type="authorWritings" |[[منظومة ابن الأعسم في المأکل و المشرب]]
-|-class='articleCode'
+[[الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها]]
+|- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE223AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE00223AUTHORCODE
 |}
 </div>
-«محمدعلى بن حسين اعسم نجفى زبيدى»، از علما و شعراى شيعى معاصر علامه محمد مهدى بحرالعلوم طباطبايى (متوفى 1212ق) بوده است كه از تاريخ ولادت او اطلاع دقيقى در دست نيست.
+{{کاربردهای دیگر|اعسم (ابهام‌زدایی)}}
+'''محمدعلى بن حسین اعسم نجفى زبيدى''' (1154-حدود 1233ق)، از علما و شعراى شيعى قرن دوازده و سیزده و معاصر [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|علامه محمد مهدى بحرالعلوم طباطبايى]] (متوفى 1212ق) بود.
+== ولادت ==
+او در حدود سال 1154ق. در نجف متولّد شد،
 طائفه وى، از اهالى حجاز و اطراف مدينه منوره بوده كه جدشان به نجف مهاجرت كرده و در آنجا ساكن شده است. عده‌اى قائل‌اند وى اهل «عسمان» بوده و برخى نيز معتقدند منسوب به قبيله‌اى قحطانى در حجاز مى‌باشد. آل أعسم، خانواده‌اى بزرگ و معروف در علم و ادب در نجف مى‌باشند كه تا به امروز، علما و ادباى بزرگى را به خود ديده‌اند.
-دوران تحصيل و شكوفايى علمى و ادبى وى، در نجف بوده است. وى يكى از بزرگ‌ترين شاگردان [[بحرالعلوم، محمدمهدی بن مرتضی|علامه بحرالعلوم]] و از نديمان و ملازمان او مى‌باشد كه بعد از وفات ايشان، از محضر [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‎الغطاء]] استفاده كرده و با ايشان به سفر حج مشرف شده است. وى شرح اين سفر را در قصيده‌اى ذكر كرده است.
+== تحصیلات ==
+دوران تحصيل و شكوفايى علمى و ادبى وى، در نجف بوده است. وى یکى از بزرگ‌ترين شاگردان [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|علامه بحرالعلوم]] و از نديمان و ملازمان او مى‌باشد كه بعد از وفات ايشان، از محضر [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‌الغطاء]] استفاده كرده و با ايشان به سفر حج مشرف شده است. وى شرح این سفر را در قصيده‌اى ذكر كرده است.
-همچنين وى يدى طولايى در به نظم درآوردن تاريخ حوادث، ولادت‌ها و وفات اشخاص معاصر خويش داشته است. مدايح فراوانى نيز در وصف [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‎الغطاء]] و پنج منظومه فقهيّه در: رضاع، عده زنان، ارث، ديه قتل و مطاعم و مشارب داشته است.
+همچنين وى يدى طولايى در به نظم درآوردن تاريخ حوادث، ولادت‌ها و وفات اشخاص معاصر خويش داشته است. مدايح فراوانى نيز در وصف [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر کاشف‌الغطاء]] و پنج منظومه فقهيّه در: رضاع، عده زنان، ارث، ديه قتل و مطاعم و مشارب داشته است.
 برخى از مورخين به اشتباه، بعضى از آثار وى از جمله «ارجوزة الادب»، «ارجوزه الديات» و منظومه «آداب الطعام و الشراب» را به نام فرزندش ذكر كرده‌اند.
-شيخ درويش على بغدادى در کتاب خود به نام «كنز الاديب»، سيد هادى شرف‌الدين عاملى كاظمى در «التكمله»، شيخ محمدرضا آل كاشف در «الحصون المنيعة في طبقات الشيعة»، خيرالدين زركلى در «الأعلام»، [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «الكنى و الألقاب» از وى به نيكى ياد كرده و او را از افاضل ادباء و مشاهير شعراء عصر خوش دانسته‌اند.
+شيخ درويش على بغدادى در کتاب خود به نام «كنز الاديب»، سيد‌ ‎هادى شرف‌الدين عاملى كاظمى در «التكمله»، [[آل کاشف‌الغطاء، محمدرضا|شيخ محمدرضا آل كاشف]] در «الحصون المنيعة في طبقات الشيعة»، [[زرکلی، خیرالدین|خيرالدين زركلى]] در «[[الأعلام]]»، [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «[[الكنی و الألقاب (مكتبة الصدر)|الكنى و الألقاب]]» از وى به نیکى ياد كرده و او را از افاضل ادباء و مشاهير شعراء عصر خوش دانسته‌اند.
-وى در سال 1233 يا 1234ق، در نجف اشرف، وفات يافت و در صحن شريف مرتضوى، در مقبره‌اى كه به اين خاندان منسوب است، دفن گرديد.
+== وفات ==
+وى در سال 1233 يا 1234ق، در نجف اشرف، وفات يافت و در صحن شريف مرتضوى، در مقبره‌اى كه به این خاندان منسوب است، دفن گرديد.
 == آثار==
 از وى آثار فراوانى به يادگار مانده كه از آن جمله است:
-- منظومة ابن الاعسم.
+# منظومة ابن الاعسم.
+# تخميس ابيات [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]].
-- تخميس ابيات [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]].
+# الاطعمة و الاشربة، آدابها و فوائدها.
-- الاطعمة و الاشربة، آدابها و فوائدها.
 == منابع مقاله==
-- مدرس، ميرزا محمد على، «ريحانه الادب في تراجم المعروفين بالكنية او اللقب»، ج1، ص152.
-- اعيان الشيعه، ج9، ص834.
+# مدرس، ميرزا محمد على، «ريحانه الادب في تراجم المعروفين بالكنية او اللقب»، ج1، ص152.
+# اعيان الشيعه، ج9، ص834.
-ن‍
+==وابسته‌ها==
-== وابسته‌ها ==
 {{وابسته‌ها}}