تعليقة للسيد الكماري علی رسائل المحقق الأنصاري: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله == ' به '== منابع مقاله == ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر =فرائد الاصول. حاشیه | | عنوانهای دیگر =فرائد الاصول. حاشیه | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[انصاری، مرتضی بن محمدامین]] ( | [[انصاری، مرتضی بن محمدامین]] (نویسنده) | ||
[[کماری قرجهداغی، محمد بن احمد]] (معلق) | [[کماری قرجهداغی، محمد بن احمد]] (معلق) | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13748AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13748AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13748 | |||
| کتابخوان همراه نور =13748 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تعليقة للسيد الكمارى على رسائل المحقق الانصارى'''، اثر محمد بن كمارى قرجهداغى است كه حاشيهاى بر كتاب «رسائل» [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]]، به زبان عربى مىباشد. | '''تعليقة للسيد الكمارى على رسائل المحقق الانصارى'''، اثر محمد بن كمارى قرجهداغى است كه حاشيهاى بر كتاب «رسائل» [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]]، به زبان عربى مىباشد. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
ترتيب و تقسيم مباحث كتاب، بر اساس«رسائل» شيخ است. مؤلف، نخست، عبارتى كوتاه را از «رسائل» با عنوان «قوله...» ذكر مىكند و سپس با عنوان «اقول...» به بررسى آن مىپردازد. | ترتيب و تقسيم مباحث كتاب، بر اساس«رسائل» شيخ است. مؤلف، نخست، عبارتى كوتاه را از «رسائل» با عنوان «قوله...» ذكر مىكند و سپس با عنوان «اقول...» به بررسى آن مىپردازد. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
بخش اول كتاب، داراى چهار قسمت درباره تجرى، قطعى كه از مقدمات عقلى حاصل مىشود، قطع قطاع و كفايت كردن علم اجمالى در امتثال امر مولى است. | بخش اول كتاب، داراى چهار قسمت درباره تجرى، قطعى كه از مقدمات عقلى حاصل مىشود، قطع قطاع و كفايت كردن علم اجمالى در امتثال امر مولى است. | ||
خط ۴۲: | خط ۴۰: | ||
نمونهاى از كار مؤلف: | نمونهاى از كار مؤلف: | ||
قوله: «و من الكتاب، قوله تعالى: '''«قل الله اذن لكم»''' الخ.» | قوله: «و من الكتاب، قوله تعالى:'''«قل الله اذن لكم»''' الخ.» | ||
اقول: الآية تدل[على] ان ما ليس بمأذون من الله، افتراء حرام و كون الظن غير مأذون بعد، اول الكلام؛ لان البحث في الظن الذى لم يعلم الاذن فيه و عدمه، لا في غير المأذون، فالدليل اخص من المدعى كما ترى. | اقول: الآية تدل[على] ان ما ليس بمأذون من الله، افتراء حرام و كون الظن غير مأذون بعد، اول الكلام؛ لان البحث في الظن الذى لم يعلم الاذن فيه و عدمه، لا في غير المأذون، فالدليل اخص من المدعى كما ترى. | ||
خط ۴۹: | خط ۴۷: | ||
متن و مقدمه كتاب. | متن و مقدمه كتاب. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۳
تعليقة للسيد الكمارى على رسائل المحقق الانصارى، اثر محمد بن كمارى قرجهداغى است كه حاشيهاى بر كتاب «رسائل» شيخ انصارى، به زبان عربى مىباشد.
تعلیقة للسید الکماری علی رسائل المحقق الأنصاری | |
---|---|
پدیدآوران | انصاری، مرتضی بن محمدامین (نویسنده) کماری قرجهداغی، محمد بن احمد (معلق) |
عنوانهای دیگر | فرائد الاصول. حاشیه |
ناشر | المطبعة العلمية |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1347 ق |
چاپ | 1 |
موضوع | اصول فقه شیعه |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
ترتيب و تقسيم مباحث كتاب، بر اساس«رسائل» شيخ است. مؤلف، نخست، عبارتى كوتاه را از «رسائل» با عنوان «قوله...» ذكر مىكند و سپس با عنوان «اقول...» به بررسى آن مىپردازد.
گزارش محتوا
بخش اول كتاب، داراى چهار قسمت درباره تجرى، قطعى كه از مقدمات عقلى حاصل مىشود، قطع قطاع و كفايت كردن علم اجمالى در امتثال امر مولى است.
بخش دوم، كه درباره ظن است، در دو مقام بحث مىكند: يكى، درباره امكان تعبدبه ظن و ديگرى، درباره وقوع تعبدبه ظن.
بخش سوم، درباره شك است كه آن هم در دو مقام ارائه شده: مقام اول، درباره شك در حكم واقعى و با عدم ملاحظه حالت سابقه و مقام دوم، درباره شك در حكم واقعى با ملاحظه حالت سابقه كه احكام استصحاب جارى مىشود.
نمونهاى از كار مؤلف:
قوله: «و من الكتاب، قوله تعالى:«قل الله اذن لكم» الخ.»
اقول: الآية تدل[على] ان ما ليس بمأذون من الله، افتراء حرام و كون الظن غير مأذون بعد، اول الكلام؛ لان البحث في الظن الذى لم يعلم الاذن فيه و عدمه، لا في غير المأذون، فالدليل اخص من المدعى كما ترى.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب.