ابن طیب، محمد بن طیب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'نزديك' به 'نزدیک ') |
جز (جایگزینی متن - '<references/>↵==منابع مقاله==↵' به '<references/> ==منابع مقاله== ') |
||
| (۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |طیب | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1110ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |قريه شراقه (شراگه)، در نزدیکى فاس | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |احمد بن محمد درعى | ||
محمد بن عبدالقادر فاسى | |||
ابواسحاق ابراهیم سباعى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |فیض نشر الانشراح من روض طی الاقتراح | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE06012AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۷: | ||
'''ابن طَيِّب، ابوعبدالله محمد شَرَقى''' (شرگى، شراگى)»، ملقب به شمس‌الدين (1110 - 1170ق)، محدث، نحوى، اديب و مورخ مغربى | '''ابن طَيِّب، ابوعبدالله محمد شَرَقى''' (شرگى، شراگى)»، ملقب به شمس‌الدين (1110 - 1170ق)، محدث، نحوى، اديب و مورخ مغربى | ||
== | ==ولادت== | ||
او در قريه شراقه (شراگه)، در | او در قريه شراقه (شراگه)، در نزدیکى فاس و در خانواده‌اى اهل علم و ادب به دنيا آمد. | ||
وی دوران كودكى و نوجوانى را در فاس گذراند. دو ساله بود كه پدرش به رسم آن زمان، از حسن بن على عجيمى برای او اجازه روايت حديث گرفت. | |||
==تحصیلات== | |||
دروس مقدماتى را از پدر و عمه‌اش كه هر دو از محدثان و علماى فاس بودند، فراگرفت و سپس نزد ديگر محدثان و استادان آنجا، از جمله احمد بن محمد درعى و محمد بن عبدالقادر فاسى و ابواسحاق ابراهیم سباعى، به فراگیرى حديث و ساير علوم پرداخت. | |||
او علاوه بر حديث، به تحصيل تفسير، فقه، صرف و نحو، لغت و ادب نيز همت گماشت و به‌زودى از دانشمندان نامدار عصر خود گرديد. وى در راه كسب علم، شهرهاى بسيارى را زير پا گذاشت. در حدود 1143ق، حج گزارد و مدت 2 سال در مكه مجاور شد و به كار تأليف و تدريس پرداخت. سپس از طريق شام به روم رفت و پس از چندى از راه مصر به حجاز بازگشت. در اثناى این سفرها از علما و انديشمندان هر ديار بهره برد و با آنان در علوم مختلف به مباحثه نشست و دانش‌پژوهان بسيارى نيز از جمله حمدون بن عبدالسلام بنانى و سيد محمد مرتضى زبيدى صاحب «[[تاج العروس من جواهر القاموس|تاج العروس]]» از محضر وى بهره جستند. | |||
ابن طيب، مشايخ غربى و شرقى خود را بيش از 180 تن ذكر كرده و شرح حال آنان رابه ترتيب در 2 کتاب «أنيس المطرب» و «الأفق المشرق» آورده است. وى در پایان این سفرها به مدينه رفت و به تأليف و تدريس مشغول شد و سرانجام در همان جا درگذشت. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۴: | ||
# إرسال الأسانيد و إيصال المصنفات و المسانيد (الفهرسة الصغرى نيز گفته مى‌شود)؛ | # إرسال الأسانيد و إيصال المصنفات و المسانيد (الفهرسة الصغرى نيز گفته مى‌شود)؛ | ||
# إضائة الراموس؛ | # إضائة الراموس؛ | ||
# تجريد الرواية في تحقيق الكفاية (شرحى است بر كفاية المتحفظ و | # تجريد الرواية في تحقيق الكفاية (شرحى است بر كفاية المتحفظ و نهایة المتلفظ ابن اجدابى)؛ | ||
# شرح حزب ابى‌زكريا يحيى بن شرف نووى (شرحى است بر کتاب دعاى نووى)؛ | # شرح حزب ابى‌زكريا يحيى بن شرف نووى (شرحى است بر کتاب دعاى نووى)؛ | ||
# عيون الموارد السلسلة من عيون الأسانيد المسلسلة؛ | # عيون الموارد السلسلة من عيون الأسانيد المسلسلة؛ | ||
| خط ۵۷: | خط ۶۱: | ||
# موطئة الفصيح لموطأة الفصيح (شرحى است بر منظومة الموطأة ابن مرحل)؛ | # موطئة الفصيح لموطأة الفصيح (شرحى است بر منظومة الموطأة ابن مرحل)؛ | ||
و | و..<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2254 بخش ادبیات عرب، ج 4، ص160]</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
بخش ادبیات عرب، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377 | [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/2254 بخش ادبیات عرب، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377] | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[فیض نشر الانشراح من روض طی الاقتراح]] | [[فیض نشر الانشراح من روض طی الاقتراح]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۰
| نام | ابن طیب، محمد بن طیب |
|---|---|
| نام‌های دیگر | فاسی، ابی‌عبدالله محمد بن طیب |
| نام پدر | طیب |
| متولد | 1110ق |
| محل تولد | قريه شراقه (شراگه)، در نزدیکى فاس |
| رحلت | 1170 ق |
| اساتید | احمد بن محمد درعى
محمد بن عبدالقادر فاسى ابواسحاق ابراهیم سباعى |
| برخی آثار | فیض نشر الانشراح من روض طی الاقتراح |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06012AUTHORCODE |
ابن طَيِّب، ابوعبدالله محمد شَرَقى (شرگى، شراگى)»، ملقب به شمس‌الدين (1110 - 1170ق)، محدث، نحوى، اديب و مورخ مغربى
ولادت
او در قريه شراقه (شراگه)، در نزدیکى فاس و در خانواده‌اى اهل علم و ادب به دنيا آمد.
وی دوران كودكى و نوجوانى را در فاس گذراند. دو ساله بود كه پدرش به رسم آن زمان، از حسن بن على عجيمى برای او اجازه روايت حديث گرفت.
تحصیلات
دروس مقدماتى را از پدر و عمه‌اش كه هر دو از محدثان و علماى فاس بودند، فراگرفت و سپس نزد ديگر محدثان و استادان آنجا، از جمله احمد بن محمد درعى و محمد بن عبدالقادر فاسى و ابواسحاق ابراهیم سباعى، به فراگیرى حديث و ساير علوم پرداخت.
او علاوه بر حديث، به تحصيل تفسير، فقه، صرف و نحو، لغت و ادب نيز همت گماشت و به‌زودى از دانشمندان نامدار عصر خود گرديد. وى در راه كسب علم، شهرهاى بسيارى را زير پا گذاشت. در حدود 1143ق، حج گزارد و مدت 2 سال در مكه مجاور شد و به كار تأليف و تدريس پرداخت. سپس از طريق شام به روم رفت و پس از چندى از راه مصر به حجاز بازگشت. در اثناى این سفرها از علما و انديشمندان هر ديار بهره برد و با آنان در علوم مختلف به مباحثه نشست و دانش‌پژوهان بسيارى نيز از جمله حمدون بن عبدالسلام بنانى و سيد محمد مرتضى زبيدى صاحب «تاج العروس» از محضر وى بهره جستند.
ابن طيب، مشايخ غربى و شرقى خود را بيش از 180 تن ذكر كرده و شرح حال آنان رابه ترتيب در 2 کتاب «أنيس المطرب» و «الأفق المشرق» آورده است. وى در پایان این سفرها به مدينه رفت و به تأليف و تدريس مشغول شد و سرانجام در همان جا درگذشت.
آثار
- إرسال الأسانيد و إيصال المصنفات و المسانيد (الفهرسة الصغرى نيز گفته مى‌شود)؛
- إضائة الراموس؛
- تجريد الرواية في تحقيق الكفاية (شرحى است بر كفاية المتحفظ و نهایة المتلفظ ابن اجدابى)؛
- شرح حزب ابى‌زكريا يحيى بن شرف نووى (شرحى است بر کتاب دعاى نووى)؛
- عيون الموارد السلسلة من عيون الأسانيد المسلسلة؛
- فيض نشر الانشراح من روض طي الاقتراح (حاشيه‌اى بر الاقتراح سيوطى است)؛
- مفتاح الوصول إلى علم الأصول (در شرح مقدمه عبدالقادر فاسى)؛
- موطئة الفصيح لموطأة الفصيح (شرحى است بر منظومة الموطأة ابن مرحل)؛
و..[۱]