کریمان، حسین: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ش' به 'ش') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03271.jpg|بندانگشتی|کریمان، حسین]] | [[پرونده:NUR03271.jpg|بندانگشتی|کریمان، حسین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |کریمان، حسین | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | اسماعیل | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |17 آبان 1292ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |روستای آهار (شمیرانات) تهران | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |20 آذرماه سال 1372ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[ری باستان]] | ||
[[قصران (کوهسران)]] | |||
پژوهشی در شاهنامه؛ در باب ري، پهنه تهران، البرز، مازندران طبرستان، مازندران مغرب و مازندران مشرق در شاهنامه | |||
|- class="articleCode" | |||
|-class= | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03271AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''حسين كريمان'''، در | '''حسين كريمان''' (1292-1372ش)، نویسنده، پژوهشگر، ادیب، استاد دانشگاه، تهرانشناس | ||
== ولادت == | |||
در 17 آبان 1292ش، در روستای آهار (شمیرانات) تهران ديده به جهان گشود. | |||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
او برای گذراندن دورههای ابتدایی و متوسطه راهی مدارس تهران شد، | |||
وی در سال 1322 تحصيلات خود را در دوره ليسانس ادبيات فارسى در دانشسراى عالى تهران به پايان رساند و چونان آموزندهاى ممتاز، راهى شهر مقدس قم گرديد تا ضمن تدريس در دبيرستانها به آموختن علوم دينى و معارف اسلامى نيز بپردازد. | وی در سال 1322 تحصيلات خود را در دوره ليسانس ادبيات فارسى در دانشسراى عالى تهران به پايان رساند و چونان آموزندهاى ممتاز، راهى شهر مقدس قم گرديد تا ضمن تدريس در دبيرستانها به آموختن علوم دينى و معارف اسلامى نيز بپردازد. | ||
خط ۴۵: | خط ۴۹: | ||
وى علاوه بر تأليفاتى كه به معرفى آنها خواهيم پرداخت، داراى تأليفات بسيارى چون «جغرافياى شهرستان قم»، «طبرسى و مجمع البيان»، «سيره و قيام زيد بن على(ع)»، «فرهنگنويسى در ايران» و بيش از هشتاد مقاله و رساله ديگر است كه تمامى آنها براى محققان، ذىقيمت و ارجمند است. | وى علاوه بر تأليفاتى كه به معرفى آنها خواهيم پرداخت، داراى تأليفات بسيارى چون «جغرافياى شهرستان قم»، «طبرسى و مجمع البيان»، «سيره و قيام زيد بن على(ع)»، «فرهنگنويسى در ايران» و بيش از هشتاد مقاله و رساله ديگر است كه تمامى آنها براى محققان، ذىقيمت و ارجمند است. | ||
دكتر كريمان در محضر خوشنويسان نامى ايران با بهرهگيرى از خطوط مير عماد قزوينى و درويش عبدالمجيد، صاحب خطى خوش گرديد و آثار زيبايى در خوشنويسى از خود بر جاى گذاشته است. | دكتر كريمان در محضر خوشنويسان نامى ايران با بهرهگيرى از خطوط [[مير عماد قزوينى]] و درويش عبدالمجيد، صاحب خطى خوش گرديد و آثار زيبايى در خوشنويسى از خود بر جاى گذاشته است. | ||
استاد كريمان سرانجام پس از نيم قرن تحقيق و تتبع درباره «رى» و بر جاى گذاشتن آثارى كه نه تنها زندهكننده تاريخ و جغرافياى تاريخى منطقه به شمار مىرود، بلكه نشاندهنده فرهنگ گرانبار ايران اسلامى است. | استاد كريمان سرانجام پس از نيم قرن تحقيق و تتبع درباره «رى» و بر جاى گذاشتن آثارى كه نه تنها زندهكننده تاريخ و جغرافياى تاريخى منطقه به شمار مىرود، بلكه نشاندهنده فرهنگ گرانبار ايران اسلامى است. | ||
==وفات== | |||
وی در 20 آذرماه سال 1372ش درگذشت، و در آرامگاه خانوادگی در شهر قم بهخاک سپرده شد. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
خط ۷۰: | خط ۷۷: | ||
# تهران در گذشته و حال. | # تهران در گذشته و حال. | ||
== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[ری باستان]] | [[ری باستان]] | ||
[[قصران (کوهسران) | [[قصران (کوهسران)]] | ||
[[پژوهشی در شاهنامه؛ در باب ري، پهنه تهران، البرز، مازندران طبرستان، مازندران مغرب و مازندران مشرق در شاهنامه]] | [[پژوهشی در شاهنامه؛ در باب ري، پهنه تهران، البرز، مازندران طبرستان، مازندران مغرب و مازندران مشرق در شاهنامه]] | ||
خط ۸۶: | خط ۸۹: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:دی (1400)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۸
نام | کریمان، حسین |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | اسماعیل |
متولد | 17 آبان 1292ش |
محل تولد | روستای آهار (شمیرانات) تهران |
رحلت | 20 آذرماه سال 1372ش |
اساتید | |
برخی آثار | ری باستان
پژوهشی در شاهنامه؛ در باب ري، پهنه تهران، البرز، مازندران طبرستان، مازندران مغرب و مازندران مشرق در شاهنامه |
کد مؤلف | AUTHORCODE03271AUTHORCODE |
حسين كريمان (1292-1372ش)، نویسنده، پژوهشگر، ادیب، استاد دانشگاه، تهرانشناس
ولادت
در 17 آبان 1292ش، در روستای آهار (شمیرانات) تهران ديده به جهان گشود.
تحصیلات
او برای گذراندن دورههای ابتدایی و متوسطه راهی مدارس تهران شد،
وی در سال 1322 تحصيلات خود را در دوره ليسانس ادبيات فارسى در دانشسراى عالى تهران به پايان رساند و چونان آموزندهاى ممتاز، راهى شهر مقدس قم گرديد تا ضمن تدريس در دبيرستانها به آموختن علوم دينى و معارف اسلامى نيز بپردازد.
استاد كريمان در سال 1335 به اخذ درجه دكترا در ادبيات فارسى از دانشگاه تهران نايل شد و از آن زمان در دانشگاه شهيد بهشتى (ملى) به تدريس پرداخت.
وى علاوه بر تأليفاتى كه به معرفى آنها خواهيم پرداخت، داراى تأليفات بسيارى چون «جغرافياى شهرستان قم»، «طبرسى و مجمع البيان»، «سيره و قيام زيد بن على(ع)»، «فرهنگنويسى در ايران» و بيش از هشتاد مقاله و رساله ديگر است كه تمامى آنها براى محققان، ذىقيمت و ارجمند است.
دكتر كريمان در محضر خوشنويسان نامى ايران با بهرهگيرى از خطوط مير عماد قزوينى و درويش عبدالمجيد، صاحب خطى خوش گرديد و آثار زيبايى در خوشنويسى از خود بر جاى گذاشته است.
استاد كريمان سرانجام پس از نيم قرن تحقيق و تتبع درباره «رى» و بر جاى گذاشتن آثارى كه نه تنها زندهكننده تاريخ و جغرافياى تاريخى منطقه به شمار مىرود، بلكه نشاندهنده فرهنگ گرانبار ايران اسلامى است.
وفات
وی در 20 آذرماه سال 1372ش درگذشت، و در آرامگاه خانوادگی در شهر قم بهخاک سپرده شد.
آثار
الف) مقالات
- برج طغرل؛
- نظرى به مقاله رى، مندرج در دايرةالمعارف اسلام؛
- توضيحى بر مقاله «معرفى كتاب رى باستان»؛
- آستانه حضرت عبدالعظيم؛
- ابوالفتوح رازى؛
- بىبى شهربانو؛
- تفسير ابوالفتوح رازى؛
- قصران.
ب) كتابها
- رى باستان؛
- قصران؛
- برخى از آثار بازمانده از رى قديم؛
- تهران در گذشته و حال.