چهار مقاله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'قزويني، محمد' به 'قزوینی، محمد') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'های ') |
||
| (۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر =NUR24563J1.jpg | | تصویر =NUR24563J1.jpg | ||
| عنوان =چهار مقاله | | عنوان =چهار مقاله | ||
| عنوان‌های دیگر =طبق | | عنوان‌های دیگر =طبق نسخه‌ای که به سعي و اهتمام و تصحيح محمد قزوینی بسال 1327ق. درقاهره چاپ شده | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[نظامی، احمد بن عمر]] (نویسنده) | ||
[[قزوینی، محمد]] (مصحح) | [[قزوینی، محمد]] (مصحح) | ||
[[ | [[معین، محمد]] (اهتمام) | ||
| زبان = | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =PIR 5117 /چ9 | | کد کنگره =PIR 5117 /چ9 | ||
| موضوع =نثر | | موضوع =نثر فارسی - قرن 6ق. | ||
| ناشر =امير کبير | | ناشر =امير کبير | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =24563 | ||
| کتابخوان همراه نور =24563 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''چهار مقاله'''، تألیف احمد بن عمر بن علی نظامی عروضی سمرقندی (متوفی حدود 550ق)، کتابى است مشهور، مشتمل بر حکایات و نوادرى درباره دبیران و شاعران و منجمان و طبیبان، مربوط به قرن ششم هجری. | |||
'''چهار مقاله'''، تألیف [[نظامی، احمد بن عمر|احمد بن عمر بن علی نظامی عروضی سمرقندی]] (متوفی حدود 550ق)، کتابى است مشهور، مشتمل بر حکایات و نوادرى درباره دبیران و شاعران و منجمان و طبیبان، مربوط به قرن ششم هجری. | |||
عنوان اصلى کتاب «مجمع النوادر» است، اما چون مشتمل بر چهار مقاله در فنون مختلف است، به چهار مقاله شهرت یافته است. این کتاب، یکی از نفایس آثار قدیم و نوادر کتب ادبی زبان پارسی ماست که از حیث سلاست انشاء، نزاهت اسلوب و لطافت بیان، دارای اهمیتی شایان بوده و در حدود سال 550ق، به وجود آمده و نمونه دلپذیر انشای هشت قرن پیش | عنوان اصلى کتاب «مجمع النوادر» است، اما چون مشتمل بر چهار مقاله در فنون مختلف است، به چهار مقاله شهرت یافته است. این کتاب، یکی از نفایس آثار قدیم و نوادر کتب ادبی زبان پارسی ماست که از حیث سلاست انشاء، نزاهت اسلوب و لطافت بیان، دارای اهمیتی شایان بوده و در حدود سال 550ق، به وجود آمده و نمونه دلپذیر انشای هشت قرن پیش می‌باشد. این کتاب را می‌توان به یک منبع روشنایی تشبیه نمود که شاهد زیبای ادبیات ما را از پس ظلمات اعصار سالفه، به فرزندان عصر چهاردهم هجری می‌شناساند<ref>بی‌نام، ص429</ref>. | ||
ازآنجاکه این کتاب، پیش از این معرفی گردیده است، در این نوشتار، به معرفی | ازآنجاکه این کتاب، پیش از این معرفی گردیده است، در این نوشتار، به معرفی نسخه‌ای از آن پرداخته شده است که به تصحیح [[قزوینی، محمد|محمد قزوینی]] و با تصحیح مجدد و شرح لغات و عبارات و توضیح نکات ادبی [[معین، محمد|محمد معین]]، به چاپ رسیده است. | ||
این نسخه، نواقص موجود در چاپهای گذشته را از هر جهت تکمیل کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | این نسخه، نواقص موجود در چاپهای گذشته را از هر جهت تکمیل کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
این کتاب نخست در تهران، به سال 1305ق، طبع شده و بار دیگر با تصحیح و مقدمه و تعلیقات محمد قزوینی در سال 1327ق، در قاهره چاپ شده و متن نسخه اخیر، در برلین و تهران، چند بار دیگر، به طبع رسیده است. چون از سال چاپ نسخه | این کتاب نخست در تهران، به سال 1305ق، طبع شده و بار دیگر با تصحیح و مقدمه و تعلیقات [[قزوینی، محمد|محمد قزوینی]] در سال 1327ق، در قاهره چاپ شده و متن نسخه اخیر، در برلین و تهران، چند بار دیگر، به طبع رسیده است. چون از سال چاپ نسخه تصحیح‌شده [[قزوینی، محمد|علامه قزوینی]] مدت زیادی گذشته و در این مدت، خود وی و فاضلان دیگر در تصحیح متن کتاب و تعلیقات آن، نظرهایی حاصل کرده‌اند و نسخه‌هایی به‌غیر از نسخه‌هایی که در دسترس [[قزوینی، محمد|علامه قزوینی]] بوده، به دست آمده است، آقای [[معین، محمد|معین]]، مجموعه تصحیحات و حواشی مذکور را با یادداشتهای خود تدوین کرده و با مقدمه مفصل و تعلیقات چاپشده و چاپ‌نشده [[قزوینی، محمد|علامه قزوینی]] و محققان دیگر، با فهرستهای مختلف، به‌عنوان ضمایم این جلد، به طبع رسانده است. در این مقدمه، ضمن معرفی کتاب و نویسنده آن، نشانه‌های اختصاری که در کتاب به‌کار رفته، توضیح داده شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-7</ref>. | ||
در این نسخه، ابتدا متن کتاب قرار گرفته و سپس در پایین آن، تعلیقات و حواشی علامه قزوینی ذکر شده و پس از آن، تعلیقات و حواشی دکتر معین درج شده است. کتاب، فاقد فهرست | در این نسخه، ابتدا متن کتاب قرار گرفته و سپس در پایین آن، تعلیقات و حواشی [[قزوینی، محمد|علامه قزوینی]] ذکر شده و پس از آن، تعلیقات و حواشی [[معین، محمد|دکتر معین]] درج شده است. کتاب، فاقد فهرست می‌باشد. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# | #[[:noormags:327628|بی‌نام، «چهار مقاله عروضی سمرقندی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: بهار، بهار 1355، شماره 1 (1 صفحه، از 429-429)]]. | ||
==وابسته‌ها== | |||
== وابسته‌ها == | {{وابسته‌ها}} | ||
[[کلیات چهار مقاله]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | ||
[[رده: | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده: | [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | ||
[[رده: | [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۶
| چهار مقاله | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نظامی، احمد بن عمر (نویسنده)
قزوینی، محمد (مصحح) معین، محمد (اهتمام) |
| عنوان‌های دیگر | طبق نسخه‌ای که به سعي و اهتمام و تصحيح محمد قزوینی بسال 1327ق. درقاهره چاپ شده |
| ناشر | امير کبير |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | مجلد1: 1380ش , |
| موضوع | نثر فارسی - قرن 6ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 5117 /چ9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
چهار مقاله، تألیف احمد بن عمر بن علی نظامی عروضی سمرقندی (متوفی حدود 550ق)، کتابى است مشهور، مشتمل بر حکایات و نوادرى درباره دبیران و شاعران و منجمان و طبیبان، مربوط به قرن ششم هجری.
عنوان اصلى کتاب «مجمع النوادر» است، اما چون مشتمل بر چهار مقاله در فنون مختلف است، به چهار مقاله شهرت یافته است. این کتاب، یکی از نفایس آثار قدیم و نوادر کتب ادبی زبان پارسی ماست که از حیث سلاست انشاء، نزاهت اسلوب و لطافت بیان، دارای اهمیتی شایان بوده و در حدود سال 550ق، به وجود آمده و نمونه دلپذیر انشای هشت قرن پیش می‌باشد. این کتاب را می‌توان به یک منبع روشنایی تشبیه نمود که شاهد زیبای ادبیات ما را از پس ظلمات اعصار سالفه، به فرزندان عصر چهاردهم هجری می‌شناساند[۱].
ازآنجاکه این کتاب، پیش از این معرفی گردیده است، در این نوشتار، به معرفی نسخه‌ای از آن پرداخته شده است که به تصحیح محمد قزوینی و با تصحیح مجدد و شرح لغات و عبارات و توضیح نکات ادبی محمد معین، به چاپ رسیده است.
این نسخه، نواقص موجود در چاپهای گذشته را از هر جهت تکمیل کرده است[۲].
این کتاب نخست در تهران، به سال 1305ق، طبع شده و بار دیگر با تصحیح و مقدمه و تعلیقات محمد قزوینی در سال 1327ق، در قاهره چاپ شده و متن نسخه اخیر، در برلین و تهران، چند بار دیگر، به طبع رسیده است. چون از سال چاپ نسخه تصحیح‌شده علامه قزوینی مدت زیادی گذشته و در این مدت، خود وی و فاضلان دیگر در تصحیح متن کتاب و تعلیقات آن، نظرهایی حاصل کرده‌اند و نسخه‌هایی به‌غیر از نسخه‌هایی که در دسترس علامه قزوینی بوده، به دست آمده است، آقای معین، مجموعه تصحیحات و حواشی مذکور را با یادداشتهای خود تدوین کرده و با مقدمه مفصل و تعلیقات چاپشده و چاپ‌نشده علامه قزوینی و محققان دیگر، با فهرستهای مختلف، به‌عنوان ضمایم این جلد، به طبع رسانده است. در این مقدمه، ضمن معرفی کتاب و نویسنده آن، نشانه‌های اختصاری که در کتاب به‌کار رفته، توضیح داده شده است[۳].
در این نسخه، ابتدا متن کتاب قرار گرفته و سپس در پایین آن، تعلیقات و حواشی علامه قزوینی ذکر شده و پس از آن، تعلیقات و حواشی دکتر معین درج شده است. کتاب، فاقد فهرست می‌باشد.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- بی‌نام، «چهار مقاله عروضی سمرقندی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: بهار، بهار 1355، شماره 1 (1 صفحه، از 429-429).