آية التطهير (میلانی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '| پس از = | پیش از = }} ' به '| پس از = | پیش از = }}')
    جز (جایگزینی متن - 'آية التطهير (ابهام زدایی)' به 'آية التطهير (ابهام‌زدایی)')
     
    (۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR05789J1.jpg
    | تصویر =NUR05789J1.jpg
    | عنوان =آية التطهير ([[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]])
    | عنوان =آية التطهير ([[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]])
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =
    [[حسینی میلانی، علی]] (نويسنده)
    [[حسینی میلانی، علی]] (نویسنده)
     
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =
    | کد کنگره =
    | موضوع =
    | موضوع =
    خاندان نبوت - احاديث
    خاندان نبوت - احاديث
    خاندان نبوت در قرآن
    خاندان نبوت در قرآن
    تفاسير (سوره احزاب. آيه التطهير)
    تفاسير (سوره احزاب. آيه التطهير)
    احاديث خاص (کساء)
    احاديث خاص (کساء)
    | ناشر =  
    | ناشر =
    مرکز الحقائق الإسلامية
    مرکز الحقائق الإسلامیة
    | مکان نشر = ايران - قم
    | مکان نشر =ایران - قم
    | سال نشر =مجلد1: 1431ق
    | سال نشر =مجلد1: 1431ق
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE05789AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE05789AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | چاپ =1
    | شابک =978-600-5348-27-9
    | شابک =978-600-5348-27-9
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =21706
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =05789
    | کتابخوان همراه نور =05789
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}'''آية التطهير'''، تألیف [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]]، از جمله آثار در دفاع از مذهب تشیع است که به زبان عربی تألیف شده است. آیه تطهیر از جمله آیاتی است که شیعیان برای اثبات امامت علی(ع) به آن استدلال می‌کنند.  
    }}
     
    {{کاربردهای دیگر|آية التطهير (ابهام‌زدایی)}}
    '''آية التطهير'''، تألیف [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]]، از جمله آثار در دفاع از مذهب تشیع است که به زبان عربی تألیف شده است. آیه تطهیر از جمله آیاتی است که شیعیان برای اثبات امامت علی(ع) به آن استدلال می‌کنند.  
    ==ساختار==
    ==ساختار==
    کتاب مشتمل بر مقدمات ناشر و مؤلف و متن اثر در چهار فصل است. در فصول کتاب، دیدگاه شیعه در رابطه با اهل‌بیت(ع) مطرح و با استناد به منابع و سخنان علمای اهل سنت، ایرادات و شبهات مخالفان پاسخ داده شده است.  
    کتاب مشتمل بر مقدمات ناشر و مؤلف و متن اثر در چهار فصل است. در فصول کتاب، دیدگاه شیعه در رابطه با اهل‌بیت(ع) مطرح و با استناد به منابع و سخنان علمای اهل سنت، ایرادات و شبهات مخالفان پاسخ داده شده است.  
    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    اولین فصل کتاب با معرفی اهل‌بیت(ع) آغاز شده است. نویسنده همانند دیگر علمای شیعی معتقد است که مطابق روایات، پیامبر خدا(ص) در سخن و در عمل اهل‌بیت(ع) را تعیین کرده‌اند. سپس حدیث کساء را از جمله احادیثی می‌داند که به‌صراحت اعلام می‌کند که آیه تطهیر درباره رسول اکرم(ص) و اهل‌بیت(ع) نازل شده است. نویسنده ابتدا به اسامی دوازده تن از پیشوایان اهل سنت و حفاظ حدیث که این روایت را از صحابه پیامبر(ص) نقل کرده‌اند، اشاره می‌کند؛ عایشه دختر ابوبکر، امّ‌سلمه همسر رسول خدا(ص)، عبداللَّه بن عباس، سعد بن ابى‌وقّاص، ابوالدرداء و انس بن مالک از جمله این افراد هستند. همچنین به نام و تاریخ وفات هجده تن از علمای اهل سنت که این حدیث را نقل کرده‌اند اشاره می‌کند؛ [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] شیبانى، پیشواى حنبلى‏ها متوفاى سال 241ق، عبد بن حمید کشّى، متوفاى سال 249ق، مسلم بن حجّاج نیشابورى، صاحب صحیح، متوفاى سال 261ق، ابوحاتم محمّد بن ادریس رازى، متوفاى سال 277ق و محمّد بن عیسى ترمذى، متوفاى سال 279ق، از آن جمله‌اند.<ref>ر.ک: میلانی، سید علی، ص‌23-22؛ متن کتاب، ص11-10</ref>
    اولین فصل کتاب با معرفی اهل‌بیت(ع) آغاز شده است. نویسنده همانند دیگر علمای شیعی معتقد است که مطابق روایات، پیامبر خدا(ص) در سخن و در عمل اهل‌بیت(ع) را تعیین کرده‌اند. سپس حدیث کساء را از جمله احادیثی می‌داند که به‌صراحت اعلام می‌کند که آیه تطهیر درباره رسول اکرم(ص) و اهل‌بیت(ع) نازل شده است. نویسنده ابتدا به اسامی دوازده تن از پیشوایان اهل سنت و حفاظ حدیث که این روایت را از صحابه پیامبر(ص) نقل کرده‌اند، اشاره می‌کند؛ عایشه دختر ابوبکر، امّ‌سلمه همسر رسول خدا(ص)، عبداللَّه بن عباس، سعد بن ابى‌وقّاص، ابوالدرداء و انس بن مالک از جمله این افراد هستند. همچنین به نام و تاریخ وفات هجده تن از علمای اهل سنت که این حدیث را نقل کرده‌اند اشاره می‌کند؛ [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] شیبانى، پیشواى حنبلی‌ها متوفاى سال 241ق، عبدبن حمید کشّى، متوفاى سال 249ق، مسلم بن حجّاج نیشابورى، صاحب صحیح، متوفاى سال 261ق، ابوحاتم محمّد بن ادریس رازى، متوفاى سال 277ق و محمّد بن عیسى ترمذى، متوفاى سال 279ق، از آن جمله‌اند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31006/1/22 ر.ک: میلانی، سید علی، ص‌23-22]</ref>؛<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21706/1/10 متن کتاب، ص11-10]</ref>
     
    میلانی در ادامه تأکید می‌کند که حدیث شریف کساء در کتاب‌های صحیح شش‌گانه، مسندها و دیگر منابع حدیثی نقل شده است. سپس این حدیث شریف را به روایت [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، مسلم، [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]]، [[نسائی، احمد بن علی|نسائی]] و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] می‌آورد. برخی از علمای اهل سنت گذشته از نقل این حدیث، به صحّت این حدیث اعتراف کرده‌اند که بیانگر اختصاص آیه کریمه به اهل‌بیت(ع) است؛ چراکه یا روایت یادشده را در صحیح خود آورده‏‌اند و یا به درستى و صحّت آن تصریح کرده‌‏اند. از این افراد مى‌‏‌توان به اسامى ذیل اشاره کرد: [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم بن حجاج]] و ابن حبّان این روایت را در صحیح خود نقل کرده‌اند و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] در المستدرك على الصحيحين، به صحّت آن تصریح نموده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31006/1/24 ر.ک: همان، ص‌42-24]</ref>؛<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21706/1/13 همان، ص24-13]</ref>
    میلانی در ادامه تأکید می‌کند که حدیث شریف کساء در کتاب‌های صحیح شش‌گانه، مسندها و دیگر منابع حدیثی نقل شده است. سپس این حدیث شریف را به روایت [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، مسلم، [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]]، [[نسائی، احمد بن علی|نسائی]] و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] می‌آورد. برخی از علمای اهل سنت گذشته از نقل این حدیث، به صحّت این حدیث اعتراف کرده‌اند که بیانگر اختصاص آیه کریمه به اهل‌بیت(ع) است؛ چراکه یا روایت یادشده را در صحیح خود آورده‏‌اند و یا به درستى و صحّت آن تصریح کرده‌‏اند. از این افراد مى‏‌توان به اسامى ذیل اشاره کرد: [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم بن حجاج]] و ابن حبّان این روایت را در صحیح خود نقل کرده‌اند و [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]]، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابورى]] در المستدرك على الصحيحين، به صحّت آن تصریح نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص‌42-24؛ همان، ص24-13</ref>
    احادیث نقل‌شده در صحیح‏ها، مسندها و کتاب‏هاى حدیثى با سندهاى صحیح و بسیار زیاد، دو نکته را آشکار می‌نمایند:  
     
    # مقصود از «اهل‌بیت» در آیه مبارکه، پیامبر(ص)، على، فاطمه، حسن و حسین(ع) هستند و هرگز شامل همسران پیامبر و دیگران نمى‌‏شود. دلیل اینکه همسران پیامبر(ص) مصداق این آیه شریفه نبوده‏‌اند، این است که این احادیث تصریح می‌‏کنند پیامبر خدا(ص) به هیچ‌یک از آنان اجازه ورود به زیر عبا را نداد. دلیل عدم شمول این آیه برای غیر از همسران پیامبر(ص) این است که پیامبر(ص) فقط به فاطمه(ع) امر فرمود که همسر و دو فرزندت را بیاور و اگر به شخص دیگرى نظر داشتند - حتى از خاندان نبوّت - دستور احضار آن افراد را نیز می‌‏دادند.
    احادیث نقل‌شده در صحیح‏ها، مسندها و کتاب‏هاى حدیثى با سندهاى صحیح و بسیار زیاد، دو نکته را آشکار مى‏نمایند:  
    # این آیه مبارکه در موضوع مشخص و حادثه معینى نازل شده است و به عبارات پیش و پس از خود، هیچ ارتباطى ندارد. از طرفى، هیچ منافاتى با وقوع این آیه بین آیات متعلق به همسران پیامبر ندارد؛ همان گونه که بسیارى از آیات مدنى بین آیات مکى هستند و برعکس.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31006/1/42 ر.ک: همان، ص‌43-42]</ref>؛<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21706/1/25 همان، ص26-25]</ref>
    # مقصود از «اهل‌بیت» در آیه مبارکه، پیامبر(ص)، على، فاطمه، حسن و حسین(ع) هستند و هرگز شامل همسران پیامبر و دیگران نمى‌‏شود. دلیل اینکه همسران پیامبر(ص) مصداق این آیه شریفه نبوده‏‌اند، این است که این احادیث تصریح می‌‏کنند پیامبر خدا(ص) به هیچ‌یک از آنان اجازه ورود به زیر عبا را نداد. دلیل عدم شمول این آیه براى غیر از همسران پیامبر(ص) این است که پیامبر(ص) فقط به فاطمه(ع) امر فرمود که همسر و دو فرزندت را بیاور و اگر به شخص دیگرى نظر داشتند - حتى از خاندان نبوّت - دستور احضار آن افراد را نیز مى‏دادند.
    در دومین فصل کتاب، دو دیدگاه مخالف نقد شده است. عکرمی بربری از مشهورترین زندیقانی بود که برای وارد کردن خدشه به اسلام روایت جعل کرد. بنا به دیدگاه دیگر منظور از اهل‌بیت در آیه شریفه، هم اهل‌بیت پیامبر و هم همسران ایشان هستند. [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] این دیدگاه را آورده و آن را فقط به ضحاک بن مزاحم نسبت داده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31006/1/51 ر.ک: همان، ص‌54-51]</ref>؛<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21706/1/28 همان، ص31-28]</ref>
    # این آیه مبارکه در موضوع مشخص و حادثه معینى نازل شده است و به عبارات پیش و پس از خود، هیچ ارتباطى ندارد. از طرفى، هیچ منافاتى با وقوع این آیه بین آیات متعلق به همسران پیامبر ندارد؛ همان گونه که بسیارى از آیات مدنى بین آیات مکى هستند و برعکس.<ref>ر.ک: همان، ص‌43-42؛ همان، ص26-25</ref>
    در فصل سوم، اثبات عصمت اهل‌بیت(ع) به آیه تطهیر را به‌طور خلاصه در ضمن سه نکته آورده است. سپس شبهه‌ای را پاسخ گفته است. شبهه این است که اراده تکوینی دلیل بر عصمت است؛ چراکه تخلف از اراده خداوند متعال محال است. این امر همان پایبندی به جبر و عدم اختیار است؛ امری که شیعه امامیه به آن اعتقاد ندارد. علماى ما به این شبهه - بر اساس نظریه «لا جبر و لا تفویض بل أمر بين الأمرين» - این‌گونه پاسخ داده‏‌اند: از آنجایى که خداوند متعال آگاهى دارد از اینکه اراده اهل‌بیت(ع) با اراده او مطابقت دارد و اینکه به‌جز خواست او چیزى نمی‌‏خواهند و انجام نمی‌‏دهند، زیرا آن‏ها در مراتب معرفت و عبودیت به جایى رسیده‏‌اند که جز اراده خداوند متعال چیزى را اراده نمى‌کنند پس خداوند متعال با اراده تكوینى خود اجبار مى‌كند كه رجس را از آنان دور داشته و اينكه آن‌ها كارهایى را كه به اختيار خود انجام مى‌دهند در مسير اراده خداوند متعال است. اما ديگر مردم كه این حالات را ندارند، اراده خداوند به زدودن پليدى از آن‌ها تعلق نگرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31006/1/59 ر.ک: همان، ص‌61-59]</ref>؛<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21706/1/33 همان، ص34-33]</ref>
     
    مؤلف در فصل آخر کتاب، علمای اهل سنت را گرفتار تناقض‌گویی دانسته و می‌نویسد: گروهى از دانشمندان اهل سنّت، با وجود درک معنا و مفهوم آیه مبارکه تطهیر و احادیث نقل‌شده درباره آن، به حقیقت اعتراف نمى‌‏‌کنند؛ زیرا از یک‌سو با اعتراف به این معنا، این آیه عقاید آنان را در اصول و فروع از بیخ و بن ریشه کن مى‌‏کند.از سوى دیگر، خود را به «سنّت پیامبر» نسبت داده‏‌اند و ادّعاى عمل به آن و پیروى از آن را دارند؛ ازاین‌رو در این آیه دچار اضطراب و تشویش شده‏‌اند و عبارات علماى اهل سنّت با یکدیگر سازگارى ندارد؛ تا آنجا که مشاهده مى‌‏شود یک عالم در کلام خود دچار تناقض‌گویى شده است. علمای اهل سنت درباره معنای آیه تطهیر به سه گروه تقسیم شده‌اند که از هر گروه به یکی دو نفر اشاره شده است. دو گروه از این افراد پیروان عکرمه و ضحاک بن مزاحم هستند و از این میان تنها یک گروه با شیعه امامیه اتفاق نظر دارند و در واقع از سنت اثبات‌شده پیامبر(ص) پیروی کرده‌اند و در خصوص این مقام به آن عمل کرده‌اند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31006/1/65 ر.ک: همان، ص‌65]</ref>؛<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21706/1/37 همان، ص38-37]</ref>  
    در دومین فصل کتاب، دو دیدگاه مخالف نقد شده است. عکرمی بربری از مشهورترین زندیقانی بود که برای وارد کردن خدشه به اسلام روایت جعل کرد. بنا به دیدگاه دیگر منظور از اهل‌بیت در آیه شریفه، هم اهل‌بیت پیامبر و هم همسران ایشان هستند. [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] این دیدگاه را آورده و آن را فقط به ضحاک بن مزاحم نسبت داده است.<ref>ر.ک: همان، ص‌54-51؛ همان، ص31-28</ref>
     
    در فصل سوم، اثبات عصمت اهل‌بیت(ع) به آیه تطهیر را به‌طور خلاصه در ضمن سه نکته آورده است. سپس شبهه‌ای را پاسخ گفته است. شبهه این است که اراده تکوینی دلیل بر عصمت است؛ چراکه تخلف از اراده خداوند متعال محال است. این امر همان پایبندی به جبر و عدم اختیار است؛ امری که شیعه امامیه به آن اعتقاد ندارد. علماى ما به این شبهه - بر اساس نظریه «لا جبر و لا تفويض بل أمر بين الأمرين» - این‌گونه پاسخ داده‏‌اند: از آنجایى که خداوند متعال آگاهى دارد از اینکه اراده اهل‌بیت(ع) با اراده او مطابقت دارد و اینکه به‌جز خواست او چیزى نمی‌‏خواهند و انجام نمى‏دهند، زیرا آن‏ها در مراتب معرفت و عبودیت به جایى رسیده‏‌اند که جز اراده خداوند متعال چیزى را اراده نمى‌کنند پس خداوند متعال با اراده تكوينى خود اجبار مى‌كند كه رجس را از آنان دور داشته و اينكه آن‌ها كارهايى را كه به اختيار خود انجام مى‌دهند در مسير اراده خداوند متعال است. اما ديگر مردم كه اين حالات را ندارند، اراده خداوند به زدودن پليدى از آن‌ها تعلق نگرفته است.<ref>ر.ک: همان، ص‌61-59؛ همان، ص34-33</ref>
     
    مؤلف در فصل آخر کتاب، علمای اهل سنت را گرفتار تناقض‌گویی دانسته و می‌نویسد: گروهى از دانشمندان اهل سنّت، با وجود درک معنا و مفهوم آیه مبارکه تطهیر و احادیث نقل‌شده درباره آن، به حقیقت اعتراف نمى‏‌کنند؛ زیرا از یک‌سو با اعتراف به این معنا، این آیه عقاید آنان را در اصول و فروع از بیخ و بن ریشه کن مى‌‏کند.از سوى دیگر، خود را به «سنّت پیامبر» نسبت داده‏‌اند و ادّعاى عمل به آن و پیروى از آن را دارند؛ ازاین‌رو در این آیه دچار اضطراب و تشویش شده‏‌اند و عبارات علماى اهل سنّت با یکدیگر سازگارى ندارد؛ تا آنجا که مشاهده مى‌‏شود یک عالم در کلام خود دچار تناقض‌گویى شده است. علمای اهل سنت درباره معنای آیه تطهیر به سه گروه تقسیم شده‌اند که از هر گروه به یکی دو نفر اشاره شده است. دو گروه از این افراد پیروان عکرمه و ضحاک بن مزاحم هستند و از این میان تنها یک گروه با شیعه امامیه اتفاق نظر دارند و در واقع از سنت اثبات‌شده پیامبر(ص) پیروی کرده‌اند و در خصوص این مقام به آن عمل کرده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص‌65؛ همان، ص38-37</ref>  
     
    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==
    معانی الفاظ و آدرس مطالب با ذکر جلد و صفحه در پاورقی ذکر شده است.  
    معانی الفاظ و آدرس مطالب با ذکر جلد و صفحه در پاورقی ذکر شده است.  
    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references/>
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # مقدمه و متن کتاب.  
    # مقدمه و متن کتاب.  
    # حسینی میلانی، سید علی، نگاهی به آیه تطهیر، ترجمه هیئت تحریریه انتشارات الحقایق، قم، انتشارات الحقایق، چاپ اول، 1390ق.  
    # حسینی میلانی، سید علی، نگاهی به آیه تطهیر، ترجمه هیئت تحریریه انتشارات الحقایق، قم، انتشارات الحقایق، چاپ اول، 1390ق.  
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[نگاهی به آیه تطهیر]]
    [[نگاهی به آیه تطهیر]]
    [[آية التطهير، رؤية المبتكرة]]
    [[آية التطهير، رؤية المبتكرة]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۸

    آية التطهير (سید علی حسینی میلانی)
    آية التطهير (میلانی)
    پدیدآورانحسینی میلانی، علی (نویسنده)
    ناشرمرکز الحقائق الإسلامیة
    مکان نشرایران - قم
    سال نشرمجلد1: 1431ق
    چاپ1
    شابک978-600-5348-27-9
    موضوعخاندان نبوت - احاديث

    خاندان نبوت در قرآن تفاسير (سوره احزاب. آيه التطهير)

    احاديث خاص (کساء)
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    آية التطهير، تألیف سید علی حسینی میلانی، از جمله آثار در دفاع از مذهب تشیع است که به زبان عربی تألیف شده است. آیه تطهیر از جمله آیاتی است که شیعیان برای اثبات امامت علی(ع) به آن استدلال می‌کنند.

    ساختار

    کتاب مشتمل بر مقدمات ناشر و مؤلف و متن اثر در چهار فصل است. در فصول کتاب، دیدگاه شیعه در رابطه با اهل‌بیت(ع) مطرح و با استناد به منابع و سخنان علمای اهل سنت، ایرادات و شبهات مخالفان پاسخ داده شده است.

    گزارش محتوا

    اولین فصل کتاب با معرفی اهل‌بیت(ع) آغاز شده است. نویسنده همانند دیگر علمای شیعی معتقد است که مطابق روایات، پیامبر خدا(ص) در سخن و در عمل اهل‌بیت(ع) را تعیین کرده‌اند. سپس حدیث کساء را از جمله احادیثی می‌داند که به‌صراحت اعلام می‌کند که آیه تطهیر درباره رسول اکرم(ص) و اهل‌بیت(ع) نازل شده است. نویسنده ابتدا به اسامی دوازده تن از پیشوایان اهل سنت و حفاظ حدیث که این روایت را از صحابه پیامبر(ص) نقل کرده‌اند، اشاره می‌کند؛ عایشه دختر ابوبکر، امّ‌سلمه همسر رسول خدا(ص)، عبداللَّه بن عباس، سعد بن ابى‌وقّاص، ابوالدرداء و انس بن مالک از جمله این افراد هستند. همچنین به نام و تاریخ وفات هجده تن از علمای اهل سنت که این حدیث را نقل کرده‌اند اشاره می‌کند؛ احمد بن حنبل شیبانى، پیشواى حنبلی‌ها متوفاى سال 241ق، عبدبن حمید کشّى، متوفاى سال 249ق، مسلم بن حجّاج نیشابورى، صاحب صحیح، متوفاى سال 261ق، ابوحاتم محمّد بن ادریس رازى، متوفاى سال 277ق و محمّد بن عیسى ترمذى، متوفاى سال 279ق، از آن جمله‌اند.[۱]؛[۲] میلانی در ادامه تأکید می‌کند که حدیث شریف کساء در کتاب‌های صحیح شش‌گانه، مسندها و دیگر منابع حدیثی نقل شده است. سپس این حدیث شریف را به روایت احمد بن حنبل، مسلم، ابن اثیر، نسائی و حاکم نیشابوری می‌آورد. برخی از علمای اهل سنت گذشته از نقل این حدیث، به صحّت این حدیث اعتراف کرده‌اند که بیانگر اختصاص آیه کریمه به اهل‌بیت(ع) است؛ چراکه یا روایت یادشده را در صحیح خود آورده‏‌اند و یا به درستى و صحّت آن تصریح کرده‌‏اند. از این افراد مى‌‏‌توان به اسامى ذیل اشاره کرد: مسلم بن حجاج و ابن حبّان این روایت را در صحیح خود نقل کرده‌اند و حاکم نیشابوری در المستدرك على الصحيحين، به صحّت آن تصریح نموده است.[۳]؛[۴] احادیث نقل‌شده در صحیح‏ها، مسندها و کتاب‏هاى حدیثى با سندهاى صحیح و بسیار زیاد، دو نکته را آشکار می‌نمایند:

    1. مقصود از «اهل‌بیت» در آیه مبارکه، پیامبر(ص)، على، فاطمه، حسن و حسین(ع) هستند و هرگز شامل همسران پیامبر و دیگران نمى‌‏شود. دلیل اینکه همسران پیامبر(ص) مصداق این آیه شریفه نبوده‏‌اند، این است که این احادیث تصریح می‌‏کنند پیامبر خدا(ص) به هیچ‌یک از آنان اجازه ورود به زیر عبا را نداد. دلیل عدم شمول این آیه برای غیر از همسران پیامبر(ص) این است که پیامبر(ص) فقط به فاطمه(ع) امر فرمود که همسر و دو فرزندت را بیاور و اگر به شخص دیگرى نظر داشتند - حتى از خاندان نبوّت - دستور احضار آن افراد را نیز می‌‏دادند.
    2. این آیه مبارکه در موضوع مشخص و حادثه معینى نازل شده است و به عبارات پیش و پس از خود، هیچ ارتباطى ندارد. از طرفى، هیچ منافاتى با وقوع این آیه بین آیات متعلق به همسران پیامبر ندارد؛ همان گونه که بسیارى از آیات مدنى بین آیات مکى هستند و برعکس.[۵]؛[۶]

    در دومین فصل کتاب، دو دیدگاه مخالف نقد شده است. عکرمی بربری از مشهورترین زندیقانی بود که برای وارد کردن خدشه به اسلام روایت جعل کرد. بنا به دیدگاه دیگر منظور از اهل‌بیت در آیه شریفه، هم اهل‌بیت پیامبر و هم همسران ایشان هستند. ابن جوزی این دیدگاه را آورده و آن را فقط به ضحاک بن مزاحم نسبت داده است.[۷]؛[۸] در فصل سوم، اثبات عصمت اهل‌بیت(ع) به آیه تطهیر را به‌طور خلاصه در ضمن سه نکته آورده است. سپس شبهه‌ای را پاسخ گفته است. شبهه این است که اراده تکوینی دلیل بر عصمت است؛ چراکه تخلف از اراده خداوند متعال محال است. این امر همان پایبندی به جبر و عدم اختیار است؛ امری که شیعه امامیه به آن اعتقاد ندارد. علماى ما به این شبهه - بر اساس نظریه «لا جبر و لا تفویض بل أمر بين الأمرين» - این‌گونه پاسخ داده‏‌اند: از آنجایى که خداوند متعال آگاهى دارد از اینکه اراده اهل‌بیت(ع) با اراده او مطابقت دارد و اینکه به‌جز خواست او چیزى نمی‌‏خواهند و انجام نمی‌‏دهند، زیرا آن‏ها در مراتب معرفت و عبودیت به جایى رسیده‏‌اند که جز اراده خداوند متعال چیزى را اراده نمى‌کنند پس خداوند متعال با اراده تكوینى خود اجبار مى‌كند كه رجس را از آنان دور داشته و اينكه آن‌ها كارهایى را كه به اختيار خود انجام مى‌دهند در مسير اراده خداوند متعال است. اما ديگر مردم كه این حالات را ندارند، اراده خداوند به زدودن پليدى از آن‌ها تعلق نگرفته است.[۹]؛[۱۰] مؤلف در فصل آخر کتاب، علمای اهل سنت را گرفتار تناقض‌گویی دانسته و می‌نویسد: گروهى از دانشمندان اهل سنّت، با وجود درک معنا و مفهوم آیه مبارکه تطهیر و احادیث نقل‌شده درباره آن، به حقیقت اعتراف نمى‌‏‌کنند؛ زیرا از یک‌سو با اعتراف به این معنا، این آیه عقاید آنان را در اصول و فروع از بیخ و بن ریشه کن مى‌‏کند.از سوى دیگر، خود را به «سنّت پیامبر» نسبت داده‏‌اند و ادّعاى عمل به آن و پیروى از آن را دارند؛ ازاین‌رو در این آیه دچار اضطراب و تشویش شده‏‌اند و عبارات علماى اهل سنّت با یکدیگر سازگارى ندارد؛ تا آنجا که مشاهده مى‌‏شود یک عالم در کلام خود دچار تناقض‌گویى شده است. علمای اهل سنت درباره معنای آیه تطهیر به سه گروه تقسیم شده‌اند که از هر گروه به یکی دو نفر اشاره شده است. دو گروه از این افراد پیروان عکرمه و ضحاک بن مزاحم هستند و از این میان تنها یک گروه با شیعه امامیه اتفاق نظر دارند و در واقع از سنت اثبات‌شده پیامبر(ص) پیروی کرده‌اند و در خصوص این مقام به آن عمل کرده‌اند.[۱۱]؛[۱۲]

    وضعیت کتاب

    معانی الفاظ و آدرس مطالب با ذکر جلد و صفحه در پاورقی ذکر شده است.

    پانویس

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. حسینی میلانی، سید علی، نگاهی به آیه تطهیر، ترجمه هیئت تحریریه انتشارات الحقایق، قم، انتشارات الحقایق، چاپ اول، 1390ق.

    وابسته‌ها