سپهر، محمدتقی بن محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR01522.jpg|بندانگشتی|سپهر، محمدتقی بن محمدعلی]] | [[پرونده:NUR01522.jpg|بندانگشتی|سپهر، محمدتقی بن محمدعلی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |سپهر، محمدتقی بن محمدعلی | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | سپهر کاشانی، محمد ت‍ق‍ی | ||
کاشانی، محمد ت‍ق‍ی بن محمد علی | کاشانی، محمد ت‍ق‍ی بن محمد علی | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |ملا محمدعلی کاشانی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1216ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |کاشان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1297ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[ناسخ التواریخ]] | ||
|-class= | |||
[[ناسخ التواریخ: تاریخ قاجاریه]] | |||
[[گزیده ناسخ التواريخ|گزیده ناسخ التواریخ]] | |||
[[ناسخ التواريخ (حياة الإمام سيد الشهداء الحسين عليه‌السلام)|ناسخ التواریخ (حیاة الإمام سید الشهداء الحسین علیه‌السلام)]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01522AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|سپهر (ابهام زدایی)}} | |||
'''محمدتقی سپهر کاشانی''' (1216-1297ق)، ملقب به لسان‌الملک، مورخ، ادیب، شاعر عصر قاجار، نویسنده [[ناسخ التواريخ|ناسخ التواریخ]] | |||
== ولادت == | |||
او فرزند ملا محمدعلى کاشانی، ملقب به لسان‌الملک و متخلص به سپهر بوده و به لسان‌الملک سپهر اشتهار دارد.<ref>ناسخ التواریخ-قاجاریه-صفحه بیست و نه</ref> | |||
او در سال 1216ق در کاشان متولد شد. | |||
== تحصیلات == | |||
تحصیلات خود را در همان شهر به انجام رسانید. وى از مورخان، ادیبان و شاعران عصر قاجار است که عمده شهرت او به خاطر تألیف کتاب "ناسخ التواریخ" است. | |||
مى‌گویند سپهر قصیده‌اى در مدح ملک الشعراى صبا سرود و چون ملک الشعرا طبع وى را آماده دید وى را تشویق کرد و دختر خود را به همسرى وى درآورد و با پسر خویش به کاشان فرستاد و میرزا محمدتقى تا وفات ملک الشعراء در کاشان بود تا پس از درگذشت او با پسرش، محمدحسین خان عندلیب، به تهران آمد پس از چندى به کاشان بازگشت و به دستگاه شاهزاده محمود میرزا، حاکم نهاوند و مضافات راه یافت و دیوانى در مدح او ساخت. | |||
سپهر در سال 1248ه.ق به همراه یوسف خان سپهدار که از طرف فتحعلى شاه براى رسیدگى و حل اختلاف میان حسام السلطنة و حشمت الدولة در لرستان پدید آمده بود راهى لرستان شد. | |||
در 1250 در رکاب فتحعلى شاه به فارس رفت و پس از آن به کاشان بازگشت.در زمان محمد شاه، سپهر به تهران احضار و به منصب استیفا گمارده شد. بعد از جلوس ناصرالدین شاه، مأمور کاشان و تا سال 1267ه.ق در آنجا بود و هنگام مراجعت ناصرالدین شاه از عراق و اصفهان در رکاب وى به تهران بازگشت. در دربار ناصرالدین شاه خواندن دستخطهاى شاه و فرامین او بر شغل سابق وى افزوده شد و در سال 1272 لقب لسان الملک یافت و بعدها جزء اعضاى مصلحت خانه درآمد. در سال 1291 ه.ق که اعتضاد السلطنة ریاست اداره "تربیت مجالس تنظیمات حسنه در ولایات ممالک محروسه" را یافت، سپهر مستوفى اول شد و به لقب خانى مفتخر گردید | |||
== وفات == | |||
تا آنکه در ربیع‌الآخر سال 1297ق برابر با برابر با ۱۰ فروردین ۱۲۵۹ش در تهران درگذشت و جنازه‌اش به نجف اشرف حمل و در آنجا به خاک سپرده شد. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
ناسخ | ناسخ التواریخ، تاریخ قاجاریه، دیوان اشعار، آینه جهان نما، جنگ التواریخ، محمودة القصائد، براهین العجم و اسرار الانوار. | ||
== وابسته‌ها == | |||
==پانویس== | |||
<references/> | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[ناسخ التواریخ]] | [[ناسخ التواریخ]] | ||
[[ناسخ التواریخ حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله)]] | |||
[[ناسخ التواریخ: تاریخ قاجاریه]] | [[ناسخ التواریخ: تاریخ قاجاریه]] | ||
[[گزیده ناسخ | [[گزیده ناسخ التواريخ]] | ||
[[ناسخ التواريخ (حياة الإمام سيد الشهداء الحسين عليه‌السلام)]] | [[ناسخ التواريخ (حياة الإمام سيد الشهداء الحسين عليه‌السلام)]] | ||
[[ناسخ | [[ناسخ التواريخ، حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب صلوات‌الله‌علیه]] | ||
[[ناسخ‌التواریخ: هبوط]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:شاعران]] | |||
[[رده:عاشوراپژوهان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۲
| نام | سپهر، محمدتقی بن محمدعلی |
|---|---|
| نامهای دیگر | سپهر کاشانی، محمد ت‍ق‍ی
کاشانی، محمد ت‍ق‍ی بن محمد علی لسان الملک |
| نام پدر | ملا محمدعلی کاشانی |
| متولد | 1216ق |
| محل تولد | کاشان |
| رحلت | 1297ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | ناسخ التواریخ |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01522AUTHORCODE |
محمدتقی سپهر کاشانی (1216-1297ق)، ملقب به لسان‌الملک، مورخ، ادیب، شاعر عصر قاجار، نویسنده ناسخ التواریخ
ولادت
او فرزند ملا محمدعلى کاشانی، ملقب به لسان‌الملک و متخلص به سپهر بوده و به لسان‌الملک سپهر اشتهار دارد.[۱]
او در سال 1216ق در کاشان متولد شد.
تحصیلات
تحصیلات خود را در همان شهر به انجام رسانید. وى از مورخان، ادیبان و شاعران عصر قاجار است که عمده شهرت او به خاطر تألیف کتاب "ناسخ التواریخ" است.
مى‌گویند سپهر قصیده‌اى در مدح ملک الشعراى صبا سرود و چون ملک الشعرا طبع وى را آماده دید وى را تشویق کرد و دختر خود را به همسرى وى درآورد و با پسر خویش به کاشان فرستاد و میرزا محمدتقى تا وفات ملک الشعراء در کاشان بود تا پس از درگذشت او با پسرش، محمدحسین خان عندلیب، به تهران آمد پس از چندى به کاشان بازگشت و به دستگاه شاهزاده محمود میرزا، حاکم نهاوند و مضافات راه یافت و دیوانى در مدح او ساخت.
سپهر در سال 1248ه.ق به همراه یوسف خان سپهدار که از طرف فتحعلى شاه براى رسیدگى و حل اختلاف میان حسام السلطنة و حشمت الدولة در لرستان پدید آمده بود راهى لرستان شد.
در 1250 در رکاب فتحعلى شاه به فارس رفت و پس از آن به کاشان بازگشت.در زمان محمد شاه، سپهر به تهران احضار و به منصب استیفا گمارده شد. بعد از جلوس ناصرالدین شاه، مأمور کاشان و تا سال 1267ه.ق در آنجا بود و هنگام مراجعت ناصرالدین شاه از عراق و اصفهان در رکاب وى به تهران بازگشت. در دربار ناصرالدین شاه خواندن دستخطهاى شاه و فرامین او بر شغل سابق وى افزوده شد و در سال 1272 لقب لسان الملک یافت و بعدها جزء اعضاى مصلحت خانه درآمد. در سال 1291 ه.ق که اعتضاد السلطنة ریاست اداره "تربیت مجالس تنظیمات حسنه در ولایات ممالک محروسه" را یافت، سپهر مستوفى اول شد و به لقب خانى مفتخر گردید
وفات
تا آنکه در ربیع‌الآخر سال 1297ق برابر با برابر با ۱۰ فروردین ۱۲۵۹ش در تهران درگذشت و جنازه‌اش به نجف اشرف حمل و در آنجا به خاک سپرده شد.
آثار
ناسخ التواریخ، تاریخ قاجاریه، دیوان اشعار، آینه جهان نما، جنگ التواریخ، محمودة القصائد، براهین العجم و اسرار الانوار.
پانویس
- ↑ ناسخ التواریخ-قاجاریه-صفحه بیست و نه