إعراب القراءات الشواذ: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
جز (جایگزینی متن - '↵↵|' به ' |') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR11161J1.jpg | |||
| عنوان =إعراب القراءات الشواذ | |||
| | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | |||
[[عکبری، عبدالله بن حسین]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[عبدالحمید، عبدالحمید محمد]] (محقق) | [[عبدالحمید، عبدالحمید محمد]] (محقق) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 77/3 /ع8الف7 | ||
| موضوع = | |||
قرآن - اعراب - وجوه | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
قرآن - قرائت | قرآن - قرائت | ||
قرائتهای شاذ | قرائتهای شاذ | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | المکتبة الأزهرية للتراث | ||
| مکان نشر =قاهره - مصر | |||
|- | | سال نشر = 1424 ق یا 2003 م | ||
| | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11161AUTOMATIONCODE | ||
| | | چاپ =1 | ||
|- | | شابک =977-315-069-0 | ||
| | | تعداد جلد =2 | ||
| | | کتابخانۀ دیجیتال نور =11161 | ||
| | | کتابخوان همراه نور =11161 | ||
|کد | | کد پدیدآور = | ||
| | | پس از = | ||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''إعراب القراءات الشواذ''' اثر [[عکبری، عبدالله بن حسین|ابوالبقاء عكبرى]] (متوفى 616ق)، توضيح و بررسى قرائتهاى شاذ آيات و كلمات قرآن كريم مىباشد كه با تحقيق عبدالحمید سيد محمد عبدالحمید به زبان عربى منتشر شده است. | |||
نویسنده کتاب ديگرى به نام «التبيان في إعراب القرآن» داشته كه در آن، به قرائات معروف دهگانه پرداخته است و اثر حاضر را در پاسخ به كسانى نوشته است كه از وى، درخواست نوشتن کتابى پيرامون قرائات شاذ نمودهاند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21222/1/35 ر.ک: مقدمه نویسنده، ص35]</ref> | |||
==ساختار== | |||
کتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و مطالب، بر اساس ترتيب سورههاى قرآن كريم، از سوره حمد تا ناس، در دو جلد، تنظيم شده است. | |||
نویسنده در این کتاب، ضمن اشاره كوچكى به قرائت معروف، قرائتهاى شاذ و موارد اختلافى را بيان نموده و به بررسى آنها پرداخته است. | |||
==گزارش محتوا== | |||
در مقدمه محقق، ابتدا توضيح مختصرى پيرامون موضوع کتاب و انگیزه نگارش آن ارائه شده و سپس زندگى، آثار و عصر عكبرى مورد بررسى قرار گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21222/1/3 مقدمه محقق، ج1، ص3- 26]</ref> | |||
در مقدمه مختصر و كوتاه نویسنده، به انگیزه نگارش کتاب، اشاره شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21222/1/35 مقدمه نویسنده، ص35]</ref> | |||
در | مطالب جلد نخست، با بررسى اعراب «الرحمن الرحيم» آغاز شده كه در قرائت شاذ، با فتحه قرائت گرديده و نویسنده ضمن جايز شمردن آن نزد اهل لغت عربى بنا بر مدح، آن را بنا بر تسمیه نيز جايز دانسته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21222/1/36 متن کتاب، ج1، ص36]</ref> | ||
در ادامه این جلد، بقيه سورههاى قرآن كريم تا سوره كهف آمده و از سوره مريم تا سوره ناس، در جلد دوم، جاى گرفته است. | |||
در | از جمله ویژگىهاى کتاب، آن است كه نویسنده، علاوه بر ذكر اعراب كلمات و وجه آن، به خوبى به تجزيه و تركيب كلمات و نقش تركيبى آن در جمله و علت اعراب پرداخته و وجوه مختلف را عنوان و سپس بررسى كرده است، به عنوان مثال، در سوره حمد، «الحمد لله» در قراءت شاذ، به فتح دال قرائت شده و نویسنده در مورد آن، دو وجه ذكر كرد است: | ||
از | # مصدر بودن از «احمدوا الحمدَ» كه به «لله» تخصيص پيدا كرده است. | ||
# مفعولبه بودن به این صورت كه: «لازموا الحمدَ» يا «أخلصوا الحمدَ».<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21222/1/37 همان، ص37]</ref> | |||
نویسنده همچنين به این نكته اشاره نموده است كه این كلمه به دليل تبعيت حرف دال از لام الفعل، به كسر دال نيز قرائت گرديده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21222/1/38 همان، ص38]</ref> | |||
==وضعيت کتاب== | |||
فهرست سورههاى بررسى شده در هر جلد، در انتهاى همان جلد و فهرست مهمترين منابع مورد استفاده نویسنده و محقق، در انتهاى جلد دوم آمده است. | |||
در پاورقىها علاوه بر اشاره به منابع.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21222/1/37 ر.ک: پاورقى ج1، ص37]</ref>و ارجاع به ساير منابع.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21222/1/42 ر.ک: همان، ص42]</ref>، توضيح برخى كلمات و عبارات متن.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/21222/1/43 ر.ک: همان، ص43]</ref>ذكر شده است. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | |||
مقدمه و متن کتاب. | |||
== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۵
إعراب القراءات الشواذ اثر ابوالبقاء عكبرى (متوفى 616ق)، توضيح و بررسى قرائتهاى شاذ آيات و كلمات قرآن كريم مىباشد كه با تحقيق عبدالحمید سيد محمد عبدالحمید به زبان عربى منتشر شده است.
إعراب القراءات الشواذ | |
---|---|
![]() | |
پدیدآوران | عکبری، عبدالله بن حسین (نویسنده) عبدالحمید، عبدالحمید محمد (محقق) |
ناشر | المکتبة الأزهرية للتراث |
مکان نشر | قاهره - مصر |
سال نشر | 1424 ق یا 2003 م |
چاپ | 1 |
شابک | 977-315-069-0 |
موضوع | قرآن - اعراب - وجوه
قرآن - قرائت قرائتهای شاذ |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | BP 77/3 /ع8الف7 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نویسنده کتاب ديگرى به نام «التبيان في إعراب القرآن» داشته كه در آن، به قرائات معروف دهگانه پرداخته است و اثر حاضر را در پاسخ به كسانى نوشته است كه از وى، درخواست نوشتن کتابى پيرامون قرائات شاذ نمودهاند.[۱]
ساختار
کتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و مطالب، بر اساس ترتيب سورههاى قرآن كريم، از سوره حمد تا ناس، در دو جلد، تنظيم شده است.
نویسنده در این کتاب، ضمن اشاره كوچكى به قرائت معروف، قرائتهاى شاذ و موارد اختلافى را بيان نموده و به بررسى آنها پرداخته است.
گزارش محتوا
در مقدمه محقق، ابتدا توضيح مختصرى پيرامون موضوع کتاب و انگیزه نگارش آن ارائه شده و سپس زندگى، آثار و عصر عكبرى مورد بررسى قرار گرفته است.[۲]
در مقدمه مختصر و كوتاه نویسنده، به انگیزه نگارش کتاب، اشاره شده است.[۳]
مطالب جلد نخست، با بررسى اعراب «الرحمن الرحيم» آغاز شده كه در قرائت شاذ، با فتحه قرائت گرديده و نویسنده ضمن جايز شمردن آن نزد اهل لغت عربى بنا بر مدح، آن را بنا بر تسمیه نيز جايز دانسته است.[۴]
در ادامه این جلد، بقيه سورههاى قرآن كريم تا سوره كهف آمده و از سوره مريم تا سوره ناس، در جلد دوم، جاى گرفته است.
از جمله ویژگىهاى کتاب، آن است كه نویسنده، علاوه بر ذكر اعراب كلمات و وجه آن، به خوبى به تجزيه و تركيب كلمات و نقش تركيبى آن در جمله و علت اعراب پرداخته و وجوه مختلف را عنوان و سپس بررسى كرده است، به عنوان مثال، در سوره حمد، «الحمد لله» در قراءت شاذ، به فتح دال قرائت شده و نویسنده در مورد آن، دو وجه ذكر كرد است:
- مصدر بودن از «احمدوا الحمدَ» كه به «لله» تخصيص پيدا كرده است.
- مفعولبه بودن به این صورت كه: «لازموا الحمدَ» يا «أخلصوا الحمدَ».[۵]
نویسنده همچنين به این نكته اشاره نموده است كه این كلمه به دليل تبعيت حرف دال از لام الفعل، به كسر دال نيز قرائت گرديده است.[۶]
وضعيت کتاب
فهرست سورههاى بررسى شده در هر جلد، در انتهاى همان جلد و فهرست مهمترين منابع مورد استفاده نویسنده و محقق، در انتهاى جلد دوم آمده است.
در پاورقىها علاوه بر اشاره به منابع.[۷]و ارجاع به ساير منابع.[۸]، توضيح برخى كلمات و عبارات متن.[۹]ذكر شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.