وزیری، احمدعلیخان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04048.jpg|بندانگشتی|وزیری، احمد علی خان]] | [[پرونده:NUR04048.jpg|بندانگشتی|وزیری، احمد علی خان]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |وزیری، احمد علی خان | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |علی محمدخان کرمانی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |کرمان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1295 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[محمّدجعفر کرمانى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[تاریخ کرمان]] | ||
|-class= | |||
[[جغرافیای بلوچستان]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04048AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد علی‌خان وزیرى''' (متوفای حدود 1295ق)، مؤلف کتاب‌های [[تاریخ کرمان]] و [[جغرافیای بلوچستان]] | |||
== ولادت == | |||
او فرزند علی محمدخان کرمانی، حاکم کوشک و ارزویه و بى‌بى کوچک دختر میرزا حسین‌خان وزیر کرمانى است. میرزا حسین‌خان از تربیت یافتگان فتحعلیشاه قاجار است که به حکومت کرمان منصوب شد و تا اواسط پادشاهى محمّدشاه قاجار در این سمت باقى ماند و ظاهراً نود سال عمر کرد. | |||
از تاریخ تولّد احمد علی‌خان اطلاعى در دست نیست، همین قدر مى‌دانیم که وى در کرمان به دنیا آمد. | |||
== تحصیلات == | |||
مقدّمات علوم را در محضر آخوند ملّا [[محمّدجعفر کرمانى]] فراگرفت. پس از مرگ پدر چندى حکومت کوشک و ارزویه را برعهده داشت. بنى اعمام وى در ولایات، حاکم و مباشر شدند و همه املاک وى را به واسطه تغلب و تقلب از دست وى خارج کردند. با از دست دادن املاک به ارث رسیده، زندگى بر وى تنگ شد و تمام اموال خود را به تدریج صرف معاش کرد. | |||
وى اگرچه تا آخر عمر مبلغ یکصد تومان مقررى از دولت مستمرى مى‌گرفت امّا همواره از نامردى دوستان و نامرادى روزگار گله‌مند بود و از ضعف جسمانى که بر وى عارض شده بود مى‌نالید. | |||
وى در طول حیات خود از خدمات دولتى دورى جست و شغل و مقام دیوانى اختیار نکرد. | |||
== وفات == | |||
به علت مریضى در سال 1294ق به تهران آمد و در اواخر همین سال و یا اوایل سال 1295ق در تهران درگذشت و در امامزاده زید مدفون شد. | |||
وى | == آثار == | ||
«تاریخ کرمان» و «جغرافیاى بلوچستان»، نام آثار وى مى‌باشد. | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[تاریخ کرمان]] | [[تاریخ کرمان]] | ||
| خط ۴۹: | خط ۶۲: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:آذر(1400)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۵۵
| نام | وزیری، احمد علی خان |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | علی محمدخان کرمانی |
| متولد | |
| محل تولد | کرمان |
| رحلت | 1295 ق |
| اساتید | محمّدجعفر کرمانى |
| برخی آثار | تاریخ کرمان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04048AUTHORCODE |
احمد علی‌خان وزیرى (متوفای حدود 1295ق)، مؤلف کتاب‌های تاریخ کرمان و جغرافیای بلوچستان
ولادت
او فرزند علی محمدخان کرمانی، حاکم کوشک و ارزویه و بى‌بى کوچک دختر میرزا حسین‌خان وزیر کرمانى است. میرزا حسین‌خان از تربیت یافتگان فتحعلیشاه قاجار است که به حکومت کرمان منصوب شد و تا اواسط پادشاهى محمّدشاه قاجار در این سمت باقى ماند و ظاهراً نود سال عمر کرد.
از تاریخ تولّد احمد علی‌خان اطلاعى در دست نیست، همین قدر مى‌دانیم که وى در کرمان به دنیا آمد.
تحصیلات
مقدّمات علوم را در محضر آخوند ملّا محمّدجعفر کرمانى فراگرفت. پس از مرگ پدر چندى حکومت کوشک و ارزویه را برعهده داشت. بنى اعمام وى در ولایات، حاکم و مباشر شدند و همه املاک وى را به واسطه تغلب و تقلب از دست وى خارج کردند. با از دست دادن املاک به ارث رسیده، زندگى بر وى تنگ شد و تمام اموال خود را به تدریج صرف معاش کرد.
وى اگرچه تا آخر عمر مبلغ یکصد تومان مقررى از دولت مستمرى مى‌گرفت امّا همواره از نامردى دوستان و نامرادى روزگار گله‌مند بود و از ضعف جسمانى که بر وى عارض شده بود مى‌نالید.
وى در طول حیات خود از خدمات دولتى دورى جست و شغل و مقام دیوانى اختیار نکرد.
وفات
به علت مریضى در سال 1294ق به تهران آمد و در اواخر همین سال و یا اوایل سال 1295ق در تهران درگذشت و در امامزاده زید مدفون شد.
آثار
«تاریخ کرمان» و «جغرافیاى بلوچستان»، نام آثار وى مى‌باشد.