ملایی تبریزی، عبدالکریم: تفاوت میان نسخه‌ها
(غنی سازی متن) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'آیةالله' به 'آیت‌الله ') |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
! نام!! data-type="authorName" |ملایی تبریزی، عبدالکریم | ! نام!! data-type="authorName" |ملایی تبریزی، عبدالکریم | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[خسروشاهی، مرتضی|مرحوم آيت‌الله حاج سيّد مرتضى خسروشاهى]] | | data-type="authorTeachers" |[[خسروشاهی، سید مرتضی|مرحوم آيت‌الله حاج سيّد مرتضى خسروشاهى]] | ||
[[شریعتمداری، کاظم|آيت‌الله سيّد كاظم شريعتمدارى]] | [[شریعتمداری، کاظم|آيت‌الله سيّد كاظم شريعتمدارى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[الدروس الدررية الفقهية: کتاب الخمس المأخوذة من مباحث آیت‌الله البروجردي(ره)]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE09393AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ميرزا عبدالكريم ملاّيى پور قرجه‌داغى تبريزى''' (1308-1389ش)، ادیب، فقیه، مجتهد، مفسر، محقق، مؤلف، استاد حوزه‌های علمیه قم و تبریز | |||
''' | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
او فرزند كربلايى عباسعلى فرزند عبدالكريم، در سال1308ش مطابق با 1348ق در شهرستان تبريز ديده به جهان گشود. | او فرزند كربلايى عباسعلى فرزند عبدالكريم، در سال1308ش مطابق با 1348ق در شهرستان تبريز ديده به جهان گشود. | ||
== | == تحصیلات == | ||
در 7 سالگى تحصيلات خويش را آغاز نمود و ادبيات فارسى را در محضر پدرش آموخت و سپس وارد حوزه علميّه تبريز گرديد و در مدرسه طالبيه و حسن پادشاه سكنى نمود و [[جامع المقدمات (جمعی از علما)|جامع‌المقدمات]] و حاشيه ملاّ عبدالله را نزد حاج ميرزا على گوگانى، سيوطى، [[جامی، عبدالرحمن|جامى]] و معالم را نزد حاج ميرزا محمود انصارى، [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]] را نزد آيت‌الله حاج ميرزا ولى‌الله اشراقى سرابى و [[المطول|مطول]] را از علاّمه شيخ على اكبر نحوى فراگرفت و آن‌گاه با اشتياق فراوان شرح تجريدالاعتقاد را از آيت‌الله حاج سيّد محمّد بادكوبه‌اى، شرح لمعه، شرح منظومه(قسمت منطق) و [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] را نزد [[خسروشاهی، سید مرتضی|مرحوم آيت‌الله حاج سيّد مرتضى خسروشاهى]] و [[شریعتمداری، کاظم|آيت‌الله سيّد كاظم شريعتمدارى]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] محرمه را نزد آيت‌الله حاج شيخ حسين شنب‌غازانى به‌انجام‌رسانيد و در حالى كه22 سال داشت، در سال1330ش به شهر قم مهاجرت نمود و به مدت 12 سال در مدرسه حجتيه اقامت گزيد. | |||
در | وى در حوزه علميّه قم به تكميل آموخته‌هاى خود پرداخت و باقى‌مانده شرح منظومه (قسمت حكمت) را نزد علاّمه سيّد محمّدحسين طباطبايى و قسمت بيع و خيارات [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را از آيت‌الله حاج ميرزا محمّد مجاهدى و آيت‌الله سيّد [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|شهاب‌الدين مرعشى نجفى]] و كفايةالاصول را نزد آيت‌الله سيّد محمّدباقر سلطانى طباطبايى و آيت‌الله مجاهدى كسب فيض نمود و با دوستان فاضلش آيت‌الله حاج ميرزا على الهامى كلوانقى، حاج ميرزا اسماعيل سرابى و حاج ميرزا حسين قزوينى، به مباحثه نشست و سپس در جلسات درس خارج فقه و اصول آيات عظام: حاج آقا [[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]]، امام‌خمينى(ره)، شيخ عباسعلى شاهرودى، سيّد [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|شهاب‌الدين مرعشى نجفى]] و سيّد كاظم شريعتمدارى حاضر شد و در سايه تلاش و كوشش وافى، به دريافت اجازه استنباط و اجتهاد احكام الهى از دو استاد اخير و اجازه امور حسبيه از آيت‌الله مجاهدى نائل آمد و خودش نيز به برخى از روحانیون اجازه امور حسبيه داده است. | ||
وى | وى از اساتيد مسلم حوزه علميّه قم بوده و بيش از 60 سال به تدريس ادبيات عربى، معالم، منطق، تجويد، لمعه، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]، [[كتاب المكاسب|مكاسب]]، كفايةالاصول و خارج فقه‌اشتغال ورزيد. ايشان نمونه بارز يك بنده شاكر و سپاسگزار بود و با وجود مشكلات‌جسمى، هيچ وقت لب به شكوه و شكايت نگشود و در همه حال، سپاس خدا را در دل داشت. | ||
==وفات== | |||
سرانجام اين عالم زاهد و وارسته، پس از يك دوره نقاهت كوتاه مدت، در روز دوشنبه 19 رمضان 1431ق برابر با 8 شهريور 1389ش، در شهر قم بدرود حيات گفت و پيكر پاکش پس از انجام مراسم مذهبى و اقامه نماز ميت به امامت آيت‌الله حاج ميرزا يدالله دوزدوزانى در جوار امامزاده [[عریضی، علی بن جعفر|على بن جعفر]] به خاک سپرده شد. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۲: | ||
== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[الدروس الدرریه الفقهیه کتاب القضاء الماخوذه من مباحث آیت‌الله العظمی البروجردی(ره)]] | |||
[[الدروس الدرریه الفقهیه کتاب القضاء الماخوذه من مباحث | |||
[[الدروس الدررية الفقهية: کتاب الخمس المأخوذة من مباحث آیت‌الله البروجردي(ره)]] | [[الدروس الدررية الفقهية: کتاب الخمس المأخوذة من مباحث آیت‌الله البروجردي(ره)]] | ||
[[موضح رموز | [[موضح رموز الفرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۰
| نام | ملایی تبریزی، عبدالکریم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | كربلايى عباسعلى |
| متولد | 1308ش |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | 8 شهريور 1389ش - قم |
| اساتید | مرحوم آيت‌الله حاج سيّد مرتضى خسروشاهى |
| برخی آثار | الدروس الدررية الفقهية: کتاب الخمس المأخوذة من مباحث آیت‌الله البروجردي(ره) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE09393AUTHORCODE |
ميرزا عبدالكريم ملاّيى پور قرجه‌داغى تبريزى (1308-1389ش)، ادیب، فقیه، مجتهد، مفسر، محقق، مؤلف، استاد حوزه‌های علمیه قم و تبریز
ولادت
او فرزند كربلايى عباسعلى فرزند عبدالكريم، در سال1308ش مطابق با 1348ق در شهرستان تبريز ديده به جهان گشود.
تحصیلات
در 7 سالگى تحصيلات خويش را آغاز نمود و ادبيات فارسى را در محضر پدرش آموخت و سپس وارد حوزه علميّه تبريز گرديد و در مدرسه طالبيه و حسن پادشاه سكنى نمود و جامع‌المقدمات و حاشيه ملاّ عبدالله را نزد حاج ميرزا على گوگانى، سيوطى، جامى و معالم را نزد حاج ميرزا محمود انصارى، مغنى را نزد آيت‌الله حاج ميرزا ولى‌الله اشراقى سرابى و مطول را از علاّمه شيخ على اكبر نحوى فراگرفت و آن‌گاه با اشتياق فراوان شرح تجريدالاعتقاد را از آيت‌الله حاج سيّد محمّد بادكوبه‌اى، شرح لمعه، شرح منظومه(قسمت منطق) و رسائل را نزد مرحوم آيت‌الله حاج سيّد مرتضى خسروشاهى و آيت‌الله سيّد كاظم شريعتمدارى و مكاسب محرمه را نزد آيت‌الله حاج شيخ حسين شنب‌غازانى به‌انجام‌رسانيد و در حالى كه22 سال داشت، در سال1330ش به شهر قم مهاجرت نمود و به مدت 12 سال در مدرسه حجتيه اقامت گزيد.
وى در حوزه علميّه قم به تكميل آموخته‌هاى خود پرداخت و باقى‌مانده شرح منظومه (قسمت حكمت) را نزد علاّمه سيّد محمّدحسين طباطبايى و قسمت بيع و خيارات مكاسب را از آيت‌الله حاج ميرزا محمّد مجاهدى و آيت‌الله سيّد شهاب‌الدين مرعشى نجفى و كفايةالاصول را نزد آيت‌الله سيّد محمّدباقر سلطانى طباطبايى و آيت‌الله مجاهدى كسب فيض نمود و با دوستان فاضلش آيت‌الله حاج ميرزا على الهامى كلوانقى، حاج ميرزا اسماعيل سرابى و حاج ميرزا حسين قزوينى، به مباحثه نشست و سپس در جلسات درس خارج فقه و اصول آيات عظام: حاج آقا حسين بروجردى، امام‌خمينى(ره)، شيخ عباسعلى شاهرودى، سيّد شهاب‌الدين مرعشى نجفى و سيّد كاظم شريعتمدارى حاضر شد و در سايه تلاش و كوشش وافى، به دريافت اجازه استنباط و اجتهاد احكام الهى از دو استاد اخير و اجازه امور حسبيه از آيت‌الله مجاهدى نائل آمد و خودش نيز به برخى از روحانیون اجازه امور حسبيه داده است.
وى از اساتيد مسلم حوزه علميّه قم بوده و بيش از 60 سال به تدريس ادبيات عربى، معالم، منطق، تجويد، لمعه، رسائل، مكاسب، كفايةالاصول و خارج فقه‌اشتغال ورزيد. ايشان نمونه بارز يك بنده شاكر و سپاسگزار بود و با وجود مشكلات‌جسمى، هيچ وقت لب به شكوه و شكايت نگشود و در همه حال، سپاس خدا را در دل داشت.
وفات
سرانجام اين عالم زاهد و وارسته، پس از يك دوره نقاهت كوتاه مدت، در روز دوشنبه 19 رمضان 1431ق برابر با 8 شهريور 1389ش، در شهر قم بدرود حيات گفت و پيكر پاکش پس از انجام مراسم مذهبى و اقامه نماز ميت به امامت آيت‌الله حاج ميرزا يدالله دوزدوزانى در جوار امامزاده على بن جعفر به خاک سپرده شد.
آثار
آثار علمى و پژوهشى وى بدين قرار است:
- تقريرات بحث خمس آيت‌الله بروجردى
- تقريرات بحث‌هاى صلات، حج، منجزات مريض، قضاء، طهارت آيت‌الله بروجردى
- تقريرات يك دوره اصول و مطهرات آيت‌الله شاهرودى
- تقريرات اصول‌آيت‌الله شريعتمدارى
- نثر الئالى فى شرح نظم الئالى
- صيغ نكاح و طلاق
- موضح رموز الرسائل در شرح بحث قطع رسائل.