الشيعة في الميزان: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شیعه (ابهام زدایی)' به 'شیعه (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۳۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR16420J1.jpg | |||
| عنوان =الشيعة في الميزان | |||
| عنوانهای دیگر = | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[مغنیه، محمدجواد]] (نویسنده) | |||
| | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 239 /م6ش9 | |||
| | | موضوع = | ||
چهارده معصوم - سرگذشتنامه | |||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
شیعه - تاریخ | شیعه - تاریخ | ||
خط ۲۶: | خط ۱۵: | ||
کلام شیعه امامیه | کلام شیعه امامیه | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | دار الجواد | ||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | |||
| سال نشر = 1417 ق یا 1996 م | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE16420AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =11 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =16420 | |||
| کتابخوان همراه نور =16420 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر| شیعه (ابهامزدایی)}} | |||
'''الشيعة في الميزان''' اثر [[مغنیه، محمدجواد|محمدجواد مغنيه]] (متولد 1322ق)، به معرفى مذهب شيعه بر پايه آيات، احاديث و مستندات تاريخى و علمى پرداخته است. اين اثر به زبان عربى نگارش شده و مشتمل بر سه كتاب «الشيعة و التشيع»، «مع الشيعة الإمامية» و «الإثناعشرية» بوده كه در اثر كثرت درخواست خوانندگان در يك جلد با عنوان جديد منتشر شده است<ref>مقدمه نویسنده، ص8</ref>. | |||
==ساختار== | |||
كتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در سه بخش، تنظيم شده است. نویسنده ابتدا شيعه و تشيع را بهطور مفصل از نظر معنى، از نگاه اصحاب شيعه، شروط و علوم امام معرفى نموده است. سپس در ادامه، مناطق شيعهنشين و حكومتهاى شيعى و تعداد آنها را بيان كرده و امامان شيعه اثنیعشر را معرفى نموده است. در انتهاى كتاب، تحليل شيعه اماميه و جايگاه اهلبيت(ع) ذكر گرديده است<ref>فهرست كتابهاى منتشر شده در آبان ماه 1384، ص227</ref>. | |||
==گزارش محتوا== | |||
نویسنده در مقدمه، نسبت دادن غلو، زندقه و باطنىگرى به تشيع را مردود و فاقد پايه و اساس و ناشى از تقليد و تعصب دانسته است؛ چراكه شيعه غلو را شرك، زندقه را الحاد و مخفى نمودن عقيده بدون دليلى از عقل و شرع را بدعت و ضلالت مىداند<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص7</ref>. | |||
وى در مقدمه بخش اول كتاب به اين نكته اشاره دارد كه مطالب كتاب، نه به قصد پاسخ دادن به حملات و افترائاتى است كه بر عليه مذهب تشيع زده مىشود و نه بحثى انتقادى و يا تأملى فلسفى، بلكه مباحث مطرح شده، صرف عرضه و نماياندن عقايد شيعه است، همراه با اقامه دليل براى آنها، البته بر مبنايى كه مورد توافق اهل سنت نيز مىباشد<ref>مقدمه، ص9</ref>. | |||
در بخش اول، به معرفى شيعه و مذهب تشيع، پرداخته شده است. نویسنده در ابتداى اين بخش، به منظور پاسخ به اين سؤال كه «آيا تشيع، عقيده و مكتبى است كه شیعیان آن را از جانب خود ابداع كرده و سپس، به دليل اهداف سياسى، به آن رنگ و بوى اسلامى بخشيدهاند يا اينكه تشيع، عقيدهاى اسلامى است كه از جانب خداوند آمده و پيامبر(ص) مأمور به ابلاغ آن مانند نماز، روزه، حج، زكات و... بوده است»، به معرفى معناى تشيع و بيان برخى از ادله و استدلالات شيعه مبنى بر اينكه خلافت امرى منصوص و نه انتخابى مىباشد، پرداخته است. اين ادله عبارتند از اينكه: | |||
#احكامى كه خليفه صادر مىكند، به نام خداوند است نه به نام قوم و لذا لازم است كه خليفه از جانب خدا و با گفتار پيامبر(ص) انتخاب شود، نه اينكه از سوى قومش انتخاب شود. | |||
#مطابق آيه شريفه''' «و ربك يخلق ما يشاء و يختار ما كان لهم الخيرة»'''(قصص، 68). اختيار را منحصر به خداوند دانسته و آن را از مردم نفى كرده است. | |||
#اكثر مردم، غيرمعصوم مىباشند و لذا امكان خطا و احتمال انتخاب فرد ناشايستى كه داراى صفات لازم براى امام، از جمله علم و كمالات نفسانى نباشد، زياد است<ref>متن كتاب، ص13- 16</ref>. | |||
در ادامه، مباحثى چون شروط و علوم امام و برخى از عقايد شيعه، از جمله تقيه، بداء و مهدى منتظر(عج) مطرح شده است. سپس برخى از دولتهاى شيعى مانند: «ادارسه»، «علويين»، «آل بويه»، «فاطميين»، «حمدانيه» و «صفويه» و جمعيت و موقعيت شیعیان در برخى از شهرهاى شيعهنشين در عراق، ایران، افغانستان، آذربايجان، بحرين، قطر، روسيه، چين، هند، طرابلس و اندونزى بررسى شده است<ref>همان، ص30- 194</ref>. | |||
بخش دوم «با شيعه اماميه» نامگذارى شده است. در ابتداى اين بخش، مقدمهاى كوتاه افزوده شده كه به سال نگارش (1937م) و دليل تسميه اين بخش اشاره شده است<ref>همان، ص265</ref>. | |||
در اين بخش ابتدا اصول شيعه اماميه و مسأله جبر و تفويض و اجتهادات اماميه بررسى شده و سپس مذهب تشيع از ديدگاه دكتر [[طه حسین|طه حسین]]، عبدالرحمن بدوى و مانند آن بررسى شده شده است<ref>همان، ص267- 313</ref>. | |||
در اين بخش ابتدا اصول شيعه اماميه و مسأله جبر و تفويض و اجتهادات اماميه بررسى شده و سپس مذهب تشيع از ديدگاه دكتر [[طه حسین|طه | |||
علم حديث، اجماع، دليل عقلى و امامت نزد شيعه اماميه، تقليد در فروعات، متعه، اسلام و تفكر زهد از ديگر مباحث مطرح شده در اين بخش مىباشد. | علم حديث، اجماع، دليل عقلى و امامت نزد شيعه اماميه، تقليد در فروعات، متعه، اسلام و تفكر زهد از ديگر مباحث مطرح شده در اين بخش مىباشد. | ||
در آخرين بخش كتاب نيز شيعه اثنیعشر يه به اختصار معرفى شده است. | در آخرين بخش كتاب نيز شيعه اثنیعشر يه به اختصار معرفى شده است. نویسنده در ابتداى اين بخش مىنويسد: «اين واژه، صفتى است كه به شيعه اماميهاى اطلاق مىگردد كه قائل به وجود دوازده امام، همراه با تعيين نام آنها هستند»<ref>همان، ص427</ref>. | ||
فرقههاى اسلامى، مسأله خلافت، چگونگى آغاز تشيع و اعتقادات شيعه از جمله مباحث مطرح شده در اين بخش است. همچنين مهمترين موضوعات اختلافى ميان تشيع و اهل سنت مانند: معرفت و كلام خداوند، جبر و اختيار، حسن و قبح، اسباب و مسبب، عصمت انبيا، صحابه و اجتهاد مورد بررسى قرار گرفته است. | فرقههاى اسلامى، مسأله خلافت، چگونگى آغاز تشيع و اعتقادات شيعه از جمله مباحث مطرح شده در اين بخش است. همچنين مهمترين موضوعات اختلافى ميان تشيع و اهل سنت مانند: معرفت و كلام خداوند، جبر و اختيار، حسن و قبح، اسباب و مسبب، عصمت انبيا، صحابه و اجتهاد مورد بررسى قرار گرفته است. | ||
از جمله ويژگىهاى كتاب، آن است كه | از جمله ويژگىهاى كتاب، آن است كه نویسنده در خلال مباحث، به معرفى ديدگاه نويسندگان مختلف پيرامون مذهب شيعه اماميه پرداخته و بدينمنظور، كتب مختلفى همچون «الشيعه في كتاب الحضارة الإسلامية في قرن الرابع الهجرى» نوشته آدام متز، «الدّيمقراطية» نوشته خالد محمد خالد و «تاريخ التشريع الإسلامي» نوشته عبداللطيف سبکی و ديگران، را مورد بحث، قرار داده است<ref>همان، ص289- 304</ref>. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
فهرست مطالب، در انتهاى كتاب آمده است. | فهرست مطالب، در انتهاى كتاب آمده است. | ||
در پاورقىها، علاوه بر ذكر منابع و معرفى برخى اعلام مذكور در متن، به تاريخ و محل چاپ برخى از مطالب اشاره شده است. | در پاورقىها، علاوه بر ذكر منابع و معرفى برخى اعلام مذكور در متن، به تاريخ و محل چاپ برخى از مطالب اشاره شده است. | ||
== | ==پانویس == | ||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | |||
#مقدمه و متن كتاب. | |||
#«فهرست كتابهاى منتشر شده در آبان ماه 1384»، پايگاه مجلات تخصصى نور، كتاب ماه دين، آبان و آذر 1384، شماره 97 و 98. | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۳
الشيعة في الميزان | |
---|---|
پدیدآوران | مغنیه، محمدجواد (نویسنده) |
ناشر | دار الجواد |
مکان نشر | بیروت - لبنان |
سال نشر | 1417 ق یا 1996 م |
چاپ | 11 |
موضوع | چهارده معصوم - سرگذشتنامه
شیعه - تاریخ شیعه امامیه - عقاید کلام شیعه امامیه |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 239 /م6ش9 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الشيعة في الميزان اثر محمدجواد مغنيه (متولد 1322ق)، به معرفى مذهب شيعه بر پايه آيات، احاديث و مستندات تاريخى و علمى پرداخته است. اين اثر به زبان عربى نگارش شده و مشتمل بر سه كتاب «الشيعة و التشيع»، «مع الشيعة الإمامية» و «الإثناعشرية» بوده كه در اثر كثرت درخواست خوانندگان در يك جلد با عنوان جديد منتشر شده است[۱].
ساختار
كتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در سه بخش، تنظيم شده است. نویسنده ابتدا شيعه و تشيع را بهطور مفصل از نظر معنى، از نگاه اصحاب شيعه، شروط و علوم امام معرفى نموده است. سپس در ادامه، مناطق شيعهنشين و حكومتهاى شيعى و تعداد آنها را بيان كرده و امامان شيعه اثنیعشر را معرفى نموده است. در انتهاى كتاب، تحليل شيعه اماميه و جايگاه اهلبيت(ع) ذكر گرديده است[۲].
گزارش محتوا
نویسنده در مقدمه، نسبت دادن غلو، زندقه و باطنىگرى به تشيع را مردود و فاقد پايه و اساس و ناشى از تقليد و تعصب دانسته است؛ چراكه شيعه غلو را شرك، زندقه را الحاد و مخفى نمودن عقيده بدون دليلى از عقل و شرع را بدعت و ضلالت مىداند[۳].
وى در مقدمه بخش اول كتاب به اين نكته اشاره دارد كه مطالب كتاب، نه به قصد پاسخ دادن به حملات و افترائاتى است كه بر عليه مذهب تشيع زده مىشود و نه بحثى انتقادى و يا تأملى فلسفى، بلكه مباحث مطرح شده، صرف عرضه و نماياندن عقايد شيعه است، همراه با اقامه دليل براى آنها، البته بر مبنايى كه مورد توافق اهل سنت نيز مىباشد[۴].
در بخش اول، به معرفى شيعه و مذهب تشيع، پرداخته شده است. نویسنده در ابتداى اين بخش، به منظور پاسخ به اين سؤال كه «آيا تشيع، عقيده و مكتبى است كه شیعیان آن را از جانب خود ابداع كرده و سپس، به دليل اهداف سياسى، به آن رنگ و بوى اسلامى بخشيدهاند يا اينكه تشيع، عقيدهاى اسلامى است كه از جانب خداوند آمده و پيامبر(ص) مأمور به ابلاغ آن مانند نماز، روزه، حج، زكات و... بوده است»، به معرفى معناى تشيع و بيان برخى از ادله و استدلالات شيعه مبنى بر اينكه خلافت امرى منصوص و نه انتخابى مىباشد، پرداخته است. اين ادله عبارتند از اينكه:
- احكامى كه خليفه صادر مىكند، به نام خداوند است نه به نام قوم و لذا لازم است كه خليفه از جانب خدا و با گفتار پيامبر(ص) انتخاب شود، نه اينكه از سوى قومش انتخاب شود.
- مطابق آيه شريفه «و ربك يخلق ما يشاء و يختار ما كان لهم الخيرة»(قصص، 68). اختيار را منحصر به خداوند دانسته و آن را از مردم نفى كرده است.
- اكثر مردم، غيرمعصوم مىباشند و لذا امكان خطا و احتمال انتخاب فرد ناشايستى كه داراى صفات لازم براى امام، از جمله علم و كمالات نفسانى نباشد، زياد است[۵].
در ادامه، مباحثى چون شروط و علوم امام و برخى از عقايد شيعه، از جمله تقيه، بداء و مهدى منتظر(عج) مطرح شده است. سپس برخى از دولتهاى شيعى مانند: «ادارسه»، «علويين»، «آل بويه»، «فاطميين»، «حمدانيه» و «صفويه» و جمعيت و موقعيت شیعیان در برخى از شهرهاى شيعهنشين در عراق، ایران، افغانستان، آذربايجان، بحرين، قطر، روسيه، چين، هند، طرابلس و اندونزى بررسى شده است[۶].
بخش دوم «با شيعه اماميه» نامگذارى شده است. در ابتداى اين بخش، مقدمهاى كوتاه افزوده شده كه به سال نگارش (1937م) و دليل تسميه اين بخش اشاره شده است[۷].
در اين بخش ابتدا اصول شيعه اماميه و مسأله جبر و تفويض و اجتهادات اماميه بررسى شده و سپس مذهب تشيع از ديدگاه دكتر طه حسین، عبدالرحمن بدوى و مانند آن بررسى شده شده است[۸].
علم حديث، اجماع، دليل عقلى و امامت نزد شيعه اماميه، تقليد در فروعات، متعه، اسلام و تفكر زهد از ديگر مباحث مطرح شده در اين بخش مىباشد.
در آخرين بخش كتاب نيز شيعه اثنیعشر يه به اختصار معرفى شده است. نویسنده در ابتداى اين بخش مىنويسد: «اين واژه، صفتى است كه به شيعه اماميهاى اطلاق مىگردد كه قائل به وجود دوازده امام، همراه با تعيين نام آنها هستند»[۹].
فرقههاى اسلامى، مسأله خلافت، چگونگى آغاز تشيع و اعتقادات شيعه از جمله مباحث مطرح شده در اين بخش است. همچنين مهمترين موضوعات اختلافى ميان تشيع و اهل سنت مانند: معرفت و كلام خداوند، جبر و اختيار، حسن و قبح، اسباب و مسبب، عصمت انبيا، صحابه و اجتهاد مورد بررسى قرار گرفته است.
از جمله ويژگىهاى كتاب، آن است كه نویسنده در خلال مباحث، به معرفى ديدگاه نويسندگان مختلف پيرامون مذهب شيعه اماميه پرداخته و بدينمنظور، كتب مختلفى همچون «الشيعه في كتاب الحضارة الإسلامية في قرن الرابع الهجرى» نوشته آدام متز، «الدّيمقراطية» نوشته خالد محمد خالد و «تاريخ التشريع الإسلامي» نوشته عبداللطيف سبکی و ديگران، را مورد بحث، قرار داده است[۱۰].
وضعيت كتاب
فهرست مطالب، در انتهاى كتاب آمده است.
در پاورقىها، علاوه بر ذكر منابع و معرفى برخى اعلام مذكور در متن، به تاريخ و محل چاپ برخى از مطالب اشاره شده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن كتاب.
- «فهرست كتابهاى منتشر شده در آبان ماه 1384»، پايگاه مجلات تخصصى نور، كتاب ماه دين، آبان و آذر 1384، شماره 97 و 98.