آق‌سرایی، جمال‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ اقسرایی، جمال الدین را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به اقسرایی، جمال‌الدین منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03050.jpg|بندانگشتی|اقسرایی، | [[پرونده:NUR03050.jpg|بندانگشتی|اقسرایی، جمال‌الدین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |اقسرایی، جمال‌الدین | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |قرن هشتم | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |791ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[شرح اقسرائي]] | ||
|-class= | المساهمه الاسلاميه فی الطب | ||
|کد | |- class="articleCode" | ||
|data-type= | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03050AUTHORCODE | |||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''جمال‌الدين محمّد آق‌سرايى''' (وفات:791ق)، پزشک، عارف و ادیب، مفسر، محقّق ایرانی قرن هشتم هجرى است. از نوادگان [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین رازی]] و معاصر با [[جرجانی، علی بن محمد|مير سيد شريف جرجانى]] | |||
==خاندان == | |||
جمال‌الدین محمد بن محمد بن محمد بن فخرالدین رازی از نوادگان امام [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخرالدین رازی]] است. | |||
عنوان آق سرایی به خاطر مهاجرت او به آق‌سرای ترکیه به وی داده شده است. او از خانواده‌ای ایرانی نژاد بود و مذهب شافعی داشت. | |||
==فعالیت == | |||
وى در شهر آقسراى قونيه در مدرسه معروف به سلسله يا مسلسله مدرّس بود. او معاصر با [[جرجانی، علی بن محمد|مير سيد شريف جرجانى]] مى‌باشد. شاگردان او سه طبقه بوده‌اند كه یکى در حين رفتن به مدرسه و ديگرى در داخل مدرسه و سومى در خارج آن، كلمات استاد را استماع مى‌نمودند و از روى تقليد حكماى يونان، یکى را مشائيّون نام داده و ديگرى را هم رواقيّون مى‌ناميدند. | |||
==وفات == | |||
درگذشت او در حدود سال 791ق دانسته‌اند. | |||
== | ==آثار == | ||
از آثارش مى‌توان به این کتاب‌ها اشاره نمود. | |||
# حاشيه كشاف، در تفسير؛ | |||
# ايضاح الايضاح يا شرح الايضاح، در معانى و بيان؛ | |||
# حل الموجز يا شرح موجز القانون ابن نفيس؛ | |||
# شرح اللباب، در نحو، به نام كشف الاعراب كه در 740ق در شيراز از تأليف آن فراغت يافت؛ | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[شرح اقسرائي]] | |||
[[المساهمه الاسلاميه فی الطب]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:بهمن (1400)]] | |||
[[رده:پزشکان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۱
| نام | اقسرایی، جمال‌الدین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | محمد |
| متولد | قرن هشتم |
| محل تولد | |
| رحلت | 791ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | شرح اقسرائي
المساهمه الاسلاميه فی الطب |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03050AUTHORCODE |
جمال‌الدين محمّد آق‌سرايى (وفات:791ق)، پزشک، عارف و ادیب، مفسر، محقّق ایرانی قرن هشتم هجرى است. از نوادگان فخرالدین رازی و معاصر با مير سيد شريف جرجانى
خاندان
جمال‌الدین محمد بن محمد بن محمد بن فخرالدین رازی از نوادگان امام فخرالدین رازی است. عنوان آق سرایی به خاطر مهاجرت او به آق‌سرای ترکیه به وی داده شده است. او از خانواده‌ای ایرانی نژاد بود و مذهب شافعی داشت.
فعالیت
وى در شهر آقسراى قونيه در مدرسه معروف به سلسله يا مسلسله مدرّس بود. او معاصر با مير سيد شريف جرجانى مى‌باشد. شاگردان او سه طبقه بوده‌اند كه یکى در حين رفتن به مدرسه و ديگرى در داخل مدرسه و سومى در خارج آن، كلمات استاد را استماع مى‌نمودند و از روى تقليد حكماى يونان، یکى را مشائيّون نام داده و ديگرى را هم رواقيّون مى‌ناميدند.
وفات
درگذشت او در حدود سال 791ق دانسته‌اند.
آثار
از آثارش مى‌توان به این کتاب‌ها اشاره نمود.
- حاشيه كشاف، در تفسير؛
- ايضاح الايضاح يا شرح الايضاح، در معانى و بيان؛
- حل الموجز يا شرح موجز القانون ابن نفيس؛
- شرح اللباب، در نحو، به نام كشف الاعراب كه در 740ق در شيراز از تأليف آن فراغت يافت؛