الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة (ارشاد): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'صدر الدین' به 'صدرالدین')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - 'حکمت متعالیه (ابهام زدایی)' به 'حکمت متعالیه (ابهام‌زدایی)')
     
    (۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR13859J1.jpg|بندانگشتی|الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه (ارشاد)]]
    | تصویر =NUR13859J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه (ارشاد)
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه. شرح
    |-
    | پدیدآوران =
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه (ارشاد)
    [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم]] (نویسنده)
    |-
    |نام‌های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه. شرح
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده)


    [[حسن‌‌زاده آملی، حسن]] (مصحح)
    [[حسن‌زاده آملی، حسن]] (مصحح)
    |-
    | زبان =عربی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏BBR‎‏ ‎‏1083‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5
    |data-type='language'|عربی
    | موضوع =
    |-
    حکمت متعالیه
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BBR‎‏ ‎‏1083‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|حکمت متعالیه


    صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، ۹۷۹ - ۱۰۵۰ق. الحکمه المتعالیه فی الاسفار الاربعه - نقد و تفسیر
    صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، ۹۷۹ - ۱۰۵۰ق. الحکمه المتعالیه فی الاسفار الاربعه - نقد و تفسیر


    فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14
    فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14
    |-
    | ناشر =
    |ناشر  
    وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات
    |data-type='publisher'|وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات
    | مکان نشر =تهران - ایران
    |-
    | سال نشر = 1386 ش  
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|تهران - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1386 هـ.ش  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE13859AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


     
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13859AUTOMATIONCODE
    '''الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة''' مهمترين اثر فلسفى حكيم بزرگ [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين]] (979- 1050ق) و متن درسى آموزش حكمت متعاليه است كه با مقدمه، تصحيح و تعليقات [[حسن‌‌زاده آملی، حسن|آيت‌الله حسن حسن زاده آملى]] (متولد 1307ش) منتشر شده است. اين شرح و تعليقه شش جلدى شامل تمامى نه جلد اسفار مى‌شود.
    | چاپ =4
    | تعداد جلد =6
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =13859
    | کتابخوان همراه نور =13859
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    {{کاربردهای دیگر|حکمت متعالیه (ابهام‌زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|اسفار (ابهام‌زدایی)}}
    '''الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة''' مهمترين اثر فلسفى حكيم بزرگ [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين]] (979- 1050ق) و متن درسى آموزش حكمت متعاليه است كه با مقدمه، تصحيح و تعليقات [[حسن‌زاده آملی، حسن|آيت‌الله حسن حسن زاده آملى]] (متولد 1307ش) منتشر شده است. اين شرح و تعليقه شش جلدى شامل تمامى نه جلد اسفار مى‌شود.


    درباره اين اثر چند نكته گفتنى است:
    درباره اين اثر چند نكته گفتنى است:


    #بى‌ترديد شارح از حكيمان و عارفان بزرگ معاصر است و از مهمترين مدرسان طراز اول فلسفه و عرفان اسلامى در حوزه علميه قم به‌شمار مى‌رود؛ بنابراين مطالب و تعليقات ايشان نيز همانند انديشه‌هاى حكيم [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] خواندنى است و شايسته است كه مورد دقت و ژرف‌نگرى كامل قرار گيرد.
    #بى‌ترديد شارح از حكيمان و عارفان بزرگ معاصر است و از مهمترين مدرسان طراز اول فلسفه و عرفان اسلامى در حوزه علميه قم به‌شمار مى‌رود؛ بنابراین مطالب و تعليقات ايشان نيز همانند انديشه‌هاى حكيم [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] خواندنى است و شايسته است كه مورد دقت و ژرف‌نگرى كامل قرار گیرد.
    #شارح، سال‌هاى متمادى اشتغال به تدريس اسفار داشته و اثر حاضر نيز يكى از ره‌آوردهاى آن است. ايشان تدريس يك دوره كامل اسفار و نگارش تعليقات بر آن را در سال 1364ش پس از 14 سال تلاش به انجام رسانيده است.<ref>متن كتاب، ج 6، ص770، پاورقى</ref>ايشان خودش اين كتاب را «مفاتيح الأسرار لسلّاك الأسفار» ناميده است.<ref>همان، ج 1، ص6</ref>
    #شارح، سال‌هاى متمادى اشتغال به تدريس اسفار داشته و اثر حاضر نيز يكى از ره‌آوردهاى آن است. ايشان تدريس يك دوره كامل اسفار و نگارش تعليقات بر آن را در سال 1364ش پس از 14 سال تلاش به انجام رسانيده است.<ref>متن كتاب، ج 6، ص770، پاورقى</ref>ايشان خودش اين كتاب را «مفاتيح الأسرار لسلّاك الأسفار» ناميده است.<ref>همان، ج 1، ص6</ref>
    #زبان متن و نيز مقدمه و تعليقات [[حسن‌‌زاده آملی، حسن|استاد حسن‌زاده]]، عربى است؛ هرچند گاه مطالبى به زبان فارسى نيز نوشته.<ref>همان، جلد 6، ص770، پاورقى</ref>و يا ابياتى از شاعران فارسى زبان آورده و به‌طور مثال گاهى معناى لغات عربى را به زبان فارسى نوشته.<ref>همان، ص617، پاورقى 2</ref>و يا بخشى از پاورقى را به فارسى نگاشته است.<ref>همان، ج 2، ص414 و ج 6، ص596، پاورقى 1</ref>
    #زبان متن و نيز مقدمه و تعليقات [[حسن‌زاده آملی، حسن|استاد حسن‌زاده]]، عربى است؛ هرچند گاه مطالبى به زبان فارسی نيز نوشته.<ref>همان، جلد 6، ص770، پاورقى</ref>و يا ابياتى از شاعران فارسی زبان آورده و به‌طور مثال گاهى معناى لغات عربى را به زبان فارسی نوشته.<ref>همان، ص617، پاورقى 2</ref>و يا بخشى از پاورقى را به فارسی نگاشته است.<ref>همان، ج 2، ص414 و ج 6، ص596، پاورقى 1</ref>
    #شارح در موارد لازم توضيحاتى در پاورقى درباره اغلاط برخى از نسخه‌ها و صورت صحيح عبارات نيز ذكر كرده است..<ref>همان، ج 6، ص662</ref>به نظر مى‌رسد اثر حاضر، بهترين نسخه تصحيح شده كتاب اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] است زيرا شارح از سويى به مباحث كلام، فلسفه و عرفان اشراف كامل دارد و از سوى ديگر از ادباى ممتاز زبان و ادبيات فارسى و عربى محسوب مى‌شود و از ديگر سو، كتاب حاضر را با دقت كامل در مدت چهارده سال تدريس و با بهره گرفتن از نقد و نظر حاضران و پژوهشگران، به صورت تدريجى تصحيح كرده است.
    #شارح در موارد لازم توضيحاتى در پاورقى درباره اغلاط برخى از نسخه‌ها و صورت صحيح عبارات نيز ذكر كرده است.<ref>همان، ج 6، ص662</ref>به نظر مى‌رسد اثر حاضر، بهترين نسخه تصحيح شده كتاب اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] است زيرا شارح از سويى به مباحث كلام، فلسفه و عرفان اشراف كامل دارد و از سوى ديگر از ادباى ممتاز زبان و ادبيات فارسی و عربى محسوب مى‌شود و از ديگر سو، كتاب حاضر را با دقت كامل در مدت چهارده سال تدريس و با بهره گرفتن از نقد و نظر حاضران و پژوهشگران، به صورت تدريجى تصحيح كرده است.
    #هر چند تعليقات شارح، كوتاه و گويا و پرمعناست ولى به‌ندرت حاشيه‌هاى تفصيلى هم در آن ديده مى‌شود.<ref>همان، ص625- 626</ref>مطالب تعليقات به‌طور معمول، توضيحى و بيان معانى لغوى و اصطلاحى و شرح مباحث فلسفى و استناد به منابع است ولى البته نكته‌هاى انتقادى هم در آن به‌ندرت ديده مى‌شود.<ref>همان، ج 2، ص414 و ج 6 ص650- 651</ref>
    #هر چند تعليقات شارح، كوتاه و گويا و پرمعناست ولى به‌ندرت حاشيه‌هاى تفصيلى هم در آن ديده مى‌شود.<ref>همان، ص625- 626</ref>مطالب تعليقات به‌طور معمول، توضيحى و بيان معانى لغوى و اصطلاحى و شرح مباحث فلسفى و استناد به منابع است ولى البته نكته‌هاى انتقادى هم در آن به‌ندرت ديده مى‌شود.<ref>همان، ج 2، ص414 و ج 6 ص650- 651</ref>
    #يكى از نكته‌هاى جالب اين تعليقات مطالب دقيق و ژرفى است كه [[حسن‌‌زاده آملی، حسن|آيت‌الله حسن‌زاده]] از آثار ديگرش نقل كرده است مانند اين نكته از كتاب «هزار و يك كلمه» درباره اينكه آيا اطلاق وجود و موجود بر خداى تعالى جايز است يا نه؟: در دعاى مجير 178 اسم الهى آمده است و پنجاه‌وهفتمين آن، يا «موجود» است كه مقدّس‌هاى خشك، سخت از آن رم مى‌كنند چه اين‌كه مى‌گويند: «وجود موجود را عارفان و حكيمان به دهان مردم انداختند» با اين‌كه دعاى مجير را [[کفعمی، ابراهیم بن علی|مرحوم كفعمى]] در بلد الأمين و مصباح از حضرت خاتم انبياء(ص) روايت كرده است كه وقتى در مقام ابراهيم(ع) به نماز بود، جبرئيل آن را براى آن جناب آورد»... لذا ارباب حكمت و عرفان لفظ شريف وجود را براى تعبير از موضوع علم حكمت و عرفان برگزيدند.<ref>همان، ص421- 422</ref>
    #يكى از نكته‌هاى جالب اين تعليقات مطالب دقيق و ژرفى است كه [[حسن‌زاده آملی، حسن|آيت‌الله حسن‌زاده]] از آثار ديگرش نقل كرده است مانند اين نكته از كتاب «هزار و يك كلمه» درباره اينكه آيا اطلاق وجود و موجود بر خداى تعالى جايز است يا نه؟: در دعاى مجير 178 اسم الهى آمده است و پنجاه‌وهفتمين آن، يا «موجود» است كه مقدّس‌هاى خشك، سخت از آن رم مى‌كنند چه اين‌كه مى‌گويند: «وجود موجود را عارفان و حكيمان به دهان مردم انداختند» با اين‌كه دعاى مجير را [[کفعمی، ابراهیم بن علی|مرحوم كفعمى]] در بلد الأمين و مصباح از حضرت خاتم انبياء(ص) روايت كرده است كه وقتى در مقام ابراهیم(ع) به نماز بود، جبرئيل آن را براى آن جناب آورد»... لذا ارباب حكمت و عرفان لفظ شريف وجود را براى تعبير از موضوع علم حكمت و عرفان برگزيدند.<ref>همان، ص421- 422</ref>


    كتاب با چاپى خوب به همراه فهرست مطالب منتشر شده است.
    كتاب با چاپى خوب به همراه فهرست مطالب منتشر شده است.


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==
    <references />
    <references/>
    == منابع مقاله ==
    ==منابع مقاله==


    مقدمه و متن كتاب.
    مقدمه و متن كتاب.


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة]]
    [[تحرير الأسفار]]
    [[شرح فارسی الأسفار الأربعة]]


    == پیوندها ==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/16483 مطالعه کتاب الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه (ارشاد) در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده: فلسفه، مذهب و روان‌شناسی]]
    [[رده: فلسفه، مذهب و روان‌شناسی]]
    [[رده: فلسفه اسلامی]]
    [[رده: فلسفه اسلامی]]
    [[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]]
    [[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]]
    [[رده: فيلسوفان قرن یازده، آ-ی]]
    [[رده:کتابهای فيلسوفان قرن یازده، آ-ی]]
    [[رده:صدرالدين شيرازي، محمد بن ابراهيم، 979-1050ق]]
    [[رده:صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، 979-1050ق]]
    [[رده:آثار انفرادی صدرالدین شیرازی]]
    [[رده:آثار انفرادی صدرالدین شیرازی]]
    [[رده:الحكمة المتعالية فی الأسفار الأربعة]]
    [[رده:الحكمة المتعالية فی الأسفار الأربعة]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۳۶

    الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه (ارشاد)
    الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة (ارشاد)
    پدیدآورانصدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (نویسنده) حسن‌زاده آملی، حسن (مصحح)
    عنوان‌های دیگرالحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه. شرح
    ناشروزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1386 ش
    چاپ4
    موضوعحکمت متعالیه

    صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، ۹۷۹ - ۱۰۵۰ق. الحکمه المتعالیه فی الاسفار الاربعه - نقد و تفسیر

    فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد6
    کد کنگره
    ‏BBR‎‏ ‎‏1083‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf
    برای دیگر کاربردها، حکمت متعالیه (ابهام‌زدایی) را ببینید.
    برای دیگر کاربردها، اسفار (ابهام‌زدایی) را ببینید.

    الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة مهمترين اثر فلسفى حكيم بزرگ صدرالمتألهين (979- 1050ق) و متن درسى آموزش حكمت متعاليه است كه با مقدمه، تصحيح و تعليقات آيت‌الله حسن حسن زاده آملى (متولد 1307ش) منتشر شده است. اين شرح و تعليقه شش جلدى شامل تمامى نه جلد اسفار مى‌شود.

    درباره اين اثر چند نكته گفتنى است:

    1. بى‌ترديد شارح از حكيمان و عارفان بزرگ معاصر است و از مهمترين مدرسان طراز اول فلسفه و عرفان اسلامى در حوزه علميه قم به‌شمار مى‌رود؛ بنابراین مطالب و تعليقات ايشان نيز همانند انديشه‌هاى حكيم ملاصدرا خواندنى است و شايسته است كه مورد دقت و ژرف‌نگرى كامل قرار گیرد.
    2. شارح، سال‌هاى متمادى اشتغال به تدريس اسفار داشته و اثر حاضر نيز يكى از ره‌آوردهاى آن است. ايشان تدريس يك دوره كامل اسفار و نگارش تعليقات بر آن را در سال 1364ش پس از 14 سال تلاش به انجام رسانيده است.[۱]ايشان خودش اين كتاب را «مفاتيح الأسرار لسلّاك الأسفار» ناميده است.[۲]
    3. زبان متن و نيز مقدمه و تعليقات استاد حسن‌زاده، عربى است؛ هرچند گاه مطالبى به زبان فارسی نيز نوشته.[۳]و يا ابياتى از شاعران فارسی زبان آورده و به‌طور مثال گاهى معناى لغات عربى را به زبان فارسی نوشته.[۴]و يا بخشى از پاورقى را به فارسی نگاشته است.[۵]
    4. شارح در موارد لازم توضيحاتى در پاورقى درباره اغلاط برخى از نسخه‌ها و صورت صحيح عبارات نيز ذكر كرده است.[۶]به نظر مى‌رسد اثر حاضر، بهترين نسخه تصحيح شده كتاب اسفار ملاصدرا است زيرا شارح از سويى به مباحث كلام، فلسفه و عرفان اشراف كامل دارد و از سوى ديگر از ادباى ممتاز زبان و ادبيات فارسی و عربى محسوب مى‌شود و از ديگر سو، كتاب حاضر را با دقت كامل در مدت چهارده سال تدريس و با بهره گرفتن از نقد و نظر حاضران و پژوهشگران، به صورت تدريجى تصحيح كرده است.
    5. هر چند تعليقات شارح، كوتاه و گويا و پرمعناست ولى به‌ندرت حاشيه‌هاى تفصيلى هم در آن ديده مى‌شود.[۷]مطالب تعليقات به‌طور معمول، توضيحى و بيان معانى لغوى و اصطلاحى و شرح مباحث فلسفى و استناد به منابع است ولى البته نكته‌هاى انتقادى هم در آن به‌ندرت ديده مى‌شود.[۸]
    6. يكى از نكته‌هاى جالب اين تعليقات مطالب دقيق و ژرفى است كه آيت‌الله حسن‌زاده از آثار ديگرش نقل كرده است مانند اين نكته از كتاب «هزار و يك كلمه» درباره اينكه آيا اطلاق وجود و موجود بر خداى تعالى جايز است يا نه؟: در دعاى مجير 178 اسم الهى آمده است و پنجاه‌وهفتمين آن، يا «موجود» است كه مقدّس‌هاى خشك، سخت از آن رم مى‌كنند چه اين‌كه مى‌گويند: «وجود موجود را عارفان و حكيمان به دهان مردم انداختند» با اين‌كه دعاى مجير را مرحوم كفعمى در بلد الأمين و مصباح از حضرت خاتم انبياء(ص) روايت كرده است كه وقتى در مقام ابراهیم(ع) به نماز بود، جبرئيل آن را براى آن جناب آورد»... لذا ارباب حكمت و عرفان لفظ شريف وجود را براى تعبير از موضوع علم حكمت و عرفان برگزيدند.[۹]

    كتاب با چاپى خوب به همراه فهرست مطالب منتشر شده است.

    پانويس

    1. ↑ متن كتاب، ج 6، ص770، پاورقى
    2. ↑ همان، ج 1، ص6
    3. ↑ همان، جلد 6، ص770، پاورقى
    4. ↑ همان، ص617، پاورقى 2
    5. ↑ همان، ج 2، ص414 و ج 6، ص596، پاورقى 1
    6. ↑ همان، ج 6، ص662
    7. ↑ همان، ص625- 626
    8. ↑ همان، ج 2، ص414 و ج 6 ص650- 651
    9. ↑ همان، ص421- 422

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.

    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=الحكمة_المتعالية_في_الأسفار_العقلية_الأربعة_(ارشاد)&oldid=751578»