ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'احسائی (ابهام زدایی)' به 'احسائی (ابهام‌زدایی)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| (۶۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00029.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:NUR00029.jpg|بندانگشتی|ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type="authorName" | | ! نام!! data-type="authorName" |ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | احسائی، | | data-type="authorOtherNames" | احسائی، ابن ابی‌جمهور | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |شيخ زين‌الدين على احسائى، پدر بزرگوارش، | | data-type="authorTeachers" |شيخ زين‌الدين على احسائى، پدر بزرگوارش، سيد شمس‌الدين محمد موسوى احسائى، شيخ حسن بن عبدالكريم فتال | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[الاقطاب الفقهیه علی مذهب الامامیه]] | | data-type="authorWritings" |[[الاقطاب الفقهیه علی مذهب الامامیه]] | ||
[[عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية]] | |||
[[ | [[کاشفة الحال عن أحوال الاستدلال]] | ||
[[ | [[كشف البراهين في شرح رسالة زاد المسافرين]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00029AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|احسائی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''ابوجعفر، محمد بن على بن | '''ابوجعفر، محمد بن على بن ابراهیم''' (متولد 835 یا 840- وفات 904ق)، معروف به ابن ابی‌جمهور احسائى، فقیه، محدث، متکلم، صوفی مشرب امامی | ||
پدرش شيخ على و جد بزرگ وى | ==ولادت== | ||
در سال 840 هجرى در شهر احساء به دنيا آمد. | |||
پدرش شيخ على و جد بزرگ وى ابراهیم، از علماى بزرگ احساء بودند. علما در وصف آنها جز مدح و ستايش هيچ ندارند. | |||
==تحصيلات== | ==تحصيلات== | ||
| خط ۵۱: | خط ۴۹: | ||
ابن ابی‌جمهور، در سال‌هاى نخستين زندگى، از محضر پدر بزرگوار خود و برخى ديگر از علماى ديار احساء علوم مقدماتى را فراگرفت و در اندك زمانى سرآمد همه هم‌درس‌هاى خود شد. | ابن ابی‌جمهور، در سال‌هاى نخستين زندگى، از محضر پدر بزرگوار خود و برخى ديگر از علماى ديار احساء علوم مقدماتى را فراگرفت و در اندك زمانى سرآمد همه هم‌درس‌هاى خود شد. | ||
او كه قدمهاى | او كه قدمهاى اولیه تحصيل علم را به سرعت برداشته بود، با هجرت به عراق و اقامت در نجف اشرف، مهد علم و اجتهاد، حركت خود به سوى قله‌هاى رفيع پيشرفت را با يارى گرفتن از حضرت امیرالمؤمنين علی عليه‌السلام سريع‌تر كرد. | ||
در | در این ايام از محضر بزرگانى چون شيخ عبدالكريم فتال نيشابورى استفاده‌ها برد و كوله‌بار خود را مملو از اندوخته‌هاى ارزشمند نمود. | ||
==سفرها== | ==سفرها== | ||
دانشمندان الهى، كه فلسفه | دانشمندان الهى، كه فلسفه زندگیشان خدمت به دين و دانش است، وطنى به گستردگى جهان دارند، چرا كه زندگى در هر كجا را مفيدتر برای دين و خدمت به علم و دانش بدانند به همانجا هجرت مى‌كنند. | ||
یکى از این دانشمندان راستين ابن ابی‌جمهور است. او پس از گذراندن مراحل مقدماتى به عراق سفر كرد تا گنجهاى دانش و معرفت را از ديار نجف به دست آورده و با آب زلال ولايت، خود را سيراب سازد. | |||
ابن ابی‌جمهور پس از سال‌ها تحصيل در محضر بزرگان، عازم سفر حج شد. بعد از مراجعت و اقامتى كوتاه در احساء به زيارت كربلا رفت و دوباره به نجف بازگشت. | ابن ابی‌جمهور پس از سال‌ها تحصيل در محضر بزرگان، عازم سفر حج شد. بعد از مراجعت و اقامتى كوتاه در احساء به زيارت كربلا رفت و دوباره به نجف بازگشت. | ||
شيخِ احساء كه حوزه | شيخِ احساء كه حوزه علمیه نجف را مملو از عالمان گرانقدر مى‌ديد، به قصد زيارت ثامن الحجج و افاضه علوم آل محمد صلوات‌الله‌عليهم اجمعين بسوى مشهد مقدس روانه شد. در طول مسير فرصت را غنيمت شمرده و کتاب «زاد المسافرين» را در اصول دين تأليف كرد. | ||
پس از ورود به مشهد مقدس | پس از ورود به مشهد مقدس «سيد محسن رضوى»، كه از فضلاى بزرگوار مشهد بود به استقبال او رفته و او را در خانه خود میهمان كرده و از همان زمان زانوى شاگردى در پيشگاه استاد به زمین زد. | ||
ورود ابن ابی‌جمهور به مشهد مقدس در سال 878 هجرى بوده است. | ورود ابن ابی‌جمهور به مشهد مقدس در سال 878 هجرى بوده است. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۱: | ||
از جمله وقايع مهم، در ايام اقامت وى در مشهد رضوى، مناظره معروف اوست با | از جمله وقايع مهم، در ايام اقامت وى در مشهد رضوى، مناظره معروف اوست با یکى از علماى بزرگ اهل سنت كه از هرات افغانستان به قصد مناظره، خود را به محضر ابن ابی‌جمهور رسانده بود. | ||
اين مناظره در سه جلسه و با حضور جمع زيادى از اهل سنت و | اين مناظره در سه جلسه و با حضور جمع زيادى از اهل سنت و شیعیان انجام شد و سرانجام عالم سنى با اعتراف به شكست خود، تسليم شد. | ||
از آنجا كه روش مناظره و مطالب آن بسيار ارزشمند بود از شيخ درخواست شد آنها را جاودانه كند، شيخ نيز مباحث مطرح شده در آن مناظرات را در کتابى به نام «مناظرة بين | از آنجا كه روش مناظره و مطالب آن بسيار ارزشمند بود از شيخ درخواست شد آنها را جاودانه كند، شيخ نيز مباحث مطرح شده در آن مناظرات را در کتابى به نام «مناظرة بين الغروی و الهروی» گرد آورد كه تا كنون بارها تجديد چاپ شده و بسيار مورد استقبال قرار گرفته است. | ||
ابن ابی‌جمهور پس از 15 سال مجاورت امام رضا عليه‌السلام در سال 893 هجرى | ابن ابی‌جمهور پس از 15 سال مجاورت امام رضا عليه‌السلام در سال 893 هجرى برای دومین بار بسوى خانه خدا شتافت. در راه بازگشت از حج نيز، نزدیک به دو سال در جوار مولا امیرالمؤمنين عليه‌السلام بود و در اواخر سال 895 هجرى عازم مشهد الرضا عليه‌السلام گشته و تا پایان عمر شريف خود در آنجا باقى ماند. | ||
==اساتيد== | ==اساتيد== | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۳: | ||
اساتيد و مشايخ روايت ابن ابی‌جمهور عبارتند از: | اساتيد و مشايخ روايت ابن ابی‌جمهور عبارتند از: | ||
# شيخ زين‌الدين على احسائى، پدر بزرگوارش | |||
# | #شيخ زين‌الدين على احسائى، پدر بزرگوارش | ||
# شيخ حسن بن عبدالكريم فتال | #سيد شمس‌الدين محمد موسوى احسائى | ||
# شيخ على بن هلال جزائرى و... | #شيخ حسن بن عبدالكريم فتال | ||
#شيخ على بن هلال جزائرى و... | |||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
از جمله شاگردان ابن ابی‌جمهور هستند: | |||
# سيد محسن رضوى | |||
# | |||
# شيخ ربيعة جزائرى | # شيخ ربيعة جزائرى | ||
# | # سيد شرف‌الدين طالقانى | ||
# شيخ محمد صالح غروى حلى | # شيخ محمد صالح غروى حلى | ||
# شيخ على كركى، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] | # شيخ على كركى، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق ثانى]] | ||
==تأليفات== | ==تأليفات== | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۳: | ||
مراتب علم و فضل هر عالم ربانى از راه شناخت تأليفات او قابل درك است. ابن ابی‌جمهور حدود 38 تأليف گرانبها به يادگار گذاشته از جمله: | مراتب علم و فضل هر عالم ربانى از راه شناخت تأليفات او قابل درك است. ابن ابی‌جمهور حدود 38 تأليف گرانبها به يادگار گذاشته از جمله: | ||
# [[عوالي اللئالي العزيزية في | |||
# [[عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية|عوالي اللآلي]] العزيزية (کتاب حاضر در برنامه) | |||
# أسرار الحج | # أسرار الحج | ||
# الأنوار المشهدية | # الأنوار المشهدية | ||
# بداية | # بداية النهایة | ||
# التحفة الحسينية (شرح الفيه [[شهيد اول]]) | # التحفة الحسينية (شرح الفيه [[شهيد اول]]) | ||
# دُرر اللآلي العمادية (در احاديث فقهى) | # دُرر اللآلي العمادية (در احاديث فقهى) | ||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
# معين الفكر (در شرح باب حادى‌عشر) | # معين الفكر (در شرح باب حادى‌عشر) | ||
# کتاب المقتل | # کتاب المقتل | ||
# مناظرة بين | # مناظرة بين الغروی و الهروی | ||
==اعتبار مؤلف و كتب== | ==اعتبار مؤلف و كتب== | ||
ابن ابی‌جمهور از جمله شخصيت‌هاى جنجال | ابن ابی‌جمهور از جمله شخصيت‌هاى جنجال برانگیز در طول تاريخ است. عده‌اى او را عالم، فاضل، فقيه، متكلم، محدث، عارف، حكيم و جامع بين معقول و منقول مى‌دانند. | ||
عده‌اى نيز کتاب‌هاى او را قابل اعتماد ندانسته‌اند. | عده‌اى نيز کتاب‌هاى او را قابل اعتماد ندانسته‌اند. | ||
گروهى ديگر علاوه بر كتب، شخصيت مؤلف را نيز زير سؤال برده و او را چهره‌اى غير شيعى علوى دانسته‌اند و | گروهى ديگر علاوه بر كتب، شخصيت مؤلف را نيز زير سؤال برده و او را چهره‌اى غير شيعى علوى دانسته‌اند و نسبت‌هایى نظير تصوف و غلو به او داده‌اند. | ||
==جواب== | ==جواب== | ||
در اينجا به صورت خلاصه مى‌گویيم: | |||
ايراداتى كه به ايشان گرفته‌اند، از جمله غالى، صوفى، عارف، فيلسوف، اَخبارى، بى‌دقت در ضبط و سهل‌انگار در نقل روايت، همه بى‌پايه و اساس است؛ چرا كه اگر كسى سخنى از صوفيه نقل كرده دليل بر انحراف و صوفى بودنش نمى‌شود و فاصله بين عرفان و تصوف بر محققین پوشيده نيست. | |||
ايراداتى كه به ايشان گرفته‌اند، از جمله غالى، صوفى، عارف، فيلسوف، اَخبارى، بى‌دقت در ضبط و سهل‌انگار در نقل روايت، همه بى‌پايه و اساس است؛ چرا كه اگر كسى سخنى از صوفيه نقل كرده دليل بر انحراف و صوفى بودنش نمى‌شود و فاصله بين عرفان و تصوف بر | |||
استاد فلسفه و عرفان بودن نيز دليل ضعف او نمى‌شود و مانند صدها عالم عارف و فيلسوف در تاريخ تشيع در قلب تمام | استاد فلسفه و عرفان بودن نيز دليل ضعف او نمى‌شود و مانند صدها عالم عارف و فيلسوف در تاريخ تشيع در قلب تمام شیعیان جاى دارد. | ||
ادعاى اخبارى بودن او نيز مخالف چيزى است كه از كتب او به دست مى‌آيد؛ چرا كه اولاً | ادعاى اخبارى بودن او نيز مخالف چيزى است كه از كتب او به دست مى‌آيد؛ چرا كه اولاً رویه او حد وسطى است بين اصولى و اخبارى. | ||
ثانياً بر فرض كه او اخبارى باشد، روايات او بر حجيت خود باقى است زيرا ملاك در حجيت روايت | ثانياً بر فرض كه او اخبارى باشد، روايات او بر حجيت خود باقى است زيرا ملاك در حجيت روايت اطمینان به صدور آن است. | ||
همچنين اخبارى‌ها طيف عظيمى از علماى شيعه را تشكيل مى‌دهند مانند: [[شيخ صدوق]] و [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] و بسيارى ديگر از علما و هيچ عيبى بر آنها نيست بلكه مقتضاى تطور زمان ايجاد چنين | همچنين اخبارى‌ها طيف عظيمى از علماى شيعه را تشكيل مى‌دهند مانند: [[شيخ صدوق]] و [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] و بسيارى ديگر از علما و هيچ عيبى بر آنها نيست بلكه مقتضاى تطور زمان ايجاد چنين ديدگاه‌هایى بوده و دقت در ضبط و نقل روايت هم از سراسر کتاب این بزرگوار نمايان است. | ||
اما اشكالات بر کتاب ايشان، مانند اينكه رواياتش مرسله است يا مطالب عرفانى دارد و يا روايات عامه را نقل كرده نيز مردود است زيرا: | اما اشكالات بر کتاب ايشان، مانند اينكه رواياتش مرسله است يا مطالب عرفانى دارد و يا روايات عامه را نقل كرده نيز مردود است زيرا: | ||
| خط ۱۴۴: | خط ۱۴۳: | ||
اولا: ابن ابی‌جمهور در ابتداى کتاب مشيخه‌اى دارد و سند روايات خود را مفصلا توضيح داده همچنانكه [[شيخ صدوق]] در آخر [[من لا‌يحضره الفقيه]] انجام داده است. | اولا: ابن ابی‌جمهور در ابتداى کتاب مشيخه‌اى دارد و سند روايات خود را مفصلا توضيح داده همچنانكه [[شيخ صدوق]] در آخر [[من لا‌يحضره الفقيه]] انجام داده است. | ||
ثانيا: نقل بعضى روايات شيعه از طرق عامه | ثانيا: نقل بعضى روايات شيعه از طرق عامه برای نشان دادن این است كه این روايات را علاوه بر شيعه، عامه هم نقل كرده‌اند. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
ابن ابی‌جمهور پس از حدود 70 سال تلاش در راه احياى سنت آل رسول صلى‌الله‌عليهم در دهه اول قرن دهم هجرى بسوى معبود شتافت و جهان اسلام را عزادار كرد. | |||
ابن | سال دقیق وفات ابن ابی جمهور روشن نیست، امّا از قراین چنین بر می‌آید که شیخ تا ذیقعده سال ۹۰۴/ ژوئن ۱۴۹۹ زنده بوده است، زیرا در این تاریخ به درخواست دوستان و شاگردان خود شرحی به نام مُعین الفکر بر کتاب باب حادی عشر نوشته است. | ||
از محل قبر شريف آن بزرگوار اطلاعى در دست نيست، | از محل قبر شريف آن بزرگوار اطلاعى در دست نيست، | ||
==منابع مقاله== | |||
# [http://lib.eshia.ir/23022/2/790 دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن ابی الجمهور»، ج۲، ص۷۹۰]. | |||
#[http://wiki.ahlolbait.com/%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D8%A3%D8%A8%D9%89_%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1_%D8%A7%D9%84%D8%A3%D8%AD%D8%B3%D8%A7%D8%A6%D9%89 پایگاه دانشنامه اسلامی] | |||
== وابسته‌ها == | {{متکلمان شیعه}} | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[المسالك الجامعية في شرح الألفية الشهيدية]] | |||
[[التحفة الحسينية في شرح المقدمة الألفية]] | |||
[[الاقطاب الفقهیه علی مذهب الامامیه]] | [[الاقطاب الفقهیه علی مذهب الامامیه]] | ||
[[عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية]] | [[عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية]] | ||
[[مدينة الحديث (الجواهر الغوالي في شرح عوالي اللآلي)]] | |||
[[کاشفة الحال عن أحوال الاستدلال]] | [[کاشفة الحال عن أحوال الاستدلال]] | ||
| خط ۱۶۵: | خط ۱۷۵: | ||
[[كشف البراهين في شرح رسالة زاد المسافرين]] | [[كشف البراهين في شرح رسالة زاد المسافرين]] | ||
[[مجلي | [[مجلي مرآة المنجي في الكلام و الحكمتين و التصوف]] | ||
[[النور المنجي من الظلام]] | |||
[[دو مجموعه | [[دو مجموعه خطی از آثار کلامی، فلسفي، فقهي]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:متکلمان شیعه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۱۰
| نام | ابن ابی‌جمهور، محمد بن زین‌الدین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | احسائی، ابن ابی‌جمهور |
| نام پدر | شيخ على |
| متولد | 840ق |
| محل تولد | احساء |
| رحلت | 904ق |
| اساتید | شيخ زين‌الدين على احسائى، پدر بزرگوارش، سيد شمس‌الدين محمد موسوى احسائى، شيخ حسن بن عبدالكريم فتال |
| برخی آثار | الاقطاب الفقهیه علی مذهب الامامیه
عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00029AUTHORCODE |
ابوجعفر، محمد بن على بن ابراهیم (متولد 835 یا 840- وفات 904ق)، معروف به ابن ابی‌جمهور احسائى، فقیه، محدث، متکلم، صوفی مشرب امامی
ولادت
در سال 840 هجرى در شهر احساء به دنيا آمد.
پدرش شيخ على و جد بزرگ وى ابراهیم، از علماى بزرگ احساء بودند. علما در وصف آنها جز مدح و ستايش هيچ ندارند.
تحصيلات
ابن ابی‌جمهور، در سال‌هاى نخستين زندگى، از محضر پدر بزرگوار خود و برخى ديگر از علماى ديار احساء علوم مقدماتى را فراگرفت و در اندك زمانى سرآمد همه هم‌درس‌هاى خود شد.
او كه قدمهاى اولیه تحصيل علم را به سرعت برداشته بود، با هجرت به عراق و اقامت در نجف اشرف، مهد علم و اجتهاد، حركت خود به سوى قله‌هاى رفيع پيشرفت را با يارى گرفتن از حضرت امیرالمؤمنين علی عليه‌السلام سريع‌تر كرد.
در این ايام از محضر بزرگانى چون شيخ عبدالكريم فتال نيشابورى استفاده‌ها برد و كوله‌بار خود را مملو از اندوخته‌هاى ارزشمند نمود.
سفرها
دانشمندان الهى، كه فلسفه زندگیشان خدمت به دين و دانش است، وطنى به گستردگى جهان دارند، چرا كه زندگى در هر كجا را مفيدتر برای دين و خدمت به علم و دانش بدانند به همانجا هجرت مى‌كنند.
یکى از این دانشمندان راستين ابن ابی‌جمهور است. او پس از گذراندن مراحل مقدماتى به عراق سفر كرد تا گنجهاى دانش و معرفت را از ديار نجف به دست آورده و با آب زلال ولايت، خود را سيراب سازد.
ابن ابی‌جمهور پس از سال‌ها تحصيل در محضر بزرگان، عازم سفر حج شد. بعد از مراجعت و اقامتى كوتاه در احساء به زيارت كربلا رفت و دوباره به نجف بازگشت.
شيخِ احساء كه حوزه علمیه نجف را مملو از عالمان گرانقدر مى‌ديد، به قصد زيارت ثامن الحجج و افاضه علوم آل محمد صلوات‌الله‌عليهم اجمعين بسوى مشهد مقدس روانه شد. در طول مسير فرصت را غنيمت شمرده و کتاب «زاد المسافرين» را در اصول دين تأليف كرد.
پس از ورود به مشهد مقدس «سيد محسن رضوى»، كه از فضلاى بزرگوار مشهد بود به استقبال او رفته و او را در خانه خود میهمان كرده و از همان زمان زانوى شاگردى در پيشگاه استاد به زمین زد.
ورود ابن ابی‌جمهور به مشهد مقدس در سال 878 هجرى بوده است.
مناظره تاريخى
از جمله وقايع مهم، در ايام اقامت وى در مشهد رضوى، مناظره معروف اوست با یکى از علماى بزرگ اهل سنت كه از هرات افغانستان به قصد مناظره، خود را به محضر ابن ابی‌جمهور رسانده بود.
اين مناظره در سه جلسه و با حضور جمع زيادى از اهل سنت و شیعیان انجام شد و سرانجام عالم سنى با اعتراف به شكست خود، تسليم شد.
از آنجا كه روش مناظره و مطالب آن بسيار ارزشمند بود از شيخ درخواست شد آنها را جاودانه كند، شيخ نيز مباحث مطرح شده در آن مناظرات را در کتابى به نام «مناظرة بين الغروی و الهروی» گرد آورد كه تا كنون بارها تجديد چاپ شده و بسيار مورد استقبال قرار گرفته است.
ابن ابی‌جمهور پس از 15 سال مجاورت امام رضا عليه‌السلام در سال 893 هجرى برای دومین بار بسوى خانه خدا شتافت. در راه بازگشت از حج نيز، نزدیک به دو سال در جوار مولا امیرالمؤمنين عليه‌السلام بود و در اواخر سال 895 هجرى عازم مشهد الرضا عليه‌السلام گشته و تا پایان عمر شريف خود در آنجا باقى ماند.
اساتيد
اساتيد و مشايخ روايت ابن ابی‌جمهور عبارتند از:
- شيخ زين‌الدين على احسائى، پدر بزرگوارش
- سيد شمس‌الدين محمد موسوى احسائى
- شيخ حسن بن عبدالكريم فتال
- شيخ على بن هلال جزائرى و...
شاگردان
از جمله شاگردان ابن ابی‌جمهور هستند:
- سيد محسن رضوى
- شيخ ربيعة جزائرى
- سيد شرف‌الدين طالقانى
- شيخ محمد صالح غروى حلى
- شيخ على كركى، محقق ثانى
تأليفات
مراتب علم و فضل هر عالم ربانى از راه شناخت تأليفات او قابل درك است. ابن ابی‌جمهور حدود 38 تأليف گرانبها به يادگار گذاشته از جمله:
- عوالي اللآلي العزيزية (کتاب حاضر در برنامه)
- أسرار الحج
- الأنوار المشهدية
- بداية النهایة
- التحفة الحسينية (شرح الفيه شهيد اول)
- دُرر اللآلي العمادية (در احاديث فقهى)
- زاد المسافرين (در اصول دين)
- الأقطاب الفقهية
- معين الفكر (در شرح باب حادى‌عشر)
- کتاب المقتل
- مناظرة بين الغروی و الهروی
اعتبار مؤلف و كتب
ابن ابی‌جمهور از جمله شخصيت‌هاى جنجال برانگیز در طول تاريخ است. عده‌اى او را عالم، فاضل، فقيه، متكلم، محدث، عارف، حكيم و جامع بين معقول و منقول مى‌دانند.
عده‌اى نيز کتاب‌هاى او را قابل اعتماد ندانسته‌اند.
گروهى ديگر علاوه بر كتب، شخصيت مؤلف را نيز زير سؤال برده و او را چهره‌اى غير شيعى علوى دانسته‌اند و نسبت‌هایى نظير تصوف و غلو به او داده‌اند.
جواب
در اينجا به صورت خلاصه مى‌گویيم:
ايراداتى كه به ايشان گرفته‌اند، از جمله غالى، صوفى، عارف، فيلسوف، اَخبارى، بى‌دقت در ضبط و سهل‌انگار در نقل روايت، همه بى‌پايه و اساس است؛ چرا كه اگر كسى سخنى از صوفيه نقل كرده دليل بر انحراف و صوفى بودنش نمى‌شود و فاصله بين عرفان و تصوف بر محققین پوشيده نيست.
استاد فلسفه و عرفان بودن نيز دليل ضعف او نمى‌شود و مانند صدها عالم عارف و فيلسوف در تاريخ تشيع در قلب تمام شیعیان جاى دارد.
ادعاى اخبارى بودن او نيز مخالف چيزى است كه از كتب او به دست مى‌آيد؛ چرا كه اولاً رویه او حد وسطى است بين اصولى و اخبارى.
ثانياً بر فرض كه او اخبارى باشد، روايات او بر حجيت خود باقى است زيرا ملاك در حجيت روايت اطمینان به صدور آن است.
همچنين اخبارى‌ها طيف عظيمى از علماى شيعه را تشكيل مى‌دهند مانند: شيخ صدوق و كلينى و بسيارى ديگر از علما و هيچ عيبى بر آنها نيست بلكه مقتضاى تطور زمان ايجاد چنين ديدگاه‌هایى بوده و دقت در ضبط و نقل روايت هم از سراسر کتاب این بزرگوار نمايان است.
اما اشكالات بر کتاب ايشان، مانند اينكه رواياتش مرسله است يا مطالب عرفانى دارد و يا روايات عامه را نقل كرده نيز مردود است زيرا:
اولا: ابن ابی‌جمهور در ابتداى کتاب مشيخه‌اى دارد و سند روايات خود را مفصلا توضيح داده همچنانكه شيخ صدوق در آخر من لا‌يحضره الفقيه انجام داده است.
ثانيا: نقل بعضى روايات شيعه از طرق عامه برای نشان دادن این است كه این روايات را علاوه بر شيعه، عامه هم نقل كرده‌اند.
وفات
ابن ابی‌جمهور پس از حدود 70 سال تلاش در راه احياى سنت آل رسول صلى‌الله‌عليهم در دهه اول قرن دهم هجرى بسوى معبود شتافت و جهان اسلام را عزادار كرد.
سال دقیق وفات ابن ابی جمهور روشن نیست، امّا از قراین چنین بر می‌آید که شیخ تا ذیقعده سال ۹۰۴/ ژوئن ۱۴۹۹ زنده بوده است، زیرا در این تاریخ به درخواست دوستان و شاگردان خود شرحی به نام مُعین الفکر بر کتاب باب حادی عشر نوشته است.
از محل قبر شريف آن بزرگوار اطلاعى در دست نيست،
منابع مقاله
- دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «ابن ابی الجمهور»، ج۲، ص۷۹۰.
- پایگاه دانشنامه اسلامی
وابسته‌ها
المسالك الجامعية في شرح الألفية الشهيدية
التحفة الحسينية في شرح المقدمة الألفية
الاقطاب الفقهیه علی مذهب الامامیه
عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية
مدينة الحديث (الجواهر الغوالي في شرح عوالي اللآلي)
کاشفة الحال عن أحوال الاستدلال
كشف البراهين في شرح رسالة زاد المسافرين