نهاية النهاية في شرح الكفاية: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'محمد کاظم' به 'محمدکاظم')
    جز (جایگزینی متن - 'شرح كفاية الأصول (ابهام‌ زدایی)' به 'شرح كفاية الأصول (ابهام‌‌زدایی)')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR02771J1.jpg|بندانگشتی|نهایة النهایة في شرح الکفایة]]
    | تصویر =NUR02771J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =نهایة النهایة في شرح الکفایة
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =کفایة الاصول. شرح
    |-
    | پدیدآوران =
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|نهایة النهایة في شرح الکفایة
    [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]] (نویسنده)
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|کفایة الاصول. شرح
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]] (نويسنده)


    [[ایروانی، علی]] (شارح)
    [[ایروانی، علی]] (شارح)
    |-
    | زبان =عربی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏159‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏آ‎‏3‎‏ ‎‏ک‎‏70‎‏22‎‏9‎‏
    |data-type='language'|عربی
    | موضوع =
    |-
    آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین، 1255 - 1329ق. کفایه الاصول - نقد و تفسیر
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏159‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏آ‎‏3‎‏ ‎‏ک‎‏70‎‏22‎‏9‎‏
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین، 1255 - 1329ق. کفایه الاصول - نقد و تفسیر


    اصول فقه شیعه - قرن 14
    اصول فقه شیعه - قرن 14
    |-
    | ناشر =
    |ناشر  
    مکتب الإعلام الإسلامي، مرکز النشر
    |data-type='publisher'|مکتب الإعلام الإسلامي، مرکز النشر
    | مکان نشر =قم - ایران
    |-
    | سال نشر = 1370 ش  
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|قم - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1370 هـ.ش  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE2771AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>
     
     
    == معرفى اجمالى ==
     
     
    «نهاية النهاية فى شرح الكفاية»، به زبان عربى، اثر آيت‌الله [[ایروانی، علی|ميرزا على ايروانى]] نجفى است.


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02771AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =2
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =02771
    | کتابخوان همراه نور =02771
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    {{کاربردهای دیگر|شرح كفاية الأصول (ابهام‌‌زدایی)}}
    '''نهاية النهاية فى شرح الكفاية'''، به زبان عربى، اثر آيت‌الله [[ایروانی، علی|ميرزا على ايروانى]] نجفى است.
    مولّف، با تبحّر و تسلّط علمى، علاوه بر شرح عبارات مشكل، اشكالات عميق و سودمندى بر [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] آخوند وارد ساخته است.
    مولّف، با تبحّر و تسلّط علمى، علاوه بر شرح عبارات مشكل، اشكالات عميق و سودمندى بر [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] آخوند وارد ساخته است.


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    كتاب، شرح مباحث الفاظ [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] است كه با اين حساب، جلد اوّل [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را شامل مى‌شود. شارح، نخست، قسمتى از كلام [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند]] را كه نياز به توضيح داشته است، تحت عنوان «قوله»، ذكر نموده و سپس به شرح و بررسى آن پرداخته است.
    كتاب، شرح مباحث الفاظ [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] است كه با اين حساب، جلد اوّل [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] را شامل مى‌شود. شارح، نخست، قسمتى از كلام [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند]] را كه نياز به توضيح داشته است، تحت عنوان «قوله»، ذكر نموده و سپس به شرح و بررسى آن پرداخته است.


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==
    براى آشنايى با محتواى كتاب و تبحّر و تسلّط علمى مرحوم ايروانى در مباحث الفاظ، نمونه‌هايى از فرمايشات ايشان را مى‌آوریم:


    #به نظر مرحوم ايروانى، امتياز علوم به امتياز موضوع يا محمول يا هر دوى آنهاست، چون علم، عبارت است از يك سرى قضايا كه تمايز آنها صرفاً بر اساس موضوع يا محمول و يا هر دوى آنها صورت مى‌پذيرد و با اتّحاد طرفين، قضيّه، واحد شده و تعدّدى در ميان نخواهد بود.
    #به نظر ايروانى، دلالت لفظ بر معنى، هم ذاتى است و هم جعلى؛ يعنى اصل دلالت و اشاره به سبب لفظ، ذاتى است، ولى دلالت بر معنايى خاص از ميان معانى، جعلى و وضعى است.
    #شارح در تبيين معناى تبادر، بيان مى‌كند كه تبادر، معلولِ معناى ارتكازى است كه از مداليل الفاظ در نفس حاصل مى‌شود و اين ارتكاز، يا ناشى از اطلاع بر موارد استعمال اهل لغت است يا ناشى از ممارست كلمات ناقلين لغت است و از اين‌جا روشن مى‌شود كه به نظر ايشان، تبادر، معلولِ علم به وضع نيست.
    #مرحوم ايروانى، عدم دلالت صيغه امر را بر فور و تراخى، به حسب وضع مى‌داند، ولى به حسب استعمالات شايعِ عرفى، ظهور امر را در فور عرفى بعيد نمى‌داند.
    #مرحوم آخوند، در بحث نواهى، مى‌فرمايد: مادّه و صيغه نهى، از نظر دلالت، مانند ماده و صيغه امر بوده و مفيد طلب لزومى انشايى است و آنچه كه در مفهوم امر معتبر بوده، در مفهوم نهى نيز معتبر است. مرحوم ايروانى، در اين باره، اشكال كرده و مى‌فرمايد: در موارد نهى، طلب حقيقى و اراده نفسانيه وجود ندارد، چون اگر اراده‌اى باشد، يا متعلّق به فعل است يا به ترك يا به كف و همگى باطل است...


    براى آشنايى با محتواى كتاب و تبحّر و تسلّط علمى مرحوم ايروانى در مباحث الفاظ، نمونه‌هايى از فرمايشات ايشان را مى‌آوريم:
    == منابع مقاله ==


    1. به نظر مرحوم ايروانى، امتياز علوم به امتياز موضوع يا محمول يا هر دوى آنهاست، چون علم، عبارت است از يك سرى قضايا كه تمايز آنها صرفاً بر اساس موضوع يا محمول و يا هر دوى آنها صورت مى‌پذيرد و با اتّحاد طرفين، قضيّه، واحد شده و تعدّدى در ميان نخواهد بود.


    2. به نظر ايروانى، دلالت لفظ بر معنى، هم ذاتى است و هم جعلى؛ يعنى اصل دلالت و اشاره به سبب لفظ، ذاتى است، ولى دلالت بر معنايى خاص از ميان معانى، جعلى و وضعى است.
    # مقدّمه و متن كتاب.
    # كفاية الاصول [[آخوند خراسانى]].


    3. شارح در تبيين معناى تبادر، بيان مى‌كند كه تبادر، معلولِ معناى ارتكازى است كه از مداليل الفاظ در نفس حاصل مى‌شود و اين ارتكاز، يا ناشى از اطلاع بر موارد استعمال اهل لغت است يا ناشى از ممارست كلمات ناقلين لغت است و از اين‌جا روشن مى‌شود كه به نظر ايشان، تبادر، معلولِ علم به وضع نيست.
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    4. مرحوم ايروانى، عدم دلالت صيغه امر را بر فور و تراخى، به حسب وضع مى‌داند، ولى به حسب استعمالات شايعِ عرفى، ظهور امر را در فور عرفى بعيد نمى‌داند.
    [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]]
     
    5. مرحوم آخوند، در بحث نواهى، مى‌فرمايد: مادّه و صيغه نهى، از نظر دلالت، مانند ماده و صيغه امر بوده و مفيد طلب لزومى انشايى است و آنچه كه در مفهوم امر معتبر بوده، در مفهوم نهى نيز معتبر است. مرحوم ايروانى، در اين باره، اشكال كرده و مى‌فرمايد: در موارد نهى، طلب حقيقى و اراده نفسانيه وجود ندارد، چون اگر اراده‌اى باشد، يا متعلّق به فعل است يا به ترك يا به كف و همگى باطل است...
     
    == منابع مقاله ==
     
     
    1. مقدّمه و متن كتاب.


    2. كفاية الاصول [[آخوند خراسانى]].
    [[جملة المجهولات]]


    == وابسته‌ها ==
    {{وابسته‌ها}}
    [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]]


    == پیوندها ==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/3904 مطالعه کتاب نهایة النهایة في شرح الکفایة در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۸

    نهایة النهایة في شرح الکفایة
    نهاية النهاية في شرح الكفاية
    پدیدآورانآخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین (نویسنده) ایروانی، علی (شارح)
    عنوان‌های دیگرکفایة الاصول. شرح
    ناشرمکتب الإعلام الإسلامي، مرکز النشر
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1370 ش
    چاپ1
    موضوعآخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین، 1255 - 1329ق. کفایه الاصول - نقد و تفسیر اصول فقه شیعه - قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏159‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏آ‎‏3‎‏ ‎‏ک‎‏70‎‏22‎‏9‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf
    برای دیگر کاربردها، شرح كفاية الأصول (ابهام‌‌زدایی) را ببینید.

    نهاية النهاية فى شرح الكفاية، به زبان عربى، اثر آيت‌الله ميرزا على ايروانى نجفى است. مولّف، با تبحّر و تسلّط علمى، علاوه بر شرح عبارات مشكل، اشكالات عميق و سودمندى بر كفايه آخوند وارد ساخته است.

    ساختار

    كتاب، شرح مباحث الفاظ كفايه است كه با اين حساب، جلد اوّل كفايه را شامل مى‌شود. شارح، نخست، قسمتى از كلام آخوند را كه نياز به توضيح داشته است، تحت عنوان «قوله»، ذكر نموده و سپس به شرح و بررسى آن پرداخته است.

    گزارش محتوا

    براى آشنايى با محتواى كتاب و تبحّر و تسلّط علمى مرحوم ايروانى در مباحث الفاظ، نمونه‌هايى از فرمايشات ايشان را مى‌آوریم:

    1. به نظر مرحوم ايروانى، امتياز علوم به امتياز موضوع يا محمول يا هر دوى آنهاست، چون علم، عبارت است از يك سرى قضايا كه تمايز آنها صرفاً بر اساس موضوع يا محمول و يا هر دوى آنها صورت مى‌پذيرد و با اتّحاد طرفين، قضيّه، واحد شده و تعدّدى در ميان نخواهد بود.
    2. به نظر ايروانى، دلالت لفظ بر معنى، هم ذاتى است و هم جعلى؛ يعنى اصل دلالت و اشاره به سبب لفظ، ذاتى است، ولى دلالت بر معنايى خاص از ميان معانى، جعلى و وضعى است.
    3. شارح در تبيين معناى تبادر، بيان مى‌كند كه تبادر، معلولِ معناى ارتكازى است كه از مداليل الفاظ در نفس حاصل مى‌شود و اين ارتكاز، يا ناشى از اطلاع بر موارد استعمال اهل لغت است يا ناشى از ممارست كلمات ناقلين لغت است و از اين‌جا روشن مى‌شود كه به نظر ايشان، تبادر، معلولِ علم به وضع نيست.
    4. مرحوم ايروانى، عدم دلالت صيغه امر را بر فور و تراخى، به حسب وضع مى‌داند، ولى به حسب استعمالات شايعِ عرفى، ظهور امر را در فور عرفى بعيد نمى‌داند.
    5. مرحوم آخوند، در بحث نواهى، مى‌فرمايد: مادّه و صيغه نهى، از نظر دلالت، مانند ماده و صيغه امر بوده و مفيد طلب لزومى انشايى است و آنچه كه در مفهوم امر معتبر بوده، در مفهوم نهى نيز معتبر است. مرحوم ايروانى، در اين باره، اشكال كرده و مى‌فرمايد: در موارد نهى، طلب حقيقى و اراده نفسانيه وجود ندارد، چون اگر اراده‌اى باشد، يا متعلّق به فعل است يا به ترك يا به كف و همگى باطل است...

    منابع مقاله

    1. مقدّمه و متن كتاب.
    2. كفاية الاصول آخوند خراسانى.

    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=نهاية_النهاية_في_شرح_الكفاية&oldid=752876»