جمع بين حكم واقعى و ظاهرى: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'وحید بهبهانی، محمدباقر' به 'بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل') |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR02797J1.jpg | |||
| عنوان =رسائل أصولیة | |||
| عنوانهای دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[سبحانی تبریزی، جعفر]] (نویسنده) | |||
| زبان =عربی | |||
| کد کنگره =BP 159/8 /س2ر5 | |||
| موضوع = | |||
اصول فقه شیعه - قرن 14 | |||
| ناشر = | |||
مؤسسه امام صادق علیهالسلام | |||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1383 ش | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02797AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| | | کتابخانۀ دیجیتال نور =02797 | ||
| کتابخوان همراه نور =02797 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| | | پس از = | ||
| پیش از = | |||
}} | |||
| | |||
| | |||
|کد | |||
| | |||
| | |||
'''جمع بين حكم واقعى و ظاهرى''' تأليف [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيتالله شيخ جعفر سبحانى]]، یکی از مجموعه مقالاتى است كه با نام [[رسائل أصولية]] و با هدف تحقيق پارهاى از مسائل اصولى كه نقش مهمى در استنباط احكام دارند، تدوين شده است. | '''جمع بين حكم واقعى و ظاهرى''' تأليف [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيتالله شيخ جعفر سبحانى]]، یکی از مجموعه مقالاتى است كه با نام [[رسائل أصولية]] و با هدف تحقيق پارهاى از مسائل اصولى كه نقش مهمى در استنباط احكام دارند، تدوين شده است. | ||
عنوان اصلى اين مسئله در كتب قدما، جواز عقلى تعبدبه خبر واحد بود، اما از زمان مرحوم [[ | عنوان اصلى اين مسئله در كتب قدما، جواز عقلى تعبدبه خبر واحد بود، اما از زمان مرحوم [[بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل|وحيد بهبهانى]] به جمع بين حكم واقعى و ظاهرى تغيير عنوان داد. اعتقاد به حجيت خبر واحد و ديگر احكام ظاهرى با سه مشكل روبهرو است: 1. محذور ملاكى كه عبارت است از تزاحم بين ملاكات حكم(مصلحت و مفسده)، چرا كه اگر حكم واقعى، حرمت باشد و حكم ظاهرى وجوب، لازم مىآيد كه مصلحت و مفسده با يكديگر جمع شوند. 2. محذور خطابى كه منظور از آن، اجتماع مثلين يا ضدين است، چون در فرض موافقت حكم ظاهرى و واقعى، دو حكم متماثل بر يك موضوع وارد شده و در صورت عدم توافق، دو حكم متضاد در يك موضوع جمع مىشوند. | ||
محذور مبدئى كه به اشكال در مبادى احكام؛ يعنى حب و بغض مولى، باز مىگردد كه امر و نهى بر اساس آن به وجود مىآيد. در صورت توافق حكم ظاهرى و واقعى، مشكل جمع شدن دو اراده بر يك چيز و در صورت عدم توافق، مشكل جمع بين حب و بغض به وجود مىآيد. | محذور مبدئى كه به اشكال در مبادى احكام؛ يعنى حب و بغض مولى، باز مىگردد كه امر و نهى بر اساس آن به وجود مىآيد. در صورت توافق حكم ظاهرى و واقعى، مشكل جمع شدن دو اراده بر يك چيز و در صورت عدم توافق، مشكل جمع بين حب و بغض به وجود مىآيد. | ||
نویسنده، بعد از طرح مسئله، به شكلى كه گذشت، پاسخهاى محققین علم اصول را به حل اين مشكل با توضيح و تحليل عرضه مىكند. | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رسائل أصولية]] | |||
[[نقش عقل در استنباط حكم شرعى]] | |||
[[رد يا قبول مسلك حق اطاعت مولى بر عبد]] | |||
[[نقش عرف و سيره عقلا در استنباط احكام]] | |||
[[قطعى بودن يا ظنى بودن دلالت ظواهر بر معانى خود]] | |||
[[عدم حجيت خبر واحد در عقايد]] | |||
[[اصول فقه از گذشته تا اكنون]] | |||
[[حكم مسائل غير منصوص در فقه سنى]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۸: | ||
[[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | [[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | ||
[[رده:اصول فقه شیعه]] | [[رده:اصول فقه شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۵۷
جمع بين حكم واقعى و ظاهرى تأليف آيتالله شيخ جعفر سبحانى، یکی از مجموعه مقالاتى است كه با نام رسائل أصولية و با هدف تحقيق پارهاى از مسائل اصولى كه نقش مهمى در استنباط احكام دارند، تدوين شده است.
| رسائل أصولیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سبحانی تبریزی، جعفر (نویسنده) |
| ناشر | مؤسسه امام صادق علیهالسلام |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1383 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اصول فقه شیعه - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 159/8 /س2ر5 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
عنوان اصلى اين مسئله در كتب قدما، جواز عقلى تعبدبه خبر واحد بود، اما از زمان مرحوم وحيد بهبهانى به جمع بين حكم واقعى و ظاهرى تغيير عنوان داد. اعتقاد به حجيت خبر واحد و ديگر احكام ظاهرى با سه مشكل روبهرو است: 1. محذور ملاكى كه عبارت است از تزاحم بين ملاكات حكم(مصلحت و مفسده)، چرا كه اگر حكم واقعى، حرمت باشد و حكم ظاهرى وجوب، لازم مىآيد كه مصلحت و مفسده با يكديگر جمع شوند. 2. محذور خطابى كه منظور از آن، اجتماع مثلين يا ضدين است، چون در فرض موافقت حكم ظاهرى و واقعى، دو حكم متماثل بر يك موضوع وارد شده و در صورت عدم توافق، دو حكم متضاد در يك موضوع جمع مىشوند.
محذور مبدئى كه به اشكال در مبادى احكام؛ يعنى حب و بغض مولى، باز مىگردد كه امر و نهى بر اساس آن به وجود مىآيد. در صورت توافق حكم ظاهرى و واقعى، مشكل جمع شدن دو اراده بر يك چيز و در صورت عدم توافق، مشكل جمع بين حب و بغض به وجود مىآيد.
نویسنده، بعد از طرح مسئله، به شكلى كه گذشت، پاسخهاى محققین علم اصول را به حل اين مشكل با توضيح و تحليل عرضه مىكند.