الله‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|الله‎شناسی {| class="wikitable aboutBookTable" style="...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - '↵↵ ' به ' ')
     
    (۷۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR12764J1.jpg|بندانگشتی|الله‎شناسی]]
    | تصویر =NUR12764J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =الله‌شناسی
    |+ |
    | پدیدآوران =  
    |-
    [[حسینی طهرانی، محمدحسین]] (نویسنده)
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|الله‎شناسی
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[حسيني طهراني، محمدحسين]] (نويسنده)
       
       
    |-
    | زبان = فارسی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏217‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏الف‎‏7  
    |data-type='language'| فارسي
    | موضوع =
    |-
    توحيد  
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏217‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏الف‎‏7  
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|توحيد  


    خدا شناسي
    خدا شناسی
    |-
    | ناشر =
    |ناشر  
    علامه طباطبایی
    |data-type='publisher'|علامه طباطبايي
    | مکان نشر =ایران - مشهد مقدس  
    |-
    | سال نشر = |مجلد1: 1426ق ,  
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|ايران - مشهد مقدس  
    |-
    ||سال نشر  
    |ata-type='publishYear'|مجلد1: 1426ق ,


    مجلد2: 1426ق , 
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12764AUTOMATIONCODE
    | چاپ =4
    | شابک =964-6533-06-x
    | تعداد جلد =3
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =12764
    | کتابخوان همراه نور =12764
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    '''الله‌شناسی'''، اثر [[حسینی طهرانی، محمدحسین|سید محمدحسین حسینی طهرانی]] (متوفی 1426ق)، کتابی است در موضوع خداشناسی و در مباحثی چون: توحید ذاتی و افعالی، حقیقت ربط موجودات با پروردگار، لقاء الله، رد بر مکتب‌های انحرافی در مسئله توحید، رساله الحاقیه در رد بر قسمتی از کتاب «[[الأخبار الدخيلة]]» و اثبات صحت دعای وارد در ماه رجب.


    مجلد3: 1426ق , 
    نویسنده بنا داشت که این کتاب را در سال یک‎هزاروچهارصد، به رشته تحریر درآورد، لکن با پانزده سال تأخیر دست به تألیف این اثر زده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8270/2/11 ر.ک: مقدمه، ج1، ص11] و [https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8270/2/20 20]</ref>.
    |-class='articleCode'
     
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE12764AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>
    '''الله‎شناسی'''، اثر سید محمدحسین حسینی طهرانی (متوفی 1426ق)، کتابی است در موضوع خداشناسی و در مباحثی چون: توحید ذاتی و افعالی، حقیقت ربط موجودات با پروردگار، لقاء الله، رد بر مکتب‎های انحرافی در مسئله توحید، رساله الحاقیه در رد بر قسمتی از کتاب «الأخبار الدخيلة» و اثبات صحت دعای وارد در ماه رجب.
     
    نویسنده بنا داشت که این کتاب را در سال یک‎هزاروچهارصد، به رشته تحریر درآورد، لکن با پانزده سال تأخیر دست به تألیف این اثر زده است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص11 و 20</ref>.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    کتاب حاوی دو مقدمه و سی‎وشش مبحث است. روش نویسنده در این مباحث چنین است که دو یا چند مبحث را با هم ذکر می‎کند.
    کتاب حاوی دو مقدمه و سی‌وشش مبحث است. روش نویسنده در این مباحث چنین است که دو یا چند مبحث را با هم ذکر می‌کند.


    هرکدام از جلدهای سه‎گانه دارای دوازده مبحث هستند. جلد اول، در پنج بخش، جلد دوم و سوم هرکدام در چهار بخش تنظیم شده است. هر جلد، مشتمل بر دوازده مبحث است.
    هرکدام از جلدهای سه‌گانه دارای دوازده مبحث هستند. جلد اول، در پنج بخش، جلد دوم و سوم هرکدام در چهار بخش تنظیم شده است. هر جلد، مشتمل بر دوازده مبحث است.


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    مباحث جلد اول با آیات سی‎وپنجم تا سی‎وهشتم از سوره نور آغاز می‎شود. نویسنده برای توضیح این چهار آیه شریفه از استاد خود علامه طباطبایی کمک می‎گیرد و درباره تفسیر '''اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ''' ﴿النور: 35﴾، می‎گوید: خدای سبحان نوری است که آسمان‎ها و زمین به‎واسطه او ظهور پیدا می‎کنند و این همان معنی است که از آیه شریفه اراده شده است؛ زیرا در اینجا نور اضافه به آسمان‎ها و زمین شده، سپس حمل بر خدا (اسم جلاله و الله) شده است. بر این مبنا، سزاوار است قول کسی که می‎گوید: «این بخش از آیه به معنای «الله منور السموات و الأرض»؛ یعنی الله نوردهنده آسمان‎ها و زمین است». عمده غرض او آن است که مراد از نور در اینجا نور مستعار قائم به موجودات و وجودی که حمل بر موجودات می‎شود، نیست<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص30</ref>.
    مباحث جلد اول با آیات سی‌وپنجم تا سی‌وهشتم از سوره نور آغاز می‌شود. نویسنده برای توضیح این چهار آیه شریفه از استاد خود علامه طباطبایی کمک می‌گیرد و درباره تفسیر'''اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ''' ﴿النور: 35﴾، می‌گوید: خدای سبحان نوری است که آسمان‌ها و زمین به‌واسطه او ظهور پیدا می‌کنند و این همان معنی است که از آیه شریفه اراده شده است؛ زیرا در اینجا نور اضافه به آسمان‌ها و زمین شده، سپس حمل بر خدا (اسم جلاله و الله) شده است. بر این مبنا، سزاوار است قول کسی که می‌گوید: «این بخش از آیه به معنای «الله منور السموات و الأرض»؛ یعنی الله نوردهنده آسمان‌ها و زمین است». عمده غرض او آن است که مراد از نور در اینجا نور مستعار قائم به موجودات و وجودی که حمل بر موجودات می‌شود، نیست<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8270/2/30 ر.ک: متن کتاب، ج1، ص30]</ref>.


    نویسنده در پایان، می‎گوید: از تفصیل و شرح مطالب آن بزرگ‎مرد (علامه طباطبایی) استفاده می‎گردد که: «الله» اسم جامع کمال از جمال و جلال الهی است که دربرگیرنده همه اسماء و صفات کلیه و جزئیه است. چون بحث ما در الله‎شناسی است باید این کلمه مبارکه جلاله را ازهرجهت بررسی نمود تا تمام اطراف و جوانب مسئله روشن گردد؛ از نور ذات بحت و وجود صرف تا نور اسماء و صفات کلیه، آن‎هم در مراتب و درجات متفاوته تا برسد به نور اسماء و صفات جزئیه تا هیولای مبهمه که ماده کثیفه قابله عروض اجناس و فصول و انواع است.
    نویسنده در پایان، می‌گوید: از تفصیل و شرح مطالب آن بزرگ‎مرد ([[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]]) استفاده می‌گردد که: «الله» اسم جامع کمال از جمال و جلال الهی است که دربرگیرنده همه اسماء و صفات کلیه و جزئیه است. چون بحث ما در الله‌شناسی است باید این کلمه مبارکه جلاله را ازهرجهت بررسی نمود تا تمام اطراف و جوانب مسئله روشن گردد؛ از نور ذات بحت و وجود صرف تا نور اسماء و صفات کلیه، آن‌هم در مراتب و درجات متفاوته تا برسد به نور اسماء و صفات جزئیه تا هیولای مبهمه که ماده کثیفه قابله عروض اجناس و فصول و انواع است.


    باید دید کیفیت نزول قدیم در حادث و کلیت در جزئیت و انوار محضه در انوار مشوبه به ظلمت و به‎طور کلی الله در اسم احدیت و در اسم واحدیت چگونه است.
    باید دید کیفیت نزول قدیم در حادث و کلیت در جزئیت و انوار محضه در انوار مشوبه به ظلمت و به‌طور کلی الله در اسم احدیت و در اسم واحدیت چگونه است.


    کیفیت نزول نور مطلق در شبکه‎های تعین، یکی پس از دیگری چگونه است. معنی ولایت کلیه و مطلقه که واحد است و از اختصاصات حضرت الله است، کدام است و برای بحث در این مقام، استمداد از آیه مبارکه نور بسیار حائز اهمیت است<ref>ر.ک: همان، ص42-43</ref>.
    کیفیت نزول نور مطلق در شبکه‌های تعین، یکی پس از دیگری چگونه است. معنی ولایت کلیه و مطلقه که واحد است و از اختصاصات حضرت الله است، کدام است و برای بحث در این مقام، استمداد از آیه مبارکه نور بسیار حائز اهمیت است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8270/2/42 ر.ک: همان، ص42-43]</ref>.


    مبحث بعدی کتاب درباره رؤیت خداوند است. نویسنده بدین منظور از دو آیه پنجاه‎وسه و پنجاه‎و‎چهار سوره فصلت کمک گرفته است.
    مبحث بعدی کتاب درباره رؤیت خداوند است. نویسنده بدین منظور از دو آیه پنجاه‌وسه و پنجاه‌و‎چهار سوره فصلت کمک گرفته است.


    او می‎گوید: جمیع موجودات ماسوی‎الله، آیات خدا هستند؛ خواه در جهان خارج از نفس بنی آدم و خواه در نفس بنی ‎آدم. لهذا هیچ‎یک از مخلوقات، وجود استقلالی ندارند، بلکه همگی آیات و نشانه‎ها و آیینه‎ها و مرایی جمال‎نمای ذات اقدس حق هستند و چون این آیه‎ها و آیینه‎ها ابداً جنبه خودنمایی ندارند، بلکه همه‎شان خدانما هستند، بنابراین در هر یک‎یک از آن‎ها می‎توان خدا را دید؛ زیرا آیه، بما هی آیه، فقط جهت ارائه صاحب آیه است و خود را به‎هیچ‎وجه من الوجوه نشان نمی‎دهد<ref>ر.ک: همان، ص82</ref>.
    او می‌گوید: جمیع موجودات ماسوی‌الله، آیات خدا هستند؛ خواه در جهان خارج از نفس بنی آدم و خواه در نفس بنی ‎آدم. لهذا هیچ‎یک از مخلوقات، وجود استقلالی ندارند، بلکه همگی آیات و نشانه‌ها و آیینه‌ها و مرایی جمال‌نمای ذات اقدس حق هستند و چون این آیه‌ها و آیینه‌ها ابداً جنبه خودنمایی ندارند، بلکه همه‌شان خدانما هستند، بنابراین در هر یک‎یک از آن‌ها می‌توان خدا را دید؛ زیرا آیه، بما هی آیه، فقط جهت ارائه صاحب آیه است و خود را به‌هیچ‎وجه من الوجوه نشان نمی‌دهد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8270/2/82 ر.ک: همان، ص82]</ref>.


    نویسنده در مبحث بعدی رابطه عاشقانه خالق و مخلوق را به نمایش می‎گذارد. او در این زمینه از آیه شش سوره انشقاق بهره برده است و می‎گوید: اعاظم از حکمای اسلام به ثبوت رسانیده‎اند که میان حضرت رب العزه و میان آفریدگانش یک نوع جذب و انجذابی وجود دارد که از آن تعبیر به عشق می‎کنند. عشق خدا به مخلوقاتش آن‎ها را به وجود آورده است و به هریک از آن‎ها طبق استعدادهای مختلف و ماهیات متفاوت لباس هستی و بقا پوشانیده و به صفات خود به هرکدام متناسب با خودشان متصف نموده است. این عشق است که عالم را بر سر پا نموده است و این حرکت را از افلاک گرفته تا زمین‎نشینان و از ذره تا دره، موجود و به‎سوی او در تکاپو انداخته است.
    نویسنده در مبحث بعدی رابطه عاشقانه خالق و مخلوق را به نمایش می‌گذارد. او در این زمینه از آیه شش سوره انشقاق بهره برده است و می‌گوید: اعاظم از حکمای اسلام به ثبوت رسانیده‌اند که میان حضرت رب العزه و میان آفریدگانش یک نوع جذب و انجذابی وجود دارد که از آن تعبیر به عشق می‌کنند. عشق خدا به مخلوقاتش آن‌ها را به وجود آورده است و به هریک از آن‌ها طبق استعدادهای مختلف و ماهیات متفاوت لباس هستی و بقا پوشانیده و به صفات خود به هرکدام متناسب با خودشان متصف نموده است. این عشق است که عالم را بر سر پا نموده است و این حرکت را از افلاک گرفته تا زمین‌نشینان و از ذره تا دره، موجود و به‌سوی او در تکاپو انداخته است.


    زندگی و حیات و عیش و حرکت ماسوای الله هم به‎واسطه عشقی است که خدا در فطرت و نهادشان گذاشته است...<ref>ر.ک: همان، ص134-135</ref>.
    زندگی و حیات و عیش و حرکت ماسوای الله هم به‌واسطه عشقی است که خدا در فطرت و نهادشان گذاشته است..<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8270/2/134 ر.ک: همان، ص134-135]</ref>.


    امکان لقای خداوند برای مؤمنین، از مباحث بعدی کتاب است. نویسنده برای این مبحث از یک‎صدودهمین آیه از سوره کهف کمک گرفته است و می‎گوید که لقاء و زیارت خدا فقط برای ایمان‎آورندگان به خدا امکان‎پذیر است؛ درصورتی‎که به‎هیچ‎وجه من الوجوه با وی شریک و همتا و انبازی را به‎جای ننهند، نه به‎طور جلی و نه به‎طور خفی، نه در مقام وجود و ذات، نه در مقام اسم و وصف، نه در مقام فعل و کردار. باید فقط و فقط خداوند را مؤثر بدانند<ref>ر.ک: همان، ص243</ref>.
    امکان لقای خداوند برای مؤمنین، از مباحث بعدی کتاب است. نویسنده برای این مبحث از یک‎صدودهمین آیه از سوره کهف کمک گرفته است و می‌گوید که لقاء و زیارت خدا فقط برای ایمان‌آورندگان به خدا امکان‌پذیر است؛ درصورتی‌که به‌هیچ‎وجه من الوجوه با وی شریک و همتا و انبازی را به‌جای ننهند، نه به‌طور جلی و نه به‌طور خفی، نه در مقام وجود و ذات، نه در مقام اسم و وصف، نه در مقام فعل و کردار. باید فقط و فقط خداوند را مؤثر بدانند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8270/2/243 ر.ک: همان، ص243]</ref>.


    نویسنده درباره لقاءالله، به آیه پنجم از سوره عنکبوت استشهاد نموده و می‎گوید: کسی که متوقع رجوع به خداوند و لقای او بوده باید سه خصوصیت داشته باشد:
    نویسنده درباره لقاءالله، به آیه پنجم از سوره عنکبوت استشهاد نموده و می‌گوید: کسی که متوقع رجوع به خداوند و لقای او بوده باید سه خصوصیت داشته باشد:
    # باید بداند که: آن لقاء و دیدار لامحاله درخواهد رسید و خداوند سمیع است نسبت به اقوالش و علیم است نسبت به احوال و اعمالش.
    # باید بداند که: آن لقاء و دیدار لامحاله درخواهد رسید و خداوند سمیع است نسبت به اقوالش و علیم است نسبت به احوال و اعمالش.
    # باید بداند که: آن‎کس که از ایمان وی بهره می‎جوید و از جهاد او منتفع می‎گردد، خود شخص اوست. خداوند نه نیاز به ایمان او دارد و نه نیاز به ایمان غیر او.
    # باید بداند که: آن‌کس که از ایمان وی بهره می‌جوید و از جهاد او منتفع می‌گردد، خود شخص اوست. خداوند نه نیاز به ایمان او دارد و نه نیاز به ایمان غیر او.
    # باید بداند که: اگر ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد تحقیقاً خداوند از سیئات اعمال او درخواهد گذشت و وی را به بهترین اعمالش ثواب و اجر خواهد داد<ref>ر.ک: همان، ص330-331</ref>.
    # باید بداند که: اگر ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد تحقیقاً خداوند از سیئات اعمال او درخواهد گذشت و وی را به بهترین اعمالش ثواب و اجر خواهد داد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8270/2/330 ر.ک: همان، ص330-331]</ref>.


    جلد دوم این مجموعه، از مبحث 13 شروع شده و با مبحث 24 پایان می‎پذیرد. نویسنده اولین موضوعی را که در این جلد مطرح می‎کند درباره زیان‎کارترین انسان‎ها است.
    جلد دوم این مجموعه، از مبحث 13 شروع شده و با مبحث 24 پایان می‌پذیرد. نویسنده اولین موضوعی را که در این جلد مطرح می‌کند درباره زیان‌کارترین انسان‌ها است.


    طبق آیات شریفه یک‎صدوسه تا یک‎صدوشش سوره کهف، زیان‎بارترین افراد از حیث کردار و پر ضررترین آن‎ها کسانی هستند که به لقای خداوند ایمان ندارند. طبق قواعد عقلیه و طبق ادله شرعیه، میان اعمال سیئه و اعمال حسنه کسر و انکسار نمی‎شود و در روز قیامت در هنگام موقف و مقام عرض اعمال در پیشگاه حضرت احدیت، همه اعمال به‎جای خود محفوظ و حساب‎ و کتاب بر اساس آن‎ها تعلق می‎گیرد و فقط چند مورد محدود است که طبق تصریح آیات قرآنیه، حبط به عمل می‎آید؛ یعنی کارهای حسنه‎ای که انسان در دنیا انجام داده است، به‎کلی نابود و نیست می‎گردد و شدت گناه به‎طوری است که همه نیکی‎ها را از بین می‎برد و محترق می‎نماید. یکی از آن موارد، شرک به خداوند و انکار آیات و لقای وی است...<ref>ر.ک: همان، ج2، ص7-8</ref>.
    طبق آیات شریفه یک‎صدوسه تا یک‎صدوشش سوره کهف، زیان‌بارترین افراد از حیث کردار و پر ضررترین آن‌ها کسانی هستند که به لقای خداوند ایمان ندارند. طبق قواعد عقلیه و طبق ادله شرعیه، میان اعمال سیئه و اعمال حسنه کسر و انکسار نمی‌شود و در روز قیامت در هنگام موقف و مقام عرض اعمال در پیشگاه حضرت احدیت، همه اعمال به‌جای خود محفوظ و حساب‎ و کتاب بر اساس آن‌ها تعلق می‌گیرد و فقط چند مورد محدود است که طبق تصریح آیات قرآنیه، حبط به عمل می‌آید؛ یعنی کارهای حسنه‌ای که انسان در دنیا انجام داده است، به‌کلی نابود و نیست می‌گردد و شدت گناه به‌طوری است که همه نیکی‌ها را از بین می‌برد و محترق می‌نماید. یکی از آن موارد، شرک به خداوند و انکار آیات و لقای وی است..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/8271/2/7 ر.ک: همان، ج2، ص7-8]</ref>.


    ایشان در ادامه این جلد، سه بحث: «راه‎های الله‎شناسی غیر از طریق لقاء الله همگی کج‎ و معوج و تاریک است»، «منطق قرآن هرگونه وجود و آثار وجود را در خدا حصر می‎کند» و «معنی تشخص وجود: لا هو إلا هو» را مطرح می‎کند. او این سه بحث را با آیه پانزدهم سوره یونس، آیه هشتادوچهار سوره زخرف و آیه سی‎ونهم و چهلم سوره یوسف آغاز نموده است.
    ایشان در ادامه این جلد، سه بحث: «راه‌های الله‌شناسی غیر از طریق لقاء الله همگی کج‎ و معوج و تاریک است»، «منطق قرآن هرگونه وجود و آثار وجود را در خدا حصر می‌کند» و «معنی تشخص وجود: لا هو إلا هو» را مطرح می‌کند. او این سه بحث را با آیه پانزدهم سوره یونس، آیه هشتادوچهار سوره زخرف و آیه سی‌ونهم و چهلم سوره یوسف آغاز نموده است.


    جلد سوم این مجموعه، از مبحث 25 شروع شده و با مبحث 36 پایان می‎پذیرد. مباحثی که در مبحث 25 تا 30 آمده است، تحت عنوان «غیر از عارفان، جمیع مردمان خدا را با دیده دوبین می‎نگرند»، قرار می‎گیرد. در این بحث‎ها مسائلی چون: «شأن نزول سوره تکاثر»، «تباهی بر کثرت‎نگری، شما را از وحدت‎بینی بازداشت»، «مراد از «نعیم»، ولایت است»، «مرجع و بازگشت سؤال از نعیم، سؤال از عمل کردن به دین است»، «شرح و تفسیر سید حیدر حدیث «ما الحقيقة» کمیل را» و... بیان شده است<ref>ر.ک: همان، ج3، ص5-173</ref>.
    جلد سوم این مجموعه، از مبحث 25 شروع شده و با مبحث 36 پایان می‌پذیرد. مباحثی که در مبحث 25 تا 30 آمده است، تحت عنوان «غیر از عارفان، جمیع مردمان خدا را با دیده دوبین می‌نگرند»، قرار می‌گیرد. در این بحث‎ها مسائلی چون: «شأن نزول سوره تکاثر»، «تباهی بر کثرت‌نگری، شما را از وحدت‌بینی بازداشت»، «مراد از «نعیم»، ولایت است»، «مرجع و بازگشت سؤال از نعیم، سؤال از عمل کردن به دین است»، «شرح و تفسیر سید حیدر حدیث «ما الحقيقة» کمیل را» و... بیان شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/8272/2/5 ر.ک: همان، ج3، ص5-173]</ref>.


    «آنان که غیر از خدا اثری قائلند، مبتلا به شرک خفی هستند»، عنوان مبحث 31 و 32 این تألیف است. حق سبحانه و تعالی، عین وجود و حقیقت هستی است، گفتار فیض کاشانی در جمع بین ظهور و خفای خداوند، بحث گران‎قدر آل کاشف‎الغطاء در وحدت وجود و موجود، اطلاق وجود بر مصادیقش به‎نحو اشتراک معنوی است، برهان وحدت وجود و رد شبهات وارده بر آن، از جمله مسائلی است که در این دو مبحث ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص179-229</ref>.
    «آنان که غیر از خدا اثری قائلند، مبتلا به شرک خفی هستند»، عنوان مبحث 31 و 32 این تألیف است. حق سبحانه و تعالی، عین وجود و حقیقت هستی است، گفتار فیض کاشانی در جمع بین ظهور و خفای خداوند، بحث گران‎قدر آل کاشف‌الغطاء در وحدت وجود و موجود، اطلاق وجود بر مصادیقش به‌نحو اشتراک معنوی است، برهان وحدت وجود و رد شبهات وارده بر آن، از جمله مسائلی است که در این دو مبحث ارائه شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/8272/2/179 ر.ک: همان، ص179-229]</ref>.


    مبحث 33 و 34 این کتاب با عنوان «حشویه و شیخیه و قشریه از خداوند نصیبی ندارند» مطرح شده و به مسائلی از قبیل به‎قدری که در خداوند اختلاف است در هیچ مسئله‎ای نیست، تنزیه، فاقد دلیل عقلی و شهودی و شرعی است، اشاعره قائل به جبر در مبدأ و جبر در خلقت و جبر در انسان هستند، روایات وارده در تفسیر سوره اخلاص، زحمات حکمای اسلامی برای تعلیم علوم معقول، مکتب شهود و عرفان از همه مکتب‎ها بالاتر است و... پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص235-299</ref>.
    مبحث 33 و 34 این کتاب با عنوان «حشویه و شیخیه و قشریه از خداوند نصیبی ندارند» مطرح شده و به مسائلی از قبیل به‌قدری که در خداوند اختلاف است در هیچ مسئله‌ای نیست، تنزیه، فاقد دلیل عقلی و شهودی و شرعی است، اشاعره قائل به جبر در مبدأ و جبر در خلقت و جبر در انسان هستند، روایات وارده در تفسیر سوره اخلاص، زحمات حکمای اسلامی برای تعلیم علوم معقول، مکتب شهود و عرفان از همه مکتب‌ها بالاتر است و... پرداخته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/8272/2/235 ر.ک: همان، ص235-299]</ref>.


    مبحث 35 و 36 مبحث آخر این کتاب است و «انحرافات شیخ احمد احسائی و پیروان مکتب او در توحید» نامیده شده است. در این مبحث مسائلی چون: معنی «الحمد لله» با بلیغ‎ترین وجهی دلالت بر وحدت وجود دارد، معنی «الذي لم يتخذ ولدا» با بلیغ‎ترین وجهی دلالت بر وحدت وجود دارد، در جنبه دینی تصوف هیچ عاملی به‎غیر از دین اسلام تأثیر نداشت و... مورد واکاوی قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص305-389</ref>.
    مبحث 35 و 36 مبحث آخر این کتاب است و «انحرافات شیخ احمد احسائی و پیروان مکتب او در توحید» نامیده شده است. در این مبحث مسائلی چون: معنی «الحمد لله» با بلیغ‎ترین وجهی دلالت بر وحدت وجود دارد، معنی «الذي لم يتخذ ولدا» با بلیغ‎ترین وجهی دلالت بر وحدت وجود دارد، در جنبه دینی تصوف هیچ عاملی به‌غیر از دین اسلام تأثیر نداشت و... مورد واکاوی قرار گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/8272/2/305 ر.ک: همان، ص305-389]</ref>.


    مؤلف در رساله الحاقیه، اشکالاتی را که علامه تستری در کتاب گران‎سنگ «الأخبار الدخيلة» بر دعای وارده در ماه رجب از حیث سند و محتوا وارد نموده، به زعم خویش پاسخ داده است.  
    مؤلف در رساله الحاقیه، اشکالاتی را که علامه تستری در کتاب گران‌سنگ «الأخبار الدخيلة» بر دعای وارده در ماه رجب از حیث سند و محتوا وارد نموده، به زعم خویش پاسخ داده است.  
    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==
    فهرست محتویات هر جلد، در ابتدای همان جلد آمده است.
    فهرست محتویات هر جلد، در ابتدای همان جلد آمده است.
    خط ۹۵: خط ۷۹:
    در چند صفحه ابتدایی جلد اول و صفحه پایانی جلد سوم، تصاویری از دست نوشته مؤلف درج شده است.
    در چند صفحه ابتدایی جلد اول و صفحه پایانی جلد سوم، تصاویری از دست نوشته مؤلف درج شده است.


    پاورقی‎ها حاوی مستندات و توضیح مطالب کتاب است.
    پاورقی‌ها حاوی مستندات و توضیح مطالب کتاب است.


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references/>


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه و متن کتاب.
    مقدمه و متن کتاب.


    == وابسته‌ها ==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    ==پیوندها==
     
    [[الأخبار الدخيلة]]
     
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کلام و عقاید]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده: مباحث خاص کلامی]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:الهیات (توحید)]]
     
    [[رده:قربانی 25 تیر الی 24 مرداد]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۲

    الله‌شناسی
    الله‌شناسی
    پدیدآورانحسینی طهرانی، محمدحسین (نویسنده)
    ناشرعلامه طباطبایی
    مکان نشرایران - مشهد مقدس
    چاپ4
    شابک‎964-6533-06-x
    موضوعتوحيد خدا شناسی
    زبانفارسی
    تعداد جلد3
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏217‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏الف‎‏7
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الله‌شناسی، اثر سید محمدحسین حسینی طهرانی (متوفی 1426ق)، کتابی است در موضوع خداشناسی و در مباحثی چون: توحید ذاتی و افعالی، حقیقت ربط موجودات با پروردگار، لقاء الله، رد بر مکتب‌های انحرافی در مسئله توحید، رساله الحاقیه در رد بر قسمتی از کتاب «الأخبار الدخيلة» و اثبات صحت دعای وارد در ماه رجب.

    نویسنده بنا داشت که این کتاب را در سال یک‎هزاروچهارصد، به رشته تحریر درآورد، لکن با پانزده سال تأخیر دست به تألیف این اثر زده است.[۱].

    ساختار

    کتاب حاوی دو مقدمه و سی‌وشش مبحث است. روش نویسنده در این مباحث چنین است که دو یا چند مبحث را با هم ذکر می‌کند.

    هرکدام از جلدهای سه‌گانه دارای دوازده مبحث هستند. جلد اول، در پنج بخش، جلد دوم و سوم هرکدام در چهار بخش تنظیم شده است. هر جلد، مشتمل بر دوازده مبحث است.

    گزارش محتوا

    مباحث جلد اول با آیات سی‌وپنجم تا سی‌وهشتم از سوره نور آغاز می‌شود. نویسنده برای توضیح این چهار آیه شریفه از استاد خود علامه طباطبایی کمک می‌گیرد و درباره تفسیراللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ﴿النور: 35﴾، می‌گوید: خدای سبحان نوری است که آسمان‌ها و زمین به‌واسطه او ظهور پیدا می‌کنند و این همان معنی است که از آیه شریفه اراده شده است؛ زیرا در اینجا نور اضافه به آسمان‌ها و زمین شده، سپس حمل بر خدا (اسم جلاله و الله) شده است. بر این مبنا، سزاوار است قول کسی که می‌گوید: «این بخش از آیه به معنای «الله منور السموات و الأرض»؛ یعنی الله نوردهنده آسمان‌ها و زمین است». عمده غرض او آن است که مراد از نور در اینجا نور مستعار قائم به موجودات و وجودی که حمل بر موجودات می‌شود، نیست[۲].

    نویسنده در پایان، می‌گوید: از تفصیل و شرح مطالب آن بزرگ‎مرد (علامه طباطبایی) استفاده می‌گردد که: «الله» اسم جامع کمال از جمال و جلال الهی است که دربرگیرنده همه اسماء و صفات کلیه و جزئیه است. چون بحث ما در الله‌شناسی است باید این کلمه مبارکه جلاله را ازهرجهت بررسی نمود تا تمام اطراف و جوانب مسئله روشن گردد؛ از نور ذات بحت و وجود صرف تا نور اسماء و صفات کلیه، آن‌هم در مراتب و درجات متفاوته تا برسد به نور اسماء و صفات جزئیه تا هیولای مبهمه که ماده کثیفه قابله عروض اجناس و فصول و انواع است.

    باید دید کیفیت نزول قدیم در حادث و کلیت در جزئیت و انوار محضه در انوار مشوبه به ظلمت و به‌طور کلی الله در اسم احدیت و در اسم واحدیت چگونه است.

    کیفیت نزول نور مطلق در شبکه‌های تعین، یکی پس از دیگری چگونه است. معنی ولایت کلیه و مطلقه که واحد است و از اختصاصات حضرت الله است، کدام است و برای بحث در این مقام، استمداد از آیه مبارکه نور بسیار حائز اهمیت است.[۳].

    مبحث بعدی کتاب درباره رؤیت خداوند است. نویسنده بدین منظور از دو آیه پنجاه‌وسه و پنجاه‌و‎چهار سوره فصلت کمک گرفته است.

    او می‌گوید: جمیع موجودات ماسوی‌الله، آیات خدا هستند؛ خواه در جهان خارج از نفس بنی آدم و خواه در نفس بنی ‎آدم. لهذا هیچ‎یک از مخلوقات، وجود استقلالی ندارند، بلکه همگی آیات و نشانه‌ها و آیینه‌ها و مرایی جمال‌نمای ذات اقدس حق هستند و چون این آیه‌ها و آیینه‌ها ابداً جنبه خودنمایی ندارند، بلکه همه‌شان خدانما هستند، بنابراین در هر یک‎یک از آن‌ها می‌توان خدا را دید؛ زیرا آیه، بما هی آیه، فقط جهت ارائه صاحب آیه است و خود را به‌هیچ‎وجه من الوجوه نشان نمی‌دهد[۴].

    نویسنده در مبحث بعدی رابطه عاشقانه خالق و مخلوق را به نمایش می‌گذارد. او در این زمینه از آیه شش سوره انشقاق بهره برده است و می‌گوید: اعاظم از حکمای اسلام به ثبوت رسانیده‌اند که میان حضرت رب العزه و میان آفریدگانش یک نوع جذب و انجذابی وجود دارد که از آن تعبیر به عشق می‌کنند. عشق خدا به مخلوقاتش آن‌ها را به وجود آورده است و به هریک از آن‌ها طبق استعدادهای مختلف و ماهیات متفاوت لباس هستی و بقا پوشانیده و به صفات خود به هرکدام متناسب با خودشان متصف نموده است. این عشق است که عالم را بر سر پا نموده است و این حرکت را از افلاک گرفته تا زمین‌نشینان و از ذره تا دره، موجود و به‌سوی او در تکاپو انداخته است.

    زندگی و حیات و عیش و حرکت ماسوای الله هم به‌واسطه عشقی است که خدا در فطرت و نهادشان گذاشته است..[۵].

    امکان لقای خداوند برای مؤمنین، از مباحث بعدی کتاب است. نویسنده برای این مبحث از یک‎صدودهمین آیه از سوره کهف کمک گرفته است و می‌گوید که لقاء و زیارت خدا فقط برای ایمان‌آورندگان به خدا امکان‌پذیر است؛ درصورتی‌که به‌هیچ‎وجه من الوجوه با وی شریک و همتا و انبازی را به‌جای ننهند، نه به‌طور جلی و نه به‌طور خفی، نه در مقام وجود و ذات، نه در مقام اسم و وصف، نه در مقام فعل و کردار. باید فقط و فقط خداوند را مؤثر بدانند[۶].

    نویسنده درباره لقاءالله، به آیه پنجم از سوره عنکبوت استشهاد نموده و می‌گوید: کسی که متوقع رجوع به خداوند و لقای او بوده باید سه خصوصیت داشته باشد:

    1. باید بداند که: آن لقاء و دیدار لامحاله درخواهد رسید و خداوند سمیع است نسبت به اقوالش و علیم است نسبت به احوال و اعمالش.
    2. باید بداند که: آن‌کس که از ایمان وی بهره می‌جوید و از جهاد او منتفع می‌گردد، خود شخص اوست. خداوند نه نیاز به ایمان او دارد و نه نیاز به ایمان غیر او.
    3. باید بداند که: اگر ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد تحقیقاً خداوند از سیئات اعمال او درخواهد گذشت و وی را به بهترین اعمالش ثواب و اجر خواهد داد[۷].

    جلد دوم این مجموعه، از مبحث 13 شروع شده و با مبحث 24 پایان می‌پذیرد. نویسنده اولین موضوعی را که در این جلد مطرح می‌کند درباره زیان‌کارترین انسان‌ها است.

    طبق آیات شریفه یک‎صدوسه تا یک‎صدوشش سوره کهف، زیان‌بارترین افراد از حیث کردار و پر ضررترین آن‌ها کسانی هستند که به لقای خداوند ایمان ندارند. طبق قواعد عقلیه و طبق ادله شرعیه، میان اعمال سیئه و اعمال حسنه کسر و انکسار نمی‌شود و در روز قیامت در هنگام موقف و مقام عرض اعمال در پیشگاه حضرت احدیت، همه اعمال به‌جای خود محفوظ و حساب‎ و کتاب بر اساس آن‌ها تعلق می‌گیرد و فقط چند مورد محدود است که طبق تصریح آیات قرآنیه، حبط به عمل می‌آید؛ یعنی کارهای حسنه‌ای که انسان در دنیا انجام داده است، به‌کلی نابود و نیست می‌گردد و شدت گناه به‌طوری است که همه نیکی‌ها را از بین می‌برد و محترق می‌نماید. یکی از آن موارد، شرک به خداوند و انکار آیات و لقای وی است..[۸].

    ایشان در ادامه این جلد، سه بحث: «راه‌های الله‌شناسی غیر از طریق لقاء الله همگی کج‎ و معوج و تاریک است»، «منطق قرآن هرگونه وجود و آثار وجود را در خدا حصر می‌کند» و «معنی تشخص وجود: لا هو إلا هو» را مطرح می‌کند. او این سه بحث را با آیه پانزدهم سوره یونس، آیه هشتادوچهار سوره زخرف و آیه سی‌ونهم و چهلم سوره یوسف آغاز نموده است.

    جلد سوم این مجموعه، از مبحث 25 شروع شده و با مبحث 36 پایان می‌پذیرد. مباحثی که در مبحث 25 تا 30 آمده است، تحت عنوان «غیر از عارفان، جمیع مردمان خدا را با دیده دوبین می‌نگرند»، قرار می‌گیرد. در این بحث‎ها مسائلی چون: «شأن نزول سوره تکاثر»، «تباهی بر کثرت‌نگری، شما را از وحدت‌بینی بازداشت»، «مراد از «نعیم»، ولایت است»، «مرجع و بازگشت سؤال از نعیم، سؤال از عمل کردن به دین است»، «شرح و تفسیر سید حیدر حدیث «ما الحقيقة» کمیل را» و... بیان شده است.[۹].

    «آنان که غیر از خدا اثری قائلند، مبتلا به شرک خفی هستند»، عنوان مبحث 31 و 32 این تألیف است. حق سبحانه و تعالی، عین وجود و حقیقت هستی است، گفتار فیض کاشانی در جمع بین ظهور و خفای خداوند، بحث گران‎قدر آل کاشف‌الغطاء در وحدت وجود و موجود، اطلاق وجود بر مصادیقش به‌نحو اشتراک معنوی است، برهان وحدت وجود و رد شبهات وارده بر آن، از جمله مسائلی است که در این دو مبحث ارائه شده است.[۱۰].

    مبحث 33 و 34 این کتاب با عنوان «حشویه و شیخیه و قشریه از خداوند نصیبی ندارند» مطرح شده و به مسائلی از قبیل به‌قدری که در خداوند اختلاف است در هیچ مسئله‌ای نیست، تنزیه، فاقد دلیل عقلی و شهودی و شرعی است، اشاعره قائل به جبر در مبدأ و جبر در خلقت و جبر در انسان هستند، روایات وارده در تفسیر سوره اخلاص، زحمات حکمای اسلامی برای تعلیم علوم معقول، مکتب شهود و عرفان از همه مکتب‌ها بالاتر است و... پرداخته است.[۱۱].

    مبحث 35 و 36 مبحث آخر این کتاب است و «انحرافات شیخ احمد احسائی و پیروان مکتب او در توحید» نامیده شده است. در این مبحث مسائلی چون: معنی «الحمد لله» با بلیغ‎ترین وجهی دلالت بر وحدت وجود دارد، معنی «الذي لم يتخذ ولدا» با بلیغ‎ترین وجهی دلالت بر وحدت وجود دارد، در جنبه دینی تصوف هیچ عاملی به‌غیر از دین اسلام تأثیر نداشت و... مورد واکاوی قرار گرفته است.[۱۲].

    مؤلف در رساله الحاقیه، اشکالاتی را که علامه تستری در کتاب گران‌سنگ «الأخبار الدخيلة» بر دعای وارده در ماه رجب از حیث سند و محتوا وارد نموده، به زعم خویش پاسخ داده است.

    وضعیت کتاب

    فهرست محتویات هر جلد، در ابتدای همان جلد آمده است.

    در چند صفحه ابتدایی جلد اول و صفحه پایانی جلد سوم، تصاویری از دست نوشته مؤلف درج شده است.

    پاورقی‌ها حاوی مستندات و توضیح مطالب کتاب است.

    پانویس

    1. ↑ ر.ک: مقدمه، ج1، ص11 و 20
    2. ↑ ر.ک: متن کتاب، ج1، ص30
    3. ↑ ر.ک: همان، ص42-43
    4. ↑ ر.ک: همان، ص82
    5. ↑ ر.ک: همان، ص134-135
    6. ↑ ر.ک: همان، ص243
    7. ↑ ر.ک: همان، ص330-331
    8. ↑ ر.ک: همان، ج2، ص7-8
    9. ↑ ر.ک: همان، ج3، ص5-173
    10. ↑ ر.ک: همان، ص179-229
    11. ↑ ر.ک: همان، ص235-299
    12. ↑ ر.ک: همان، ص305-389

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=الله‌شناسی&oldid=684339»