آغاز و انجام سجده: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی' به 'جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی')
    جز (جایگزینی متن - '= ' به '=')
     
    (۵۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR00654J1.jpg|بندانگشتی|آغاز و انجام سجده]]
    | تصویر =NUR00654J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =آغاز و انجام سجده
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =سجده بر زمین
    |-
    | پدیدآوران =
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|آغاز و انجام سجده
    [[احمدی میانجی، محمد]] (مترجم)
    |-
    [[احمدی میانجی، علی]] (نویسنده)
    |نام‌های دیگر کتاب
    | زبان =فارسی
    |data-type='otherBookNames'|سجده بر زمین
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏186‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏3‎‏آ‎‏6‎‏
    |-
    | موضوع =
    |پدیدآورندگان
    سجده
    |data-type='authors'|[[احمدی میانجی، محمد]] (مترجم)
    | ناشر =
    جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی
    | مکان نشر =قم - ایران
    | سال نشر =1417 ق
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00654AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =00654
    | کتابخوان همراه نور =00654
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    '''آغاز و انجام سجده''' يا سجده بر زمین توسط [[احمدی میانجی، علی|آیت‌الله شيخ على احمدى میانجى]] به زبان عربى نگارش يافته و به واسطه فرزندش [[محمد احمدى میانجى]] به فارسی برگردانده شده است.
    مترجم اشاره‌اى به عنوان اصلى کتاب نكرده است. ظاهراً این کتاب به زبان تركى آذرى نيز، توسط نشر مهديه، در سال 1382 منتشر شده است.


    [[احمدی میانجی، علی]] (نويسنده)
    ==انگیزه تأليف==
    |-
    در طول تاريخ اسلام، در برخى از مسائل فقهى بين فقهاى شيعه و اهل سنت اختلاف بوده است. از جمله این مسائل کیفیت سجده در نماز است كه آيا بر چه چيزهایى سجده كردن جايز و بر چه چيزهایى جايز نيست. مصنف با هدف روشنگرى این مسئله را از ديدگاه آيات كريمه، روايات و گفتار و عملكرد صحابه، تابعين و فقهاى فريقين بررسى كرده است تا صحت و قسم این مسئله آشكار گردد.
    |زبان
    |data-type='language'|فارسی
    |-
    |کد کنگره
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏186‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏3‎‏آ‎‏6‎‏
    |-
    |موضوع
    |data-type='subject'|سجده
    |-
    |ناشر
    |data-type='publisher'|[[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی]]
    |-
    |مکان نشر
    |data-type='publishPlace'|قم - ایران
    |-
    |سال نشر
    |data-type='publishYear'| 1417 هـ.ق
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE654AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>
     
     
    == معرفى اجمالى کتاب ==
     
     
    '''آغاز و انجام سجده''' يا سجده بر زمين توسط آیت‌الله شيخ [[على احمدى ميانجى]] به زبان عربى نگارش يافته و به واسطه فرزندش [[محمد احمدى ميانجى]] به فارسى برگردانده شده است.
     
    مترجم اشاره‌اى به عنوان اصلى کتاب نكرده است. ظاهراً اين کتاب به زبان تركى آذرى نيز، توسط نشر مهديه، در سال 1382 منتشر شده است.
     
    ==انگيزه تأليف==
     
     
    در طول تاريخ اسلام، در برخى از مسائل فقهى بين فقهاى شيعه و اهل سنت اختلاف بوده است. از جمله اين مسائل كيفيت سجده در نماز است كه آيا بر چه چيزهايى سجده كردن جايز و بر چه چيزهايى جايز نيست. مصنف با هدف روشنگرى اين مسئله را از ديدگاه آيات كريمه، روايات و گفتار و عملكرد صحابه، تابعين و فقهاى فريقين بررسى كرده است تا صحت و قسم اين مسئله آشكار گردد.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
     
    شيوه تاريخى دگرگونى‌هایى كه در طول تاريخ در نحوه سجده كردن پديد آمده است ذكر شده؛ سپس به نقل قولها پرداخته، و در ادامه شيوه انجام سجده را در چهار دوره متفاوت بيان مى‌شود.
     
    شيوه تاريخى دگرگونى‌هايى كه در طول تاريخ در نحوه سجده كردن پديد آمده است ذكر شده؛ سپس به نقل قولها پرداخته، و در ادامه شيوه انجام سجده را در چهار دوره متفاوت بيان مى‌شود.


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
     
    نگارنده به شرح اختلاف فريقين در موضوع سجده پرداخته و مى‌گوید: شیعه به پيروى از امامان معصوم(ع) تنها سجده بر زمین را مانند: خاک، رمل، سنگ، سنگريزه يا آنچه از زمین رویيده و پوشيدنى و خوردنى نيست، جايز دانسته و برای اثبات ادعاى خود، علاوه بر تمسك به سيره پيامبر اسلام(ص) و صحابه، به احاديث رسول خدا(ص)، منقول از امامان معصوم عليهم‌السلام و رواياتى كه صحابه از پيامبر عظيم الشأن نقل نموده‌اند، احتجاج مى‌نمايد.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=13&viewType=html ر.ک: متن کتاب، ص13]</ref> او معتقد است این عمل عبادى در بدو تشريع داراى احوال و شرايط و کیفیت خاصى بوده كه به مرور زمان دست‌خوش تحولات شده است. و به همین جهت سجده را در 4 دوره متمايز بررسى مى‌كند.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=14&viewType=html ر.ک: همان، ص14]</ref>
     
    قبل از بيان ادوار چهارگانه سخنان صحابه و تابعين با ذكر مستندات آمده و مترجم در حواشى به تحقيق درباره اسناد مى‌پردازد <ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=19&viewType=html ر.ک: همان، ص19]</ref>سپس فتاوى فقهاى اهل سنت از كتب آنها استخراج و نقل مى‌شود كه برخى سجده بر زمین را لازم مى‌دانند و حايل شدن شيئ ديگر را جايز نمى‌دانند؛ مانند شافعى در کتاب «الأم» و [[شوکانی، محمد|شوكانى]] در «النيل» و [[بیهقی، احمد بن حسین|بيهقى]] در «سنن الكبرى».<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=23&viewType=html ر.ک: همان، ص23]</ref>
    نگارنده به شرح اختلاف فريقين در موضوع سجده پرداخته و مى‌گويد: شعيه به پيروى از امامان معصوم(ع) تنها سجده بر زمين را مانند: خاك، رمل، سنگ، سنگريزه يا آنچه از زمين روييده و پوشيدنى و خوردنى نيست، جايز دانسته و براى اثبات ادعاى خود، علاوه بر تمسك به سيره پيامبر اسلام(ص) و صحابه، به احاديث رسول خدا(ص)، منقول از امامان معصوم(عليهم‌السلام) و رواياتى كه صحابه از پيامبر عظيم الشأن نقل نموده‌اند، احتجاج مى‌نمايد. او معتقد است اين عمل عبادى در بدو تشريع داراى احوال و شرايط و كيفيت خاصى بوده كه به مرور زمان دست‌خوش تحولات شده است. و به همين جهت سجده را در 4 دوره متمايز بررسى مى‌كند.
    مؤلف دوره‌ى اول يعنى سجده بر خاک و اجزاى زمین را با ادله وجوب سجده بر زمین شروع مى‌كند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=45&viewType=html ر.ک: همان، ص45]</ref> و آنها را در سه گروه ارائه مى‌نمايد:
     
    #گروه اول رواياتى كه سجده بر زمین را واجب دانسته است. در این گروه روايات فراوانى را نقل مى‌كند كه از جمله آنها حديث «جعلت لي الأرض مسجداً و طهوراً»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=46&viewType=html ر.ک: همان، ص46]</ref> و حديث خنك كردن ريگ‌ها و شكايت صحابه از گرمى سنگريزه‌هاست<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=54&viewType=html ر.ک: همان، ص54]</ref>.
    قبل از بيان ادوار چهارگانه سخنان صحابه و تابعين با ذكر مستندات آمده و مترجم در حواشى به تحقيق درباره اسناد مى‌پردازد سپس فتاوى فقهاى اهل سنت از كتب آنها استخراج و نقل مى‌شود كه برخى سجده بر زمين را لازم مى‌دانند و حايل شدن شيئ ديگر را جايز نمى‌دانند؛ مانند شافعى در کتاب «الأم» و [[شوکانی، محمد|شوكانى]] در «النيل» و [[بیهقی، احمد بن حسین|بيهقى]] در «سنن الكبرى».
    #گروه دوم احاديثى است كه دلالت بر جواز سجده كردن بر لباس بافته شده از پشم، پنبه و كتان در حالت اضطرار و ضرورت دارد.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=87&viewType=html ر.ک: همان، ص87]</ref>
     
    مفهوم این احاديث این است كه در حال عادى سجده به این اشياء جايز نيست.
    مؤلف دوره‌ى اول يعنى سجده بر خاك و اجزاى زمين را با ادله وجوب سجده بر زمين شروع مى‌كند و آنها را در سه گروه ارائه مى‌نمايد:
    نگارنده مطالبى را برای بيان حد ضرورت ارائه كرده است.
     
    3-گروه سوم از ادله وجوب سجده بر زمین، راه‌هاى اعمال شده توسط صحابه برای برطرف كردن ناراحتى حاصل از سرما و گرما در حال سجده است كه خنك كردن سنگريزه‌ها با دست، خنك كردن سنگريزه‌ها با زير و رو كردن آنها، خنك كردن سنگريزه‌ها با تأخير انداختن نماز تا هنگام خنكى هوا از جمله آن موارد است. مصنف روايات متعددى را نيز برای این بخش به همراه مستندات روايى آنها ذكر كرده و نتيجه مى‌گیرد كه اگر سجده بر زمین لازم نبود انجام این كارها بى‌معنا بود و بهترين راه آن بود كه روى لباس خود سجده كنند. در حالى كه مى‌بينيم آنها سختى‌هاى فراوان را تحمل می‌كردند و حتى نماز را به تأخير مى‌انداختند تا بر زمین سجده كنند.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=99&viewType=html ر.ک: همان، صص99-109]</ref>
    #گروه اول رواياتى كه سجده بر زمين را واجب دانسته است. در اين گروه روايات فراوانى را نقل مى‌كند كه از جمله آنها حديث «جعلت لي الأرض مسجداً و طهوراً» و حديث خنك كردن ريگ‌ها و شكايت صحابه از گرمى سنگريزه‌هاست.
    دوره‌ى دوم: سجده بر گیاهان زمین<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=111&viewType=html ر.ک: همان، ص111]</ref>
    #گروه دوم احاديثى است كه دلالت بر جواز سجده كردن بر لباس بافته شده از پشم، پنبه و كتان در حالت اضطرار و ضرورت دارد.
    به اعتقاد نگارنده از ادله قطعى و متواتر مى‌توان چنين استنباط كرد كه پيامبر(ص) سجده بر گیاهان غيرخوراكى و پوشاكى را در زمان‌هاى بعد اجازه فرمودند و در این مسأله گیاهان زمین را به خود زمین ملحق نمودند و حتى برای سهولت به مسلمانان اجازه دادند تا از گیاهان چيزى به نام «خمره» از شاخ و برگ خرما تهيه كنند و به مسجد آورند.
    #:مفهوم اين احاديث اين است كه در حال عادى سجده به اين اشياء جايز نيست.
    او مستندات این مطلب را ارائه مى‌كند و رواياتى كه دلالت بر صحيح بودن سجده بر حصير و خمره دارد و همچنين ادله‌ى بيان كننده سيره عملى پيامبر را، معرفى مى‌نمايد.
    #:نگارنده مطالبى را براى بيان حد ضرورت ارائه كرده است.
    #گروه سوم از ادله وجوب سجده بر زمين، راههاى اعمال شده توسط صحابه براى برطرف كردن ناراحتى حاصل از سرما و گرما در حال سجده است كه خنك كردن سنگريزه‌ها با دست، خنك كردن سنگريزه‌ها با زير و رو كردن آنها، خنك كردن سنگريزه‌ها با تأخير انداختن نماز تا هنگام خنكى هوا از جمله آن موارد است. مصنف روايات متعددى را نيز براى اين بخش به همراه مستندات روايى آنها ذكر كرده و نتيجه مى‌گيرد كه اگر سجده بر زمين لازم نبود انجام اين كارها بى‌معنا بود و بهترين راه آن بود كه روى لباس خود سجده كنند. در حالى كه مى‌بينيم آنها سختى‌هاى فراوان را تحمل مى‌كردند و حتى نماز را به تأخير مى‌انداختند تا بر زمين سجده كنند.
     
    دوره‌ى دوم: سجده بر گياهان زمين
     
    به اعتقاد نگارنده از ادله قطعى و متواتر مى‌توان چنين استنباط كرد كه پيامبر(ص) سجده بر گياهان غيرخوراكى و پوشاكى را در زمان‌هاى بعد اجازه فرمودند و در اين مسأله گياهان زمين را به خود زمين ملحق نمودند و حتى براى سهولت به مسلمانان اجازه دادند تا از گياهان چيزى به نام «خمره» از شاخ و برگ خرما تهيه كنند و به مسجد آورند.
     
    او مستندات اين مطلب را ارائه مى‌كند و رواياتى كه دلالت بر صحيح بودن سجده بر حصير و خمره دارد و همچنين ادله‌ى بيان كننده سيره عملى پيامبر را، معرفى مى‌نمايد.
     
    دوره‌ى سوم: آراء، نظريه‌ها و اجتهادات صحابه و تابعين پيرامون جواز سجده بر مطلق لباس:
    دوره‌ى سوم: آراء، نظريه‌ها و اجتهادات صحابه و تابعين پيرامون جواز سجده بر مطلق لباس:
     
    اين بخش مربوط به ديدگاه اهل سنت مى‌شود. ابتدا دليل‌هاى روايى و غير روايى آنها و سپس جواب آن ادله اعم از سندى و دلالى و ريشه‌يابى كلمات احاديث مذكور آمده است.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=134&viewType=html ر.ک: همان، صص 135-149]</ref>
    اين بخش مربوط به ديدگاه اهل سنت مى‌شود. ابتدا دليل‌هاى روايى و غير روايى آنها و سپس جواب آن ادله اعم از سندى و دلالى و ريشه‌يابى كلمات احاديث مذكور آمده است.
     
    دوره‌ى چهارم: سجده بر لباس، به عنوان شعار اهل سنت
    دوره‌ى چهارم: سجده بر لباس، به عنوان شعار اهل سنت
    به اعتقاد نویسنده این بحث در سال‌هاى بعد به عنوان عناد و دشمنى با شيعه مطرح بوده است و از حالت اختلاف در احكام و احاديث و بحث‌هاى علمى خارج شد و به یک شعار برای تخاصم با شيعه در مقابل روايات فضايل تربت امام حسین(ع) تبديل شد.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=152&viewType=html ر.ک: همان، ص152]</ref>
    در پایان، روايات متعدد و گفتارهاى حكمت‌آمیز علما و فقهاى شيعه در توصيف و فضيلت تربت امام حسین(ع) و آداب استفاده از آن ذكر شده است.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/654?pageNumber=154&viewType=html ر.ک: همان، ص154]</ref>
    ==پانويس ==
    <references />


    به اعتقاد نويسنده اين بحث در سال‌هاى بعد به عنوان عناد و دشمنى با شيعه مطرح بوده است و از حالت اختلاف در احكام و احاديث و بحث‌هاى علمى خارج شد و به يك شعار براى تخاصم با شيعه در مقابل روايات فضايل تربت امام حسين(ع) تبديل شد.
    ==منابع مقاله==
     
    مقدمه و متن کتاب
    در پايان، روايات متعدد و گفتارهاى حكمت‌آميز علما و فقهاى شيعه در توصيف و فضيلت تربت امام حسين(ع) و آداب استفاده از آن ذكر شده است.


    == پیوندها ==
    ==وابسته‌ها==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/1417 مطالعه کتاب آغاز و انجام سجده در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    {{وابسته‌ها}}
    [[السجود علی الأرض]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    خط ۹۳: خط ۶۳:
    [[رده:مباحث خاص فقه]]
    [[رده:مباحث خاص فقه]]
    [[رده:عبادات]]
    [[رده:عبادات]]
    [[رده:بهمن (1400)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۱

    آغاز و انجام سجده
    آغاز و انجام سجده
    پدیدآوراناحمدی میانجی، محمد (مترجم) احمدی میانجی، علی (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرسجده بر زمین
    ناشرجامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1417 ق
    چاپ1
    موضوعسجده
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏186‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏3‎‏آ‎‏6‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    آغاز و انجام سجده يا سجده بر زمین توسط آیت‌الله شيخ على احمدى میانجى به زبان عربى نگارش يافته و به واسطه فرزندش محمد احمدى میانجى به فارسی برگردانده شده است. مترجم اشاره‌اى به عنوان اصلى کتاب نكرده است. ظاهراً این کتاب به زبان تركى آذرى نيز، توسط نشر مهديه، در سال 1382 منتشر شده است.

    انگیزه تأليف

    در طول تاريخ اسلام، در برخى از مسائل فقهى بين فقهاى شيعه و اهل سنت اختلاف بوده است. از جمله این مسائل کیفیت سجده در نماز است كه آيا بر چه چيزهایى سجده كردن جايز و بر چه چيزهایى جايز نيست. مصنف با هدف روشنگرى این مسئله را از ديدگاه آيات كريمه، روايات و گفتار و عملكرد صحابه، تابعين و فقهاى فريقين بررسى كرده است تا صحت و قسم این مسئله آشكار گردد.

    ساختار

    شيوه تاريخى دگرگونى‌هایى كه در طول تاريخ در نحوه سجده كردن پديد آمده است ذكر شده؛ سپس به نقل قولها پرداخته، و در ادامه شيوه انجام سجده را در چهار دوره متفاوت بيان مى‌شود.

    گزارش محتوا

    نگارنده به شرح اختلاف فريقين در موضوع سجده پرداخته و مى‌گوید: شیعه به پيروى از امامان معصوم(ع) تنها سجده بر زمین را مانند: خاک، رمل، سنگ، سنگريزه يا آنچه از زمین رویيده و پوشيدنى و خوردنى نيست، جايز دانسته و برای اثبات ادعاى خود، علاوه بر تمسك به سيره پيامبر اسلام(ص) و صحابه، به احاديث رسول خدا(ص)، منقول از امامان معصوم عليهم‌السلام و رواياتى كه صحابه از پيامبر عظيم الشأن نقل نموده‌اند، احتجاج مى‌نمايد.[۱] او معتقد است این عمل عبادى در بدو تشريع داراى احوال و شرايط و کیفیت خاصى بوده كه به مرور زمان دست‌خوش تحولات شده است. و به همین جهت سجده را در 4 دوره متمايز بررسى مى‌كند.[۲] قبل از بيان ادوار چهارگانه سخنان صحابه و تابعين با ذكر مستندات آمده و مترجم در حواشى به تحقيق درباره اسناد مى‌پردازد [۳]سپس فتاوى فقهاى اهل سنت از كتب آنها استخراج و نقل مى‌شود كه برخى سجده بر زمین را لازم مى‌دانند و حايل شدن شيئ ديگر را جايز نمى‌دانند؛ مانند شافعى در کتاب «الأم» و شوكانى در «النيل» و بيهقى در «سنن الكبرى».[۴] مؤلف دوره‌ى اول يعنى سجده بر خاک و اجزاى زمین را با ادله وجوب سجده بر زمین شروع مى‌كند[۵] و آنها را در سه گروه ارائه مى‌نمايد:

    1. گروه اول رواياتى كه سجده بر زمین را واجب دانسته است. در این گروه روايات فراوانى را نقل مى‌كند كه از جمله آنها حديث «جعلت لي الأرض مسجداً و طهوراً»[۶] و حديث خنك كردن ريگ‌ها و شكايت صحابه از گرمى سنگريزه‌هاست[۷].
    2. گروه دوم احاديثى است كه دلالت بر جواز سجده كردن بر لباس بافته شده از پشم، پنبه و كتان در حالت اضطرار و ضرورت دارد.[۸]

    مفهوم این احاديث این است كه در حال عادى سجده به این اشياء جايز نيست. نگارنده مطالبى را برای بيان حد ضرورت ارائه كرده است. 3-گروه سوم از ادله وجوب سجده بر زمین، راه‌هاى اعمال شده توسط صحابه برای برطرف كردن ناراحتى حاصل از سرما و گرما در حال سجده است كه خنك كردن سنگريزه‌ها با دست، خنك كردن سنگريزه‌ها با زير و رو كردن آنها، خنك كردن سنگريزه‌ها با تأخير انداختن نماز تا هنگام خنكى هوا از جمله آن موارد است. مصنف روايات متعددى را نيز برای این بخش به همراه مستندات روايى آنها ذكر كرده و نتيجه مى‌گیرد كه اگر سجده بر زمین لازم نبود انجام این كارها بى‌معنا بود و بهترين راه آن بود كه روى لباس خود سجده كنند. در حالى كه مى‌بينيم آنها سختى‌هاى فراوان را تحمل می‌كردند و حتى نماز را به تأخير مى‌انداختند تا بر زمین سجده كنند.[۹] دوره‌ى دوم: سجده بر گیاهان زمین[۱۰] به اعتقاد نگارنده از ادله قطعى و متواتر مى‌توان چنين استنباط كرد كه پيامبر(ص) سجده بر گیاهان غيرخوراكى و پوشاكى را در زمان‌هاى بعد اجازه فرمودند و در این مسأله گیاهان زمین را به خود زمین ملحق نمودند و حتى برای سهولت به مسلمانان اجازه دادند تا از گیاهان چيزى به نام «خمره» از شاخ و برگ خرما تهيه كنند و به مسجد آورند. او مستندات این مطلب را ارائه مى‌كند و رواياتى كه دلالت بر صحيح بودن سجده بر حصير و خمره دارد و همچنين ادله‌ى بيان كننده سيره عملى پيامبر را، معرفى مى‌نمايد. دوره‌ى سوم: آراء، نظريه‌ها و اجتهادات صحابه و تابعين پيرامون جواز سجده بر مطلق لباس: اين بخش مربوط به ديدگاه اهل سنت مى‌شود. ابتدا دليل‌هاى روايى و غير روايى آنها و سپس جواب آن ادله اعم از سندى و دلالى و ريشه‌يابى كلمات احاديث مذكور آمده است.[۱۱] دوره‌ى چهارم: سجده بر لباس، به عنوان شعار اهل سنت به اعتقاد نویسنده این بحث در سال‌هاى بعد به عنوان عناد و دشمنى با شيعه مطرح بوده است و از حالت اختلاف در احكام و احاديث و بحث‌هاى علمى خارج شد و به یک شعار برای تخاصم با شيعه در مقابل روايات فضايل تربت امام حسین(ع) تبديل شد.[۱۲] در پایان، روايات متعدد و گفتارهاى حكمت‌آمیز علما و فقهاى شيعه در توصيف و فضيلت تربت امام حسین(ع) و آداب استفاده از آن ذكر شده است.[۱۳]

    پانويس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب

    وابسته‌ها