آملی، عزالدین بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'نام ها' به 'نام‌ها') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'آملی (ابهام زدایی)' به 'آملی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" |ع‍زال‍دي‍ن بن جعفر بن ش‍م‍س‌ال‍دي‍ن ع‍ام‍ل‍ي/ آملي | ||
ع‍ام‍ل‍ي، ع‍زال‍دي‍ن بن جعفر | ع‍ام‍ل‍ي، ع‍زال‍دي‍ن بن جعفر | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
| data-type="authorWritings" |[[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)]] | | data-type="authorWritings" |[[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)]] | ||
[[میراث اسلامی ایران]] | [[میراث اسلامی ایران]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''عزالدین بن جعفر آملی''' ( | {{کاربردهای دیگر|آملی (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''عزالدین بن جعفر آملی''' (متوفای ۹۰۴ق) معروف به عزالدین آملی، ریاضی‌دان، فقیه شیعی و مترجم نهج‌البلاغة، اهل طبرستان و از هم‌درسان محقق کَرَکی و ابراهیم بن سلیمان لطیفی بود. | |||
عزالدین بن جعفر آملی بن | عزالدین بن جعفر آملی بن شمس‌الدین آملی از علمای شیعی معاصر شاه‌طهماسب صفوی و ملازم تاج‌الدین حسن وزیر مازندرانی و همدرس محقق کرکی و شیخ ابراهیم لطیفی بوده که هر سه از شاگردان علی بن هلال جزایری از شیوخ اجازه سده نه و ده هجری قمری به شمار می‌رفتند. | ||
==وفات == | |||
وی در سال 904ق شهر ساری وفات یافت و در همان‌جا دفن شد. آرامگاه وی در بیرون آن شهر زیارتگاه است.<ref>ر.ک: نصیری، محمدرضا، ص71؛ بخش معارف اسلامی، ص215</ref> او به همراه میر حیدر آملی در آرامگاه سه سید آملی مدفون است. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
از جمله آثار اوست: | از جمله آثار اوست: | ||
# رساله «حسینیه» با دیباچه و دو باب؛ | # رساله «حسینیه» با دیباچه و دو باب؛ | ||
#«بیان اعتقادات قلبیه و ذکر عبادات شرعیه» به نام | #«بیان اعتقادات قلبیه و ذکر عبادات شرعیه» به نام تاج‌الدین حسن وزیر؛ | ||
# ترجمه شرح | # ترجمه شرح «نهج‌البلاغة» [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن میثم بحرانی]] به نام آن وزیر؛ | ||
# «لمعه» در نکاح دائم و متعه<ref>ر.ک: نصیری، محمدرضا، ص71</ref>. | # «لمعه» در نکاح دائم و متعه<ref>ر.ک: نصیری، محمدرضا، ص71</ref>. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۸: | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع مقاله== | ||
# نصیری، محمدرضا، اثر آفرینان، تهیه و تدوین حسین محدثزاده- | # نصیری، محمدرضا، اثر آفرینان، تهیه و تدوین حسین محدثزاده- حبیب‌الله عباسی، تهران، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ دوم، 1384. | ||
# بخش معارف اسلامی، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد دوم، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374 | # بخش معارف اسلامی، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد دوم، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374 | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)]] | [[ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی)]] | ||
[[میراث اسلامی ایران]] | [[میراث اسلامی ایران]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مترجمان]] | |||
[[رده: | [[رده:ریاضیدانان]] | ||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۶
| نام | عزالدین بن جعفر آملی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ع‍زال‍دي‍ن بن جعفر بن ش‍م‍س‌ال‍دي‍ن ع‍ام‍ل‍ي/ آملي
ع‍ام‍ل‍ي، ع‍زال‍دي‍ن بن جعفر |
| نام پدر | جعفر |
| متولد | سده دهم هجری قمری |
| محل تولد | مازندران |
| رحلت | / 904ق |
| اساتید | علی بن هلال جزایری |
| برخی آثار | ترجمه و شرح نهج‌البلاغه (آملی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04610AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، آملی (ابهام‌زدایی) را ببینید.
عزالدین بن جعفر آملی (متوفای ۹۰۴ق) معروف به عزالدین آملی، ریاضی‌دان، فقیه شیعی و مترجم نهج‌البلاغة، اهل طبرستان و از هم‌درسان محقق کَرَکی و ابراهیم بن سلیمان لطیفی بود. عزالدین بن جعفر آملی بن شمس‌الدین آملی از علمای شیعی معاصر شاه‌طهماسب صفوی و ملازم تاج‌الدین حسن وزیر مازندرانی و همدرس محقق کرکی و شیخ ابراهیم لطیفی بوده که هر سه از شاگردان علی بن هلال جزایری از شیوخ اجازه سده نه و ده هجری قمری به شمار می‌رفتند.
وفات
وی در سال 904ق شهر ساری وفات یافت و در همان‌جا دفن شد. آرامگاه وی در بیرون آن شهر زیارتگاه است.[۱] او به همراه میر حیدر آملی در آرامگاه سه سید آملی مدفون است.
آثار
از جمله آثار اوست:
- رساله «حسینیه» با دیباچه و دو باب؛
- «بیان اعتقادات قلبیه و ذکر عبادات شرعیه» به نام تاج‌الدین حسن وزیر؛
- ترجمه شرح «نهج‌البلاغة» ابن میثم بحرانی به نام آن وزیر؛
- «لمعه» در نکاح دائم و متعه[۲].
پانویس
منابع مقاله
- نصیری، محمدرضا، اثر آفرینان، تهیه و تدوین حسین محدثزاده- حبیب‌الله عباسی، تهران، انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ دوم، 1384.
- بخش معارف اسلامی، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد دوم، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374