تفسير سورة الناس: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «== معرفى اجمالى == '''تفسير سوره‌ي فلق''' رساله‌اي است كه ابن‌سینا، حسین بن عب...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    == معرفى اجمالى ==
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    '''تفسير سوره‌ي فلق''' رساله‌اي است كه [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]] آن را به زبان عربی نوشته است.
    | تصویر =NUR01721J1.jpg
    | عنوان =رسائل ابن سینا
    | پدیدآوران =  
    [[ابن سینا، حسین بن عبدالله]] (نویسنده)
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =
    | موضوع =


    == ساختار ==
    | ناشر =  
    بيدار
    | مکان نشر =قم - ایران
    | سال نشر = 1400 ق


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01721AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =01721
    | کتابخوان همراه نور =01721
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}


    رساله، فاقد هر گونه باب‌بندى و فصل‌بندى است.
    '''تفسير سورة الناس''' رساله‌ای است به زبان عربی، برگرفته از بيانات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]].
    این رساله به همراه بیست و دو رساله دیگر در مجموعه‌ای به نام [[رسائل ابن سينا (23 رساله)|رسائل ابن سينا]]، به چاپ رسیده است.
     
     
    ==ساختار==
    رساله، بسيار كوتاه و فاقد هر گونه باب‌بندى و فصل‌بندى است.


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==
    بوعلى، در تفسير آيه اول، میگويد: منظور از ربوبيت، تربيت است و تربيت عبارت است از تسويه‌ي مزاج و مراد از اين قول خداوند كه میفرمايد: «فاذا سويته»، همين می‌باشد. اين، اولين نعمت الهي بر انسان است، كه در مرحله‌ي بعدي تربيت به واسطه‌ي قهر و غلبه می‌باشد...
    '''«من شر الوسواس الخناس»''': قوه‌ای كه وسوسه را ايجاد میكند، قوه متخيله است، البته در صورتى كه نفس حيوانیآن را به كار گيرد.
    '''«الذي يوسوس في صدور الناس»'''، بيان‌گر معنای خنّاس است كه همان قوه‌ي متخيله مى‌باشد و باعث ايجاد وسوسه در سينه‌ها می‌شود و اين بدان جهت است كه ثابت شد متعلق اول برای نفس انسانیقلب می‌باشد و به واسطه‌ي آن، قوا در ساير اعضا پراكنده مى‌شود، پس تأثير وسوسه، اول در سينه خواهد بود.
    '''«من الجنّة و الناس»''': جن، عبارت است از استتار و انس، عبارت است از استئناس. بنا بر اين امور مستتر همان حواس باطن و امور مستأنسه همان حواس ظاهرند.
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[رسائل ابن سينا (23 رساله)]]
    [[عيون الحكمة]]؛
    [[الحدود]]؛
    [[حي بن يقظان]]؛
    [[هدية الرئيس للأمير (في القوى النفسانية)]]؛
    [[الفعل و الانفعال]]؛
    [[أسباب الرعد]]؛
    [[سر القدر]]؛
    [[العرشية (في التوحيد)]]؛
    [[السعادة و ذكر الحجج على جوهرية النفس]]؛
    [[الحث على الذكر]]؛
    [[رسالة في الموسيقی]]؛
    [[ماهية الصلاة]]؛
    [[تفسير سورة التوحيد]]؛
    [[تفسير سورة الفلق]]؛
    [[سبب إجابة الدعاء و كيفية الزيارة]]؛


    [[الشفاء من خوف الموت]]؛


    نويسنده‌ي مقدمه، ضمن حمد خدا و صلوات بر محمد و آل محمد با تمجيدي بلند از بو علي، مطالب مؤلف را در اين زمينه آورده است و از آن‌جا كه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] بدون هيچ مقدمه‌اي وارد تفسير اولين آيه‌ي سوره‌ي فلق(حتي بدون بسم الله الرحمن الرحيم) شده است، اين احتمال را تقويت مي‌كند كه بوعلى اين سوره و امثال آن را با هم تفسير كرده و بعدا به صورت رساله‌هاى جداگانه در آمده است.
    [[القضاء و القدر(مناظرة الشيخ مع قدري)]]؛


    در تفسير'''«قل اعوذ برب الفلق»''' گفته شده: «رب الفلق»؛ يعني فالق ظلمت عدم با وجود و اين از لوازم خيريت محضه فائضه‌ي خداوند است. بو علي مي‌گويد: اولين وجود صادر از خداوند قضاى اوست كه هيچ شري در آن وجود ندارد.
    [[العشق]]؛


    '''«من شر ما خلق»'''، مراد شري است كه در ناحيه‌ي خلق و تقدير وجود دارد، زيرا شر از اجسام داراى تقدير ناشي مي‌شود و...
    [[الطير]]؛


    [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، در پاسخ به اينكه چرا گفته شده رب الفلق، نه اله الفلق و...؟ نكته ظريفى را بيان مى‌كند كه بازگشتش به مربوبيت تمام جهان هستى و در نتيجه نياز هميشگى آن به رب است.
    [[الأجوبة عن مسائل أبي الريحان البيروني]]؛


    '''«من شر غاسق اذا وقب»''' به اين صورت تفسير شده است كه مستعيذ، نفس جزئيه‌ي انسان جزيي است كه از شرور لازمه در اشياى داراى تقدير و واقع در صقع قدر، استعاذه مي‌جويد.
    [[علة قيام الأرض وسط السماء]]؛


    '''«من شر النفاثات في العقد»''' اشاره‌اي است به قوه‌ي نباتيه موكل تدبير بدن و نشو و نماي آن... پس نفاثات همان قواي نباتيه مي‌باشد كه نفث آن، سبب زيادت جوهر شيء در مقدار از جميع جهات آن؛ يعنى طول، عرض و عمق مي‌گردد.
    [[رسالة بعض الأفاضل إلى علماء مدينة السلام]].
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    '''«و من شر حاسد اذا حسد»''' به معني نزاع حاصل بين بدن و قواي كلي آن و بين نفس است... [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] مي‌گويد: بين نفس و بدن، نزاع ديگري نيز هست و آن، همان حسدى است كه بين آدم و ابليس ايجاد شد...
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:تفسیر]]
    [[رده:تفاسیر سور و آیات]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۲

    رسائل ابن سینا
    تفسير سورة الناس
    پدیدآورانابن سینا، حسین بن عبدالله (نویسنده)
    ناشربيدار
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1400 ق
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تفسير سورة الناس رساله‌ای است به زبان عربی، برگرفته از بيانات ابن سينا. این رساله به همراه بیست و دو رساله دیگر در مجموعه‌ای به نام رسائل ابن سينا، به چاپ رسیده است.


    ساختار

    رساله، بسيار كوتاه و فاقد هر گونه باب‌بندى و فصل‌بندى است.

    گزارش محتوا

    بوعلى، در تفسير آيه اول، میگويد: منظور از ربوبيت، تربيت است و تربيت عبارت است از تسويه‌ي مزاج و مراد از اين قول خداوند كه میفرمايد: «فاذا سويته»، همين می‌باشد. اين، اولين نعمت الهي بر انسان است، كه در مرحله‌ي بعدي تربيت به واسطه‌ي قهر و غلبه می‌باشد...

    «من شر الوسواس الخناس»: قوه‌ای كه وسوسه را ايجاد میكند، قوه متخيله است، البته در صورتى كه نفس حيوانیآن را به كار گيرد.

    «الذي يوسوس في صدور الناس»، بيان‌گر معنای خنّاس است كه همان قوه‌ي متخيله مى‌باشد و باعث ايجاد وسوسه در سينه‌ها می‌شود و اين بدان جهت است كه ثابت شد متعلق اول برای نفس انسانیقلب می‌باشد و به واسطه‌ي آن، قوا در ساير اعضا پراكنده مى‌شود، پس تأثير وسوسه، اول در سينه خواهد بود.

    «من الجنّة و الناس»: جن، عبارت است از استتار و انس، عبارت است از استئناس. بنا بر اين امور مستتر همان حواس باطن و امور مستأنسه همان حواس ظاهرند.

    وابسته‌ها