العروة الوثقی مع حاشية الايرواني: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «العروة الوثقی مع حاشية الايرواني '''العروة الوثقی مع حاشية الايرواني''' مشتمل...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''')
     
    (۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    العروة الوثقی مع حاشية الايرواني
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    '''العروة الوثقی مع حاشية الايرواني''' مشتمل بر متن ابواب تقلید و طهارت از کتاب «عروة الوثقی» سید محمدکاظم طباطبایی یزدی (متوفی 1337ق) به همراه حواشی میرزا علی ایروانی نجفی (1301-1354ق) بر این مباحث است.
    | تصویر =NUR34552J1.jpg
    | عنوان =العروة الوثقی مع حاشية الايرواني
    | پدیدآوران =
    [[ایروانی، علی]] (حاشيه نويس)


    میرزا علی ایروانی نجفی از شاگردان صاحب عروه بوده و بر کتاب استاد خویش حاشیه زده است. در کتاب عروه فتاوای سید در مباحث فقهی شیعه مطرح شده و فقیهان شیعه فتاوای خود را در حاشیه این کتاب بیان می‌کرده‌اند که کتاب حاضر حاشیه بر جزء اول کتاب است. این جزء از کتاب حاوی دو باب تقلید و طهارت است؛ باب تقلید مشتمل بر 72 مسئله است. باب طهارت نیز سه فصل کلی در رابطه با میاه (آب‌ها)، نجاسات و صلات (نماز) دارد که کتاب صلات خود دارای 49 فصل است.
    [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم]] (نویسنده)
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =
    | ناشر =
    [بي نا]
    | مکان نشر =[بي جا]
    | سال نشر =


    ایروانی همانند دیگر فقهای شیعه گاه دیدگاه‌‌های صاحب عروه را مورد کنکاش قرار داده و فتوای خود را به‌عنوان حاشیه ذکر کرده است؛ در اولین حاشیه بر مبحث تقلید برخلاف صاحب عروه که عمل عامی و غیر مجتهد را بدون تقلید و احتیاط باطل می‌داند، معتقد است که اگر قصد قربت داشته و عملش مطابق واقع یا فتوای مجتهد دیگری که تقلیدش در آن عصر یا عصر تقلید جایز است باشد، عملش صحیح است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص4؛ پاورقی1</ref>. ‌
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE34552AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =2
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =34552
    | کتابخوان همراه نور =34552
    | کد پدیدآور =


    وی در بسیاری از حواشی با الفاظی چون «فیه باس، مشکل، لایترک، لایجوز، استحباباً» تنها به ذکر فتوا و نظر خویش بسنده کرده و نیازی به ذکر دلیل یا توضیح ندیده است<ref>ر.ک: متن کتاب، پاورقی ص46 و 48 و 114</ref>.
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    '''العروة الوثقی مع حاشية الايرواني''' مشتمل بر متن ابواب تقلید و طهارت از کتاب «[[العروة الوثقی|عروة الوثقی]]» [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] (متوفی 1337ق) به همراه حواشی [[ایروانی، علی|میرزا علی ایروانی نجفی]] (1301-1354ق) بر این مباحث است.


    وی از تکرار مطالب پرهیز کرده و در مواردی که فتوا یا دیدگاهی مشابه مسائل پیشین داشته به آن ارجاع داده است؛ به‌عنوان‌مثال در مسئله 16 از باب تقلید چنین می‌خوانیم: «حکم این مسئله در مسئله هفت گذشت»<ref>ر.ک: همان، ص7، پاورقی1</ref>. ‌
    [[ایروانی، علی|میرزا علی ایروانی نجفی]] از شاگردان [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] بوده و بر کتاب استاد خویش حاشیه زده است. در کتاب [[العروة الوثقی|عروه]] فتاوای [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید]] در مباحث فقهی شیعه مطرح شده و فقیهان شیعه فتاوای خود را در حاشیه این کتاب بیان می‌کرده‌اند که کتاب حاضر حاشیه بر جزء اول کتاب است. این جزء از کتاب حاوی دو باب تقلید و طهارت است؛ باب تقلید مشتمل بر 72 مسئله است. باب طهارت نیز سه فصل کلی در رابطه با میاه (آب‌ها)، نجاسات و صلات (نماز) دارد که کتاب صلات خود دارای 49 فصل است.
     
    ایروانی همانند دیگر فقهای شیعه گاه دیدگاه‌های [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] را مورد کنکاش قرار داده و فتوای خود را به‌عنوان حاشیه ذکر کرده است؛ در اولین حاشیه بر مبحث تقلید برخلاف [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] که عمل عامی و غیر مجتهد را بدون تقلید و احتیاط باطل می‌داند، معتقد است که اگر قصد قربت داشته و عملش مطابق واقع یا فتوای مجتهد دیگری که تقلیدش در آن عصر یا عصر تقلید جایز است باشد، عملش صحیح است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33200/1/4 ر.ک: متن کتاب، ص4؛ پاورقی1]</ref>. ‌
     
    وی در بسیاری از حواشی با الفاظی چون «فیه باس، مشکل، لایترک، لایجوز، استحباباً» تنها به ذکر فتوا و نظر خویش بسنده کرده و نیازی به ذکر دلیل یا توضیح ندیده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33200/1/46 ر.ک: متن کتاب، پاورقی ص46] و [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33200/1/48 48] و [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33200/1/114 114]</ref>. ‌
     
    وی از تکرار مطالب پرهیز کرده و در مواردی که فتوا یا دیدگاهی مشابه مسائل پیشین داشته به آن ارجاع داده است؛ به‌عنوان‌مثال در مسئله 16 از باب تقلید چنین می‌خوانیم: «حکم این مسئله در مسئله هفت گذشت»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33200/1/7 ر.ک: همان، ص7، پاورقی1]</ref>. ‌


    تذکر این نکته نیز لازم است که در نسخه اصلی حاشیه ایروانی از صفحه 97 تا 109 و سپس 112 کتاب بیاض (سفید) است.
    تذکر این نکته نیز لازم است که در نسخه اصلی حاشیه ایروانی از صفحه 97 تا 109 و سپس 112 کتاب بیاض (سفید) است.
    خط ۱۴: خط ۳۷:
    فهرست مطالب در انتهای کتاب ذکر شده است.
    فهرست مطالب در انتهای کتاب ذکر شده است.


    ==پانویس ==
    ==پانویس==
    <references/>
    <references/>
    ==منبع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    متن کتاب.
    متن کتاب.
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[العروة الوثقی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۷

    العروة الوثقی مع حاشية الايرواني
    العروة الوثقی مع حاشية الايرواني
    پدیدآورانایروانی، علی (حاشيه نويس) یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم (نویسنده)
    ناشر[بي نا]
    مکان نشر[بي جا]
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    العروة الوثقی مع حاشية الايرواني مشتمل بر متن ابواب تقلید و طهارت از کتاب «عروة الوثقی» سید محمدکاظم طباطبایی یزدی (متوفی 1337ق) به همراه حواشی میرزا علی ایروانی نجفی (1301-1354ق) بر این مباحث است.

    میرزا علی ایروانی نجفی از شاگردان صاحب عروه بوده و بر کتاب استاد خویش حاشیه زده است. در کتاب عروه فتاوای سید در مباحث فقهی شیعه مطرح شده و فقیهان شیعه فتاوای خود را در حاشیه این کتاب بیان می‌کرده‌اند که کتاب حاضر حاشیه بر جزء اول کتاب است. این جزء از کتاب حاوی دو باب تقلید و طهارت است؛ باب تقلید مشتمل بر 72 مسئله است. باب طهارت نیز سه فصل کلی در رابطه با میاه (آب‌ها)، نجاسات و صلات (نماز) دارد که کتاب صلات خود دارای 49 فصل است.

    ایروانی همانند دیگر فقهای شیعه گاه دیدگاه‌های صاحب عروه را مورد کنکاش قرار داده و فتوای خود را به‌عنوان حاشیه ذکر کرده است؛ در اولین حاشیه بر مبحث تقلید برخلاف صاحب عروه که عمل عامی و غیر مجتهد را بدون تقلید و احتیاط باطل می‌داند، معتقد است که اگر قصد قربت داشته و عملش مطابق واقع یا فتوای مجتهد دیگری که تقلیدش در آن عصر یا عصر تقلید جایز است باشد، عملش صحیح است.[۱]. ‌

    وی در بسیاری از حواشی با الفاظی چون «فیه باس، مشکل، لایترک، لایجوز، استحباباً» تنها به ذکر فتوا و نظر خویش بسنده کرده و نیازی به ذکر دلیل یا توضیح ندیده است.[۲]. ‌

    وی از تکرار مطالب پرهیز کرده و در مواردی که فتوا یا دیدگاهی مشابه مسائل پیشین داشته به آن ارجاع داده است؛ به‌عنوان‌مثال در مسئله 16 از باب تقلید چنین می‌خوانیم: «حکم این مسئله در مسئله هفت گذشت»[۳]. ‌

    تذکر این نکته نیز لازم است که در نسخه اصلی حاشیه ایروانی از صفحه 97 تا 109 و سپس 112 کتاب بیاض (سفید) است.

    فهرست مطالب در انتهای کتاب ذکر شده است.

    پانویس

    منابع مقاله

    متن کتاب.

    وابسته‌ها