بلاغی، سید عبدالحجت: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '{{وابسته‌ها}}' به '{{وابسته‌ها}} ')
    جز (جایگزینی متن - 'بلاغی (ابهام زدایی)' به 'بلاغی (ابهام‌زدایی)')
     
    (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR02790.jpg|بندانگشتی|بلاغی، عبدالحجه]]
    [[پرونده:NUR02790.jpg|بندانگشتی|بلاغی، عبدالحجه]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|بلاغی، عبدالحجه
    ! نام!! data-type="authorName" |بلاغی، عبدالحجه
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| ب‍لاغ‍ی‌ ن‍ائ‍ی‍ن‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ح‍ج‍ه‌
    | data-type="authorOtherNames" | ب‍لاغ‍ی ن‍ائ‍ی‍ن‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ح‍ج‍ه‌


    ح‍ج‍ت‌ ع‍ل‍ی‍ش‍اه‌
    ح‍ج‍ت ع‍ل‍ی‍ش‍اه‌


    ب‍لاغ‍ی‌، ح‍ج‍ت‌
    ب‍لاغ‍ی‌، ح‍ج‍ت‌
    خط ۱۵: خط ۱۵:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |سيد حسن
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1274 هـ.ش یا 1896 م
    | data-type="authorbirthDate" |1274 ش یا 1896 م
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|نایین
    | data-type="authorBirthPlace" |نایین
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1355 هـ.ش یا 1397 هـ.ق یا 1977 م
    | data-type="authorDeathDate" |1355ش
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |سید حسن پدرش
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|[[حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر]]  
    | data-type="authorWritings" |[[حجة التفاسير و بلاغ الإكسير]]  
    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف  
    |کد مؤلف  
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE2790AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02790AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    ==ولادت==
    {{کاربردهای دیگر|بلاغی (ابهام‌زدایی)}}
    '''سيد عبدالحجت بلاغى حسینى مظفرآبادى''' (1274-1355ش)، فرزند سيد حسن، مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر و مورخ سلسله نعمت‌اللهیه است. وی از هشت تن از علما، از جمله [[خوانساری، سید محمدتقی|محمدتقی خوانساری]]، [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء]]، [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانی]] و [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمت‌اللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. [[حجة التفاسير و بلاغ الإكسير|حجةالتفاسیر و بلاغ الاکسیر]]، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او به‌شمار می‌رود.


    '''سيد عبدالحجه فرزند سيد حسن بلاغى حسينى مظفرآبادى'''، از علماى شيعه، معروف به سادات صادقيه از فرزندان [[امام جعفر صادق(ع)|امام جعفر صادق]] عليه‌السلام از كاوشگران معارف قرآنى در قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد.وى در سال 1322 ه‍ 1274‌ش در نائين متولد شد.
    == ولادت ==
    وى در سال 1322ق(1274‌ش) در نائين متولد شد. پدرش سيد حسن (متوفی ۱۳۱۲ش)، از علمای نائین و صاحب آثاری از جمله رئوس الشیاطین، ردیه‌ای بر بابیه و بهاییه بود.
     
    نسب بلاغی، از طریق علی بن جعفر عُرَیضی به [[امام جعفر صادق(ع)]] می‌رسد.


    ==اساتید==
    ==اساتید==


    و از محضر پدرش و ديگر بزرگان و علماى نائين و اصفهان بهره برد و در سال 1363ق به كسب اجازۀ روايتى از شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] نائل شد.از تفسير او پيداست كه در تاريخ، علوم جديد و تورات و انجيل، اطلاعات خوبى داشته است.
    و از محضر پدرش و ديگر بزرگان و علماى نائين و اصفهان بهره برد و در سال 1363ق به كسب اجازۀ روايتى از شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] نائل شد. از تفسير او پيداست كه در تاريخ، علوم جديد و تورات و انجيل، اطلاعات خوبى داشته است.
     
    ==وفات==
     
    وى آخر زندگانى خود را در قم به سر برده و در سال 1335ش رحلت نمود.(برخى وفات ايشان را 1356‌ش بر شمرده‌اند.)


    ==آثار==
    ==آثار==
    خط ۴۹: خط ۵۷:
    ايشان علاوه بر تفسير تأليفات ديگرى نيز داشته كه عبارتند از:
    ايشان علاوه بر تفسير تأليفات ديگرى نيز داشته كه عبارتند از:


    # حجة التفاسير و بلاغ الاكسير
    # حجة التفاسير و بلاغ الاکسیر
    # حواشى بر تذكرة القبور جزى اصفهانى  
    # حواشى بر تذكرة القبور جزى اصفهانى  
    # مقلّد الرشاد عربى و فارسى چاپ 1343 ق،
    # مقلّد الرشاد عربى و فارسی چاپ 1343 ق،
    # شرح دعاى سمات چاپ 1369ق  
    # شرح دعاى سمات چاپ 1369ق  
    # مشكوة الجنان چاپ 1365  
    # مشكوة الجنان چاپ 1365  
    خط ۶۰: خط ۶۸:
    # منظومه فقهيه مستطرفه چاپ 1389 ق
    # منظومه فقهيه مستطرفه چاپ 1389 ق
    # اغلاط در انساب چاپ 1391  
    # اغلاط در انساب چاپ 1391  
    # گلزار حجت بلاغى (اشعار)چاپ 1350 ش.
    # گلزار حجت بلاغى (اشعار) چاپ 1350 ش.
    # تاريخ نجف چاپ 1368 ق.
    # تاريخ نجف چاپ 1368 ق.


    ==وفات==
    وى آخر زندگانى خود را در قم به سر برده و در سال 1375 ق1335/‌ش رحلت نمود.(برخى وفات ايشان را 1399 ق،1356‌ش بر شمرده‌اند.)


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    == وابسته‌ها ==
    {{وابسته‌ها}}


    [[حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر]]  
    [[حجة التفاسير و بلاغ الإكسير]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۱۷

    بلاغی، عبدالحجه
    نام بلاغی، عبدالحجه
    نام‎های دیگر ب‍لاغ‍ی ن‍ائ‍ی‍ن‍ی‌، ع‍ب‍دال‍ح‍ج‍ه‌

    ح‍ج‍ت ع‍ل‍ی‍ش‍اه‌

    ب‍لاغ‍ی‌، ح‍ج‍ت‌

    حجت بلاغی

    نام پدر سيد حسن
    متولد 1274 ش یا 1896 م
    محل تولد نایین
    رحلت 1355ش
    اساتید سید حسن پدرش
    برخی آثار حجة التفاسير و بلاغ الإكسير
    کد مؤلف AUTHORCODE02790AUTHORCODE

    سيد عبدالحجت بلاغى حسینى مظفرآبادى (1274-1355ش)، فرزند سيد حسن، مشهور به حجّت علیشاه، صوفی، مفسر و مورخ سلسله نعمت‌اللهیه است. وی از هشت تن از علما، از جمله محمدتقی خوانساری، شیخ محمدحسین کاشف‌الغطاء، آقابزرگ طهرانی و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، اجازه روایت داشت. وی در ۱۳۰۸ش به سلسله نعمت‌اللهیه وارد و مرید شمس العرفا شد و خود را حجت علیشاه نامید و پس از درگذشت شمس العرفا، مدعی جانشینی وی شد. حجةالتفاسیر و بلاغ الاکسیر، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، شطرنج العرفاء، تاریخ نجف اشرف و حیره از آثار او به‌شمار می‌رود.

    ولادت

    وى در سال 1322ق(1274‌ش) در نائين متولد شد. پدرش سيد حسن (متوفی ۱۳۱۲ش)، از علمای نائین و صاحب آثاری از جمله رئوس الشیاطین، ردیه‌ای بر بابیه و بهاییه بود.

    نسب بلاغی، از طریق علی بن جعفر عُرَیضی به امام جعفر صادق(ع) می‌رسد.

    اساتید

    و از محضر پدرش و ديگر بزرگان و علماى نائين و اصفهان بهره برد و در سال 1363ق به كسب اجازۀ روايتى از شيخ آقا بزرگ تهرانى نائل شد. از تفسير او پيداست كه در تاريخ، علوم جديد و تورات و انجيل، اطلاعات خوبى داشته است.

    وفات

    وى آخر زندگانى خود را در قم به سر برده و در سال 1335ش رحلت نمود.(برخى وفات ايشان را 1356‌ش بر شمرده‌اند.)

    آثار

    ايشان علاوه بر تفسير تأليفات ديگرى نيز داشته كه عبارتند از:

    1. حجة التفاسير و بلاغ الاکسیر
    2. حواشى بر تذكرة القبور جزى اصفهانى
    3. مقلّد الرشاد عربى و فارسی چاپ 1343 ق،
    4. شرح دعاى سمات چاپ 1369ق
    5. مشكوة الجنان چاپ 1365
    6. تاريخ نائين چاپ 1369 ق
    7. مقالات الحنفاء در دو جلد چاپ 1371ق
    8. حجت بالغه در شرح حال ابونعيم اصفهانى چاپ 1383ق
    9. تاريخ تهران چاپ 1391 ه‍
    10. منظومه فقهيه مستطرفه چاپ 1389 ق
    11. اغلاط در انساب چاپ 1391
    12. گلزار حجت بلاغى (اشعار) چاپ 1350 ش.
    13. تاريخ نجف چاپ 1368 ق.


    وابسته‌ها