معتمد العروة الوثقی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
جز (جایگزینی متن - '==وابستهها== [[' به '==وابستهها== {{وابستهها}} [[') |
||
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR00423J1.jpg | |||
| عنوان =معتمد العروة الوثقی | |||
| عنوانهای دیگر =مستند العروة الوثقی: کتاب الحج | |||
| | |||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| | | پدیدآوران = | ||
[[خویی، ابوالقاسم]] (نویسنده) | |||
[[خلخالي، رضا]] (مقرر) | [[خلخالي، رضا]] (مقرر) | ||
|- | |- | ||
| data-type="language" |عربي | |||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
| | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | |||
|موضوع | يزدي، محمدکاظم بن عبدالعظيم، 1247؟ - 1338؟ق. العروه الوثقي - نقد و تفسير | ||
فقه جعفری - قرن 14 | |||
فقه | |||
حج | حج | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| | | ناشر = | ||
لطفي | |||
|مکان نشر | | مکان نشر = ايران - قم | ||
| سال نشر = |مجلد1: 1416ق , | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00423AUTOMATIONCODE | |||
| | | چاپ =2 | ||
| تعداد جلد =2 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =00423 | |||
| کتابخوان همراه نور =00423 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''معتمد العروة الوثقی'''، تقریرات درس خارج «حج» [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله سید ابوالقاسم خویی]] است که توسط سید رضا خلخالی، به زبان عربی در دو مجلد نگارش شده است. | |||
'''معتمد العروة الوثقی'''، تقریرات درس خارج «حج» آیتالله سید ابوالقاسم خویی است که توسط سید رضا خلخالی، به زبان عربی در دو مجلد نگارش شده است. | |||
شیوه نگارش کتاب، بدین ترتیب است که مطالب عروه در بالای صفحه و شرح و توضیح عبارات در ذیل صفحات ذکر شده است. | شیوه نگارش کتاب، بدین ترتیب است که مطالب [[العروة الوثقی|عروه]] در بالای صفحه و شرح و توضیح عبارات در ذیل صفحات ذکر شده است. | ||
تشویق شاگردان به تقریرنویسی و طولانی بودن سالهای تدریس آیتالله خویی و تربیت شاگردان فراوان سبب شد تا افراد بسیاری تقریرات درسهای او را تدوین کنند. مهمترین تقریرات چاپشده درس فقه او، یا بهترتیب مباحث مکاسب شیخ انصاری و یا بر محور العروة الوثقی است<ref>ر.ک: رئیسزاده، محمد، ج16، ص520</ref>. | تشویق شاگردان به تقریرنویسی و طولانی بودن سالهای تدریس [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خویی]] و تربیت شاگردان فراوان سبب شد تا افراد بسیاری تقریرات درسهای او را تدوین کنند. مهمترین تقریرات چاپشده درس فقه او، یا بهترتیب مباحث [[المكاسب (طبع قدیم)|مکاسب]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] و یا بر محور [[العروة الوثقی]] است<ref>ر.ک: رئیسزاده، محمد، ج16، ص520</ref>. | ||
در کتاب دانشنامه جهان اسلام، دستهبندی خوبی از تقریرات درس آیتالله | در کتاب دانشنامه جهان اسلام، دستهبندی خوبی از تقریرات درس [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خویی]] انجام گرفته که محقق ارجمند میتواند به آدرس پیشین مراجعه نماید. | ||
از مهمترین شاخصهای فقه خویی، اعتماد به خبر صحیح و حجیت خبر ثقه است؛ ازاینرو وی بیش از فقهای پیش از خود در نجف به علم رجال توجه نشان داد. او به گزینش راویان و شناخت راویان ثقه و ضعیف و استوارسازی قواعد حدیث و ضوابط اعتماد بر حدیث صحیح در ابواب فقه پرداخت. مبانی و دیدگاههای اصولی وی در رویکرد رجالیاش نیز تأثیر گذاشت. او بهتبع حجت ندانستن شهرت و اجماع منقول، به حجیت خبر ثقه (نه خبر موثوق) اعتقاد داشت و معیار حجیت حدیث را صرفاً وثاقت رجال سند میدانست. خویی ازآنرو که در بسیاری از دیدگاههای رجالی مبتنی بر ثقه شمردن راویان مناقشه کرده بود، در پذیرش روایات، سختگیری میکرد؛ مثلاً او توثیقات عام، مانند قول به وثاقت تمامی اصحاب امام صادق(ع)، مذکور در رجال | از مهمترین شاخصهای فقه [[خویی، ابوالقاسم|خویی]]، اعتماد به خبر صحیح و حجیت خبر ثقه است؛ ازاینرو وی بیش از فقهای پیش از خود در نجف به علم رجال توجه نشان داد. او به گزینش راویان و شناخت راویان ثقه و ضعیف و استوارسازی قواعد حدیث و ضوابط اعتماد بر حدیث صحیح در ابواب فقه پرداخت. مبانی و دیدگاههای اصولی وی در رویکرد رجالیاش نیز تأثیر گذاشت. او بهتبع حجت ندانستن شهرت و اجماع منقول، به حجیت خبر ثقه (نه خبر موثوق) اعتقاد داشت و معیار حجیت حدیث را صرفاً وثاقت رجال سند میدانست. [[خویی، ابوالقاسم|خویی]] ازآنرو که در بسیاری از دیدگاههای رجالی مبتنی بر ثقه شمردن راویان مناقشه کرده بود، در پذیرش روایات، سختگیری میکرد؛ مثلاً او توثیقات عام، مانند قول به وثاقت تمامی اصحاب [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، مذکور در [[رجال الطوسي|رجال طوسی]]، وثاقت هرکه وکیل امام معصوم بوده است، وثاقت مشایخ اجازه و وثاقت راویان کثیرالروایه از امام معصوم را نپذیرفت و ادله آنها را مخدوش دانست<ref>ر.ک: همان، ص519</ref>. | ||
آیتالله خویی در معتمد العروة نیز گاه نظرات سید یزدی را نپذیرفته و روایات مورد استناد وی را ضعیف دانسته است؛ بهعنوان نمونه صاحب عروه با استناد به روایت فضل بن شاذان، استخفاف به حج را از کبائر دانسته است. آیتالله خویی این روایت را ضعیف السند دانسته و اعتماد بر آن را صحیح نمیداند<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص18</ref>. | [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خویی]] در معتمد العروة نیز گاه نظرات [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید یزدی]] را نپذیرفته و روایات مورد استناد وی را ضعیف دانسته است؛ بهعنوان نمونه [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|صاحب عروه]] با استناد به روایت فضل بن شاذان، استخفاف به حج را از کبائر دانسته است. [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خویی]] این روایت را ضعیف السند دانسته و اعتماد بر آن را صحیح نمیداند<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص18</ref>. | ||
در جایی دیگر مینویسد: روایت صاحب وسائل از ابان بن حکم صحیح نیست؛ چراکه شخصی به نام «ابان بن حکم» نه در کتب رجال و نه در کتب حدیث وجود ندارد و صحیح أبان عن الحكم است؛ همان طور که در الفقيه آمده است و حرف عن تبدیل به ابن شده است<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>. | در جایی دیگر مینویسد: روایت [[حر عاملی، محمد بن حسن|صاحب وسائل]] از ابان بن حکم صحیح نیست؛ چراکه شخصی به نام «ابان بن حکم» نه در کتب رجال و نه در کتب حدیث وجود ندارد و صحیح أبان عن الحكم است؛ همان طور که در الفقيه آمده است و حرف عن تبدیل به ابن شده است<ref>ر.ک: همان، ص24</ref>. | ||
آدرس آیات و روایات در پاورقی و فهرست مطالب در انتهای کتاب آمده است. | آدرس آیات و روایات در پاورقی و فهرست مطالب در انتهای کتاب آمده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
خط ۶۹: | خط ۵۶: | ||
== وابستهها == | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[العروة الوثقی]] | |||
[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة]] | |||
[[ | |||
[[ | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۱۰
معتمد العروة الوثقی | |
---|---|
پدیدآوران | خویی، ابوالقاسم (نویسنده) خلخالي، رضا (مقرر) |
عنوانهای دیگر | مستند العروة الوثقی: کتاب الحج |
ناشر | لطفي |
مکان نشر | ايران - قم |
چاپ | 2 |
موضوع | يزدي، محمدکاظم بن عبدالعظيم، 1247؟ - 1338؟ق. العروه الوثقي - نقد و تفسير
فقه جعفری - قرن 14 حج |
تعداد جلد | 2 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
معتمد العروة الوثقی، تقریرات درس خارج «حج» آیتالله سید ابوالقاسم خویی است که توسط سید رضا خلخالی، به زبان عربی در دو مجلد نگارش شده است.
شیوه نگارش کتاب، بدین ترتیب است که مطالب عروه در بالای صفحه و شرح و توضیح عبارات در ذیل صفحات ذکر شده است.
تشویق شاگردان به تقریرنویسی و طولانی بودن سالهای تدریس آیتالله خویی و تربیت شاگردان فراوان سبب شد تا افراد بسیاری تقریرات درسهای او را تدوین کنند. مهمترین تقریرات چاپشده درس فقه او، یا بهترتیب مباحث مکاسب شیخ انصاری و یا بر محور العروة الوثقی است[۱].
در کتاب دانشنامه جهان اسلام، دستهبندی خوبی از تقریرات درس آیتالله خویی انجام گرفته که محقق ارجمند میتواند به آدرس پیشین مراجعه نماید.
از مهمترین شاخصهای فقه خویی، اعتماد به خبر صحیح و حجیت خبر ثقه است؛ ازاینرو وی بیش از فقهای پیش از خود در نجف به علم رجال توجه نشان داد. او به گزینش راویان و شناخت راویان ثقه و ضعیف و استوارسازی قواعد حدیث و ضوابط اعتماد بر حدیث صحیح در ابواب فقه پرداخت. مبانی و دیدگاههای اصولی وی در رویکرد رجالیاش نیز تأثیر گذاشت. او بهتبع حجت ندانستن شهرت و اجماع منقول، به حجیت خبر ثقه (نه خبر موثوق) اعتقاد داشت و معیار حجیت حدیث را صرفاً وثاقت رجال سند میدانست. خویی ازآنرو که در بسیاری از دیدگاههای رجالی مبتنی بر ثقه شمردن راویان مناقشه کرده بود، در پذیرش روایات، سختگیری میکرد؛ مثلاً او توثیقات عام، مانند قول به وثاقت تمامی اصحاب امام صادق(ع)، مذکور در رجال طوسی، وثاقت هرکه وکیل امام معصوم بوده است، وثاقت مشایخ اجازه و وثاقت راویان کثیرالروایه از امام معصوم را نپذیرفت و ادله آنها را مخدوش دانست[۲].
آیتالله خویی در معتمد العروة نیز گاه نظرات سید یزدی را نپذیرفته و روایات مورد استناد وی را ضعیف دانسته است؛ بهعنوان نمونه صاحب عروه با استناد به روایت فضل بن شاذان، استخفاف به حج را از کبائر دانسته است. آیتالله خویی این روایت را ضعیف السند دانسته و اعتماد بر آن را صحیح نمیداند[۳].
در جایی دیگر مینویسد: روایت صاحب وسائل از ابان بن حکم صحیح نیست؛ چراکه شخصی به نام «ابان بن حکم» نه در کتب رجال و نه در کتب حدیث وجود ندارد و صحیح أبان عن الحكم است؛ همان طور که در الفقيه آمده است و حرف عن تبدیل به ابن شده است[۴].
آدرس آیات و روایات در پاورقی و فهرست مطالب در انتهای کتاب آمده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- رئیسزاده، محمد، دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، جلد 16، تهران، 1390.