الدروس الشرعية في فقه الإمامية: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر')
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۴۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR00154J1.jpg|بندانگشتی|الدروس الشرعیة في فقه الإمامیة]]
    | تصویر =NUR00154J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =الدروس الشرعیة في فقه الإمامیة
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =
    |-
    | پدیدآوران =  
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|الدروس الشرعیة في فقه الإمامیة
    [[مؤسسه النشر الاسلامي التابعه لجماعه المدرسین بقم المشرفه]] (محقق)
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[موسسه النشر الاسلامی التابعه لجماعه المدرسین بقم المشرفه]] (محقق)


    [[شهید اول، محمد بن مکی]] (نويسنده)
    [[شهید اول، محمد بن مکی]] (نویسنده)
    |-
    | زبان =عربی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏182‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏د‎‏4
    |data-type='language'|عربی
    | موضوع =
    |-
    فقه جعفری - قرن 8ق.
    |کد کنگره  
    | ناشر =
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏182‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏د‎‏4
    جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي
    |-
    | مکان نشر =قم - ایران
    |موضوع  
    | سال نشر = 1412 ق  
    |data-type='subject'|فقه جعفری - قرن 8ق.
    |-
    |ناشر  
    |data-type='publisher'|جماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي
    |-
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|قم - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1412 هـ.ق  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE154AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00154AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =3
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =00154
    | کتابخوان همراه نور =00154
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    '''الدروس الشرعية في فقه الإمامية''' تألیف [[شهید اول، محمد بن مکی|شمس‌الدين ابوعبدالله محمد بن محمد بن حامد بن مكى جزينى عاملى]]، معروف به [[شهيد اول]] (متوفای 786 ق).


    ==مؤلف==
    كتاب الدروس الشرعيّة يكى از آثار گرانقدر بجاى مانده از [[شهيد اول]] «قده» مى‌باشد. اين كتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهاى عظام واقع شده و حواشى و شروح متعددى همچون مشارق الشموس از علامه ملا حسین خوانسارى (م 1099 ق)، حاشيۀ [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (متوفای 940 ق)، شرح حاج محمدحسن كبه (متوفای 1336 ق) بر آن نوشته شده است.
     
     
    '''الدروس الشرعية في فقه الإمامية''' تألیف [[شهید اول، محمد بن مکی|شمس‌الدين ابوعبدالله محمد بن محمد بن حامد بن مكى جزينى عاملى]]، معروف به [[شهيد اول]] (م 786 ق).
     
    ==ارزش و اعتبار==
     
     
    كتاب الدروس الشرعيّة يكى از آثار گرانقدر بجاى مانده از [[شهيد اول]] «قده» مى‌باشد. اين كتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهاى عظام واقع شده و حواشى و شروح متعددى همچون مشارق الشموس از علامه ملا حسين خوانسارى (م 1099 ق)، حاشيۀ [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق)، شرح حاج محمدحسن كبه (م 1336 ق) بر آن نوشته شده است.


    ==ساختار و گزارش محتوا==
    اين كتاب از منابع [[بحار الأنوار]] بوده و در موارد نادرى در [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] و [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]] به آن استناد شده است.
    اين كتاب از منابع [[بحار الأنوار]] بوده و در موارد نادرى در [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] و [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]] به آن استناد شده است.


    خط ۵۴: خط ۳۶:
    وى در خطبۀ كتاب مى‌نويسد: فلما انتهت النوبة إلينا أجبنا أن ننسج على منوالهم و نقتدى بهم في أقوالهم و أفعالهم، فكتبنا في ذلك ما تيسر من [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] و البيان و عزّزناهما بهذا المختصر للتبيان.
    وى در خطبۀ كتاب مى‌نويسد: فلما انتهت النوبة إلينا أجبنا أن ننسج على منوالهم و نقتدى بهم في أقوالهم و أفعالهم، فكتبنا في ذلك ما تيسر من [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] و البيان و عزّزناهما بهذا المختصر للتبيان.


    از آنجايى كه [[شهيد اول]] اين كتاب را در اواخر عمر شريفش تأليف نموده موفق به تكميل مباحث آن نشده و ابواب فقهى را از كتاب طهارت تا پايان كتاب رهن در اين كتاب جمع‌آورى نموده است به همين علت بعدها سيد جعفر بن احمد بن ملحوس حسينى حلّى، كتابى را بنام تكملة الدروس به منظور تكميل مباحث آن تأليف نموده است كه در صفحۀ 84، ناشرين كتاب وعده داده‌اند كه در چاپ موجود كتاب به آن ضميمه شود اما اين مهم انجام نگرفته است.
    از آنجايى كه [[شهيد اول]] اين كتاب را در اواخر عمر شريفش تأليف نموده موفق به تكميل مباحث آن نشده و ابواب فقهى را از كتاب طهارت تا پایان كتاب رهن در اين كتاب جمع‌آورى نموده است به همين علت بعدها سيد‌ ‎جعفر بن احمد بن ملحوس حسینى حلّى، كتابى را بنام تكملة الدروس به منظور تكميل مباحث آن تأليف نموده است كه در صفحۀ 84، ناشرين كتاب وعده داده‌اند كه در چاپ موجود كتاب به آن ضميمه شود اما اين مهم انجام نگرفته است.


    كتاب الدروس در بين آثار مؤلف داراى ترتيب و نظم جديدى است كه قبل از آن در هيچ‌كدام از آثار بجاى مانده از فقها ديده نمى‌شود و عناوين جديدى همچون المزار، الحسبة، المحارب، القسمة، المشتركات، تزاحم الحقوق و مباحث كتاب اضافه نموده است.
    كتاب الدروس در بين آثار مؤلف داراى ترتيب و نظم جديدى است كه قبل از آن در هيچ‌كدام از آثار بجاى مانده از فقها ديده نمى‌شود و عناوين جديدى همچون المزار، الحسبة، المحارب، القسمة، المشتركات، تزاحم الحقوق و مباحث كتاب اضافه نموده است.
    خط ۷۱: خط ۵۳:




    آنچنان كه در الذريعة به نقل از [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]] آمده است، قسمت اول الدروس يعنى قسمت عبادات از سال 780ق آغاز و در سال 784ق پايان يافته است. (الذريعة، ج /8 145).
    آنچنان كه در الذريعة به نقل از [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]] آمده است، قسمت اول الدروس يعنى قسمت عبادات از سال 780ق آغاز و در سال 784ق پایان يافته است. (الذريعة، ج /8 145).


    هم‌چنين در اجازۀ شهيد به ابن خازن در سال 784ق در مورد اين كتاب آمده است: و من ذلك كتاب الدروس الشرعيّة في فقه الإماميّة خرج منه نصفه في مجلّد، ([[بحار الأنوار]]، ج /104 187).
    هم‌چنين در اجازۀ شهيد به ابن خازن در سال 784ق در مورد اين كتاب آمده است: و من ذلك كتاب الدروس الشرعيّة في فقه الإماميّة خرج منه نصفه في مجلّد، ([[بحار الأنوار]]، ج /104 187).


    بنابراين، اين كتاب بين سال‌هاى 780 تا 786ق تأليف شده است و مؤلف به سبب شهادتش موفق به اتمام كتاب نشده است.
    بنابراین، اين كتاب بين سال‌هاى 780 تا 786ق تأليف شده است و مؤلف به سبب شهادتش موفق به اتمام كتاب نشده است.


    ==تاريخ انتشار==
    ==تاريخ انتشار==




    اولين چاپ كتاب در سال 1269ق در تهران بوده است. (الذريعة /8 145، مقدمه‌اى بر فقه شيعه، ص 136).
    اولین چاپ كتاب در سال 1269ق در تهران بوده است. (الذريعة /8 145، مقدمه‌اى بر فقه شيعه، ص136).


    جلد اول كتاب موجود در سال 1412ق و جلد دوم در سال 1414ق توسط مؤسسۀ نشر اسلامى وابسته به جامعۀ مدرسين در قم چاپ شده است. از تاريخ انتشار جلد سوم اطلاعى در دست نيست.
    جلد اول كتاب موجود در سال 1412ق و جلد دوم در سال 1414ق توسط مؤسسۀ نشر اسلامى وابسته به جامعۀ مدرسين در قم چاپ شده است. از تاريخ انتشار جلد سوم اطلاعى در دست نيست.


    گروه محققين كتاب، آقايان شيخ على دباغ، شيخ كامل سنجرى و [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]] مى‌باشند.
    گروه محققین كتاب، آقايان شيخ على دباغ، شيخ كامل سنجرى و [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد‌ ‎على طباطبايى]] مى‌باشند.


    ==نسخه‌ها==
    ==نسخه‌ها==
    خط ۹۱: خط ۷۳:
    در الذريعة در دو جا يعنى جلد /8 145 و جلد /13 242 به 6 نسخه اشاره شده است كه عبارتند از:
    در الذريعة در دو جا يعنى جلد /8 145 و جلد /13 242 به 6 نسخه اشاره شده است كه عبارتند از:


    # نسخه‌اى به خط شيخ حسن بن موسى بن صالح سكيكى، مربوط به سال 803ق كه در نجف اشرف وقف شده است، اين نسخه قديم‌ترين نسخۀ خطى و نزديكترين نسخه به عصر مؤلف مى‌باشد.
    # نسخه‌اى به خط شيخ حسن بن موسى بن صالح سكيكى، مربوط به سال 803ق كه در نجف اشرف وقف شده است، اين نسخه قديم‌ترين نسخۀ خطى و نزدیک ترين نسخه به عصر مؤلف مى‌باشد.
    # نسخۀ كتابخانۀ صدر، مربوط به سال 850 ق، و به خط [[کفعمی، ابراهیم بن علی|شيخ ابراهيم كفعمى]] .
    # نسخۀ كتابخانۀ صدر، مربوط به سال 850 ق، و به خط [[کفعمی، ابراهیم بن علی|شيخ ابراهیم كفعمى]].
    # نسخۀ كتابخانۀ فخر‌ الدين، مربوط به سال 856 ق، و به خط [[کفعمی، ابراهیم بن علی|شيخ ابراهيم كفعمى]] .
    # نسخۀ كتابخانۀ فخر‌الدين، مربوط به سال 856 ق، و به خط [[کفعمی، ابراهیم بن علی|شيخ ابراهیم كفعمى]].
    # نسخۀ كتابخانۀ شيخ مشكور، مربوط به سال 854 ق، و به خط شيخ طعمة بن احمد حائرى.
    # نسخۀ كتابخانۀ شيخ مشكور، مربوط به سال 854 ق، و به خط شيخ طعمة بن احمد حائرى.
    # نسخۀ كتابخانۀ شوشترى‌ها، مربوط به سال 1026 ق، و به خط سيد حسين بن حسن عسکرى كربلايى.
    # نسخۀ كتابخانۀ شوشترى‌ها، مربوط به سال 1026 ق، و به خط سيد‌ ‎حسين بن حسن عسکرى كربلايى.
    # نسخه‌اى به خط حسين بن نور‌ الدين سبزوارى، مربوط به سال 872 ق.
    # نسخه‌اى به خط حسین بن نور‌الدين سبزوارى، مربوط به سال 872 ق.


    [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب الذريعة]] در مورد نسخه‌هاى شمارۀ 1، 6 در جلد 13 صفحۀ 242 مى‌نويسد: هذه النسخة و نسخة السكیکی من نفائس مخطوطات أصحابنا التي لم تذهب إلى مكتبات أوربا يستخرج من الإجازتين اللتين عليهما عدّة تراجم العلماء منسيين لا ذكر لهم في أيّ كتاب.
    [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب الذريعة]] در مورد نسخه‌هاى شمارۀ 1، 6 در جلد 13 صفحۀ 242 مى‌نويسد: هذه النسخة و نسخة السكیکی من نفائس مخطوطات أصحابنا التي لم تذهب إلى مكتبات أوربا يستخرج من الإجازتين اللتين عليهما عدّة تراجم العلماء منسيين لا ذكر لهم في أيّ كتاب.
    خط ۱۰۷: خط ۸۹:
    در چاپ كتاب موجود از 5 نسخه استفاده شده كه عبارتند از:
    در چاپ كتاب موجود از 5 نسخه استفاده شده كه عبارتند از:


    # تصوير نسخه‌اى كه متعلّق به كتابخانۀ ملك است، مربوط به سال 900، و به خط رشيد‌ الدين محمد بن صفى‌ الدين محمد زواره‌اى. اين نسخه، اصل در تصحيح كتاب بوده است.
    # تصوير نسخه‌اى كه متعلّق به كتابخانۀ ملك است، مربوط به سال 900، و به خط رشيد‌الدين محمد بن صفى‌الدين محمد زواره‌اى. اين نسخه، اصل در تصحيح كتاب بوده است.
    # تصوير نسخه‌اى ديگر از كتابخانۀ ملك، مربوط به سال 838 ق، كه با رمز (م) مشخص شده است.
    # تصوير نسخه‌اى ديگر از كتابخانۀ ملك، مربوط به سال 838 ق، كه با رمز (م) مشخص شده است.
    # تصوير نسخه‌اى از كتابخانۀ امام رضا در مشهد مقدس، مربوط به سال 822 ق، كه با رمز (ق) مشخص شده است.
    # تصوير نسخه‌اى از كتابخانۀ امام رضا در مشهد مقدس، مربوط به سال 822 ق، كه با رمز (ق) مشخص شده است.
    # نسخۀ چاپ سنگى قديمى، كه با عنايت آیت‌الله سيد موسى زنجانى چاپ شده است. اين نسخه با نسخه‌هاى خطى معتبرى مقابله شده است و با رمز (ز) مشخص شده است.
    # نسخۀ چاپ سنگى قديمى، كه با عنايت آیت‌الله سيد‌ ‎موسى زنجانى چاپ شده است. اين نسخه با نسخه‌هاى خطى معتبرى مقابله شده است و با رمز (ز) مشخص شده است.
    # نسخۀ چاپى تصحيح شده سيد حجت لاجوردى كه به گروه تحقيق هديه شده است تا در تصحيح كتاب موجود مورد استفاده قرار گيرد.
    # نسخۀ چاپى تصحيح شده سيد‌ ‎حجت لاجوردى كه به گروه تحقيق هديه شده است تا در تصحيح كتاب موجود مورد استفاده قرار گیرد.


    قابل ذكر است كه از نسخۀ اوّل و نسخۀ چهارم در بعضى موارد احيانا به صورت تلفيقى در تصحيح كتاب استفاده شده است.
    قابل ذكر است كه از نسخۀ اوّل و نسخۀ چهارم در بعضى موارد احيانا به صورت تلفيقى در تصحيح كتاب استفاده شده است.
    خط ۱۲۲: خط ۱۰۴:
    از طرف ديگر كتاب قضاء و شهادات كه در قسمت احكام مطرح مى‌شده، در كنار مباحثى همچون عتق، وقف و ديگر مباحث ايقاعات ذكر نموده و تقسيم بندى متداول را رعايت ننموده است.
    از طرف ديگر كتاب قضاء و شهادات كه در قسمت احكام مطرح مى‌شده، در كنار مباحثى همچون عتق، وقف و ديگر مباحث ايقاعات ذكر نموده و تقسيم بندى متداول را رعايت ننموده است.


    مباحث مطرح شده در كتاب، از كتاب طهارت تا پايان كتاب رهن در 3 مجلد چاپ شده است. هر كتاب فقهى با عناوين درس تقسيم بندى شده و در مجموع مباحث كل كتاب به 282 درس تقسيم شده است.
    مباحث مطرح شده در كتاب، از كتاب طهارت تا پایان كتاب رهن در 3 مجلد چاپ شده است. هر كتاب فقهى با عناوين درس تقسيم بندى شده و در مجموع مباحث كل كتاب به 282 درس تقسيم شده است.


    در جلد اول كتاب‌هاى طهارت، صلاة، زكاة، صدقه، خمس، صوم، اعتكاف، حج مطرح شده‌اند.
    در جلد اول كتاب‌هاى طهارت، صلاة، زكاة، صدقه، خمس، صوم، اعتكاف، حج مطرح شده‌اند.
    خط ۱۳۷: خط ۱۱۹:
    [[آقا بزرگ تهرانى]] در الذريعة ج /13 243 در مورد حواشى و شروح آن مى‌نويسد: و لأهمّية هذا الكتاب و جلالته عند العلماء عمدوا إلى شرحه و له شروح كثيرة نذكر منها ما وقفنا عليه:
    [[آقا بزرگ تهرانى]] در الذريعة ج /13 243 در مورد حواشى و شروح آن مى‌نويسد: و لأهمّية هذا الكتاب و جلالته عند العلماء عمدوا إلى شرحه و له شروح كثيرة نذكر منها ما وقفنا عليه:


    # شرح ميرزا عيسى بن محمد صالح (م 1073 ق)، پدر [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|ميرزا عبدالله افندى]] [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|صاحب رياض العلماء]] .
    # شرح ميرزا عيسى بن محمد صالح (م 1073 ق)، پدر [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|ميرزا عبدالله افندى]] [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|صاحب رياض العلماء]].
    # مشارق الشموس
    # مشارق الشموس
    #:تأليف علامه ملا حسين بن محمد خوانسارى (م 1099 ق).
    #:تأليف علامه ملا حسین بن محمد خوانسارى (م 1099 ق).
    #شرح شيخ جواد كاظمى
    #شرح شيخ جواد كاظمى
    #:شاگرد [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]]، معروف به فاضل جواد (م 1065 ق).
    #:شاگرد [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهایى]]، معروف به فاضل جواد (م 1065 ق).
    # شرح ميرزا مهدى بن هداية الله مشهدى شهيدى (م 1218 ق).
    # شرح ميرزا مهدى بن هدايةالله مشهدى شهيدى (م 1218 ق).
    # تتميم مشارق الشموس
    # تتميم مشارق الشموس
    #:تأليف آقا رضى‌ الدين محمد بن حسين خوانسارى (م حدود 1125 ق).
    #:تأليف آقا رضى‌الدين محمد بن حسین خوانسارى (م حدود 1125 ق).
    #إحياء النفوس في شرح الدروس
    #إحياء النفوس في شرح الدروس
    #:تأليف سيد محمد على بن محمد عاملى اصفهانى (م 1274 ق) ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] /10 6).
    #:تأليف سيد‌ ‎محمد على بن محمد عاملى اصفهانى (م 1274 ق) ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] /10 6).
    # شرح موسوم به [[العروة الوثقی]] .
    # شرح موسوم به [[العروة الوثقی]].
    # شرح كتاب حج از شيخ جواد بن تقى ملا كتاب نجفى.
    # شرح كتاب حج از شيخ جواد بن تقى ملا كتاب نجفى.
    # شرح كتاب حج از حاج محمدحسن كبّه (م 1336 ق).
    # شرح كتاب حج از حاج محمدحسن كبّه (م 1336 ق).
    خط ۱۵۴: خط ۱۳۶:
    #مشكاة الأنوار الحسينية
    #مشكاة الأنوار الحسينية


    تأليف محمد ابراهيم بن على حائرى قزوينى (زنده در 1229 ق).
    تأليف محمد ابراهیم بن على حائرى قزوينى (زنده در 1229 ق).


    علاوه بر شروح مذكور، حواشى نيز بر دروس زده شده كه عبارتند از:
    علاوه بر شروح مذكور، حواشى نيز بر دروس زده شده كه عبارتند از:
    خط ۱۶۰: خط ۱۴۲:
    #حاشيۀ [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق)
    #حاشيۀ [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق)
    #:(الذريعة /6 85، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] /8 210).
    #:(الذريعة /6 85، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] /8 210).
    #التعليقات تأليف شيخ عز‌ الدين حسن بن حسين جزائرى (زنده در 849 ق)، معروف به ابن مطر جزائرى (الذريعة /4 225، /6 85).
    #التعليقات تأليف شيخ عز‌الدين حسن بن حسین جزائرى (زنده در 849 ق)، معروف به ابن مطر جزائرى (الذريعة /4 225، /6 85).


    ==ويژگى‌ها==
    ==ويژگى‌ها==
    خط ۱۶۷: خط ۱۴۹:
    از آنجايى كه اين كتاب پس از [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]]، البيان، و القواعد و الفوائد تأليف شده است داراى ارزش و اعتبار علمى خاصى است و فقهاى بعد از مؤلف در آثار علمى خود مكررا به آن استناد نموده‌اند و در [[بحار الأنوار]] بيش از صد مورد به آن استناد شده است.
    از آنجايى كه اين كتاب پس از [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]]، البيان، و القواعد و الفوائد تأليف شده است داراى ارزش و اعتبار علمى خاصى است و فقهاى بعد از مؤلف در آثار علمى خود مكررا به آن استناد نموده‌اند و در [[بحار الأنوار]] بيش از صد مورد به آن استناد شده است.


    از ويژگى‌هاى كتاب‌هاى شهيد، بخصوص «[[غایة المراد في شرح نکت الإرشاد|غاية المراد]]» و «الدروس» نقل نظريات بزرگانى همچون الجعفي، ابن جنيد، [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|ابن طاوس]] در البشرى مى‌باشد كه در ساير كتب فقهى قبل از وى ديده نمى‌شود.
    از ويژگى‌هاى كتاب‌هاى شهيد، بخصوص «[[غایة المراد في شرح نکت الإرشاد|غاية المراد]]» و «الدروس» نقل نظريات بزرگانى همچون الجعفي، ابن جنيد، [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاوس]] در البشرى مى‌باشد كه در ساير كتب فقهى قبل از وى ديده نمى‌شود.


    وى در اين كتاب اقوال و نظريات اكثر بزرگان فقهاى قبل از خود را نقل نموده و بخصوص به نظريات [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، ابن جنيد، [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]]، ابوالصلاح حلبى، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[شيخ مفيد]] و [[شيخ صدوق]] بسيار استناد شده است.
    وى در اين كتاب اقوال و نظريات اكثر بزرگان فقهاى قبل از خود را نقل نموده و بخصوص به نظريات [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[ابن ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، ابن جنيد، [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]]، ابوالصلاح حلبى، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]]، [[شيخ مفيد]] و [[شيخ صدوق]] بسيار استناد شده است.


    در اين كتاب علاوه بر مباحث فقهى بعضى از مسائل تاريخى صدر اسلام ذكر شده كه در [[بحار الأنوار]]، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، و ساير كتب تراجم مورد استناد واقع شده است، به عنوان نمونه [[بحار الأنوار]] ج /44 134، ج /48 9، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج /1 319، ج /2 142.
    در اين كتاب علاوه بر مباحث فقهى بعضى از مسائل تاريخى صدر اسلام ذكر شده كه در [[بحار الأنوار]]، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]، و ساير كتب تراجم مورد استناد واقع شده است، به عنوان نمونه [[بحار الأنوار]] ج /44 134، ج /48 9، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج /1 319، ج /2 142.
    خط ۱۸۲: خط ۱۶۴:
    # التقى: ابوالصلاح حلبى
    # التقى: ابوالصلاح حلبى
    # الشيخان: [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و [[شيخ مفيد]]
    # الشيخان: [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و [[شيخ مفيد]]
    # الحليون:[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]]، [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]  
    # الحليون:[[ابن ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]]، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]  
    # الفاضل: [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]]  
    # الفاضل: [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]]  
    # الفاضلان: [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]]  
    # الفاضلان: [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]]  
    # القاضى: ابن البراج
    # القاضى: ابن البراج
    # كتابي الأخبار: التهذيب، الإستبصار
    # كتابی الأخبار: التهذيب، الإستبصار
    # الشاميون الثلاثة: ابوالصلاح، ابن البراج، ابن زهرة
    # الشاميون الثلاثة: ابوالصلاح، ابن البراج، ابن زهرة




    == وابسته‌ها ==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[مشارق الشموس في شرح الدروس]]
    [[مشارق الشموس في شرح الدروس]]


    [[تکمیل مشارق الشموس في شرح الدروس]]
    [[تکمیل مشارق الشموس في شرح الدروس]]
    == پیوندها ==
     
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/560 مطالعه کتاب الدروس الشرعیة في فقه الإمامیة در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۹

    الدروس الشرعیة في فقه الإمامیة
    الدروس الشرعية في فقه الإمامية
    پدیدآورانمؤسسه النشر الاسلامي التابعه لجماعه المدرسین بقم المشرفه (محقق) شهید اول، محمد بن مکی (نویسنده)
    ناشرجماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم، مؤسسة النشر الإسلامي
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1412 ق
    چاپ1
    موضوعفقه جعفری - قرن 8ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد3
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏182‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏د‎‏4
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الدروس الشرعية في فقه الإمامية تألیف شمس‌الدين ابوعبدالله محمد بن محمد بن حامد بن مكى جزينى عاملى، معروف به شهيد اول (متوفای 786 ق).

    كتاب الدروس الشرعيّة يكى از آثار گرانقدر بجاى مانده از شهيد اول «قده» مى‌باشد. اين كتاب از زمان نگارش مورد توجه فقهاى عظام واقع شده و حواشى و شروح متعددى همچون مشارق الشموس از علامه ملا حسین خوانسارى (م 1099 ق)، حاشيۀ محقق كركى (متوفای 940 ق)، شرح حاج محمدحسن كبه (متوفای 1336 ق) بر آن نوشته شده است.

    ساختار و گزارش محتوا

    اين كتاب از منابع بحار الأنوار بوده و در موارد نادرى در وسائل الشيعة و مستدرك الوسائل به آن استناد شده است.

    اين كتاب كه پس از كتاب‌هاى ذكرى الشيعة و البيان تأليف شده از دقيق‌ترين و مشهورترين كتب مؤلف مى‌باشد و در قسمت عبادات آن از الذكرى مطالبى را نقل نموده است.

    وى در خطبۀ كتاب مى‌نويسد: فلما انتهت النوبة إلينا أجبنا أن ننسج على منوالهم و نقتدى بهم في أقوالهم و أفعالهم، فكتبنا في ذلك ما تيسر من الذكرى و البيان و عزّزناهما بهذا المختصر للتبيان.

    از آنجايى كه شهيد اول اين كتاب را در اواخر عمر شريفش تأليف نموده موفق به تكميل مباحث آن نشده و ابواب فقهى را از كتاب طهارت تا پایان كتاب رهن در اين كتاب جمع‌آورى نموده است به همين علت بعدها سيد‌ ‎جعفر بن احمد بن ملحوس حسینى حلّى، كتابى را بنام تكملة الدروس به منظور تكميل مباحث آن تأليف نموده است كه در صفحۀ 84، ناشرين كتاب وعده داده‌اند كه در چاپ موجود كتاب به آن ضميمه شود اما اين مهم انجام نگرفته است.

    كتاب الدروس در بين آثار مؤلف داراى ترتيب و نظم جديدى است كه قبل از آن در هيچ‌كدام از آثار بجاى مانده از فقها ديده نمى‌شود و عناوين جديدى همچون المزار، الحسبة، المحارب، القسمة، المشتركات، تزاحم الحقوق و مباحث كتاب اضافه نموده است.

    وى در اين كتاب بر خلاف ديگر آثارش همچون اللمعة الدمشقية كه داراى متن ادبى مختصر و پيچيده‌اى است از صنايع بديع و نظائر آن استفاده ننموده و با متنى روان فتاوا و نظريات فقهى قبل از خود را در اين كتاب جمع‌آورى نموده است.

    اين كتاب را شايد بتوان مجموعه‌اى از فقه فتوايى و استدلالى دانست كه مباحث استدلالى آن به صورت بسيار مختصر با ذكر اسامى بزرگان و نظريات آنان و روايات معصومين عليهم‌السلام طرح و بررسى شده است.

    وى در مورد ابتكارات و مطالب گرانقدر موجود كتاب در جلد اول صفحۀ 105 مى‌نويسد: قد أتينا بحمد الله في هذا المختصر ما لم يجتمع في غيره من المطولات.

    صاحب الذريعة دربارۀ ارزش علمى و جايگاه اين كتاب در ادوار فقهى شيعه مى‌نويسد: هو من أجل كتب الفقه عند الشيعة الإماميّة، و قد تلقاه أكابر العلماء و أعاظم الفقهاء بالقبول و الإحسان و أصبح مرجعا لهم منذ عصر مؤلّفه إلى هذه الأواخر، و ليس أدل على ذلك من استنساخ بعض الفحول و الأبطال له للاستفادة منه.

    و در أعيان الشيعة جلد 10، صفحۀ 59 به نقل از المستدرك الوسائل آمده است: الدروس الّتي جمعت على صغر حجمها ما لم يوجد في المطولات.

    تاريخ تأليف

    آنچنان كه در الذريعة به نقل از رياض المسائل آمده است، قسمت اول الدروس يعنى قسمت عبادات از سال 780ق آغاز و در سال 784ق پایان يافته است. (الذريعة، ج /8 145).

    هم‌چنين در اجازۀ شهيد به ابن خازن در سال 784ق در مورد اين كتاب آمده است: و من ذلك كتاب الدروس الشرعيّة في فقه الإماميّة خرج منه نصفه في مجلّد، (بحار الأنوار، ج /104 187).

    بنابراین، اين كتاب بين سال‌هاى 780 تا 786ق تأليف شده است و مؤلف به سبب شهادتش موفق به اتمام كتاب نشده است.

    تاريخ انتشار

    اولین چاپ كتاب در سال 1269ق در تهران بوده است. (الذريعة /8 145، مقدمه‌اى بر فقه شيعه، ص136).

    جلد اول كتاب موجود در سال 1412ق و جلد دوم در سال 1414ق توسط مؤسسۀ نشر اسلامى وابسته به جامعۀ مدرسين در قم چاپ شده است. از تاريخ انتشار جلد سوم اطلاعى در دست نيست.

    گروه محققین كتاب، آقايان شيخ على دباغ، شيخ كامل سنجرى و سيد‌ ‎على طباطبايى مى‌باشند.

    نسخه‌ها

    در الذريعة در دو جا يعنى جلد /8 145 و جلد /13 242 به 6 نسخه اشاره شده است كه عبارتند از:

    1. نسخه‌اى به خط شيخ حسن بن موسى بن صالح سكيكى، مربوط به سال 803ق كه در نجف اشرف وقف شده است، اين نسخه قديم‌ترين نسخۀ خطى و نزدیک ترين نسخه به عصر مؤلف مى‌باشد.
    2. نسخۀ كتابخانۀ صدر، مربوط به سال 850 ق، و به خط شيخ ابراهیم كفعمى.
    3. نسخۀ كتابخانۀ فخر‌الدين، مربوط به سال 856 ق، و به خط شيخ ابراهیم كفعمى.
    4. نسخۀ كتابخانۀ شيخ مشكور، مربوط به سال 854 ق، و به خط شيخ طعمة بن احمد حائرى.
    5. نسخۀ كتابخانۀ شوشترى‌ها، مربوط به سال 1026 ق، و به خط سيد‌ ‎حسين بن حسن عسکرى كربلايى.
    6. نسخه‌اى به خط حسین بن نور‌الدين سبزوارى، مربوط به سال 872 ق.

    صاحب الذريعة در مورد نسخه‌هاى شمارۀ 1، 6 در جلد 13 صفحۀ 242 مى‌نويسد: هذه النسخة و نسخة السكیکی من نفائس مخطوطات أصحابنا التي لم تذهب إلى مكتبات أوربا يستخرج من الإجازتين اللتين عليهما عدّة تراجم العلماء منسيين لا ذكر لهم في أيّ كتاب.

    در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه (صفحۀ 136) به 10 نسخۀ خطى اشاره شده است كه قديم‌ترين نسخه‌هاى آن متعلّق به كتابخانۀ مجلس سناى سابق، مربوط به سال 785 ق، و كتابخانۀ دانشگاه الهيات مربوط به سال 798ق مى‌باشد.

    نسخه‌هاى معتبر

    در چاپ كتاب موجود از 5 نسخه استفاده شده كه عبارتند از:

    1. تصوير نسخه‌اى كه متعلّق به كتابخانۀ ملك است، مربوط به سال 900، و به خط رشيد‌الدين محمد بن صفى‌الدين محمد زواره‌اى. اين نسخه، اصل در تصحيح كتاب بوده است.
    2. تصوير نسخه‌اى ديگر از كتابخانۀ ملك، مربوط به سال 838 ق، كه با رمز (م) مشخص شده است.
    3. تصوير نسخه‌اى از كتابخانۀ امام رضا در مشهد مقدس، مربوط به سال 822 ق، كه با رمز (ق) مشخص شده است.
    4. نسخۀ چاپ سنگى قديمى، كه با عنايت آیت‌الله سيد‌ ‎موسى زنجانى چاپ شده است. اين نسخه با نسخه‌هاى خطى معتبرى مقابله شده است و با رمز (ز) مشخص شده است.
    5. نسخۀ چاپى تصحيح شده سيد‌ ‎حجت لاجوردى كه به گروه تحقيق هديه شده است تا در تصحيح كتاب موجود مورد استفاده قرار گیرد.

    قابل ذكر است كه از نسخۀ اوّل و نسخۀ چهارم در بعضى موارد احيانا به صورت تلفيقى در تصحيح كتاب استفاده شده است.

    مطالب

    شهيد اول در اين كتاب بر خلاف كتاب‌هاى متعارف فقهى كه در 4 قسمت كلى عبادات، عقود، ايقاعات و احكام مباحثى را دسته‌بندى نموده‌اند، به طرح عناوين جديد و ابتكاراتى نظير مزار، حسبه، وصاية، تزاحم، حقوق مبادرت نموده است.

    از طرف ديگر كتاب قضاء و شهادات كه در قسمت احكام مطرح مى‌شده، در كنار مباحثى همچون عتق، وقف و ديگر مباحث ايقاعات ذكر نموده و تقسيم بندى متداول را رعايت ننموده است.

    مباحث مطرح شده در كتاب، از كتاب طهارت تا پایان كتاب رهن در 3 مجلد چاپ شده است. هر كتاب فقهى با عناوين درس تقسيم بندى شده و در مجموع مباحث كل كتاب به 282 درس تقسيم شده است.

    در جلد اول كتاب‌هاى طهارت، صلاة، زكاة، صدقه، خمس، صوم، اعتكاف، حج مطرح شده‌اند.

    در جلد دوّم كتاب‌هاى مزار، جهاد، حسبه، مرتد، محارب، قضاء، دعوى، قسمة، شهادات، نذر و عهد، يمين، كفارات، عتق، ام ولد، مدبر، مكاتب، وقف، هبه، وصية، وصاية، ميراث، صيد، تزكيه.

    در جلد سوم كتاب‌هاى اطعمه و اشربه، احياء موات، مشتركات، لقطه، جعاله، غصب، اقرار، مكاسب، بيع، سلف و سلم، خيار، ربا، دين، صلح، تزاحم حقوق، شفعه، رهن.

    حواشى و شروح

    به دليل اهميت كتاب الدروس در جهان فقه و فقاهت علماى بزرگى به آن توجه خاصى مبذول داشته و حواشى و شروح متعددى بر آن نوشته شده است كه در الذريعة ج /8 145، 146، ج /13 243، 244، به آنها اشاره شده است.

    آقا بزرگ تهرانى در الذريعة ج /13 243 در مورد حواشى و شروح آن مى‌نويسد: و لأهمّية هذا الكتاب و جلالته عند العلماء عمدوا إلى شرحه و له شروح كثيرة نذكر منها ما وقفنا عليه:

    1. شرح ميرزا عيسى بن محمد صالح (م 1073 ق)، پدر ميرزا عبدالله افندى صاحب رياض العلماء.
    2. مشارق الشموس
      تأليف علامه ملا حسین بن محمد خوانسارى (م 1099 ق).
    3. شرح شيخ جواد كاظمى
      شاگرد شيخ بهایى، معروف به فاضل جواد (م 1065 ق).
    4. شرح ميرزا مهدى بن هدايةالله مشهدى شهيدى (م 1218 ق).
    5. تتميم مشارق الشموس
      تأليف آقا رضى‌الدين محمد بن حسین خوانسارى (م حدود 1125 ق).
    6. إحياء النفوس في شرح الدروس
      تأليف سيد‌ ‎محمد على بن محمد عاملى اصفهانى (م 1274 ق) (أعيان الشيعة /10 6).
    7. شرح موسوم به العروة الوثقی.
    8. شرح كتاب حج از شيخ جواد بن تقى ملا كتاب نجفى.
    9. شرح كتاب حج از حاج محمدحسن كبّه (م 1336 ق).
    10. إنارة الطروس
      تأليف محمد بن محمدباقرمختارى نائينى (م حدود 1140 ق).
    11. مشكاة الأنوار الحسينية

    تأليف محمد ابراهیم بن على حائرى قزوينى (زنده در 1229 ق).

    علاوه بر شروح مذكور، حواشى نيز بر دروس زده شده كه عبارتند از:

    1. حاشيۀ محقق كركى (م 940 ق)
      (الذريعة /6 85، أعيان الشيعة /8 210).
    2. التعليقات تأليف شيخ عز‌الدين حسن بن حسین جزائرى (زنده در 849 ق)، معروف به ابن مطر جزائرى (الذريعة /4 225، /6 85).

    ويژگى‌ها

    از آنجايى كه اين كتاب پس از الذكرى، البيان، و القواعد و الفوائد تأليف شده است داراى ارزش و اعتبار علمى خاصى است و فقهاى بعد از مؤلف در آثار علمى خود مكررا به آن استناد نموده‌اند و در بحار الأنوار بيش از صد مورد به آن استناد شده است.

    از ويژگى‌هاى كتاب‌هاى شهيد، بخصوص «غاية المراد» و «الدروس» نقل نظريات بزرگانى همچون الجعفي، ابن جنيد، ابن طاوس در البشرى مى‌باشد كه در ساير كتب فقهى قبل از وى ديده نمى‌شود.

    وى در اين كتاب اقوال و نظريات اكثر بزرگان فقهاى قبل از خود را نقل نموده و بخصوص به نظريات شيخ طوسى، ابن ادريس، ابن جنيد، علامۀ حلى، ابوالصلاح حلبى، سيد‌ ‎مرتضى، شيخ مفيد و شيخ صدوق بسيار استناد شده است.

    در اين كتاب علاوه بر مباحث فقهى بعضى از مسائل تاريخى صدر اسلام ذكر شده كه در بحار الأنوار، أعيان الشيعة، و ساير كتب تراجم مورد استناد واقع شده است، به عنوان نمونه بحار الأنوار ج /44 134، ج /48 9، أعيان الشيعة ج /1 319، ج /2 142.

    اسامى كنايه

    در كتاب الدروس اسامى زيادى به رمز و كنايه ذكر شده‌اند كه براى استفادۀ بيشتر خوانندگان بر آنها اشاره مى‌شود:

    1. ابنا بابويه
    2. حلبى: ابوالصلاح حلبى
    3. التقى: ابوالصلاح حلبى
    4. الشيخان: شيخ طوسى و شيخ مفيد
    5. الحليون: ابن ادريس، علامۀ حلّى، محقق حلى
    6. الفاضل: علامۀ حلّى
    7. الفاضلان: محقق حلى، علامۀ حلّى
    8. القاضى: ابن البراج
    9. كتابی الأخبار: التهذيب، الإستبصار
    10. الشاميون الثلاثة: ابوالصلاح، ابن البراج، ابن زهرة


    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=الدروس_الشرعية_في_فقه_الإمامية&oldid=760961»