لب اللباب في علم الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر')
    جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. رده:کتاب‌شناسی' به '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی')
     
    (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR18915J1.jpg|بندانگشتی|لب اللباب في علم الرجال]]
    | تصویر =NUR18915J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =لب اللباب في علم الرجال
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =
    |-
    | پدیدآوران =  
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|لب اللباب في علم الرجال
    [[استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین]] (نویسنده)
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین]] (نويسنده)


    [[ملکیان، محمد باقر]] (مصحح)
    [[ملکیان، محمدباقر]] (مصحح)
    |-
    | زبان =عربی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏114‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏5‎‏ل‎‏2‎‏*
    |data-type='language'|عربی
    | موضوع =
    |-
    حدیث - علم الدرایه
    |کد کنگره  
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏114‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏5‎‏ل‎‏2‎‏*
    |-
    |موضوع  
    |data-type='subject'|حدیث - علم الدرایه


    حدیث - علم الرجال
    حدیث - علم الرجال
    |-
    | ناشر =
    |ناشر  
    اسوه
    |data-type='publisher'|اسوه
    | مکان نشر =تهران - ایران
    |-
    | سال نشر = 1388 ش  
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|تهران - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1388 هـ.ش  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE18915AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE18915AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | شابک =978-964-542-204-0
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =18915
    | کتابخوان همراه نور =18915
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}


    == معرفى اجمالى ==
    '''لب اللباب في علم الرجال'''، از آثار شيخ مولى [[استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین|محمّدجعفر بن مولى سيف‌الدين استرآبادى]] از عالمان قرن سيزدهم هجرى قمرى، (استرآباد، 1198-1263ق، تهران) است كه در آن، برخى از مباحث دانش رجال و دراية الحديث را به‌صورت مختصر و مستند به زبان عربى ذكر كرده است. اين اثر به اهتمام و تصحيح [[ملکیان، محمدباقر|محمدباقر ملكيان]] (متولد اصفهان، 1342ش) منتشر شده است.


    نویسنده كتابش را «لبّ اللباب» ناميده<ref>ر.ک: همان، ص23</ref>و مصحح محترم عبارت «في علم الرجال» را به آن افزوده تا موضوع كتاب آشكار گردد.


    '''لب اللباب في علم الرجال'''، از آثار شيخ مولى [[استرآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین|محمّدجعفر بن مولى سيف‌الدين استرآبادى]] از عالمان قرن سيزدهم هجرى قمرى، (استرآباد، 1198-1263ق، تهران) است كه در آن، برخى از مباحث دانش رجال و دراية الحديث را به‌صورت مختصر و مستند به زبان عربى ذكر كرده است. اين اثر به اهتمام و تصحيح [[ملکیان، محمد باقر|محمد باقر ملكيان]] (متولد اصفهان، 1342ش) منتشر شده است.
    نویسنده در تاريخ 1233ق، نگارش كتاب حاضر را به پايان رسانده است<ref>متن كتاب، ص168</ref>
     
    نويسنده كتابش را «لبّ اللباب» ناميده<ref>ر.ك: همان، ص23</ref>و مصحح محترم عبارت «في علم الرجال» را به آن افزوده تا موضوع كتاب آشكار گردد.
     
    نويسنده در تاريخ 1233ق، نگارش كتاب حاضر را به پايان رسانده است<ref>متن كتاب، ص168</ref>


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    اثر حاضر از مقدمه مصحح و مقدمه نویسنده و متن اصلى (شامل 8 باب و يك خاتمه) تشكيل شده است.


     
    روش نویسنده عبارت است از: پژوهش تحليلى و انتقادى.
    اثر حاضر از مقدمه مصحح و مقدمه نويسنده و متن اصلى (شامل 8 باب و يك خاتمه) تشكيل شده است.
     
    روش نويسنده عبارت است از: پژوهش تحليلى و انتقادى.


    مصحح محترم براى تحقيق و تصحيح اثر حاضر از آثار مهمّ و متعددى (68 كتاب به زبان عربى) استفاده كرده است.
    مصحح محترم براى تحقيق و تصحيح اثر حاضر از آثار مهمّ و متعددى (68 كتاب به زبان عربى) استفاده كرده است.


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==
    برخى از مطالب كتاب حاضر كه روشنگر روش و محتواى آن است، عبارت است از:
    برخى از مطالب كتاب حاضر كه روشنگر روش و محتواى آن است، عبارت است از:


    #مصحح محترم در مقدمه‌اش - كه آن را در قم، به تاريخ ذوالحجه 1429ق نوشته - بعد از اشاره به اهميت علم فقه و نقش دانش رجال در استنباط احكام شرعى و همچنين اهتمام دانشمندان اسلام، به علوم حديث و رجال، يادآور شده است: «... هركسى كه بر اين اثر، اطلاع يافته مى‌داند كه عنوانش حاكى از محتوايش است و نويسنده مرحومش در نگارش اين كتاب راه تجميع و تحقيق را با محكم‌ترين دليل و متقن‌ترين مبانى پيموده است و اقوال و آراء را در آن با موجزترين تعابير و بهترين شكل با نهايت فايده و به روشى كم‌نظير جمع كرده است. به اين ترتيب مى‌توان اين اثر را از ابتكارات و ابداعات نويسنده بشمار آورد. به همين جهت كسانى كه بعد از او آمده‌اند، از نظرات ايشان بهره برده و به او استناد كرده‌اند. پس من وقتى آن را ديدم، ايجازش مرا به شگفتى آورد، باآنكه شامل همه مباحث مهمّ علم درايه شده و برخى از مباحث رجالى مانند بحث از اصحاب اجماع را نيز مطرح كرده، پس دوست داشتم كه آن را با صورتى جديد همراه با اشاره به برخى از اقوال منتشر سازم...»<ref>ر.ك: مقدمه كتاب، ص9-19</ref>
    #مصحح محترم در مقدمه‌اش - كه آن را در قم، به تاريخ ذوالحجه 1429ق نوشته - بعد از اشاره به اهميت علم فقه و نقش دانش رجال در استنباط احكام شرعى و همچنين اهتمام دانشمندان اسلام، به علوم حديث و رجال، يادآور شده است: «... هركسى كه بر اين اثر، اطلاع يافته مى‌داند كه عنوانش حاكى از محتوايش است و نویسنده مرحومش در نگارش اين كتاب راه تجميع و تحقيق را با محكم‌ترين دليل و متقن‌ترين مبانى پيموده است و اقوال و آراء را در آن با موجزترين تعابير و بهترين شكل با نهايت فايده و به روشى كم‌نظير جمع كرده است. به اين ترتيب مى‌توان اين اثر را از ابتكارات و ابداعات نویسنده بشمار آورد. به همين جهت كسانى كه بعد از او آمده‌اند، از نظرات ايشان بهره برده و به او استناد كرده‌اند. پس من وقتى آن را ديدم، ايجازش مرا به شگفتى آورد، باآنكه شامل همه مباحث مهمّ علم درايه شده و برخى از مباحث رجالى مانند بحث از اصحاب اجماع را نيز مطرح كرده، پس دوست داشتم كه آن را با صورتى جديد همراه با اشاره به برخى از اقوال منتشر سازم...»<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص9-19</ref>
    #تعريف علم رجال: بدان كه دانش رجال، علمى است كه با آن مى‌توان احوال خبر واحد را از نظر صحت و ضعف و مانند آن شناخت، به‌وسيله معرفت به سندش و راويان سلسله متنش از نظر ذات و وصف، از جهت مدح و قدح و مثل آن<ref>متن كتاب، ص26</ref>
    #تعريف علم رجال: بدان كه دانش رجال، علمى است كه با آن مى‌توان احوال خبر واحد را از نظر صحت و ضعف و مانند آن شناخت، به‌وسيله معرفت به سندش و راويان سلسله متنش از نظر ذات و وصف، از جهت مدح و قدح و مثل آن<ref>متن كتاب، ص26</ref>
    #نويسنده بعد از بحث در مورد نياز به علم رجال و بيان ادله موافقان و مخالفان و نقد آن، چنين تأكيد كرده است: «... فالحاجة إلى علم الرجال في الجملة ثابتة... فلا كلام للطائفة الضالّة الأخباريّة مع السلسلة العليّة العالية الأصوليّة»؛ «يعنى نياز به دانش رجال به‌صورت اجمالى ثابت و قطعى است... پس ديگر طايفه گمراه اخبارى را سخنى با سلسله برتر و عالى اصوليان نيست»<ref>ر.ك: همان، ص56</ref>
    #نویسنده بعد از بحث در مورد نياز به علم رجال و بيان ادله موافقان و مخالفان و نقد آن، چنين تأكيد كرده است: «... فالحاجة إلى علم الرجال في الجملة ثابتة... فلا كلام للطائفة الضالّة الأخباريّة مع السلسلة العليّة العالية الأصوليّة»؛ «يعنى نياز به دانش رجال به‌صورت اجمالى ثابت و قطعى است... پس ديگر طايفه گمراه اخبارى را سخنى با سلسله برتر و عالى اصوليان نيست»<ref>ر.ک: همان، ص56</ref>
    #الفاظ مدح و قدح: بدان كه الفاظ مدح دو قسم است: اوّل: آنچه دلالت مى‌كند بر مدح و حسن روايت به‌صورت مطابقى و حسن راوى به‌صورت التزامى، مانند قول رجاليان: صحيح الحديث. دوم: آنچه برعكس است، چه خودش دلالت كند بر كيفيت نفسانى، مانند قول رجاليان: ثقة في الحديث يا با واسطه دلالت كند، مانند قول آنان: شيخ الإجازة على قول قوي. هريك از اين دو، دو قسم است: اول: آنچه دلالت كند بر مدح بالغ تا حدّ وثاقت و دوم: آنچه دلالت كند بر مدحى كه به حدّ وثاقت نمى‌رسد...<ref>ر.ك: همان، ص107</ref>
    #الفاظ مدح و قدح: بدان كه الفاظ مدح دو قسم است: اوّل: آنچه دلالت مى‌كند بر مدح و حسن روايت به‌صورت مطابقى و حسن راوى به‌صورت التزامى، مانند قول رجاليان: صحيح الحديث. دوم: آنچه برعكس است، چه خودش دلالت كند بر کیفیت نفسانى، مانند قول رجاليان: ثقة في الحديث يا با واسطه دلالت كند، مانند قول آنان: شيخ الإجازة على قول قوي. هريك از اين دو، دو قسم است: اول: آنچه دلالت كند بر مدح بالغ تا حدّ وثاقت و دوم: آنچه دلالت كند بر مدحى كه به حدّ وثاقت نمى‌رسد..<ref>ر.ک: همان، ص107</ref>
    #بدان كه مشايخ دو گونه است: مشايخ راويان و مشايخ رجال. بيان اولى به اين صورت است: قدماى محدّثين ما همان‌طوركه گفته شده، جمع كردند بين آن رواياتى كه به آنان رسيده از امامان اطهار(ع) در چهارصد كتاب كه الأصول الأربعمائة ناميده مى‌شود؛ وليكن چون مُبوّب و مفصّل نبود، بلكه مختلط بود گروهى از دانشمنمدان بعدى متصدى جمع كردن اخبار شدند و هر روايتى را در باب خودش قرار دادند و كتاب‌هايى مفصل، مبوب و منظم تأليف كردند كه شامل اسانيد متصل به ائمه(ع) مى‌شد؛ مانند [[الکافی|كافى]]، [[من‌لايحضره‌الفقيه]]، تهذيب، [[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]]، مدينة العلم، خصال، امالى و عيون الأخبار. چهار كتاب اول، همان كتاب‌هايى است كه امروزه نيز رايج است... بدان كه شيخ ابوجعفر محمّد بن يعقوب [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، همان‌طوركه ذكر شده، موثق‌ترين مردم در حديث و استوارترين آنان و استاد اصحاب ما شيعيان بود<ref>ر.ك: همان، ص151-152</ref>
    #بدان كه مشايخ دو گونه است: مشايخ راويان و مشايخ رجال. بيان اولى به اين صورت است: قدماى محدّثين ما همان‌طوركه گفته شده، جمع كردند بين آن رواياتى كه به آنان رسيده از امامان اطهار(ع) در چهارصد كتاب كه الأصول الأربعمائة ناميده مى‌شود؛ وليكن چون مُبوّب و مفصّل نبود، بلكه مختلط بود گروهى از دانشمنمدان بعدى متصدى جمع كردن اخبار شدند و هر روايتى را در باب خودش قرار دادند و كتاب‌هايى مفصل، مبوب و منظم تأليف كردند كه شامل اسانيد متصل به ائمه(ع) مى‌شد؛ مانند [[الکافی|كافى]]، [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]]، تهذيب، [[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]]، مدينة العلم، خصال، امالى و عيون الأخبار. چهار كتاب اول، همان كتاب‌هايى است كه امروزه نيز رايج است... بدان كه شيخ ابوجعفر محمّد بن يعقوب [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، همان‌طوركه ذكر شده، موثق‌ترين مردم در حديث و استوارترين آنان و استاد اصحاب ما شیعیان بود<ref>ر.ک: همان، ص151-152</ref>


    == وضعيت كتاب ==
    == وضعيت كتاب ==
    خط ۷۷: خط ۵۹:


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==
    <references />
    <references/>
    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==


    مقدمه و متن كتاب.
    مقدمه و متن كتاب.
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}




    == پیوندها ==


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۵

    لب اللباب في علم الرجال
    لب اللباب في علم الرجال
    پدیدآوراناسترآبادی، محمدجعفر بن سیف‌الدین (نویسنده) ملکیان، محمدباقر (مصحح)
    ناشراسوه
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1388 ش
    چاپ1
    شابک978-964-542-204-0
    موضوعحدیث - علم الدرایه حدیث - علم الرجال
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏114‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏5‎‏ل‎‏2‎‏*
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    لب اللباب في علم الرجال، از آثار شيخ مولى محمّدجعفر بن مولى سيف‌الدين استرآبادى از عالمان قرن سيزدهم هجرى قمرى، (استرآباد، 1198-1263ق، تهران) است كه در آن، برخى از مباحث دانش رجال و دراية الحديث را به‌صورت مختصر و مستند به زبان عربى ذكر كرده است. اين اثر به اهتمام و تصحيح محمدباقر ملكيان (متولد اصفهان، 1342ش) منتشر شده است.

    نویسنده كتابش را «لبّ اللباب» ناميده[۱]و مصحح محترم عبارت «في علم الرجال» را به آن افزوده تا موضوع كتاب آشكار گردد.

    نویسنده در تاريخ 1233ق، نگارش كتاب حاضر را به پايان رسانده است[۲]

    ساختار

    اثر حاضر از مقدمه مصحح و مقدمه نویسنده و متن اصلى (شامل 8 باب و يك خاتمه) تشكيل شده است.

    روش نویسنده عبارت است از: پژوهش تحليلى و انتقادى.

    مصحح محترم براى تحقيق و تصحيح اثر حاضر از آثار مهمّ و متعددى (68 كتاب به زبان عربى) استفاده كرده است.

    گزارش محتوا

    برخى از مطالب كتاب حاضر كه روشنگر روش و محتواى آن است، عبارت است از:

    1. مصحح محترم در مقدمه‌اش - كه آن را در قم، به تاريخ ذوالحجه 1429ق نوشته - بعد از اشاره به اهميت علم فقه و نقش دانش رجال در استنباط احكام شرعى و همچنين اهتمام دانشمندان اسلام، به علوم حديث و رجال، يادآور شده است: «... هركسى كه بر اين اثر، اطلاع يافته مى‌داند كه عنوانش حاكى از محتوايش است و نویسنده مرحومش در نگارش اين كتاب راه تجميع و تحقيق را با محكم‌ترين دليل و متقن‌ترين مبانى پيموده است و اقوال و آراء را در آن با موجزترين تعابير و بهترين شكل با نهايت فايده و به روشى كم‌نظير جمع كرده است. به اين ترتيب مى‌توان اين اثر را از ابتكارات و ابداعات نویسنده بشمار آورد. به همين جهت كسانى كه بعد از او آمده‌اند، از نظرات ايشان بهره برده و به او استناد كرده‌اند. پس من وقتى آن را ديدم، ايجازش مرا به شگفتى آورد، باآنكه شامل همه مباحث مهمّ علم درايه شده و برخى از مباحث رجالى مانند بحث از اصحاب اجماع را نيز مطرح كرده، پس دوست داشتم كه آن را با صورتى جديد همراه با اشاره به برخى از اقوال منتشر سازم...»[۳]
    2. تعريف علم رجال: بدان كه دانش رجال، علمى است كه با آن مى‌توان احوال خبر واحد را از نظر صحت و ضعف و مانند آن شناخت، به‌وسيله معرفت به سندش و راويان سلسله متنش از نظر ذات و وصف، از جهت مدح و قدح و مثل آن[۴]
    3. نویسنده بعد از بحث در مورد نياز به علم رجال و بيان ادله موافقان و مخالفان و نقد آن، چنين تأكيد كرده است: «... فالحاجة إلى علم الرجال في الجملة ثابتة... فلا كلام للطائفة الضالّة الأخباريّة مع السلسلة العليّة العالية الأصوليّة»؛ «يعنى نياز به دانش رجال به‌صورت اجمالى ثابت و قطعى است... پس ديگر طايفه گمراه اخبارى را سخنى با سلسله برتر و عالى اصوليان نيست»[۵]
    4. الفاظ مدح و قدح: بدان كه الفاظ مدح دو قسم است: اوّل: آنچه دلالت مى‌كند بر مدح و حسن روايت به‌صورت مطابقى و حسن راوى به‌صورت التزامى، مانند قول رجاليان: صحيح الحديث. دوم: آنچه برعكس است، چه خودش دلالت كند بر کیفیت نفسانى، مانند قول رجاليان: ثقة في الحديث يا با واسطه دلالت كند، مانند قول آنان: شيخ الإجازة على قول قوي. هريك از اين دو، دو قسم است: اول: آنچه دلالت كند بر مدح بالغ تا حدّ وثاقت و دوم: آنچه دلالت كند بر مدحى كه به حدّ وثاقت نمى‌رسد..[۶]
    5. بدان كه مشايخ دو گونه است: مشايخ راويان و مشايخ رجال. بيان اولى به اين صورت است: قدماى محدّثين ما همان‌طوركه گفته شده، جمع كردند بين آن رواياتى كه به آنان رسيده از امامان اطهار(ع) در چهارصد كتاب كه الأصول الأربعمائة ناميده مى‌شود؛ وليكن چون مُبوّب و مفصّل نبود، بلكه مختلط بود گروهى از دانشمنمدان بعدى متصدى جمع كردن اخبار شدند و هر روايتى را در باب خودش قرار دادند و كتاب‌هايى مفصل، مبوب و منظم تأليف كردند كه شامل اسانيد متصل به ائمه(ع) مى‌شد؛ مانند كافى، من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه، تهذيب، استبصار، مدينة العلم، خصال، امالى و عيون الأخبار. چهار كتاب اول، همان كتاب‌هايى است كه امروزه نيز رايج است... بدان كه شيخ ابوجعفر محمّد بن يعقوب كلينى، همان‌طوركه ذكر شده، موثق‌ترين مردم در حديث و استوارترين آنان و استاد اصحاب ما شیعیان بود[۷]

    وضعيت كتاب

    براى كتاب حاضر، به ترتيب، فهرست‌هاى اصطلاحات، منابع و فهرست مطالب در پايان كتاب فراهم شده، ولى خبرى از فهرست‌هاى فنى ديگر (آيات، روايات، اعلام و...) نيست.

    كتاب حاضر، مستند است و مصحح محترم، ارجاعات و توضيحاتش را به‌صورت پاورقى آورده است.

    پانويس

    1. ر.ک: همان، ص23
    2. متن كتاب، ص168
    3. ر.ک: مقدمه كتاب، ص9-19
    4. متن كتاب، ص26
    5. ر.ک: همان، ص56
    6. ر.ک: همان، ص107
    7. ر.ک: همان، ص151-152

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.

    وابسته‌ها