الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - ' »' به '»')
جز (جایگزینی متن - '↵↵| ' به ' | ')
 
(۴۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:NUR15851J1.jpg|بندانگشتی|الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها]]
| تصویر =NUR15851J1.jpg
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
| عنوان =الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها
|+ |
| عنوان‌های دیگر =النفحات الزکیة في شرح الأرجوزة الأعسمیة
|-
! نام کتاب!! data-type='bookName'|الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها
|-
|نام های دیگر کتاب
|data-type='otherBookNames'|النفحات الزکیة في شرح الأرجوزة الأعسمیة


المعروف بـ: النفحات الزکیة في شرح الأرجوزة الأعسمیة
المعروف ب: النفحات الزکیة في شرح الأرجوزة الأعسمیة


أرجوزة الأعسمیة. شرح
أرجوزة الأعسمیة. شرح
|-
| پدیدآوران =
|پدیدآورندگان
[[اعسم، عبدالرزاق]] (شارح)
|data-type='authors'|[[اعسم، عبدالرزاق]] (شارح)


[[اعسم، محمد علی بن حسین]] (سراينده)
[[اعسم، محمد علی بن حسین]] (سراينده)
|-
| زبان =عربی
|زبان  
| کد کنگره =‏‎‏TX‎‏ ‎‏353‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏6‎‏الف‎‏6
|data-type='language'|عربی
| موضوع =
|-
آشامیدنی‏ها - احادیث
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏‎‏TX‎‏ ‎‏353‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏6‎‏الف‎‏6
|-
|موضوع  
|data-type='subject'|آشامیدنی‏ها - احادیث


تغذیه - احادیث
تغذیه - احادیث
خط ۳۵: خط ۲۴:
مواد غذایی - بهداشت - متون قدیمی تا قرن 14
مواد غذایی - بهداشت - متون قدیمی تا قرن 14


مواد غذایی - جنبه‎های مذهبی - اسلام
مواد غذایی - جنبه‌های مذهبی - اسلام
|-
| ناشر =
|ناشر  
[بی نا]
|data-type='publisher'|[بی نا]
| مکان نشر =[بی جا] - [بی جا]
|-
| سال نشر =
|مکان نشر  
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE15851AUTOMATIONCODE
|data-type='publishPlace'|[بی جا] - [بی جا]
| چاپ =1
|-
| تعداد جلد =1
|سال نشر
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15851
|data-type='publishYear'|  
| کتابخوان همراه نور =15851
|-class='articleCode'
| کد پدیدآور =
|کد اتوماسیون
| پس از =
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE15851AUTOMATIONCODE
| پیش از =
|}
}}
</div>
'''الاطعمة و الاشربة، آدابها و فوائدها'''، ارجوزه‌اى است كه پيرامون خواص اغذيه و خوراكى‌ها، توسط [[اعسم، محمدعلی|محمدعلى بن حسین]] معروف به [[اعسم، محمدعلی|اعسم]]، به زبان عربى سروده شده است.


 
اين منظومه، یکى ازمهم‌ترين اراجيز در حوزه علميه نجف شمرده مى‌شد؛ به‌گونه‌اى كه نقل شده بسيارى از طلاب حوزه علميه آن را حفظ مى‌نمودند و يا از مرحوم شيخ محمدابراهیم كرباسى نقل شده كه این ارجوزه در كنار ارجوزه نحوى (الفيه) [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] و ارجوزه فقهى مرحوم [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|سيد‌ ‎بحر العلوم]]، مهم‌ترين ارجوزه‌ها به شمار مى‌روند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/35766/1/5 الاطعمة و الاشربة، ص5 - 6]</ref>
== معرفى اجمالى ==
'''الاطعمة و الاشربة، آدابها و فوائدها'''، ارجوزه‌اى است كه پيرامون خواص اغذيه و خوراكى‌ها، توسط محمدعلى بن حسين معروف به اعسم، به زبان عربى سروده شده است. اين منظومه، يكى ازمهم‌ترين اراجيز در حوزه علميه نجف شمرده مى‌شد؛ به‌گونه‌اى كه نقل شده بسيارى از طلاب حوزه علميه آن را حفظ مى‌نمودند و يا از مرحوم شيخ محمدابراهيم كرباسى نقل شده كه اين ارجوزه در كنار ارجوزه نحوى (الفيه) [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] و ارجوزه فقهى مرحوم سيد بحر العلوم، مهم‌ترين ارجوزه‌ها به شمار مى‌روند (الاطعمة و الاشربة، ص 5 - 6).


مؤلف در مقدمه منظومه هدفش را از سرودن آن چنين بيان نموده است:
مؤلف در مقدمه منظومه هدفش را از سرودن آن چنين بيان نموده است:


{| class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''قال نظرت في كتاب الاطعمة''|2=''من الدواعى ما اقتضى ان انظمه''}}
! «قال نظرت في كتاب الاطعمة !! من الدواعى ما اقتضى ان انظمه»
{|''مما به روى من الآداب''|2=''عند حضور الاكل و الشراب''}}
|}؛
{|''مكتفياً بذاك او اذكر ما''|2=''رواه في ذلك بعض العلماء''}}
 
{|''مقتصراً فيه على متن الخبر''|2=''او نص من لم يفت الا عن اثر''}}
{| class="wikitable poem"
{{پایان شعر}}
|-
! «مما به روى من الآداب !! عند حضور الاكل و الشراب»
|}؛
 
{| class="wikitable poem"
|-
! «مكتفياً بذاك او اذكر ما !! رواه في ذلك بعض العلماء»
|}؛
 
{| class="wikitable poem"
|-
! «مقتصراً فيه على متن الخبر !! او نص من لم يفت الا عن اثر»
|}.
 
== ساختار ==
 


اين منظومه، متشمل بر 145 بيت است كه گاه يك بيت و گاه چند بيت آن، به يك مطلبى اشاره دارند.
==ساختار==
اين منظومه، متشمل بر 145 بيت است كه گاه یک بيت و گاه چند بيت آن، به یک مطلبى اشاره دارند.


مطالبى كه در اين ارجوزه به نظم كشيده شده - چنان‌كه ناظم گفته - برگرفته از روايات و نقل به معنى احاديث و فتاواى كسانى است كه تنها بر اساس روايت فتوا مى‌دهند، همانند [[شيخ صدوق]] در «[[المقنع]]».
مطالبى كه در این ارجوزه به نظم كشيده شده - چنان‌كه ناظم گفته - برگرفته از روايات و نقل به معنى احاديث و فتاواى كسانى است كه تنها بر اساس روايت فتوا مى‌دهند، همانند [[شيخ صدوق]] در «[[المقنع]]».


منابع مؤلف، در سرودن اين ارجوزه، كتب روايى شيعى است.
منابع مؤلف، در سرودن این ارجوزه، كتب روايى شيعى است.


== گزارش محتوا ==
==گزارش محتوا==
 
ناظم، در این اثر، در مورد بسيارى از مواد غذايى و نيز شيوه و آداب غذا خوردن مطالبى گفته است. البته بيشتر حجم كتاب را مطالبى تشكيل مى‌دهد كه پيرامون مواد غذايى است. همچنين وى به مناسبتى از مبحث توشه و زاد مسافر نيز مطالبى را مطرح مى‌كند.
 
ناظم، در اين اثر، در مورد بسيارى از مواد غذايى و نيز شيوه و آداب غذا خوردن مطالبى گفته است. البته بيشتر حجم كتاب را مطالبى تشكيل مى‌دهد كه پيرامون مواد غذايى است. همچنين وى به مناسبتى از مبحث توشه و زاد مسافر نيز مطالبى را مطرح مى‌كند.


اين ارجوزه را مى‌بايست از جمله كتب طبى روايى برشمرد، چرا كه هرچند مؤلف روايتى را به‌صورت مستقيم و صريح ذكر ننموده است، ولى هر آنچه را ذكر كرده، مأخوذ از احاديث نبوى(ص) و ائمه(ع) است.
اين ارجوزه را مى‌بايست از جمله كتب طبى روايى برشمرد، چرا كه هرچند مؤلف روايتى را به‌صورت مستقيم و صريح ذكر ننموده است، ولى هر آنچه را ذكر كرده، مأخوذ از احاديث نبوى(ص) و ائمه(ع) است.


البته وى از مبحث طب، تنها به مباحث خوردن و نوشيدن و خوردنى‌ها و نوشيدنى‌ها بسنده كرده و الا در متون روايى، مباحث ديگرى از پزشكى، از قبيل درمان بيمارى‌ها و شيوه‌هاى درمان نيز مطرح است.
البته وى از مبحث طب، تنها به مباحث خوردن و نوشيدن و خوردنى‌ها و نوشيدنى‌ها بسنده كرده و الا در متون روايى، مباحث ديگرى از پزشکى، از قبيل درمان بيمارى‌ها و شيوه‌هاى درمان نيز مطرح است.


مهم‌ترين شاخصه اين اثر، منظوم بودن آن است و الا مباحث اين‌چنينى، چه قبل از مؤلف و چه بعد از او، به رشته تحرير درآمده است و چه‌بسا جامعيت بعضى از تصنيفات در اين زمينه، از اين ارجوزه بيشتر باشد، ولى به سبب منظوم بودن اين اثر، اشتياق به فراگيرى آن نزد محصلين بيشتر بوده است.
مهم‌ترين شاخصه این اثر، منظوم بودن آن است و الا مباحث اين‌چنينى، چه قبل از مؤلف و چه بعد از او، به رشته تحرير درآمده است و چه‌بسا جامعيت بعضى از تصنيفات در این زمينه، از این ارجوزه بيشتر باشد، ولى به سبب منظوم بودن این اثر، اشتياق به فراگیرى آن نزد محصلين بيشتر بوده است.


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==
اين اثر همراه شرح و تحقيق [[اعسم، عبدالرزاق|عبدالرزاق اعسم]]، در 256 صفحه، چاپ و منتشر شده است.


شارح این منظومه، علاوه بر نگاشتن شرحى مفصل بر ابيات این ارجوزه، مقدمه‌اى پيرامون زندگى و آثار شيخ محمدعلى اعسم نگاشته است.


اين اثر همراه شرح و تحقيق عبدالرزاق اعسم، در 256 صفحه، چاپ و منتشر شده است.
بخشى مفصل از پایان كتاب نيز به بررسى احوالات علماى آل اعسم اختصاص يافته است.
 
شارح اين منظومه، علاوه بر نگاشتن شرحى مفصل بر ابيات اين ارجوزه، مقدمه‌اى پيرامون زندگى و آثار شيخ محمدعلى اعسم نگاشته است.
 
بخشى مفصل از پايان كتاب نيز به بررسى احوالات علماى آل اعسم اختصاص يافته است.


پاورقى‌هاى اين اثر، به مصادر روايى، بررسى شرح احوال بعضى از روات، توضيح كلمات و شرح عبارات دشوار متن اختصاص دارد.
پاورقى‌هاى این اثر، به مصادر روايى، بررسى شرح احوال بعضى از روات، توضيح كلمات و شرح عبارات دشوار متن اختصاص دارد.


==پانویس==
<references/>


== پیوندها ==


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۰

الاطعمة و الاشربة، آدابها و فوائدها، ارجوزه‌اى است كه پيرامون خواص اغذيه و خوراكى‌ها، توسط محمدعلى بن حسین معروف به اعسم، به زبان عربى سروده شده است.

الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها
الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها
پدیدآوراناعسم، عبدالرزاق (شارح) اعسم، محمد علی بن حسین (سراينده)
عنوان‌های دیگرالنفحات الزکیة في شرح الأرجوزة الأعسمیة

المعروف ب: النفحات الزکیة في شرح الأرجوزة الأعسمیة

أرجوزة الأعسمیة. شرح
ناشر[بی نا]
مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
چاپ1
موضوعآشامیدنی‏ها - احادیث

تغذیه - احادیث

تغذیه - بهداشت - متون قدیمی تا قرن ۱۴

مواد غذایی - احادیث

مواد غذایی - بهداشت - متون قدیمی تا قرن 14

مواد غذایی - جنبه‌های مذهبی - اسلام
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‎‏TX‎‏ ‎‏353‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏6‎‏الف‎‏6
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

اين منظومه، یکى ازمهم‌ترين اراجيز در حوزه علميه نجف شمرده مى‌شد؛ به‌گونه‌اى كه نقل شده بسيارى از طلاب حوزه علميه آن را حفظ مى‌نمودند و يا از مرحوم شيخ محمدابراهیم كرباسى نقل شده كه این ارجوزه در كنار ارجوزه نحوى (الفيه) ابن مالك و ارجوزه فقهى مرحوم سيد‌ ‎بحر العلوم، مهم‌ترين ارجوزه‌ها به شمار مى‌روند.[۱]

مؤلف در مقدمه منظومه هدفش را از سرودن آن چنين بيان نموده است:

قال نظرت في كتاب الاطعمةمن الدواعى ما اقتضى ان انظمه
مما به روى من الآدابعند حضور الاكل و الشراب
مكتفياً بذاك او اذكر مارواه في ذلك بعض العلماء
مقتصراً فيه على متن الخبراو نص من لم يفت الا عن اثر

ساختار

اين منظومه، متشمل بر 145 بيت است كه گاه یک بيت و گاه چند بيت آن، به یک مطلبى اشاره دارند.

مطالبى كه در این ارجوزه به نظم كشيده شده - چنان‌كه ناظم گفته - برگرفته از روايات و نقل به معنى احاديث و فتاواى كسانى است كه تنها بر اساس روايت فتوا مى‌دهند، همانند شيخ صدوق در «المقنع».

منابع مؤلف، در سرودن این ارجوزه، كتب روايى شيعى است.

گزارش محتوا

ناظم، در این اثر، در مورد بسيارى از مواد غذايى و نيز شيوه و آداب غذا خوردن مطالبى گفته است. البته بيشتر حجم كتاب را مطالبى تشكيل مى‌دهد كه پيرامون مواد غذايى است. همچنين وى به مناسبتى از مبحث توشه و زاد مسافر نيز مطالبى را مطرح مى‌كند.

اين ارجوزه را مى‌بايست از جمله كتب طبى روايى برشمرد، چرا كه هرچند مؤلف روايتى را به‌صورت مستقيم و صريح ذكر ننموده است، ولى هر آنچه را ذكر كرده، مأخوذ از احاديث نبوى(ص) و ائمه(ع) است.

البته وى از مبحث طب، تنها به مباحث خوردن و نوشيدن و خوردنى‌ها و نوشيدنى‌ها بسنده كرده و الا در متون روايى، مباحث ديگرى از پزشکى، از قبيل درمان بيمارى‌ها و شيوه‌هاى درمان نيز مطرح است.

مهم‌ترين شاخصه این اثر، منظوم بودن آن است و الا مباحث اين‌چنينى، چه قبل از مؤلف و چه بعد از او، به رشته تحرير درآمده است و چه‌بسا جامعيت بعضى از تصنيفات در این زمينه، از این ارجوزه بيشتر باشد، ولى به سبب منظوم بودن این اثر، اشتياق به فراگیرى آن نزد محصلين بيشتر بوده است.

وضعيت كتاب

اين اثر همراه شرح و تحقيق عبدالرزاق اعسم، در 256 صفحه، چاپ و منتشر شده است.

شارح این منظومه، علاوه بر نگاشتن شرحى مفصل بر ابيات این ارجوزه، مقدمه‌اى پيرامون زندگى و آثار شيخ محمدعلى اعسم نگاشته است.

بخشى مفصل از پایان كتاب نيز به بررسى احوالات علماى آل اعسم اختصاص يافته است.

پاورقى‌هاى این اثر، به مصادر روايى، بررسى شرح احوال بعضى از روات، توضيح كلمات و شرح عبارات دشوار متن اختصاص دارد.

پانویس